Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-04-23 11:38

Één vriendje genoeg voor een paard?

Geplaatst door de TopicStarter : 13-04-23 11:38

We weten allemaal onderhand wel dat je een paard niet in z'n eentje moet zetten. Mijn vraag is: is het genoeg om twee paarden bij elkaar te zetten, of is het echt beter als ze in een grotere kudde (van zeg 4 paarden of meer) staan?

Bijkomende vraag: hoe weet je of paarden bij elkaar passen? Ik heb wel gelezen over langzaam introduceren achter een extra draadje en kijken hoe dat gaat, maar stel je wilt een tweede of derde paard kopen als vriendje voor degene die je al hebt, is dat dan altijd op de gok en hopen dat het goed komt of kun je hier op de een of andere manier rekening mee houden?

**Geplaatst**: 13-04-23 11:48

Geplaatst: 13-04-23 11:48

Ik zou, indien mogelijk, opteren voor meerdere paarden, zodat ze hun eigen maatjes kunnen kiezen. Maar dat is lang niet altijd mogelijk, en dan is één ander paard altijd nog beter dan een leven alleen.

Wat betreft het bij elkaar zetten, dat is echt per situatie verschillend. Mijn paard is vriendelijk naar iedereen, maar voor sommige andere paarden wat te 'needy.' Na een klap op de weide en een blessure heeft ze de laatste maanden wel naast de kudde gestaan, maar niet ertussen, en heeft ze wisselende vriendinnetjes bij zich gehad. De Dartmoor pony nam haar wel onder haar hoede, maar vond het ook geen probleem als ze wegging; sinds een week of twee staat ze echter met een New Forest erbij en dat was echt liefde op het eerste gezicht bij de NF. Zo erg zelfs dat de Dartmoor weggejaagd werd bij de mijne, en de NF gaat ook rustig voor me staan als ik mijn paard probeer mee te nemen het land uit. :')

Die zitten echt vanaf moment één aan elkaar vastgeplakt.

Tegelijkertijd zijn er ook paarden in de groep van wie we weten dat dat nooit zal klikken omdat de mijne daarvoor gewoon te needy en te onderdanig is. En dat is dus het mooie van een groep van 10 paarden op voldoende ruimte: ze hebben de ruimte om paarden op te zoeken met wie het wel klikt en kunnen de paarden ontwijken met wie het niet klikt.

**Geplaatst**: 13-04-23 11:49

Geplaatst: 13-04-23 11:49

De vriendschap tussen 2 paarden kan heel mooi zijn en is ook ruim voldoende.

**Geplaatst**: 13-04-23 11:55

Geplaatst: 13-04-23 11:55

Ik ben heel goed in dieren uitkiezen. Ik heb dan ook allemaal leuke setjes.

Ik kijk goed naar het karakter van het dier wat ik al heb en zoek daarbij dan iets wat goed past. Zo ook met mijn paarden en dat is altijd een succes geweest.

Ik heb nu twee setjes van twee. Twee grote en twee kleintjes. Allemaal mannen. Ze staan naast elkaar, de grote en de kleintjes, dus als je er één weg haalt dan staat de ander toch niet echt alleen. (al vinden ze zichzelf wel duidelijk twee aparte groepen

)

Tuurlijk lijkt het me leuk om ze een grote groep te geven van een paard of 6 tot 8. Maar zoveel centen heb ik niet. Dit werkt prima. Ze zijn echt aan elkaar gewaagd. Spelen, stoeien en rennen, maar staan ook samen in één stal te slapen of eten samen van een plakje hooi.

**Geplaatst**: 13-04-23 11:56

Geplaatst: 13-04-23 11:56

Meer paarden is altijd fijner. Een 'normale' kudde in het wild is een paard of 10-15 minimaal, tot veel grotere groepen (die dan vaak wel meerdere kuddes of families bevatten)

Grote voordeel van meer paarden is dat het ook makkelijker is er 1 mee te nemen. Naar wedstrijd, kliniek, buitenrit, etc.

Ik hou minimaal 4 paarden aan, een even aantal is fijner, dan valt er geen paard buiten de boot als er 2 wat extremer aan elkaar klitten.

**Geplaatst**: 13-04-23 11:58

Geplaatst: 13-04-23 11:58

Ik heb maar 2 paarden.
Toch zeg ik, een grotere groep is fijner.
Dan kunnen ze echt zelf kiezen.

