Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-09-24 22:22

Paard verkopen of aanhouden?

Geplaatst door de TopicStarter : 28-09-24 22:22

Hallo allemaal,

Alvast bedankt dat je mijn lange verhaal wilt lezen.
Ik weet dat niemand anders de keuze voor mij kan maken, maar ik zit zo in de knoop dat ik het even niet meer weet. Misschien helpt het ook wel om het even van me af te typen.

Ik heb een hele lieve merrie van 5 jaar. Ik heb haar nu ruim 2 jaar, na het zadelmak maken heb ik haar verder zelf opgeleid. Eigenlijk is ze heel braaf en kan ik er alles mee doen. Dressuur, klein sprongetje, buitenrit (al is dat nog wel erg spannend), ik kan op haar gaan zitten als ze ligt, mijn dochter van 6 kan ik op haar laten rijden, schriktraining. Niks is te gek. Maar...
Ze bouwt snel spanning op. In januari hebben we samen een ongeluk gehad in de bak, waarbij ik onder haar terecht ben gekomen. Ik ben hierdoor in het algemeen niet bang geworden om haar te rijden, maar zodra ze spanning opbouwt wordt ik wel bang. Ze heeft verschillende manier om dit te uiten. Afgelopen zomer periode "ging het beter". De spanning was zeker niet weg, maar het was te doen. Nu het weer begint te veranderen in herfstweer, wordt de spanning erger. Ook bij mij en ze reageert ook zeker op mijn spanning. Het komt niet omdat ze nu minder beweging zou hebben, ze staan bij ons het hele jaar 24/7 buiten met schuilstal. Dat ze spanning opbouwt is al maanden eerder begonnen voordat we ons ongeluk kregen, toen was ik ook al onzeker als ze spanning opbouwde maar niet bang. Ze begint nu een beetje gebruik te maken van mijn onzekerheid en angst. Zo kan het 10 minuten goed gaan en ineens gaat ze proberen. Wat ze "wint" omdat ik bevries door mijn angst. Dit heeft ze door en dan wordt het steeds erger. Ze is natuurlijk ook nog jong en waarschijnlijk wat aan het puberen.

Nu twijfel ik al een jaar.. Houd ik haar aan of ga ik haar verkopen. En ik kom er niet uit. Ze is mijn vriendin, mijn alles. Het ene moment denk ik, ik stop hiermee. Ik wil ontspannen en "onbevangen" kunnen rijden. Nu rijd ik niet zonder spanning en kost het me mentaal veel energie. Maar als het goed gaat is ze zo onwijs fijn en is het helemaal mijn paard. Dan zit ik er blij op en kunnen we heel de wereld aan. Op die momenten denk ik; "even doorzetten, het kost misschien lang tijd maar het komt goed en dan heb je er een fantastisch paard aan". En dat geloof ik ook heilig. Want ze is fantastisch.

Maar ook iedere keer komt de twijfel terug. Als ik een advertentie voorbij zie komen van een ongecompliceerde ruin die nergens van op kijkt, waar een onzekere ruiter zo mee wegrijd.. dan denk ik dit wil ik. Ongecompliceerd, niet altijd hoeven nadenken en afwegen.
Alleen ben ik zo bang dat ik spijt krijg als ik mijn merrie verkoop. Ik zou haar zo missen en als ik er nog maar aan denk breekt mijn hart in 1000 stukjes. Als ik haar zie denk ik: "ik moet niet opgeven, ze is het waard". Dan ben ik ervan overtuigd dat ik ga volhouden en we het samen oplossen. Even later is de twijfel terug.
De twijfel haalt mijn plezier weg. Het wordt een soort obsessie om het goed te willen doen, bang om te falen en dat het dan allemaal mis gaat. Soms denk ik dat ik het ergens wel weet en dat ik ergens de keuze wel al weet, dat ik alleen de knoop nog niet kan doorhakken. Maar ergens weet ik het ook totaal nog niet.

Het liefst zou ik het een maand willen uitproberen hoe het is met "een ongecompliceerde ruin". Maar dat is natuurlijk geen optie. In ieder geval, het is geen optie er nog een paard bij te kopen en te kijken wat beter bevalt. Een paard van een ander rijden heb ik geprobeerd, dit vind ik heel lastig en kan naar mijn idee ook geen goed beeld krijgen van wat ik dan voel. Ons drukke leven laat het niet toe om zo nu en dan nog een paard bij te rijden van iemand.

Nogmaals, ik weet dat niemand de keuze voor mij kan maken. Maar misschien zijn er mensen die hetzelfde hebben gehad en tips hebben in hoe hun de keuze hebben gemaakt.

Bedankt voor het lezen & hopelijk heb je een goeie tip!

