Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-08-24 11:23

Tips zoektocht bijrijder

Geplaatst door de TopicStarter : 14-08-24 11:23

Sja… ik weet het even niet meer, dus ik dacht ik vraag hier om hulp.

In de afgelopen twee jaar was ik op zoek naar een bijrijder/verzorger voor mijn paard(en). Voor de ene heb ik nu iemand gevonden.

Ik vraag geen financiële bijdrage, maar 2 x per week poep van de track (gebeurt dagelijks) en een aantal hooinetten vullen. Kost mij zelf 30 minuten per dag.

De ervaring tot nu toe:
- bijrijder met veel ervaring maar zelf continu in de lappenmand met allerlei pijntjes. Stille dood gestorven zeg maar.
- bijrijder van 16 die een drugs- en alcoholprobleem ontwikkelde. Voor ik het gesprek kon aangaan over stoned bij mijn paarden zijn, verhuisde ze.
- bijrijder, super leuk mens, maar die was zo bang voor mijn brave halve Haf dat ze hem op een gegeven moment niet eens durfde te borstelen. Ging verhuizen en ging op zoek naar eigen paard aan huis.
- bijrijder die enorm handig was met beide paarden, had na de derde keer last van een string die verkeerd zat ofzo. Kreeg enorm lange apps over hoe ze niet goed in haar vel had gezeten, dat ze moe was van de klusjes doen en dat ze twijfelde of mijn paarden het ‘werk’ wel leuk vonden. Daar heb ik zelf een stop op gezet, omdat ik me een halve psycholoog voelde.
- leidster op een manege in de buurt, die wat privé tijd wilde met een bijrijdpaard. 2x geweest, super enthousiast en goede klik (zei ze zelf) met m’n Gelderse. Vervolgens appt ze een 20 minuten voor ze zou komen dat ze moe is en of ze een dag later kan komen. Dus ik zeg: zeker, zullen we vanwege de temperatuur in de ochtend rijden? En daarna geen reactie meer. 0.

Ik begrijp er echt geen fluit van. Ik heb een hele leuke merrie in de aanbieding, die je wat mij betreft als ‘je eigen’ mag beschouwen, we wonen prachtig en vlakbij het bos. Dagen zijn vrij invulbaar. Enige wat ik wil is afspraken nakomen en tijdig afzeggen zodat ik mijn schema daarop aan kan passen. En voor mijn gevoel vraag ik geen hele gekke dingen ‘in return’?

Of wel?

Ik heb inmiddels laten varen dat ik een echte paardengek ga vinden, een liefhebber, die het omtutten met de dieren ook heerlijk vindt. Zo’n pennymeisje dat graag een eigen paard had gehad maar de financiële middelen niet heeft.

Moet ik de hoop maar opgeven? Of doe ik iets verkeerd?

**Geplaatst**: 14-08-24 11:29

Geplaatst: 14-08-24 11:29

Hahaha , ik moet een klein beetje lachen om je verhaal, beschrijft het wel geestig, maar ik herken je verhaal hoor!

Ik denk dat je domweg geluk moet hebben, echt.

Ik heb nu een leuke bijrijder, lief voor m'n tinkertje en netjes met mijn spullen (soms netter dan ik zelf ben), ze moet er zelfs een eindje voor rijden om te komen.
Ik laat haar inmiddels (ze komt hier al een jaar of 3)

Lang verhaal kort, je moet mazzel hebben en je vraagt inderdaad niet te veel hoor, er komt vast iemand op je pad. Blijven zoeken dus

**Geplaatst**: 14-08-24 11:34

Geplaatst: 14-08-24 11:34

Zijn er nog meer 'regels' of afspraken aan verbonden? Mogen ze dingen wel/niet? Hoe gaat het in het contact met jou? Spreek je dingen met de bijrijders af over bijv. communicatie?

