Vorige week kreeg ik de schrik van mijn leven.. De nachtmerrie van elke paarden eigenaar. Thuis op de bank zie je op social media razend snel berichten langs komen over een brand op een boerderij.. In de straat waar je paard staat. Vervolgens wordt een foto geplaatst waarop de stalling zichtbaar is, waar je paard staat. Accuut zonk de vaste bodem onder mijn voeten vandaan. Binnen 1 minuut belde een stal genoot met de mededeling van de ramp en dat mijn paard godzijdank in veiligheid was gebracht. Ik kon dus redelijk normaal richting stal rijden.
Ivm aangifte en dergelijke , ga ik niet teveel info geven. Het komt er op neer dat mijn paard langs het vuur en de rook af is gevlucht samen met 8 andere paarden tijdens het evacueren. Ze zijn naar de weide gevlucht waar ook 1 stal genoot erbij is gebleven. Ivm kans op overslag naar de stallen, bleef mijn paard met de andere 8 overnachten buiten. Ze konden op veilige afstand echter alles zien, ruiken en horen. Toen ik uiteindelijk bij hem mocht kijken, stond hij alert maar rustig te kijken. Ik ben met tranen om zijn nek gevallen en na 1 minuutje draaide hij zich ineens om met de kont naar al het gebeuren, en begon te grazen. Er viel een last van ons allebei af.
De brandweer heeft ruim 16 uur geblust, en de paarden mochten weer naar hun veilige stal. Die avond alles gecheckt en alles stond er best rustig bij, uitgeput van de ervaringen. Echter is mijn paard zeer begrijpelijk enorm alert nu. Een week later, smeult het stro nog steeds waardoor de brandlucht enorm aanwezig blijft. Met rijden is hij braaf, maar ook enorm alert en snel gespannen. Het is best sneu om hem zo te zien.. 3 jaar geleden verloor hij zijn linkeroog door trauma en ondanks hij hier totaal geen last van heeft, ken ik hem goed genoeg om te weten dat hij zo nu en dan een andere aanpak nodig heeft om iets goed te begrijpen.
Door de hele gebeurtenis en wat erna nog gebeurd is, doet het emotioneel heel veel met mij. Brandweer bevestigde dat met 10 a 15 minuten later reageren, de ramp enorm groter was geweest.. We hebben extreem geluk gehad dat het vuur zo snel opgemerkt is en de brandweer binnen 5 Minuten terplekke was. Dit heeft het leven van deze 9 paarden zeker gered.. De andere pensionpaarden stonden verder van het gevaar af en konden gewoon op stal blijven. Ik slaap er nu nog slecht van en krijg er nu nog kippenvel van..
Dit is iets wat we beiden moeten verwerken en ook zeer zeker gaat lukken. Maar heeft er iemand nog tips over wat ik nog zou kunnen doen? Magnesium voor ontspanning?
Werkt dat bij zoiets?
Uiteraard krijgt hij ruimte om dingen te onderzoeken en wordt hij ook gewoon aan het werk gezet, zodat we terug gaan naar ons oude ritme. Ik begrijp dat in het moment hangen, ons niks brengt..
3 dagen na de brand, drogen onder solarium nadat ze hem zeiknat van de weide hebben gehaald omdat hij bleef rennen...