**Geplaatst**: 28-09-24 22:31

Geplaatst: 28-09-24 22:31

Zoals je zelf al schrijft, niemand kan dat besluiten. Ik had hetzelfde met mijn vorige paard, zelf ingereden, 2x op training geweest voor maanden, maar kon soms blind ervandoor schieten, en ik wilde buitenrijden. 3x hard gevallen(tegen een boom, meters meegesleept). Na de laatste val maakte ik voor mijzelf het besluit dat ik niet verder wilde, niet mijn leven wilde wagen ondanks dat het werkelijk mijn zielspaard was. Een ongeluk kan altijd gebeuren, maar ik zoek het niet (meer) op. Ik heb hem verkocht en kocht een ongecompliceerde ruin terug, en ik kan je zeggen, het is in geen 3-4 jaar meer dat ik zo heb genoten van buitenrijden. Ja, hij schiet er wel eens vandoor en we zijn zelfs samen gevallen maar ik heb alsnog geen angst, hij gaat er niet ''blind'' vandoor en blijft bereikbaar, dat is voor mij ontzettend belangrijk geworden.
Je zult met ieder paard schrikmomenten krijgen, vooral met weers veranderingen, zelfs die doodbrave ruin. Aan jou de afweging of je door de angst heen kan zetten bij jouw huidige paard, of niet meer(zoals ik dat niet meer kon, maar het wel kan bij mijn huidige). Succes, het heeft mij zeker 2 jaar geduurd voor ik die keuze kon maken. Had er niet korter over willen doen, je moet wel zeker zijn van het besluit. En ja, het doet verschrikkelijk veel pijn, maar het slijt ook, vooral met goede ritten en vooruitgang met je nieuwe paard.

**Geplaatst**: 28-09-24 22:35

Re: Paard verkopen of aanhouden?

Geplaatst: 28-09-24 22:35

Als je al een jaar twijfelt en er zit geen vooruitgang in dan zijn beide misschien beter af met een andere combinatie. Je merrie heeft wellicht een wat meer zelfverzekerde ruiter nodig en jij een paard die vertrouwen geeft.

**Geplaatst**: 28-09-24 22:38

Re: Paard verkopen of aanhouden?

Geplaatst: 28-09-24 22:38

Verkopen. Het is je hobby en je angst is gegrond, aangezien je er al een keer onder bent beland. Lekker een ongecompliceerd paard kopen en genieten

**Geplaatst**: 28-09-24 22:43

Geplaatst: 28-09-24 22:43

Heel herkenbaar hoor! Ongeveer hetzelfde meegemaakt met heel sensible Arabieren ruin. Zelf als 4 jarige gekocht, superbraaf, naar soms last van die vervelende bakkabouters, waardoor meneer vaak met vier benen de lucht in ging en samen eens in volle galop ook over de kop gingen.

Je bent jezelf bewust van het feit dat je spanning opbouwd, dus probeer dat te voorkomen. Zorg op die momenten juist voor een lossere teugel, ga voltes rijden en overgangen. En denk aan een ontspannen ademhaling! Want jouw spanning breng je over op je paard! Zorg bij voorkeur ook voor goede begeleiding, ga les rijden, ook als je dit niet denkt nodig te hebben. Iemand anders ziet soms dingen die je zelf niet merkt en als je samen aan het werk wordt gezet, ben je daardoor meer geconcentreerd op het rijden zelf waardoor je minder snel angst en spanning opbouwd.

Verkopen zou ik nu nog niet doen. Maar wel overwegen als je er met hulp niet uitkomt.

Laatst bijgewerkt door journee op 28-09-24 23:14, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-09-24 22:50

Re: Paard verkopen of aanhouden?

Geplaatst door de TopicStarter : 28-09-24 22:50

Bedankt voor jullie reacties al!

Ik weet dat het probleem bij mij (of onze combi) ligt en niet zo zeer bij mijn paard.
Het idee dat ze beter af zou zijn bij iemand anders, is zeker in me opgekomen. Dat een zekere ruiter haar goed gaat doen.

Journee lessen doen we zeker! Alleen kom ik hier sowieso niet doorheen. Als we les hebben gaat het beter, omdat ik stop met nadenken en er dan simpelweg gezegd wordt wat ik moet doen. Haar aan het werk zetten helpt niet, dan gaat ze gewoon door met spoken. Het stukje over ademhalen is zeker waar, maar zo moeilijk. Zelf geen spanning opbouwen of dit los laten, dat is waar ik erg mee bezig ben. Maar helaas is het niet een knopje wat ik kan indrukken, dat is nu net het probleem.

**Geplaatst**: 28-09-24 22:51

Geplaatst: 28-09-24 22:51

Nou TS, ik denk dat er hier sowieso iets moet veranderen voor het verkeerd gaat.
Je merrie bouwt spanning op, maar jij bent onzeker en je paard is jong, dus het is niet onlogisch dat ze spnning opbouwt (ze heeft vast nog veel leiding/hulp nodig, het is geen oude rot die alles al 100x gezien heeft), en terwijl ze nieuwe dingen leert, heeft ze bevestiging van jou nodig over wat wel en niet goed is. Als jij onzeker bent, dan zal dat haar spanning vergroten, en dat leidt dan weer tot meer spanning, en dat kan leiden tot explosies (en zandhappen voor jou).