Ik ben zelf altijd bijrijder geweest en ik heb echt uitersten gehad qua eigenaren. Van iemand die me volledig vrij liet en totaal geen verwachtingen had behalve de afspraken die we hadden gemaakt. Tot iemand die echt elke minuut van de dag wilde weten wat ik deed, hoe ik het deed en wat ik daarna ging doen met het paard. En dat is iemands goed recht hè? Ik heb het ook gewoon altijd geaccepteerd, want het is nu eenmaal niet mijn paard. Maar het deed wel wat met het plezier.
En ik beweer hiermee niet dat jij daarin iets fout doet hè? Maar ben gewoon nieuwsgierig of dit mogelijk mee kan hebben gespeeld.

Klinkt alsof je ook niet echt veel geluk hebt gehad met de bijrijders.... Maar ik denk dat iemand vinden die de verantwoordelijkheid voelt ook echt wel steeds meer een uitdaging wordt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-08-24 11:36

Geplaatst door de TopicStarter : 14-08-24 11:36

Haha jouw verhaal is hoopvol.

Stomme is dat de meest enthousiaste reacties van piepjonge meisjes komen. Maar 13/14 jaar vind ik dan toch echt te jong om hier alleen rond te lopen, stel dat ik aan het werk ben (wat best vaak is

). Bovendien denk ik dat mijn merrie voor die leeftijd te mans is, hoewel ze echt braaf is als je je maar houdt aan de zwart is zwart en wit is wit regel. Met allerlei grijstinten gaat ze haar eigen feestje vieren.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-08-24 11:40

Geplaatst door de TopicStarter : 14-08-24 11:40

Muurp schreef:
Zijn er nog meer 'regels' of afspraken aan verbonden? Mogen ze dingen wel/niet? Hoe gaat het in het contact met jou? Spreek je dingen met de bijrijders af over bijv. communicatie?

Ik ben zelf altijd bijrijder geweest en ik heb echt uitersten gehad qua eigenaren. Van iemand die me volledig vrij liet en totaal geen verwachtingen had behalve de afspraken die we hadden gemaakt. Tot iemand die echt elke minuut van de dag wilde weten wat ik deed, hoe ik het deed en wat ik daarna ging doen met het paard. En dat is iemands goed recht hè? Ik heb het ook gewoon altijd geaccepteerd, want het is nu eenmaal niet mijn paard. Maar het deed wel wat met het plezier.
En ik beweer hiermee niet dat jij daarin iets fout doet hè? Maar ben gewoon nieuwsgierig of dit mogelijk mee kan hebben gespeeld.

Klinkt alsof je ook niet echt veel geluk hebt gehad met de bijrijders.... Maar ik denk dat iemand vinden die de verantwoordelijkheid voelt ook echt wel steeds meer een uitdaging wordt.

Eigenlijk heel simpel denk ik. Liefst min of meer vaste dagen die we direct in het begin afspraken. Als je wilt wisselen: geen probleem, maar geef dat in het begin van de week aan. Dan kan ik mijn werklocatie/schema daarop aanpassen.
Bovengenoemde klusjes doen. En rijden met oog voor het paard. Dus niet de wekker zetten en er een uur op zitten in de bak, maar gewoon fijn trainen en als het klaar is is het klaar. Buitenritten ivm de wolven (en de ervaring van de ruiters) samen. Hoewel de ene ruiter echt ervaren was en ik haar ook rustig alleen het bos in had laten gaan.

Verder hoef ik niet continu te weten wat ze doen. Als ze maar lief zijn voor de dieren en hun afspraken nakomen. Ik denk best veel vrijheid. En als er wat is, dan ben ik ook bereikbaar natuurlijk.

**Geplaatst**: 14-08-24 11:45

Geplaatst: 14-08-24 11:45

Klinkt als een hele fijne plek bij je hoor!

Gewoon faire afspraken.

En die piepjonge meisjes moeten ook ergens beginnen... :))

Alleen snap ik in jouw geval dat dat niet echt handig is omdat ze ook veel alleen zullen zijn. En een paard met handleiding helpt dan ook niet echt haha.