En zo gaat het over bokt wel eens over het perfecte plaatje, dit is bij mij niet in orde vind ik dan.
Maar helaas, wie weet ooit weer eentje meer

Dat buiten de boot vallen heb ik dan wel nog gezien bij 4, eentje kon wel met de andere, maar stond toch meestal meer alleen.
Al zou die dat in een groep van 20 misschien ook nog wel doen

**Geplaatst**: 13-04-23 12:01

Re: Één vriendje genoeg voor een paard?

Geplaatst: 13-04-23 12:01

Ik had al mijn merries samen staan. 4 of 5. Maar je zag dat er 1 altijd klappen kreeg ook al was er meer dan genoeg ruimte. Ze blijven toch bij elkaar staan. Die heb ik toen met een ander apart gezet. En toen kreeg ze nog klappen. Weer gewisseld met een ander en toen bleef het nog steeds zo. Paard ligt dus gewoon niet in de groep. Snap niet waarom. Ze staat nu alleen tussen andere weides in en dat gaat goed. De rest kan gewoon prima in die groep blijven. Hopelijk komt er iets waar ze wel mee kan. In een groep is doorgaans meer rust en als je er 1 weg wil halen ook minder gedoe. Dat is in koppels vaak wel lastiger.

**Geplaatst**: 13-04-23 12:17

Re: Één vriendje genoeg voor een paard?

Geplaatst: 13-04-23 12:17

Het ligt echt aan de paarden en de omstandigheden.

Wij hadden er altijd 2 samen en die bleven in een grotere groep ook behoorlijk bij elkaar.

Toen we er 4 hadden, hebben die een zomer in een grote kudde gelopen, maar waren 24/7 samen en kwamen ook samen als je ze riep. In die kudde zag je ook meerdere kleine groepjes.

Onze broer en zus liepen eerst met 6 en waren vrij onafscheidelijk, ook binnen ons groepje van 6. De rest was ook wel oke en ze liepen weleens apart of met een andere op, maar ze zijn echt super close.
Er is wat verandering geweest en nu heeft zus een jaarling kind waar ze ook heel erg close mee is en die is ook weer gek op zijn oom.
2 shetjes erbij hadden tijd nodig om aan te sluiten, maar dat gaat ook goed en de mini jaarling is stapel op de oom. Die lopen echt vrijwel nooit apart en dat was ook echt liefde op het eerste gezicht. De grootste en de kleinste, de jongste en oudste, dus dat zegt ook allemaal niks.

Het moedertje komt uit een kudde en wilde aansluiting. Mijn andere merrie kan veel makkelijker met 1 samen staan, maar die kleine wil echt bij de groep horen en heeft dat zelf ook echt goed aangepakt.

En zo weet ik ook een paard dat altijd alleen moest naast een groep, maar door goed socialiseren weer bij de groep kon en ook heel erg gehecht is geraakt aan die groep.

**Geplaatst**: 13-04-23 12:20

Geplaatst: 13-04-23 12:20

Het verschilt inderdaad per paard en het ligt aan de situatie (zijn er andere paarden aanwezig in de directe omgeving).

Mijn ruin vond het fijn als er op z'n minst meerdere paarden op stal aanwezig waren. Hij stond dan wel eens met één ander paard in de wei of paddock, maar er waren er altijd meerdere aanwezig om hem heen. We hadden vaak wisselende paarden op stal van derden, dus dan maak je regelmatig nieuwe groepjes of setjes.
Een korte periode hadden we slechts 2 paarden en toen was zijn enige maatje een niet speelse merrie. Ik had het idee dat hij het toen ongewoon stil vond op stal. Hij was niet helemaal happy. En dat terwijl hij de grootste onrustzaaier was als er een nieuw paard kwam.

Vroeger hebben we ook twee (relatief korte) periodes slechts twee paarden gehad en dat ging prima.

Tot nu toe hebben we niet vaak meegemaakt dat paarden niet met elkaar konden. Zoals gezegd moest mijn ruin altijd even wennen. Daarom haalden we meestal hem uit zijn eigen groep om samen met de nieuwkomer een setje te vormen. Dat was het veiligst voor de nieuwkomer en zo kon de nieuwkomer later ook in de gewone groep.