Hoe komt het dat ze spanning opbouwt? Bouwt ze ook spanning op met een andere ruiter? Je zegt dat je dochter ermee rijdt; heeft ze dan ook spanning of gaat dat gewoon goed? Of doe je haar dan aan de longe? Het is me niet duidelijk in hoeverre jij haar spanning versterkt, aangezien je aangeeft dat je altijd al wat onzeker geweest bent vanaf ze gespannen was.

uit eigen ervaring; ik heb zelf een paard dat snel spanning opbouwt en die is ook heftiger in de winter dan in de zomer. Ze heeft namelijk ook heel veel energie van zichzelf en ook al staat ze dag in, dag uit evenveel uren buiten op dezelfde paddock, toch is ze in de winter veel dramatischer dan in de zomer. Ik vermoed dat dat komt omdat ze in de winter veel minder beweegt op de paddock zelf, aangezien die dan meestal nogal glibberig wordt. Andere mogelijke oorzaken zijn bv kou; paarden die het kou hebben, zijn in mijn ervaring ook explosiever. Toen mijn paard 5 was, kon ik haar in de zomer gerust 3 dagen stil zetten, maar in de winter had ik soms dat ik haar reed, en de dag erna moest ik haar eerst longeren voor ik er veilig op kon omdat ze gewoon geen blijf wist met haar eigen energie. Het enige verschil was het seizoen toen, verder waren haar woonomstandigheden net hetzelfde. Tja, dan longeerde ik gewoon - als je paard dat nodig heeft, dan is dat zo, vind ik, het maakt niet uit of ze 3 of 10 zijn. Na tien minuutjes kon ik dan gewoon nog fijn twintig minuutjes rijden. Je zou al eens kunnen proberen of zoiets effect heeft bij jouw paard.

Ik heb hier het geluk gehad dat ik zelf niet onzeker werd van mijn paard; ik heb haar heel vaak 'door de spanning' heen gepraat. Ik doe/deed ook alles met haar (ze is op pensioen ivm chronische blessure); ik ben die gek die bij windkracht 5 nog op buitenrit gaat (niet in het bos hoor) of in de buitenbak rijdt. Maar dat is niet vanzelf gegaan; om mijn paard 'dapperder' te maken en te leren om te gaan met spanning en enge dingen, heb ik echt heel veel grondwerk en schriktraining gedaan. En haar ook heel veel meegenomen naar overal en nergens. Ik heb ook heel doelbewust geoefnd op 'enge' situaties, bv in stilstand een los touw om haar been leggen en daar zacdht druk op zetten, zodat ze hopelijk niet zou panikeren mocht ze ooit in haar teugel stappen. (resultaat: als ze in een touw, longe of teugel stapt, gaat ze stilstaan en kijkt ze van 'Baas help!!' Ik ben onhandig dus ik wist dat ik zo'n stomme dingen zou tegenkomen) Ik heb haar van toen ze 3,5 was en ze is sindsdien echt heel veel dapperder geworden (ze is nu 12), maar het schrikkerige en snel spanning opbouwen zit nou eenmaal in haar karakter en dat zal er nooit uitgaan. Vorige week schrok ze nog omdat de staleigenaar het stalgebouw binnen kwam terwijl zij net even met haar kont naar de deur stond - ze ziet die persoon elke dag. Ze besefte ook meteen wie het was en toen was het weer oke. Zolang ik er zelf om kan lachen oftoch op z'n minst m'n rust kan bewaren, kan ik haar door de stress heen leiden en komen we er heelhuids door. Ik ga oprecht graag met haar buiten wandelen, maar het is geen paard dat je zorgeloos met lange teugel kunt laten slenteren (en dat zal ze wellicht niet worden). Dat neemt niet weg dat ze ook echt enorm braaf is, ze is enorm betrouwbaar en we gebruiken haar vaak op ponykamp voor allelei spelletjes met de kinderen omdat ze zo lief en geduldig is. Ze is overigens wel veel stabieler nu dan toen ze 5 was, maar zoals ik al zei, dat heeft veel werk gekost. Ik ben voor haar cursussen horsemanship gaan volgen tot in Canada, om te leren omgaan met haar spanning en haar te helpen om te gaan met haar eigen spanning. Het heeft voor mij echter nooit als een taak gevoeld, en ik heb nooit getwijfeld haar weg te doen, maar ik denk dat het verschil zit in het feit dat haar gedrag mij eigenlijk niet onzeker maakte. Wat ik eigenlijk wil zeggen is, als het schrikkerige echt in je paard zit, en geen reactie is op jouw onzekerheid of een andere oorzak heeft, dan zal dat schrikkerige met training wel v erbeteren, maar het zal waarschijnlijk niet weg gaan. Sommige paarden zijn gewoon zo.

