Moderators: Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja, C_arola, Essie73
Mijn super lieve, verkeersmakke pony begon zelfs te schrikken van fietsers, stenen, het maakte hem niet uit. Ik heb hem verhuisd naar een stal waar hij meer zelf kon bewegen in een kleine kudde. Wel zijn energie kwijt, maar wel controleerbare beweging. 
Levita schreef:Lastig verhaal! Het lijkt bijna of ze niet meer zo goed ziet als eerst. wellicht dat je haar ogen zou kunnen na laten kijken? Ik heb verder geen idee, gelukkig nog nooit mee gemaakt.
Succes!
xChanelx schreef:Wat het bij mij oproept: door een tijd niets doen meer spierspanning/opnieuw moeten wennen aan met een mens werken/lichaam anders gebruiken
Of toch pijn/ongemak of niet haar plekje op deze stal.
Isabel_k schreef:Dat deed mijn pony ook. Hij moest revalideren en dat ging heel goed waardoor hij geen pijn meer had maar wel heel veel zin.Mijn super lieve, verkeersmakke pony begon zelfs te schrikken van fietsers, stenen, het maakte hem niet uit. Ik heb hem verhuisd naar een stal waar hij meer zelf kon bewegen in een kleine kudde. Wel zijn energie kwijt, maar wel controleerbare beweging.
Nu is hij weer lief en braaf.
CalipsoLover schreef:Mijn paard deed dat ook met dingen die van achter hem kwamen en niet kon zien, is er iets gebeurd dat haar schrik heeft doen geven? Want bij mij is dit gebeurd na een auto die te dicht kwam en zijn achterhand getikt heeft. Is toen erg op hol geslagen, met moeite stil gekregen maar uiteindelijk goed vanaf gekomen. Sindsdien wel panisch door dingen die van achter hem komen en niet kan zien, zo schoot hij op hol of draaide zich bruut om.
ApplePapple schreef:Mijn paard heeft dat ook nadat hij een jaar heeft stil gestaan.
Zelfs bruggetjes waar hij voorheen dagelijks overheen moest zijn nu een probleem en ik heb echt geen idee waarom.
Hij staat in een kudde en staat veel buiten, ik weet het helaas ook niet..
Anna_Dani schreef:Toen ik haar kocht stond ze in de opfok, vanaf haar derde is ze op stal gekomen. Ik ben vaker verhuisd en dit was nooit een probleem. Nieuwe stal, hoofd omlaag, stro eten en klaar. Doordat zij op meerdere benen geblesseerd raakte, heb ik er vorig jaar juli voor gekozen om haar dag en nacht in een paddock met schuilstal en maatje te zetten. Niet iedereen zal die keuze begrijpen maar ze is er boven verwachting goed uitgekomen, de dierenarts was verbaasd. Dus daar had ik goed aan gedaan. Inmiddels mag ik haar weer meer rijden. We gaan het bos in of 20 minuten over het fietspad naar de bak en daar trainen en dan weer terug. In het bos was zij vanaf het eerste moment dat we op de nieuwe stal stonden enorm druk. Maar ja: revalideren = gecontroleerd bewegen dus kan zijn dat ze daar een beetje nukkig van werd. Maar de enorme drive om te lopen slaat nu langzaam om naar panische angst voor vanalles: boomstammen, koeien, blaadjes, tuinsproeiers, honden die over blaadjes lopen, mensen die in de tuin werken, dingen die ik niet kan zien of horen... ze staat heel erg "aan" en schrikt soms van hele normale geluidjes (die ze de hele dag hoort). Om die reden ben ik afgelopen week 2 keer van haar af gesprongen omdat haar reactie gevaarlijk werd (= de weg op springen waar de auto's rijden). Zo ken ik haar totaal niet. Als iets spannend is, staat ze normaal stil, geef ik haar de ruimte om te kijken wat het is, briest ze en gaan we verder.
pairadice schreef:De bak is natuurlijk bekend terrein, en voorspelbaarder dan het bos. Dus dat ze daar meer geconcentreerd is snap ik wel. Misschien moet je daar juist gebruik van maken. Even rustig werken in de bak en dan een heel klein rondje naar buiten. En dat steeds verder uitbouwen. Het is een hoop gepuzzel maar het komt echt wel goed. 13 jaar karakter en training is niet in 1 keer helemaal weg.
Stress om eten helpt niet, hopelijk geeft de huidige situatie wat meer rust.
Geef het de tijd en ik ga er van uit dat het wel weer goed komt!