Naranga schreef:Ik denk dat het inderdaad overenthousiasme en spannend is. Veel blijven doen en hopelijk wordt het gewoner voor haar en laat maar lopen, niet ongecontroleerd natuurlijk maar de energie moet ergens heen en misschien komt ze vanzelf wat terug als ze de spanning zo kwijt kan. Al zijn er ook wel paarden die altijd spanning blijven houden.
Mijn merrie kan zich ook de hele rit lang op blijven vreten in draf en galop. Momenteel staakt ze de eerste halve km, om vervolgens de km daarna alles dood en dood eng te vinden en daarna is alles prachtig, zolang madam t tempo mag bepalen (wat overigens niet mag en dus weer voor de spanning zorgt) Ik blijf gewoon gaan en hopelijk stabiliseert t zich weer wat. Ze kan heel relaxed zijn buiten, maar dat komt de laatste tijd niet zo vaak voor helaas.
Dit komt inderdaad bekend voor, als ze zelf het tempo mag bepalen is er niks aan de hand alleen gaat ze dan veel en veel te hard en dat vind ik onzin haha, inhouden gaat ze meteen kort lopen en opkroppen.
Dottie0991 schreef:Mijn paard vond ook alles spannend buiten en zodra we bij "bossig" gebied kwamen deed ze het zelfde als wat jij hier omschrijft, al was ze dan niet licht in de mond, ik had constant druk op de teugels anders ging ze gewoon rennen. Ze wou graag vond het leuk maar ook spannend.
Ik denk dat je het beste het regelmatig kan doen, oefenen oefenen oefenen en toch je paard te "leren" dat ook buiten jij de gene bent die het tempo bepaald. En anders maar kijken als je bij een open stuk bent haar even flink aan het werk zetten ofzo

Succes ermee, komt vast goed

Regelmatig doen zal ik inderdaad maar moeten proberen, zodat het wat gewoner wordt voor haar. Ze geeft helaas echt niet snel op, maar ik ga het proberen!
yelli schreef:Waarschijnlijk zul je zelf ook meer gespannen zijn waardoor je ook haar gedrag weer beinvloedt. Als het bos niet zo ver van de stal vandaan is, kun je ook beginnen met een kort stapritje na het trainen in de bak. En als ze dit goed oppakt, langzaamaan langer uitbouwen. Of eerst goed longeren voordat je naar buiten gaat. Het hangt natuurlijk ook altijd samen met het bloed dat je paard voert, bepaalde rassen zijn van zichzelf al veel heter en buiten heeft ze veel meer mogelijkheden om geprikkeld te worden. Denk wel dat het beter gaat naarmate je haar langer hebt en je haar beter gaat leren kennen. Succes!
Ik ben zelf helemaal niet gespannen, dat is het gekke
Mijn oude paardje was ook een hypertje buiten dus ben het wat dat betreft gewend, en vind het ook helemaal niet eng. Uitstappen na het bakwerk doen we vaak en is voor haar ook weer niet echt een probleem. Het komt echt zodra je wat langer onderweg bent.
Rizette schreef:Om haar van het dribbelen af te krijgen moet je haar voorwaarts neerwaarts en meer op lengte rijden met neusje richting grond. Als ze dat in de bak goed doet het proberen vast te houden als je naar buiten rijdt zodat ze goed de hand wil volgen Een paard wat de hand wil volgen en op lengte wil komen dribbelt niet meer, Kan wel zijn dat ze heel ruim en snel gaat stappen maar dan loopt ze in ieder geval met ruggebruik en zijn de kilometers die je rijdt niet ook nog eens slecht voor haar rug.
Dat klinkt inderdaad heel logisch! Het enige is dat zij om te zakken en ontspannen ruimte nodig heeft en zodra ik die geef ze het tempo overneemt... In stap gaat dit vaak nog, maar in draf schiet ze dan gewoon weg. Zou het kunnen helpen om een thiedemann eens te proberen? Zodat ze in ieder geval niet dr hoofd zo achterlijk omhoog kan gooien en dribbelen? Ik wil dat als het helpt sowieso ook weer afbouwen, maar dan kan ik nu het bos in ieder geval in zonder dat het ons eigenlijk alleen maar achteruit helpt hahah