Wat krijgt ze trouwens van eten? Sommige paarden worden ril van bepaalde types brok/vitaminebrok. Krijgt ze in de winter anders eten dan in de zomer? Heb je al eens bloed laten trekken? Soms worden paarden ook extra ril door vitamine E , selenium of magnesium tekort (maar ik zou wel laten checken wat er loos is voor je op goed geluk supplementen gaat bijvoeren)

Een ander idee is misschien om even niet te rijden en aan haar spanning te werken (en aan jouw spanning) vanop de grond, samen. Als je haar op de grond veilig door spannende situaties kan leiden, helpt dat jullie misschien ook als je erop zit. Het is overigens ook geen schande om even af te stappen en een 'eng iets' eerst van op de grond op te lossen, het idee is dat je je angsitge paard meer zelfvertrouwen geeft, en als je daarvoor 5 stappen op de grond moet staan is dat maar zo. Afstappen om een angstig/gespannen paard te kalmeren is anders dan afstappen omdat je paard staakt en je 'm niet meer vooruit krijgt. Ik denk dat je vooral moet proberen voorkomen dat het eens zodanig escaleert dat jij weer valt en je het vertrouwen helemaal kwijt bent, dat is voor jou niet goed en voor je paard ook niet.

Er zijn ook lesgevers die gespecialiseerd zijn in ruiterangst/onzekerheid, als je haar wil houden, kan zo iemand misschien iets voor je betekenen. Zelfs als je haar weg doet, zou ik wel aan mijn eigen onzekerheid werken, want een onzekere ruiter kan echt het braafste paard in een bang paard veranderen. Ben je enkel op haar onzeker of ook op ander epaarden? En hoe komt het dan dat je onzeker bent, is dat puur omdat ze gespannen wordt? Wat als je op een ander paard zit, dat gespannen raakt? Want elk paard schrikt wel eens érgens van.

ik hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt en sterkte met de beslissing. Ik moet wel zeggen dat ik mijn paard voor geen goud zou willen ruilen; ja ze is schrikkerig en ril, maar ze is ook betrouwbaar in de zin dat ik weet dat ze me nooit opzettelijk zou bezeren of op de grond zou gooien, daar ben ik echt zeker van

**Geplaatst**: 28-09-24 22:51

Geplaatst: 28-09-24 22:51

Is er anders geen mogelijkheid dat iemand die minder angst heeft haar eerst een tijdje door rijd?
en dan onder begeleiding van hem/haar dat je haar daarna gaat rijden

**Geplaatst**: 28-09-24 22:55

Geplaatst: 28-09-24 22:55

Je hebt nog een kans(je) door je algehele management eens heel kritisch tegen het licht te houden. Voorwaarde is dan wel dat je ook mogelijkheden hebt om dingen echt anders te doen (dat kan helaas niet altijd en verhuizen is ook niet per se een oplossing).

Ik maak uit jouw bericht niet op dat je daarin dingen hebt uitgeprobeerd.
Heb je dat gedaan of heb je onvoldoende mogelijkheden, dan ga ik met de rest mee: overweeg serieus om d'r te verkopen.

Ik heb er ook eens eentje gekocht die heel leuk was maar waar ik uiteindelijk niet mee uit de voeten kon.
Die heb ik verkocht aan een stalgenoot en dat is een wereldcombi maar hij is na ruim 15 jaar nog steeds van mening dat ie ook bij mij hoort

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-09-24 23:20

Geplaatst door de TopicStarter : 28-09-24 23:20

Goldyc Dank je voor je uitgebreide antwoord!
Ze is wel wat snel onder de indruk van zichzelf maar als je het haar laat zien/uitlegt is het snel oke. Ze geeft bijvoorbeeld niks om een trekker die de kiepwagen leeggooit net naast de bak als we aan het rijden zijn, ze kunnen met de kraan dicht langs haar komen daar kijkt ze niet van op of om. Het is meer geluid wat ze niet kan zien. Wind die door de bomen waait, blaadje wat plots voorbij komt, iemand die net iets buiten beeld doet maar wel geluid maakt. Dit krijg ik haar niet uigelegt dat het haar niks doet. Verder is ze niet snel bang van dingen.
Met mijn dochter heeft ze bij bovengenoemde dingen ook een schrikreactie, maar wel gedoseerd. Ze rijd wel alleen aan de longeerlijn.
Ik weet 100% dat ze mijn spanning ook overneemt, maar ze neemt er nu ook wel een loopje mee. Niet uit gemeen zijn, maar proberen.

Longeren voor het rijden heb ik afgelopen winter gedaan. Als dat helpt heb ik daar zeker geen probleem mee. Dit veranderd alleen niks. Ze kan aan de lijn ontploffen, dan kan ik wel gewoon opstappen en rijden maar met spanning. Het kan zijn dat ze aan de lijn gewoon ontspannen is en als ik opstap is het nog steeds met spanning. Het is overigens echt niet zo erg dat het gevaarlijk wordt! Ons ongeluk was echt een ongeluk. Dit is daarna nooit meer gebeurd en ze maakt er echt geen gevaarlijk spektakel van.