Jammer dat we zo ver uit elkaar wonen _O-

Ik zoek nog iets haha.

**Geplaatst**: 14-08-24 11:52

Geplaatst: 14-08-24 11:52

Ik denk dat je ook een beetje geluk moet hebben

. En waar wij wonen, wonen ook niet super veel jonge mensen (ik woon in het dorp naast de jouwe).

Klinkt als eerlijke afspraken, ik hoop dat je snel een leuke bijrijder vindt

**Geplaatst**: 14-08-24 12:02

Geplaatst: 14-08-24 12:02

Heb in een grijs verleden - toen mijn dochter nog baby/peuter/kleuter was - ook wel bijrijders gehad.
Ik ben echt blij dat dat niet meer hoeft. We staan op een grote stal en als we eens niet kunnen of bij vakantie is dat prima op te lossen met stalgenoten of de stal zelf.
Ik vond dat je als eigenaar toch wel zelf veel inleverde met een bijrijder, waarbij je je in veel gevallen moet richten naar wanneer zij kunnen in plaats van andersom. Ook wel veel verbazingwekkende dingen meegemaakt. En in de communicatie vergt het gewoon ook heel veel duidelijkheid, zeker als er nog niet heel veel ervaring is bij de bijrijder. Ik heb maar 1 x een geweldige bijrijder gehad; dat meisje had eigen paarden gehad en kwam uit Limburg. Had ook hoog gereden en was heel zorgvuldig met mn paard. Betaalde ook mee (de stal waar ik destijds stond vroeg extra geld voor een bijrijder). Daar had in nou echt geen omkijken naar. Maar dat is echt een zeldzaamheid.

**Geplaatst**: 14-08-24 12:36

Geplaatst: 14-08-24 12:36

Ik denk dat je helemaal niet veel vraagt, niks geks alleen moet je net de juiste treffen… toch bijzonder want je hebt een hele leuke plek te bieden. Ik blijf mij erover verbazen, ook nu bij jou weer maargoed. Ik denk dat je het het beste kan vinden ‘via via’. Rijvereniging , via je instructeur, evt zelfs je smid?

Lastig hoor. Ten tijde van mijn zwangerschap heb ik mijn paard ook maar gewoon laten staan en beetje poetsen. Ik had zo geen zin om er een bij te vinden met wie het dan moet klikken, beetje zelfde/beter rijd, fatsoenlijk met je spul omgaat, etc.

**Geplaatst**: 14-08-24 12:49

Geplaatst: 14-08-24 12:49

Ik herken je ervaring. Was een paar weken geleden ook op zoek maar heb het na een week al opgegeven. Hier dus geen tips.
Zijn voornamelijk mensen met alleen manege-ervaring of die al vele jaren niet meer hebben gereden en die wil ik expliciet niet voor dit paard.

Bij mij gaat het ook om een fijn paardje, waar alles mee mag ook buiten/springen/wedstrijd, zonder klussen en met 50 euro bijdrage. Wel wat reacties maar het niveau is gewoon te laag helaas.

**Geplaatst**: 14-08-24 12:52

Geplaatst: 14-08-24 12:52

Voor zover ik kan oordelen heb je een perfect plekje in de aanbieding. ~~Jammer dat ik te ver weg zit.~~ Heb je Horsify ook al geprobeerd? Word wel steeds bekender en zitten naar mijn idee wel serieuzere mensen op.

**Geplaatst**: 14-08-24 12:56

Geplaatst: 14-08-24 12:56

Ik denk dat je zowel pech hebt als dat je misschien niet selectief genoeg bent. Ik heb al zeker 16 jaar bijrijdsters (4 totaal) en die blijven jaren. Alleen eentje daarvan deugde niet en die is binnen 1 maand gestopt. De rest stopte wegens zwangerschap, verhuizing of eigen paard en ik heb nog steeds contact met de drie ex-bijrijdsters.

