Gisteren was de eerste keer dat ik hem weer startte na deze blessure. De afgelopen week was hij (door de kou

Maar goed, hij had me nog nooit laten zitten op een wedstrijd, dus ik besloot toch maar gewoon te starten.
Met het inrijden ging het eigenlijk heel netjes en was hij erg braaf, totdat hij met zijn rechterachterbeen het schot raakte en hierop helemaal uit zijn dak ging! Hij bokte zelfs zo hoog dat zijn achterbenen boven een paard van 1.70 meter uitbokte! Ik kon gelukkig nog blijven zitten, en heb geprobeerd gewoon maar weer door te rijden alsof er niets aan de hand was, ook al viel dat niet mee met de schrik in mijn benen.
De eerste proef reed ik voorzichtig, maar wel netjes. Het was niet spectaculair maar gewoon ontspannen en op de letter. Viel me dus helemaal niet tegen.
Tussen de 1e en 2e proef kreeg ik wat aanwijzigingen van een medelid, die me zei dat ik veel meer moest riskeren en met meer lef moest rijden, net zoals ik in de inrijring deed. Ik besloot dat gewoon maar te proberen.
Odin had er eigenlijk helemaal geen zin meer in toen ik de bak inkwam. Hij liep wel maar straalde geen plezier meer uit. En ik natuurlijk maar proberen alles uit te kast te rijden, terwijl bij mij (en bij Odin) het kaarsje langzaam uitging. De tweede proef was enorm slordig en geen genot om te zien!
Tijdens de prijsuitreiking bleek dat ik bij mijn eerste proef tweede was geworden, met 162 punten en dus een winstpunt! Dat had ik eigenlijk niet verwacht, had meer zo rond de 150 punten gerekend. Dit was toch een mooie opsteker!
Mijn tweede proef was (terecht) heel laag gejureerd, en ik had hier maar 139 punten! Een verschil van 23 punten tussen de 2 proeven!
Nou ja, volgende keer beter, en we gaan nu beiden hard trainen aan ons uithoudingsvermogen!