Bloed onderzoek hebben we laten doen, ze is medisch helemaal binneste buiten gekeerd (om andere redenen). We gaan nu proberen om haar op ander voer te zetten, waar iets minder in zit. Ze krijgt zomer en winter het zelfde voer. Qua ander management heb ik alles goed bekeken (naar mijn idee), ik weet niet wat ik niet wat ik nog zou kunnen aan passen. Er kan bij ons op stal onwijs veel, maar er zijn wel grenzen natuurlijk. Ik heb al gedacht dat het haar misschien niet past om 24/7 buiten te staan, voorheen stond ze veel meer op stal. Maar we zien haar echt relaxed buiten, regelmatig plat liggen om te slapen etc. Op kou let ik heel goed. Ze is niet erg vol, dus ik wil niet dat ze het koud krijgt en daar meer energie aan moet geven. Ze staat in de winter goed onder dekens, en er wordt dagelijks meerdere keren gecheckt of ze het goed heeft.
Het gekke is dat ze ook niet altijd zo gespannen is. Het kan zomaar 2 dagen goed gaan en de 3e dag "mis". Het kan de eerste 20 minuten goed gaan en ineens is er spanning. Ze reageert zeker op mijn spanning, maar als het al 20 minuten goed gaat heb ik geen spanning. Waar haar spanning dan vandaan komt, dat weet ik niet.

Een keer een schrikreactie ben ik niet van onder de indruk. Het probleem is dat ze de spanning niet los laat en ik op een bommetje zit. Ze is nog nooit "afgegaan", maar daar zit wel mijn angst. Dat ze dit wel gaat doen. Ze is absoluut niet gemeen, ze zal me nooit met opzet er af willen gooien of wat dan ook.

Ikke: Het management is naar mijn idee op orde. Zeker weten, tja hoe kom je daar achter. Zoals hierboven gezegd kan er bij ons op stal erg veel. Maar ik zou niet meer weten waar ik het in moet zoeken. Ik heb alles wel 100x doordacht, veranderd en het maakt geen verschil. Alleen zomer en winter maken een verschil, ook al is het in de zomer ook niet volledig weg.

**Geplaatst**: 28-09-24 23:25

Geplaatst: 28-09-24 23:25

Ik vind het ook herkenbaar

Dingen om over na te denken zijn nog of de stal situatie echt geschikt is voor je paard. Mijn pony kan van een poep brave pony naar een monster gaan als ze op een stal staat die niet geschikt is voor haar.

Je hebt het over het kopen van een braaf paard maar wees je er van bewust dat dat brave paard dat niet hoeft te blijven bij een andere eigenaar. Stalgenoot heeft een poep braaf paard gekocht maar bij haar is het een nerveus dier omdat ze zelf ook spanning heeft.

Ik heb er uiteindelijk voor gekozen om mijn pony een maand in training te zetten en te kijken of ze echt braaf was of niet. De trainster liet haar jonge dochter er gerust op rijden en gaf ook aan dat de pony echt heel braaf was. Ik ben dus van stal verhuisd en rij tegenwoordig alleen als ik les heb of er iemand bij is zodat ik minimale spanning heb.

Verkopen is ook geen schande als dat is waar je je echt goed bij voelt. Maar een stap terug nemen en de tijd nemen om alles rustig uit te zoeken ook niet

Edit: heb je al les gehad, grondwerk bijvoorbeeld, in het afvloeien van de spanning?

**Geplaatst**: 28-09-24 23:32

Re: Paard verkopen of aanhouden?

Geplaatst: 28-09-24 23:32

Je weet waar het aan ligt, paard probeert je niet uit maar vindt niet genoeg veiligheid bij jou en lost dan dingen zelf op. Dus ja, of je lost het met jezelf op of je verkoopt haar . Tijdelijk bvb door een ander laten rijden zal ook niet werken want zodra jij weer begint en een misstapje en je schiet weer in de “ stress” heb je hetzelfde weer. Geen schande, dit overkomt veel ruiters.

**Geplaatst**: 29-09-24 00:51

Geplaatst: 29-09-24 00:51

Yvk schreef:
Bedankt voor jullie reacties al!

Ik weet dat het probleem bij mij (of onze combi) ligt en niet zo zeer bij mijn paard.
Het idee dat ze beter af zou zijn bij iemand anders, is zeker in me opgekomen. Dat een zekere ruiter haar goed gaat doen.

Journee lessen doen we zeker! Alleen kom ik hier sowieso niet doorheen. Als we les hebben gaat het beter, omdat ik stop met nadenken en er dan simpelweg gezegd wordt wat ik moet doen. Haar aan het werk zetten helpt niet, dan gaat ze gewoon door met spoken. Het stukje over ademhalen is zeker waar, maar zo moeilijk. Zelf geen spanning opbouwen of dit los laten, dat is waar ik erg mee bezig ben. Maar helaas is het niet een knopje wat ik kan indrukken, dat is nu net het probleem.

Helaas is er inderdaad geen knop om angstgevoelens uit te schakelen. Het is wel iets waar je aan kunt werken. Dat je er tijdens de les minder last van hebt zegt ook wel iets. Waar je jezelf altijd van bewust moet zijn is dat jouw paard op jou vertrouwd. Jij bent de leider. Als jouw angst het leiden in de weg zit en je onzeker wordt, dan voelt je paard dit feilloos aan en zal zelf de leiding over nemen. Dit geld voor ieder paard, naar zeker voor jonge dieren en paarden die van zichzelf al onzeker zijn.