Van de tig matches waren er twee geen succes na een gewenningsperiode.

1. Een nieuwe ruin en mijn eigen ruin leken stápelverliefd op elkaar. Echt dikke mik vanaf seconde 1, vooral vanuit mijn paard. Ik vond het ontzettend schattig. Maar de nieuwkomer begon na een tijd van zoet samen staan een flinke vechtpartij en was daarin zo heftig, dat ik dacht dat hij mijn paard niet levend uit de paddock zou laten. Wat een ellende. Je komt er als mens dan ook eigenlijk niet meer tussen.
Die nieuwkomer bleek onvoorspelbaar te blijven in zijn reacties op paarden, waardoor we hem de rest van de trainingsperiode bij ons alleen hebben gehouden. Wel in de buurt van de paarden, maar in zijn eigen wei of paddock. Ik wilde het risico nooit meer lopen. Het was werkelijk doodeng en ik hoop nooit meer zoiets mee te maken. Dat paarden zo bizar kunnen schreeuwen/krijsen, wist ik niet eens. Was het mijn eigen aankoop geweest, dan had ik hem verkocht om deze reden. Zo braaf en knap als hij ook was, dat woog niet op tegen zijn onvoorspelbare gedrag. Geen enkel probleem op een sportstal waar ze niet samen staan, maar voor mijzelf zou het een no go zijn.

2. Een merrie (verkooptraject in opdracht) botste om de zoveel tijd heel even met een eigen merrie die bovenaan in de rangorde stond. Het was een ongewone situatie, want ze stonden al geruime tijd samen en dat ging ogenschijnlijk meer dan prima, maar eens in de zoveel tijd was er onenigheid. Dan vond ik mijn eigen merrie met allemaal striemen en schaafplekken en moest ik twee keer op het laatste moment mijn wedstrijd afzeggen, omdat ik haar ineens beschadigd uit de wei haalde. Het duurde best een tijdje voordat we zagen wat er gebeurde en wie de schuldige was. Beide merries waren sociaal en lagen verder prima in de groep. Tussen hun beide was de rangorde na een tijd nog niet helemaal duidelijk, vermoed ik. Deze merries waren stiekem dus toch geen match, want ze waren naar elk ander paard en in elke andere samenstelling heel zachtaardig, zonder enig wondje ooit te veroorzaken. Was de verkoopmerrie van mijzelf geweest en waren er onvoldoende paarden geweest om twee aparte groepjes te maken, dan was ik benieuwd of 1 op 1 wel goed was gegaan. Zo niet, dan had ik haar om deze reden verkocht.

Het is voor ons dus een luxe dat onze eigen paarden altijd prima met elkaar konden, dat we door het aantal paarden vaak meerdere setjes/groepjes konden maken en dat de mismatches niet van ons waren.

Gek genoeg lopen onze eigen paarden regelmatig met z'n drieën en hoewel een oneven aantal nooit wordt aangeraden, gaat dat hier prima.

**Geplaatst**: 13-04-23 12:33

Geplaatst: 13-04-23 12:33

Er is mij geen onderzoek bekend dat hierover gaat. En dus is het antwoorden vanuit gevoel, ervaring en overtuiging. Niet perse heel betrouwbaar.

Ideaal gezien heb ik het liefst een gemengde kudde qua leeftijden en geslacht. Bij voorkeur wel een zelfde type paard en dieren die sociaal zijn opgegroeid. Qua management is een vergelijkbare voedingsbehoefte erg prettig.

Zelf heb ik maar twee paarden. Beide ongeveer dezelfde voedingsbehoefte, formaat waarbij ze elkaar goed kunnen kriebelen en sociaal opgegroeid. Ze vullen elkaar goed aan qua gedrag. Mijn oudere ruin is heel stabiel, best in voor zo nu en dan een spelletje en kriebel sessie en een prima leider. Hij bied de stabiliteit die mijn jonge merrie nodig heeft. Zij is een enorme kroel maar laat zich gemakkelijk door hem aan de kant zetten. Heerlijk stel dus. Ik heb geen plek, tijd, energie en geld voor een grotere groep helaas. Dus het ideaalbeeld halen we niet maar dit is ook prima.

