Earth schreef:Ik ben zelf niet zo van de voedselbeloning, maar meer van het effectief aanpakken van de spanning. Je kunt bijv gaan werken volgens de methode van Tristan Tucker. Dan leer je het paard om zelf de ontspanning op te zoeken. Het paard leert kiezen om niet te vluchten, maar die impuls om te zetten in ontspanning. Supertof om te zien hoe paarden dat kunnen doen, en het helpt je in de toekomst ook verder voor andere spannende situaties.
Ik vind de Tristan Tucker methode inderdaad echt superinteressant! en pas al veel daarvan toe in mijn eigen trainingen. Zo kan ik haar echt al heel snel spanning laten afvloeien bij werk aan de hand en bij het rijden, ook al veel kunnen gebruiken op buitenritten.
Ik ben nu ook bezig met een soort commando zetten op het laten zakken van de hals.
Heel veel nuttige tips hier die gegeven worden, alleen wordt het dus duidelijk dat het echt een kwestie van tijd en geduld is, aangezien ik de meeste ervan al in meerdere of mindere mate toe pas 
Niffum schreef:Ik denk dat ik mijn paard inderdaad even (al dan niet met een ander) zelf zou laten rond scharrelen in de binnenbak tot het paard zich duidelijk op zijn/haar gemak voelt. Wellicht moet dit een paar keer gebeuren maar het geeft het paard wellicht de tijd om rustig aan de nieuwe omgeving te wennen.
Zoals bij een eerdere post met een gelijkaardige tip, vind ik dit wel echt een goed idee. Ik ga eens rondhoren bij stalgenoten wie een rustig, lief paard heeft dat wat tijd met haar wil doorbrengen in de piste
De voorlaatste keer dat ik er met haar werkte, plofte ze op een gegeven moment gewoon op de grond om te rollen, dat lijkt me alvast ook een goed teken 
Het wisselt ook gewoon zo, het ene moment is ze compleet ontspannen en dan hup, nieuw geluid en is ze weer een brokje spanning. Hierdoor ben ik momenteel ook heel voorzichtig met rijden, aangezien ik geen zin heb in dat ontploffend brokje spanning onder mij 
SinneJ schreef:Ik vind je suggestie prima hoor, maar de eerste zin is een tegenspraak. Voedselbeloningen nemen weldegelijk de spanning weg. Paarden kunnen dat onderscheid tussen een positief gevoel vanwege de plek of vanwege het voer niet maken. Dus als je ze daar voert, zal je gewoon echt spanning wegnemen en de plaats zelf positiever maken.
Het hangt er heel erg vanaf, mijn merrie kan ook vreselijk "stress-eten", dus snoepjes/voer aannemen zonder een greintje spanning los te laten. Vandaar dat ik nu ook dus train op het laten zakken van de hals om dan te belonen met voedsel. Ik wissel werken met en zonder voedsel ook graag af. Om iets nieuws te leren gebruik ik het graag om haar echt enthousiast te krijgen, maar in een "standaard" training niet, alleen achteraf dan. Ik probeer nu wel de training te stoppen in de engste hoek van de piste, in de hoop dat ze daar toch wat rust zal vinden.
ingvdh schreef:Wat bij mijn paard helpt zijn de oornetjes met neopreen erin die het geluid dempen.
Het is niet dat ze helemaal niets horen, maar het scherpe is eraf en ze reageren dan minder fel.
Eigenlijk is dat geen gek idee. Het is natuurlijk een beetje symptoombestrijding, maar ik weet niet of ik dat echt erg vind ... Kan natuurlijk ook dat het net erger wordt omdat ze het gevoel heeft dat ze niet genoeg hoort, maar dat kan ik alleen maar ontdekken door het eens te proberen!
Geplaatst 