Heb je een 'plan de campagne' als je op je paard stapt? Een plan wat je die dag wilt doen/ oefenen of bereiken? En een soort routine oefening waar je op terug kunt vallen op het moment dat je spanning opbouwd, zodat je dit weer in goede banen kunt leiden? Om je ademhaling te ontspannen, kan het soms ook helpen om domweg weg liedjes te zingen. Dan is het namelijk moeilijk om je ademhaling vast te houden.

Houd er wel rekening mee dat het vaak lang duurt om je eigen angst gevoelens te resetten. Dit lukt je vaak niet in een paar maanden. Het is een stukje vertrouwen in jezelf dat je langzaam op moet bouwen en ook het vertrouwen van je paard dat je terug moet winnen. Als je er zelf geen vertrouwen in hebt dat dit je gaat lukken of je er niet 100% achterstaat, dan is het inderdaad beter om afscheid te nemen.

Zelf heb ik enorm veel van mijn paard geleerd. Dan vooral hoe mijn eigen stemming en onzekerheden door mijn paard werden terug gekaatst, maar dat dit ook geldt voor een zelfverzekerde houding en vertrouwen. Uiteindelijk is hij tot zijn dood bij mij gebleven en hij is onder het zadel altijd heel gevoelig gebleven, dus 100% ontspannen rijden was het maar zelden. Een beetje suffen in het zadel was er niet bij! Leuke hiervan was wel dat het rijden in al die jaren geen dag saai is geworden. Je leert namelijk wel heel goed 'zitten', je paard enorm goed aan te voelen en supersnel te schakelen naar ontspanning zodra er iets van spanning ontstaat. Maar als je elkaar in het rijden eenmaal 'gevonden' hebt en het jullie beiden steeds makkelijker afgaat is dat ook extra waardevol!

Wat je nog wel kunt proberen is om je paard wat extra magnesium bij te voeren. Dit helpt zowel de spieren als de geest te ontspannen. Misschien helpt dit voldoende om haar wat sneller spanning te laten afvloeien. (bij mensen helpt dit overigens op dezelfde manier, dus voor jezelf is het vaak ook niet verkeerd

)

**Geplaatst**: 29-09-24 08:03

Re: Paard verkopen of aanhouden?

Geplaatst: 29-09-24 08:03

Ik vind management toch wel een interessante. Want als ze zo’n gedragsverandering tussen zomer en winter laat zien kan dat ook met andere dingen te maken hebben. Minder weidegang, rijker hooi, meer krachtvoer, enz. Dan zijn daar misschien ook nog wel wat mogelijkheden die je kunnen helpen.

Verder heb je ook instructie die er niet per sé is voor het rijtechnische, maar zich veel meer richt op jou, je spanning en je lichaamsbewust zijn. Omdat het probleem grotendeels bij jou ligt (heel logisch ook), is het misschien een idee om bij zo iemand ook te gaan lessen?

**Geplaatst**: 29-09-24 08:13

Geplaatst: 29-09-24 08:13

Ergens denk ik dat een bepaalde training misschien wel kan helpen?
Iets als featherlight, of TRT.?
https://trtmethod.com/
er zijn ook trainers die jou kunnen helpen met je spanning, iets als https://www.puurpaardners.nl/angstcoaching bijvoorbeeld.
(Aanrader vind ik, heb haar in de praktijk bezig gezien en is heel goed)

5 jaar is wel echt hartstikke jong nog he.
Denk dat je misschien ook wat te hoog verwacht van je paard?
Het is op deze leeftijd nog best een puber en dan zeg ik niet dat ze gaan uitproberen want daar geloof ik niet in.
Maar meer dat er nog heel veel valt te leren.

**Geplaatst**: 29-09-24 09:53

Re: Paard verkopen of aanhouden?

Geplaatst: 29-09-24 09:53

Herkenbaar verhaal. Ik heb mijn paard op die leeftijd in de rijbak 1 a 2 x in de week door een ander laten rijden die niet onzeker was en meer ervaring. Hij heeft daar veel van geleerd. Zelf heb ik wel buitengereden en gelongeerd. Met buitenrijden had ik wel vertrouwen en was mijn paard meer ontspannen. Hij is nu 9 en is een ander paard veel zekerder en ontspannen. Hij heeft meer vertrouwen in zichzelf. Merk wel dat hij soms nog wat spanning heeft met idd herfstachtig weer. Hij heeft dan wel nog een ruiter nodig die hem vertrouwen en leiding geeft. Dat is weleens lastig omdat ik toch een onzekere ruiter ben en blijf. Ik rij daarom dan ook niet in de rijbak als ik alleen ben, dan voel ik me toch wat zekerder.

**Geplaatst**: 29-09-24 09:53

Geplaatst: 29-09-24 09:53

Ik zou zeggen of verkopen. Of een tijdje in training zetten en dan van de trainer te horen krijgen dat dit misschien wel het ongecompliceerde paard is wat je zoekt.