Op dit moment heb ik sinds een maand (vanwege een nieuw paard) de luxe van 2 bijrijdsters. Eigenlijk zocht ik maar een persoon, maar beide zijn toppers en ik kon niet kiezen.
Als ik zoek, kijk ik behalve naar leeftijd (altijd 18+ maar ben dan zelf al 50+) ook of iemand qua persoon (hoe komt hij/zij over) bij mijn paard/mij en de rest van de stalgenoten past. Voor mij is het dan ook geen bijrijdster, maar een teamgenoot. Het hoeven niet je beste vriendinnen te worden, maar bij een kennismakingsgesprek probeer ik wel aan te voelen of dit een potentiële vriendin zou kunnen worden.
Is het antwoord nee, dan wordt het ook geen bijrijdster. Je moet tenslotte wel op een lijn liggen wat rijden en verzorging betreft.
Mijn bijrijdsters krijgen alle vrijheidj nadat ik duidelijk heb aangegeven wat ik zoek, dus dan moet het ook wel van beide kanten passen en ik moet ze kunnen vertrouwen.
Horrorverhalen wat bijrijdsters betreft heb ik dan ook nooit meegemaakt.

Dus ja, misschien moet je kritischer zijn bij het kiezen van een bijrijdster. Alhoewel dat misschien makkelijker gezegd is dan gedaan, als er weinig keuze is.

**Geplaatst**: 14-08-24 13:03

Geplaatst: 14-08-24 13:03

Is het niet een idee om een kleine bijdrage te vragen? Dan filter je misschien mensen er tussenuit die na een paar keer helemaal stil vallen/niet op komen dagen. Je gaat (lijkt me) alleen een bijdrage betalen als je er echt serieus over bent.
Als bijrijder zou ik er absoluut 50 euro per maand voor over hebben om bij jou te rijden, het klinkt juist heel goed! Je vraagt in mijn ogen geen gekke dingen. Het is blijkbaar zoeken naar een speld in de hooiberg..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-08-24 13:08

Geplaatst door de TopicStarter : 14-08-24 13:08

Via Horsify heb ik mijn bijrijdster voor de halve Haf en die van die string die verkeerd zat was ook via daar. Daar staat ze ook op sinds gisteren.

@Gee er is heel weinig aanbod en dus weinig keuze. Ik zou willen dat ik kon selecteren zoals jij…

Wel jammer dat degene die wel zoeken hier niet in de buurt wonen!

@lies, dat zou ook kunnen. Dat degene die in de buurt wonen in aantal te weinig zijn hier…

En misschien moet ik anders maar op zoek naar iemand die tegen betaling de klusjes wil doen, zodat ik mijn merrie 3 of 4 keer kan rijden en de Haf 2x. Is gewoon lastig combineren naast een bijna fulltime baan met veel reistijd. Maar misschien is die zoektocht nog wel lastiger haha

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-08-24 13:10

Geplaatst door de TopicStarter : 14-08-24 13:10

juliedo24 schreef:
Is het niet een idee om een kleine bijdrage te vragen? Dan filter je misschien mensen er tussenuit die na een paar keer helemaal stil vallen/niet op komen dagen. Je gaat (lijkt me) alleen een bijdrage betalen als je er echt serieus over bent.
Als bijrijder zou ik er absoluut 50 euro per maand voor over hebben om bij jou te rijden, het klinkt juist heel goed! Je vraagt in mijn ogen geen gekke dingen. Het is blijkbaar zoeken naar een speld in de hooiberg..

Maar zou jij betalen en die klusjes doen dan? Ik dacht ‘tijd is ook geld’ en dacht dat een bijdrage een drempel zou zijn? Ik zou me dan ook ongemakkelijk voelen als het paard bijvoorbeeld ziek is of niet bereden mag worden na een behandeling van een osteopaat ofzo? Ik zelf zou daar geen enkel probleem mee hebben als ik bijrijder was trouwens.