Ze bij elkaar zetten was gemakkelijk aangezien ze beide op nieuw terrein waren. De jonge dame kwam eerst, kon alles op haar gemak verkennen en daarna kwam mijn ruin aan. Hij nam gelijk de leiding op zich en er was vrijwel direct rust.

**Geplaatst**: 13-04-23 13:18

Geplaatst: 13-04-23 13:18

die van mij heeft wel jaren in een groepje van 5 gestaan .
kleiner vind ik eigenlijk niet zo denderend.

ze staat nu met nog 12 anderen in de leeftijd van 3 t/m 18( ze is zelf 29) 6 merries,7 ruinen.
en je ziet dan dat ze meerdere vriendschappen aan gaan en door de dag dan ook nog wel eens wisselen met welk paard ze optrekken of staan kroelen.
de jongere ruinen zijn veel aan het spelen en je ziet nu doordat er genoeg andere ruinen zijn ze zich echt heerlijk kunnen uitleven.
en merk ik dat ze daar geestelijk heel chil van worden en heel fijn in de omgang.

ik heb best wel lang geroepen dat ik voorstander ben van kleinere groepjes voor de rust.
maar ik kom er op terug.
een grotere groep(mits genoeg ruimte en voer!!!!) is heel erg fijn voor stabiele blije paarden.

hier gaan nieuwe paarden altijd eerst een week apart, met een draadje naast de groep en dan er in.
er is zat ruimte om weg te kunnen.
maar het duurt echt wel minimaal twee maanden voor paarden elkaar wat leren kennen en weten wat ze hebben aan een ander.

**Geplaatst**: 13-04-23 13:31

Re: Één vriendje genoeg voor een paard?

Geplaatst: 13-04-23 13:31

Ik zou ze graag in een grote kudde hebben staan (kudde a 8 of meer paarden), ik had een tijdje een plekje met 7 hectare 'bos' (geen pp, echt een open bos met schuilstallen, bij huis, voerplekken) waar zo'n 12 paarden opstonden, nou dat was het beste plekje waar ik ooit heb gestaan.

Helaas was het 45km enkele reis dus niet langer dan een jaar uitgehouden maar mis het daar wel.
4-8 paarden op een blubberige paddock van bak grootte, nee, dat word hem niet, niet alleen vanwege het gevaar van blessure's maar ook de mentale uitputting van paarden, het is heel vermoeiend 12-24 uur lang op ''aan'' te staan want er is simpelweg niet genoeg plek.
2(En n kleintje)paarden zijn imo 'genoeg' al gun ik mijn paarden nog steeds wel een grote kudde. Toch denk ik dat ook veel paarden rust van slechts één vriendje verkiezen over een gehele kudde, dus ligt aan het paard.

Hier was er ook eerst een lijntje tussen maar eigenlijk na een dag of twee al wel bij elkaar. Scheelt dat het er maar 2 zijn en er ruimte genoeg is om elkaar te ontwijken.
Je kunt er in zekere hoogte rekening mee houden, mijn haflinger was altijd onderdanig naar andere paarden (liet zich wegjagen etc) met mijn tinker is hij (voor het eerst) de baas. Ik had liever gezien dat ze een beetje gelijk opgingen (wat ergens logisch was in mijn hoofd met 2 onderdanige paarden) maar dat is dus niet gebeurt.

**Geplaatst**: 13-04-23 13:31

Geplaatst: 13-04-23 13:31

Wij hebben lang een merrie en ruin samen gehad. Enorm klef stel was het. Merrie eigenaar nam er een merrie bij en dat gaf steeds gedonder onderling in verschillende opties. De 2 merries zijn verhuisd en wij hebben er een ruin bij genomen. Een gigantische verandering geweest voor onze oudste ruin. Achteraf bleek hij altijd niets te vertellen hebben gehad en nu kon hij opeens de baas zijn. Ze waren vanaf begin oke met elkaar maar het kostte hem duidelijk enorm veel energie die omschakeling. Echter wat we nu ervaren na zo'n 8 maanden is echt een gigantisch verschil. Ze klieren en klooien wat af. Zijn echt jut en jul in alles en dikke maatjes. Ze werken enorm goed samen in 2 span maar alleen weg is ook geen probleem. Dolblij als ze elkaar weer zien. Er is rust en stabiliteit en je ziet ze zomaar opknappen. Wij zeggen de beste beslissing ooit voor hem. Maar tja wij hebben er 2 en daar blijft het bij. Ik weet dat ze beiden in hun eerste jaren in grotere kudde gestaan hebben. Ik zie echter zelf geen verschil in gedrag en vond 3 echt niet fijn. Mogelijk echt meer dan 5 a 6 wordt waarschijnlijk weer anders. Laat ik het zo zeggen dat ik 2 bij juiste klik onderling heel oke vind.