**Geplaatst**: 29-09-24 09:57

Geplaatst: 29-09-24 09:57

ellepel schreef:
Ergens denk ik dat een bepaalde training misschien wel kan helpen?
Iets als featherlight, of TRT.?
https://trtmethod.com/
er zijn ook trainers die jou kunnen helpen met je spanning, iets als https://www.puurpaardners.nl/angstcoaching bijvoorbeeld.
(Aanrader vind ik, heb haar in de praktijk bezig gezien en is heel goed)

5 jaar is wel echt hartstikke jong nog he.
Denk dat je misschien ook wat te hoog verwacht van je paard?
Het is op deze leeftijd nog best een puber en dan zeg ik niet dat ze gaan uitproberen want daar geloof ik niet in.
Maar meer dat er nog heel veel valt te leren.

Uitproberen doen ze zeker wel.

(wil niet perse zeggen dat dit hier het geval is, maar de meeste paarden gedijen bij duidelijkheid)

TS, als ze zo gevoelig is op geluid zou wellicht een dempend oornetjes nog kunnen helpen?

**Geplaatst**: 29-09-24 10:03

Geplaatst: 29-09-24 10:03

Tja.. lastig. Het is een jong paard. Het kan een fase zijn, het is ook niet gek dat een jong paard spanning opbouwt. Er zijn weinig ruiters die daar echt inzicht in hebben en er écht goed mee om kunnen gaan, de spanning van een jong paard en de reden daarvan.

Je zou kunnen overwegen om haar aan te houden maar een bijrijder (of een professional) erbij te zoeken die haar een aantal keer in de week rijdt en wat zelfvertrouwen geeft. Het klinkt een beetje alsof ze steun zoekt bij je, “als ik iets moeilijk vindt, ben jij er dan nog om me te helpen?” en als jij dan ook spanning opbouwt heeft zij geen betrouwbare partner. Maar dat is allemaal makkelijk gezegd vanaf de zijlijn.

Er is in ieder geval niks mis met jou en ook niet met haar. Maar ze is jong en heeft een stabiele, zekere ruiter nodig. Het is aan jou om in te vullen hoe je dat wilt aanpakken. Verkopen is altijd een optie en absoluut begrijpelijk.

**Geplaatst**: 29-09-24 10:42

Geplaatst: 29-09-24 10:42

TS,
het is lastig om trauma's los te laten en dat lukt beter als er positieve momenten zijn,

zoals je zelf al schrijft zijn die er, dan zou ik afstappen belonen - ook al zijn dat maar 10 of 15 minuten -, je moet proberen iets nieuws op te pakken en dat verder uit te bouwen.

ga ook niet elke dag rijden b.v. maar doe iets met haar aan de hand, poets alleen, of doe oefeningen in de bak, b.v. gewoon achterwaarts stappen, of balkjes lopen, leg ze op een kleine volte mooie gymnastische oefening, die kun je dan later ook onder het zadel doen,

als het paard verder fysiek oke is zou ik eerst voor een andere aanpak kiezen en voor jezelf ontdsekken of je daarmee je zelfvertrouwen terug krijgt,

paard loopt wel 24/7 buiten maar bewegen zit 'm vooral ook in afwisseling/uitdaging mogelijk dat het rijden opzich wat te eenzijdig is / was, (ken uw wijze van rijden niet) maar het paard kan de uitdaging missen tijdens het rijden,

te eentonig, wil niet afstompen - zal haar karakter zijn - en daagt je uit, maar de vraag is: wil je dat kun je dat!!

verkopen kan altijd nog en een "een ongecompliceerde ruin die nergens van op kijkt" kan ook veranderen en is geen gagarantie

**Geplaatst**: 29-09-24 12:07

Geplaatst: 29-09-24 12:07

I.m.o. heb je twee keuzes:

1. Je houdt dit paard en stopt met rijden. Desnoods neem je een bijrijder voor onder het zadel, al dan niet voorlopig. Maar zelf laat je het rijden volledig los. Er zijn genoeg andere leuke manieren waarop je een paard kan trainen en als je echt zo'n klik hebt met dit paard kan het geweldig zijn om wellicht een andere weg met haar te bewandelen.

2. Je verkoopt haar en koopt een ongecompliceerd paard terug om mee te rijden.

De kernvraag is i.m.o:

Waar word jij het meest warm van?
1. Ongecompliceerd rijden
2. De klik/band die je met een paard hebt.

Wanneer je die vraag duidelijk weet te beantwoorden, weet je wat je te doen staat.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-09-24 20:38

Geplaatst door de TopicStarter : 29-09-24 20:38

Elisa ik rijd vrijwel altijd met een gewoon oornetje, omdat ze panisch wordt van vliegjes rond haar hoofd. Maar een geluid dempend is misschien nog niet zo'n stom idee.

MCE we rijden zeker niet iedere dag, of iedere keer als ik er ben. Ik rijd haar 3 max 4 keer per week. Daarnaast longeren we, doen schriktraining aan de hand, gaan buiten wandelen aan de hand, balkjes aan de longe, wat grondwerk. Ik probeer er idd afwisseling in te houden, want dat is iets waar ik ook aan heb gedacht. Ze werkt graag, maar niet iedere dag hetzelfde. Dat is wel een beetje een valkuil van mij, maar probeer ik wel aan te denken.