Soms voelt het alsof ze de paarden als een product zien. En dat is iets wat ik wel moeilijk vind.

**Geplaatst**: 14-08-24 13:13

Geplaatst: 14-08-24 13:13

Zo herkenbaar

Heb 3 betrouwbare gehad.
Kwamen de afspraken fijn na.
De ene verhuisd te ver weg dus het is niet meer te doen.
En 2 andere zochten een bijrijdpaard omdat ze niet zwanger konden worden.
Vruchtbare grond hier, want 1 van de 2 heeft nu 2 kinderen en de ander 1

Met die met 1 kindje nog veel contact ze mist het rijden ook echt, komt ook nog wel eens langs maar het is gewoon niet in te plannen.
De andere soms nog eens contact.

En de rest, ook een waslijst vol.
Kwartier van te voren af appen terwijl ik de bak netjes heb gesproeid voor haar.
Alle smoesjes te heet, te koud, te donker op straat, ja we wonen achteraf en dat stond zelfs bij de advertentie...
En toen ik nog een sportpaard had ook nog mensen die volgens het theorieboekje goed kunnen rijden tot ze opstappen en zowat verongelukken.
1 trok het paard achterover, die heeft nooit gesteigerd daarvoor en de ander had zulke slechte zit dat het paard dat hij vrij scherp links af moest ipv een volte en ze donderd er zo rechts naast...

We wonen niet in de duurste provincie betreft. Dus ik denk dat de echte paardenmeisjes/vrouwen een eigen paard hebben.
En de rest geen echt zijn en eens komen als het uitkomt en je er niet van op aan kunt.

Het was hier gratis en klusjes hoefde ook al niet, want dat doe ik liever zelf ipv alsnog moeten doen na niet op komen dagen...

ik zoek niet meer.... komt er toevallig iemand op mijn pad zie ik wel.
Dus ik lees ook mee voor tips

**Geplaatst**: 14-08-24 13:20

Geplaatst: 14-08-24 13:20

Ik woon ook in Drenthe en hetzelfde probleem, gratis rijden voor 2-3 daags verzorgen, maar geen animo. Ik kom zelf uit Zuid-Holland en heb zoveel paarden verzorgd zonder erop te mogen rijden. Ik was helemaal gelukkig met poetsen, freubelen, uitmesten.. dan maar niet rijden, ik reed nog op een manege dus dat scheelde... op de manege was zelfs een wachtlijst om van een manegepaard een verzorgster te worden... maar hier.. niet te vinden.
De "spoeling" is hier stuk dunner denk ik.
Omdat ik ook niet meer de jongste ben en inmiddels last van mijn lijf krijg, het jonge spul te koop gezet.

**Geplaatst**: 14-08-24 13:28

Geplaatst: 14-08-24 13:28

Olympia96 schreef:
juliedo24 schreef:
Is het niet een idee om een kleine bijdrage te vragen? Dan filter je misschien mensen er tussenuit die na een paar keer helemaal stil vallen/niet op komen dagen. Je gaat (lijkt me) alleen een bijdrage betalen als je er echt serieus over bent.
Als bijrijder zou ik er absoluut 50 euro per maand voor over hebben om bij jou te rijden, het klinkt juist heel goed! Je vraagt in mijn ogen geen gekke dingen. Het is blijkbaar zoeken naar een speld in de hooiberg..

Maar zou jij betalen en die klusjes doen dan? Ik dacht ‘tijd is ook geld’ en dacht dat een bijdrage een drempel zou zijn? Ik zou me dan ook ongemakkelijk voelen als het paard bijvoorbeeld ziek is of niet bereden mag worden na een behandeling van een osteopaat ofzo? Ik zelf zou daar geen enkel probleem mee hebben als ik bijrijder was trouwens.

Soms voelt het alsof ze de paarden als een product zien. En dat is iets wat ik wel moeilijk vind.