**Geplaatst**: 13-04-23 13:35

Re: Één vriendje genoeg voor een paard?

Geplaatst: 13-04-23 13:35

Ik zou meerdere paarden nemen omdat ie dan zelf z’n maatje kan kiezen :knuffel:

**Geplaatst**: 13-04-23 17:42

Geplaatst: 13-04-23 17:42

Ik ben het eens met de mensen die aangeven dat het per paard verschilt. Niet alleen de grootte van de groep maar ook de samenstelling. Mijn ruin deed je het grootste plezier met een groep nuchtere, intelligente en beetje bijdehante ruinen. Het was ook een racist, hij kon het beste overweg met welshen, arabieren, barokachtig spul of mede-IJslanders. Zijn favoriete plekje was vriendje-van-kuddeleider, en dat lukte hem meestal wel. Terwijl mijn merrie het prima vond met z'n tweetjes. Haar moest je vooral niet bij merries zetten die groter waren dan zijzelf (lekker handig met een shet). Allebei waren ze dol op veulens. Mijn merrie heeft er een hele rits gehad, en mijn ruin was heel geschikt als leuke oom. Dus bij voorbeeld als er dan een minishetveulen naar hem steigerde steigerde hij wel terug, maar dan even hoog als het veulen. Zo'n heujjj-gaan-we-brutaal-doen-baby steiger

Mijn twee heb ik direct bij elkaar gezet en binnen 3 kwartier stonden ze samen hooi te vreten. Mijn ruin zorgde ook goed voor m'n merrie. Allebei waren ze heel sociaal, en ook allebei in de groep opgegroeid. Toen ik in het begin alleen mijn ruin had helaas wel eens met minder sociale paarden te maken gehad, en dat werd dan een heel gezeur met wekenlang aan elkaar wennen en echt klikken werd het niet, meer een soort elkaar gedogen. Persoonlijkheid en karakter vind ik daardoor erg belangrijk in de groep. Ook als het een minigroepje van 2 is.

**Geplaatst**: 14-04-23 13:13

Geplaatst: 14-04-23 13:13

Hier ook de ervaring dat het scheelt.
Mijn vroegere groep had ik twee trekpaarden (moeder en dochter) en mijn PRE.
Moeder en dochter klitten aan elkaar, de pre was dominant over de moeder, dochter was dominant over de pre. Dus nooit eentje die tusssen twee vuren raakte want ze konden elkaar verplaatsen zeg maar.

Nu opnieuw twee trekpaarden, (moeder is dood), dus dochter is nu de oudste, een 2 jarige, en de pre.
En de PRE krijgt op haar kop van de twee trekpaarden en zit regelmatig wel eens tussen twee vuren wat niet ideaal is op een beperktere ruimte. De pre verhuist komende week naar een stalling waar ze snachts naar binnen gaat en overdag in een groepje op de paddock/weide buiten met 1 A pony, eentje van haar leeftijd en een oudere merrie. Ik hoop dat dat groepje wat minder risicovol zal zijn.

De 2 trekpaarden blijven samen achter, maar die kunnen samen klieren (met veel minder risico op schade, behalve aan de omgeving als ze weer eens ergens doorheen denderen/dingen omduwen) en passen qua karakter wel fijn bij elkaar op zich.
en die twee kunnen ook prima alleen in de weide blijven als ik met eentje weg ga.

Laatst bijgewerkt door Duhelo op 14-04-23 13:21, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-04-23 13:18

Geplaatst: 14-04-23 13:18

Fijn dat je zo'n goede oplossing hebt gevonden voor je PRE, Duhelo

Ik hoop dat ze het prettig zal hebben op die stalling.

