Ik ben onlangs 2x kort na elkaar van mijn paard gevallen nadat ze ontplofte en ging bokken.
Ik neem het haar niet kwalijk en ga nu eerst op zoek naar de oorzaak voor dit gedrag, want zo ken ik haar niet.
Ik heb zelf wel een vaag vermoeden wat het was en ook een goed idee hoe ik verder moet,
maar het ontbreekt me even aan motivatie en "goesting".
Rijden is zowieso even niet aan de orde tot ostheopaat etc. is geweest om een aantal zaken uit te sluiten,
maar ook gewoon mentaal voor mij heb ik even geen zin om terug op te stappen.
Ik wil dan ook graag een heel aantal stappen terug zetten in de training en terug wat gaan opbouwen vanop de grond.
Alleen voel ik dus nu dat het me even heel erg tegenstaat om naar mijn paard toe te gaan.
De laatste keer dat ik ben gevallen was donderdag en sindsdien ben ik niet meer gegaan. Ik zeg wel elke dag tegen mezelf van "vandaag ga ik toch even langs", maar het lukt me op de één of andere manier niet om dat ook effectief te doen. Nogmaals, ik neem het mijn paard niet kwalijk, dit is geen normaal gedrag voor haar en ik ben er zeker van dat er een onderliggende oorzaak is, maar toch is mijn vertrouwen in haar echt even helemaal weg en heb ik precies behoefte aan even pauze ofzo denk ik?
Hoe gaan jullie hiermee om? Hoe motiveer je jezelf om terug aan de slag te gaan na een val waar je toch wel wat van onder de indruk bent? Geef je jezelf even tijd? Of hop meteen terug naar je paard?
Voor wie interesse heeft in meer info over de val en de (mogelijke) oorzaak:
Spoiler:
Mijn paardje is flink ziek geweest in juli and had enorm veel gewicht verloren. We hebben een revalidatieperiode van een paar maanden achter de rug, maar sinds oktober mag ik terug stilaan beginnen rijden. Ik was begonnen met korte stapwandelingetjes en dat ging supergoed, ze was enorm braaf en lief en we genoten er duidelijk alletwee van.
Toen moesten we helaas door omstandigheden van stal veranderen en hier heeft ze eerst erg last gehad van stress (terug vermageren als gevolg) waardoor ik de training weer op een laag pitje heb gezet (=licht grondwerk en korte stukjes longeren), maar toen ze daar weer van opgeknapt was, wou ik echt graag terug aan de slag. Hierdoor heb ik haar wat gebruskeerd door meteen in de buitenpiste te willen rijden die ze helemaal nog niet kende en waar behoorlijk wat spannende dingen waren, dit eindigde in een rodeo en ik die in het zand beet. Heb dan even gelongeerd tot ze terug tot ontspanning kwam en dan nog even gereden, waarbij ze wel terug braaf was.
Dan even terug grondwerk voor de ontspanning en het vertrouwen, aangezien ze dus duidelijk toch nog wat innerlijke stress had. In onze binnenpiste was ze echter zo ontspannen telkens dat ik dus vorige donderdag wel terug durfde opstappen en alles ging ook helemaal prima voor 15-20min lang. Alleen liep ze dus veels te diep en rond en een beetje sloom, dus op een moment wil ik haar wat meer vooruit rijden om wat meer lengte in haar lijf te krijgen en op die hulp (zowel been als stem) ontploft ze dus weer en hap ik weer in het zand na een rodeo-display.
Afspraak met de ostheopaat is al vastgelegd, ik laat ook eerst het zadel controleren voor ik nog zou opstappen en zou mogelijks haar rug op foto willen laten zetten, gewoon om dus een medisch/fysieke oorzaak uit te sluiten.
Nu is het wel zo dat mijn paardje het altijd nog wat lastig had met spierkracht en balans, maar daar waren we enorm in vooruit aan het gaan voor de ziekte. Echter is ze natuurlijk al haar conditie/spieren weer verloren met die ziekte-periode. Ik heb dus nu waarschijnlijk veel te snel weer willen oppakken en verdergaan waar we gebleven waren ipv. netjes terug opbouwen naar die balans en kracht toe. Ik vermoed dus dat ze daarom ontploft is, omdat ik haar dus aan het overvragen was op dat moment. Naast de onderzoeken, ga ik dus even terug naar de basis en haar kracht weer opbouwen van op de grond en dan met rijden eerst veel stapwerk doen en terug in kortere sessies werken (als er niets fysisch blijkt te zijn natuurlijk)
Zo even kort wat toegelicht moest je dit interessant vinden!
Mijn paardje is flink ziek geweest in juli and had enorm veel gewicht verloren. We hebben een revalidatieperiode van een paar maanden achter de rug, maar sinds oktober mag ik terug stilaan beginnen rijden. Ik was begonnen met korte stapwandelingetjes en dat ging supergoed, ze was enorm braaf en lief en we genoten er duidelijk alletwee van.
Toen moesten we helaas door omstandigheden van stal veranderen en hier heeft ze eerst erg last gehad van stress (terug vermageren als gevolg) waardoor ik de training weer op een laag pitje heb gezet (=licht grondwerk en korte stukjes longeren), maar toen ze daar weer van opgeknapt was, wou ik echt graag terug aan de slag. Hierdoor heb ik haar wat gebruskeerd door meteen in de buitenpiste te willen rijden die ze helemaal nog niet kende en waar behoorlijk wat spannende dingen waren, dit eindigde in een rodeo en ik die in het zand beet. Heb dan even gelongeerd tot ze terug tot ontspanning kwam en dan nog even gereden, waarbij ze wel terug braaf was.
Dan even terug grondwerk voor de ontspanning en het vertrouwen, aangezien ze dus duidelijk toch nog wat innerlijke stress had. In onze binnenpiste was ze echter zo ontspannen telkens dat ik dus vorige donderdag wel terug durfde opstappen en alles ging ook helemaal prima voor 15-20min lang. Alleen liep ze dus veels te diep en rond en een beetje sloom, dus op een moment wil ik haar wat meer vooruit rijden om wat meer lengte in haar lijf te krijgen en op die hulp (zowel been als stem) ontploft ze dus weer en hap ik weer in het zand na een rodeo-display.
Afspraak met de ostheopaat is al vastgelegd, ik laat ook eerst het zadel controleren voor ik nog zou opstappen en zou mogelijks haar rug op foto willen laten zetten, gewoon om dus een medisch/fysieke oorzaak uit te sluiten.
Nu is het wel zo dat mijn paardje het altijd nog wat lastig had met spierkracht en balans, maar daar waren we enorm in vooruit aan het gaan voor de ziekte. Echter is ze natuurlijk al haar conditie/spieren weer verloren met die ziekte-periode. Ik heb dus nu waarschijnlijk veel te snel weer willen oppakken en verdergaan waar we gebleven waren ipv. netjes terug opbouwen naar die balans en kracht toe. Ik vermoed dus dat ze daarom ontploft is, omdat ik haar dus aan het overvragen was op dat moment. Naast de onderzoeken, ga ik dus even terug naar de basis en haar kracht weer opbouwen van op de grond en dan met rijden eerst veel stapwerk doen en terug in kortere sessies werken (als er niets fysisch blijkt te zijn natuurlijk)
Zo even kort wat toegelicht moest je dit interessant vinden!