Annoniemand je stelt een hele goede vraag die me wel even aan het denken heeft gezet. En dan kom ik er toch wel op uit dat de band met mijn paard belangrijker is. Ik heb er al heeeeel veel over nagedacht over wat ik wil. Gewoon recreatief en alleen buiten rijden, dat is echt niks voor mij. Dan verveel ik me. Ik vind dat de dressuursport zó mooi kan zijn en dat wil ik doen. Ik moet alleen nog even puzzelen hoe. :')

Eapy ik heb toevallig vandaag iemand bericht om haar ook een aantal keren te gaan rijden. Kijken hoe dat gaat en wat daar uit gaat komen. Hopelijk geeft dat wat inzichten en kan zij mij wellicht wat tips geven.

Ellepel dat ze probeert daar ben ik zeker van. Totaal niet omdat ze gemeen wil zijn, maar kijken waar de grenzen liggen en wat ze kan. Dat doet ze aan de hand ook, alleen ben ik dan wel zelfverzekerd. TRT ben ik lid van, daar kan ik nog wel eens naar kijken. Heb dat voorheen wel gedaan maar nu wat laten liggen. Featherlight lijkt me fantastich maar zij heeft zo'n lange wachtlijst dat dat voor nu geen optie is.

Vandaag hebben we trouwens heel fijn gereden. Alleen, zonder les. Alleen iemand die bij de bak bleef om even een oogje in het zeil te houden. Wel wat spanning, maar was goed af te vloeien. En dat terwijl ik zelf met best wat spanning begon. Dit bedoel ik dat het niet altijd zo is, we hebben ook echt goeie dagen!

Oké het weer was heel rustig vandaag, op stal was het ook redelijk rustig. Maar de paarden in de wei, grenzend aan de bak, hadden iets gevonden wat ze erg spannend vonden en steeds voor gingen rennen. Als we er vlak langs reden, dan reageerde ze er even op, maar verder totaal niet.

Ik heb wel veel zitten vertellen onder het rijden, tegen diegene bij de bak of gewoon onzin tegen haar.

Wellicht heeft dat mijn ademhaling geholpen. Zag de tip van het zingen nog voorbij komen. Dit keer bij praten gehouden voor degene die bij de bak bleef

**Geplaatst**: 29-09-24 21:03

Geplaatst: 29-09-24 21:03

Denkbaar zit de oplossing "in jouzelf".
Je benoemt dat jij bevriest van angst.
... dat is geen kleinigheid. Het is een instinctieve reactie (waar je dus niet zelf voor kiest, maar die jou gebeurt) - en je kunt op dat moment ook niet meer de leider van de combinatie zijn.

Tja - dan is het dus 'zorgen dat je niet meer bevriest'.
Aangezien bevriezen jou gebeurt, denk ik dat je met je eigen zenuwstelsel aan de slag moet. Een techniek zoals emdr is hier heel goed voor.
...en dan de sessies emdr afwisselen met 'toch weer eens op paard kruipen', en kijken, nu ja: voelen hoe dat is.

En inderdaad: er zijn allerlei trainingen om je dier vanaf de grond en in het zadel te ontspannen - inclusief het leren voelen van 'de kleine signalen'.
(Ik ben ooit van bitloos naar rijden met bit gegaan. Niet "omdat je dan meer te vertellen zou hebben" ofzo, maar omdat ik het moment wilde voelen waarop het kaakgewricht verstrakte. Dat is zo'n klein signaal, en als ik op dat moment de grote volte opging, of buiten schouderbinnenwaarts vroeg ging het goed.)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-09-24 21:27

Geplaatst door de TopicStarter : 29-09-24 21:27

De oplossing zit bij mij, daar ben ik me bewust van.
Inderdaad, het bevriezen van angst doe ik op alle mogelijke manieren van angst. Ook angst op heel andere vlakken. Het vervelende vind ik, dat ik dit vroeger bij de paarden nooit heb gehad. Ik was geen onzekere of bange ruiter. Maar ik denk met ouder worden, moeder worden, alle clichés...
Het voelt voor mij als falen en het maakt me enorm verdrietig. Maar wat je zegt mbt het bevriezen, je kiest daar niet voor dat gebeurt. Als iemand me er door praat, dan lukt het wel. Ik heb in de lessen ook al wel een aantal tools verzameld, waar ik bewust aan probeer te denken als ik spanning bij mezelf opmerk. De ene keer lukt het, de andere keer niet.
En die kleine signalen, daar kan ik misschien nog wel wat beter in worden. Dat ik het eerder opmerk, daardoor kan begeleiden en dat we dan samen de spanning voor zijn.

Edit: EMDR werkt dat ook zonder dat je een aanwijsbaar trauma hebt? Ik heb niet een gebeurtenis of iets waardoor het gekomen is. Het is er een beetje "ingeslopen". Ik sta voor heel veel open, wil heel veel dingen proberen. Dus mocht dit kunnen helpen.. dan graag!

**Geplaatst**: 29-09-24 21:57

Re: Paard verkopen of aanhouden?

Geplaatst: 29-09-24 21:57

Och wat lastig, sterkte met deze keuze!