**Geplaatst**: 14-04-23 13:23

Geplaatst: 14-04-23 13:23

Koper schreef:
Fijn dat je zo'n goede oplossing hebt gevonden voor je PRE, Duhelo Ik hoop dat ze het prettig zal hebben op die stalling.

ja dat hoop ik ook inderdaad. Ik vind het wel spannend, want ik ben een 24/7 buiten aanhanger, maar als het niet werkt dan werkt het niet. Op de huidige plek kan ik niet voldoende aanpassen om het veilig te maken, een 4 de paard is op dit moment geen optie, en ik zie dat de PRE uitgesloten wordt en zich vaak wel wat zielig voelt. Die is ook een type die een warme droge box geen straf vindt, en die volgens mij meer aansluit vindt bij "gelijkgezinden".

Die trekpaarden straf ik net wel met ze op te stallen en die staan midden in de storm lekker in de blubber (ondanks droge en windvrij plaatsen

)

**Geplaatst**: 14-04-23 13:31

Geplaatst: 14-04-23 13:31

Ik heb een minipaard ruintje voor mijn sportpaard hengst gekocht enkele jaren geleden. Ze zijn onafscheidelijk. Op stal staan ze naast een andere ruin, met open front. Op de paddock/weide staan ze altijd met z’n 2en. Dit gaat prima. Introductie heb ik eerst in 2 stallen naast elkaar gedaan, tweede dag samen in een grote paddock. Na een weekje naast elkaar gestald te staan in 1 stal (van een kleine 25m2) gezet. Gaat nu al jaren super

Zou ze ook niet in een groep hoeven hebben, wellicht wel met nog 1 erbij zodat de ander niet alleen achterblijft als ze over een paar jaar aan huis staan.

Afbeelding

**Geplaatst**: 14-04-23 14:04

Geplaatst: 14-04-23 14:04

Nessie schreef:
Ik heb een minipaard ruintje voor mijn sportpaard hengst gekocht enkele jaren geleden. Ze zijn onafscheidelijk. Op stal staan ze naast een andere ruin, met open front. Op de paddock/weide staan ze altijd met z’n 2en. Dit gaat prima. Introductie heb ik eerst in 2 stallen naast elkaar gedaan, tweede dag samen in een grote paddock. Na een weekje naast elkaar gestald te staan in 1 stal (van een kleine 25m2) gezet. Gaat nu al jaren super Zou ze ook niet in een groep hoeven hebben, wellicht wel met nog 1 erbij zodat de ander niet alleen achterblijft als ze over een paar jaar aan huis staan.

En als je dan met de kuddeleider op stap gaat heb je er twee die staan te bleren

Mijn oplossing was om mijn gezelschapsshet mee te nemen als handpony. Maar het hoogteverschil tussen mijn rijpaard (IJslander) en de shet was 34 centimeter. Dat was te overzien. Daarnaast ontpopte mijn paard zich als geboren leidpaard. Bij die van jou lijkt het hoogteverschil me nogal lastig voor zoiets. Denk dat het dan slimmer is om je mini op stal te zetten met een bult hooi, en hem eraan te wennen dat 't nou eenmaal even niet anders is.

**Geplaatst**: 14-04-23 14:09

Geplaatst: 14-04-23 14:09

Toen ik op zoek ging naar een tweede paard heb ik bij de fokker/verkoper het karakter van mijn oude paard besproken en gekeken of het karakter van mijn jonge paard daarbij zou passen. De fokker was overtuigd dat het kon en hij heeft gelijk gekregen. Mijn tweede paard heeft een fijn karakter, zowel voor paard als mens.
De heren staan heel ontspannen met elkaar en liggen ook regelmatig naast elkaar.
Nadeel van maar twee vind ik dat als je met 1 aan de slag gaat de ander altijd alleen staat. Mijn oudste heeft daar toch wat moeite mee (gekregen). Wat dat betreft is drie of vier een mooier aantal.

De meeste stallen waar mijn oudje stond hadden ook wat kleinere groepen waarbij ze probeerden om paarden op basis van hun karakter bij elkaar te zetten.
Op 1 stal stond hij in een grote kudde op een grote weide. Daar stond hij altijd apart van de groep met drie merries. Dit groepje stond ‘s morgens bij het hek op elkaar te wachten tot ze compleet waren en ging dan hun eigen weg.