Dat is een goed punt. Als het echt flexibel is qua tijden en mogelijkheden zou ik het er denk ik wel voor over hebben (het is ook niet makkelijk om als bijrijder een eigenaar te vinden waar het goed mee klikt), maar ik kan me voorstellen dat dat niet voor iedereen geldt. Misschien staan mensen er niet bij stil wat voor een goeie deal het is, in ruil voor een half uurtje klusjes gratis mogen rijden..

Wat betreft je laatste opmerking, dat snap ik heel goed. Je hebt mensen die rijden en 'echte paardenmensen', en die laatste wil je natuurlijk als bijrijder, degene die er echt gek van is en überhaupt al blij is, op stal te komen. In mijn ervaring (als bijrijder die ook bijrijders kent) blijven zulke mensen, zoals Gee ook zei, dan ook jaren hangen. En dat kunnen ook betrouwbare tienermeisjes zijn, maar die moet je maar net treffen.
Ik denk dat je niks anders kan doen dan blijven zoeken en hopen dat je zo'n iemand treft $:\$ succes!

**Geplaatst**: 14-08-24 13:32

Geplaatst: 14-08-24 13:32

Ik heb heel veel bijrijders gehad en mijn ervaring is dat diegenen aan wie je een bijdrage vraagt (ook wanneer ze klusjes moeten doen) het beste blijven komen. Anders vinden ze het zonde van hun geld ofzo? Geen idee, maar het werkt gewoon beter (uitzonderingen daar gelaten).
En waarom ook niet. Je eigen paard kost ook bakken met geld en dan moet je zelf óók gewoon klusjes ernaast doen. Voor de bijdrage kunnen ze nooit een eigen paard (onder)houden en ze krijgen wel de lusten (en een stukje verzorging) maar geen risico kosten. Ook als ze even kreupel of ziek zijn gaat hun bijdrage door. Het is niet dat een paard ineens geen kosten meer maakt als hij ziek is (juist meer). Wel de afspraak gemaakt dat wanneer het langer dan 4 weken duurt we om tafel gaan zitten om te bespreken wat we in dat geval dan samen nog reëel vinden.
Werkt super hier. Ik kan tegenwoordig zelfs onbezorgd op vakantie.

**Geplaatst**: 14-08-24 14:53

Re: Tips zoektocht bijrijder

Geplaatst: 14-08-24 14:53

Zo te lezen bied je een prima plek en paard aan. Misschien een kwestie van pech hebben?

Ik zag mezelf niet als bijrijdster maar meer als verzorgster die ook de paarden reed. En eerlijk? Ik ben gewoon enorm verwend geraakt want ik had de perfecte plek voor meer dan 10 jaar met alle vrijheid die ik mij maar kon wensen.

Ik rij door omstandigheden al jaren niet meer, maar deze eigenaren blijf ik eeuwig dankbaar voor zo'n gouden kans.

Ik zou het dus nog niet opgeven TS, wellicht is de volgende precies wat je zoekt.

**Geplaatst**: 14-08-24 15:03

Re: Tips zoektocht bijrijder

Geplaatst: 14-08-24 15:03

Ik denk dat het echt een kwestie van geluk hebben is. Hier ook genoeg mensen over de vloer gehad, er was altijd wel wat. Aantal jaar geleden een hele fijne bijrijdster gehad, daarna verhuisde mijn paard en kon ze helaas niet mee verhuizen.

Nu sinds bijna een jaar na een lange zoektocht weer een top iemand gevonden. Daar ben ik me bewust van en zie haar ook echt als een gouden aanwinst voor mij en mijn paard.

Maar het is echt het geluk hebben van de juiste vinden. Aan wat je aanbiedt ligt het niet.

**Geplaatst**: 14-08-24 15:29

Geplaatst: 14-08-24 15:29

Olympia96 schreef:
Haha jouw verhaal is hoopvol.