Mijn (voorzichtige) conclusie is dat twee paarden prima kan mits de karakters bij elkaar zijn gezocht. Zoek je daar niet bewust naar dan is een grotere groep beter zodat paarden hun eigen maatjes kunnen zoeken. Maar zo’n groep heeft wel genoeg ruimte nodig.

**Geplaatst**: 14-04-23 14:13

Geplaatst: 14-04-23 14:13

Maat, soort en leeftijd zegt niks. De quarter ruin is 24. Zijn zus is 16 en is hij gek mee en zijn neefje ziet hij meer als zoon. Maar toen deze smurf met 3wkn met zijn moeder bij ons kwam wonen was het echt liefde op het eerste gezicht. Heb heel veel foto's en filmpjes omdat ze heel vaak zo bezig zijn.
Hij was bedoeld als speelmaatje en dat gaat ook goed, maar deze liefde zit net iets dieper

**Geplaatst**: 14-04-23 14:15

Geplaatst: 14-04-23 14:15

Koper schreef:
Nessie schreef:
Ik heb een minipaard ruintje voor mijn sportpaard hengst gekocht enkele jaren geleden. Ze zijn onafscheidelijk. Op stal staan ze naast een andere ruin, met open front. Op de paddock/weide staan ze altijd met z’n 2en. Dit gaat prima. Introductie heb ik eerst in 2 stallen naast elkaar gedaan, tweede dag samen in een grote paddock. Na een weekje naast elkaar gestald te staan in 1 stal (van een kleine 25m2) gezet. Gaat nu al jaren super Zou ze ook niet in een groep hoeven hebben, wellicht wel met nog 1 erbij zodat de ander niet alleen achterblijft als ze over een paar jaar aan huis staan.

En als je dan met de kuddeleider op stap gaat heb je er twee die staan te bleren

Mijn oplossing was om mijn gezelschapsshet mee te nemen als handpony. Maar het hoogteverschil tussen mijn rijpaard (IJslander) en de shet was 34 centimeter. Dat was te overzien. Daarnaast ontpopte mijn paard zich als geboren leidpaard. Bij die van jou lijkt het hoogteverschil me nogal lastig voor zoiets. Denk dat het dan slimmer is om je mini op stal te zetten met een bult hooi, en hem eraan te wennen dat 't nou eenmaal even niet anders is.

Ik heb altijd de shet ernaast meegenomen, naast een d-pony, maar ook naast 1.60m. Shetjes blijven er juist goed fit bij. Onze vorige is bijv nooit hb geweest

**Geplaatst**: 18-05-23 11:14

Geplaatst: 18-05-23 11:14

Wij hebben altijd grootte kuddes gehad, laatst kudde van 5 paarden maar ik vond niet dat er echt een match was, de kudde past niet samen vind ik. Nu heeft mijn Tinker een shetlander x welsh vriendje en dat gaat heel goed. Beide houden ze van contact maar ook eens van rust en dat gaat heel goed. Voordien hadden we een paard die alle paarden mee trok en een paard die bleef plakken en dat oogde niet rustig want mijn Tinker wou rust en dat ging niet.. Sindsdien ziet ze er veel chiller uit.. en is ze opener naar ons toe ook. Als we toekomen hinnikt ze telkens en als we weg gaan ook. Onze band is ook aan het verbeteren daardoor

**Geplaatst**: 18-05-23 11:40

Geplaatst: 18-05-23 11:40

Ik heb ook een maatje voor mijn pony. Een shet. Speciaal daarvoor gekocht. Dat ging goed omdat mijn oudere merrie heel makkelijk is. Maar ook een shet kost geld en tijd. Die is eigenlijk niet geschikt als alleen maatje. Het moet ook voldoende bewegen, zeker als het samen staat met een grotere pony die meer eet. Daarom is die voor de kar gegaan. Daarnaast had ik iemand erbij in pension staan. Ideaal voor als je weg gaat v.h erf. Aangezien mijn shet een Houdini is. 3 of 4 vind ik dus fijner. Mijn merrie ging met pensioen en mijn jonge merrie kwam erbij. Eerst met touw ertussen en daarna in de paddock kennis laten maken. Dat doe ik dus nooit meer. Met mijn oudere merrie ging het goed, met de jonge merrie niet. Liever wachten op het weideseizoen dan. De shet ging niet samen met mijn jonge pony. Dan heb je dus een probleem. Ze staan nu apart van elkaar.