Stomme is dat de meest enthousiaste reacties van piepjonge meisjes komen. Maar 13/14 jaar vind ik dan toch echt te jong om hier alleen rond te lopen, stel dat ik aan het werk ben (wat best vaak is ). Bovendien denk ik dat mijn merrie voor die leeftijd te mans is, hoewel ze echt braaf is als je je maar houdt aan de zwart is zwart en wit is wit regel. Met allerlei grijstinten gaat ze haar eigen feestje vieren.

Dat kunnen ook hele goeie zijn.
Hier een bijrijder gehad van tussen de 25 en 30 jaar. In een woord: Waardeloos. (en dan ben ik nog netjes)
Toen een bijrijder gehad van net 14 jaar. Ik dacht nou zal mij benieuwen......
Een gouden greep! Wat een super meisje was dat. Was zuinig op de spullen en mijn paard en kwam elke week de box uitmesten. Ook al was ze wel eens een keertje goed ziek. Nummer 1 dus niet.......
Die wilde alleen de lusten en niet de lasten......

Die van net 14 ben ik eerst een keer of drie bij geweest en toen deed ze alles alleen.

**Geplaatst**: 14-08-24 15:50

Geplaatst: 14-08-24 15:50

Olympia96 schreef:
Haha jouw verhaal is hoopvol.

Stomme is dat de meest enthousiaste reacties van piepjonge meisjes komen. Maar 13/14 jaar vind ik dan toch echt te jong om hier alleen rond te lopen, stel dat ik aan het werk ben (wat best vaak is ). Bovendien denk ik dat mijn merrie voor die leeftijd te mans is, hoewel ze echt braaf is als je je maar houdt aan de zwart is zwart en wit is wit regel. Met allerlei grijstinten gaat ze haar eigen feestje vieren.

Ik had ook soortgelijke verhalen met volwassen bijrijders/verzorgers.
Toen een meisje van 14 laten komen. Enthousiast voor de volle 110%, nam les en heeft altijd iemand mee.
Zeker in het begin vond ik het fijn dat er iemand bij was qua ouder oid. Heb daar dan ook gewoon contact mee gehad om te kijken hoe zij het vonden gaan. Nu mag het meisje prima alleen gaan van mij maar vinden ouders dat moeilijk. Ook prima.

Inmiddels is ze 16 en merk je dat er meer is in haar leven. Pubermeisje hè maar ze komt nog steeds braaf. Nu ik op vakantie ben en mijn paard ‘ziek’ is staat ze ondanks haar werk elke dag klaar voor mijn paard. Goud hoor!

**Geplaatst**: 14-08-24 16:25

Re: Tips zoektocht bijrijder

Geplaatst: 14-08-24 16:25

Sommige meiden van 15 zijn een stuk volwassener dan andere meiden van 23. Niet altijd.

Ik zou een duidelijke advertentie maken dat je een verantwoordelijk type zoekt die niet vies is van stal werkzaamheden die mans genoeg is voor een groot sterk maar braaf paard en die lekker de ruimte krijgt om zelfstandig aan de slag te gaan maar dat je wel verwacht dat afspraken nagekomen worden.

**Geplaatst**: 14-08-24 17:11

Re: Tips zoektocht bijrijder

Geplaatst: 14-08-24 17:11

Ik heb voor mijn haflinger vroeger ook meerdere bijrijders gehad van in de 20. De meesten stopten binnen een jaar vanwege studie, kids, baan, noem maar op. Toen een meisje van 12. Kwam eerst om te poetsen etc en nam 1x pw les van mijn instructrice. Vervolgens ook zelf gaan rijden. Ze is jaren gebleven, heeft meegeholpen met dagelijks stappen bij blessure en toen mijn haf niet meer bereden kon worden, bleef ze komen. Inmiddels is de “bijrijdster” 19 en is mijn haflinger begin dit jaar overleden… Ze is letterlijk tot haar dood voor mijn paard blijven zorgen

Natuurlijk ook een kwestie van geluk hebben, maar mijn ervaring leert dat die “jonge meiden” toch meer inzet en verantwoordelijkheid hebben dan de mensen die druk in het volle leven zitten.