Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-02-16 19:20

Karakterpaard als eerste paard

Geplaatst door de TopicStarter : 23-02-16 19:20

Mijn eerste paard heb ik inmiddels alweer bijna 7 jaar. Voordat hij en ik aan ons avontuur begonnen had ik een jaar of 20 gereden bij maneges en op verzorg- en bijrijdpaarden. Één van die paarden was er een met een nogal sterke en duidelijke eigen mening, net als mijn eigen paard. Ik had de illusie dat ik redelijk beslagen ten ijs kwam.

Laat ik het zo zeggen: vooral de eerste 2,5 jaar kreeg ik een vrij steile leercurve voor mijn kiezen. Niet alleen over wat er allemaal bij komt kijken om een paard te hebben maar vooral ook over dit paard in het bijzonder. Ik heb veel fouten gemaakt en uiteindelijk is het helemaal goed gekomen en mijn paard en ik kunnen meer dan prima met elkaar overweg. We doen leuke dingen samen, we geven het aan als de één iets doet wat de ander niet oké vindt en we bieden elkaar houvast (soms letterlijk) als dat nodig is. Inmiddels heb ik er een ponietje bij wat een toonbeeld is van deugdzaamheid en braafheid, en ik ben blij met 'r maar vooral vanwege de afwisseling. Ik zou me kapot vervelen als mijn eerste paard ook zo braaf zou zijn.

Zijn er meer mensen die meteen met een karakterpaard begonnen zijn en waarbij het goed is gegaan? Of juist helemaal niet? Ben wel benieuwd naar die verhalen

**Geplaatst**: 23-02-16 19:24

Re: Karakterpaard als eerste paard

Geplaatst: 23-02-16 19:24

mijn eerste paard was een spaanse heethoofd van 4...nooit problemen mee gehad.Ik heb hem 24 jaar gehad.

**Geplaatst**: 23-02-16 19:27

Geplaatst: 23-02-16 19:27

Ja hoor, ik had zo'n Taart. Best wel wat mee te stellen gehad. Ze was manegepaard, mijn grote favoriet en steeds minder mensen vonden haar leuk genoeg om te rijden, dus ik mocht haar kopen.

Je denkt dat je heel wat weet maar op het moment dat je dan het paard op stal hebt staan en er voor het echie voor moet gaan zorgen, dan komen er toch een hoop dingen op je af die je niet had voorzien.
Is ook hier goed gekomen en Taart is 29 geworden bij mij.

**Geplaatst**: 23-02-16 19:27

Geplaatst: 23-02-16 19:27

ja,een 2.5 jarige groene merrie, ingereden en verkocht, en helaas op het nieuwe adres wel misgegaan waarna ik haar terug hebt gekocht. uiteindelijk redelijk goed gekomen en heb haar nu 18 jaar. Genoeg fouten mee gemaakt en veel van geleerd. Ze heeft een gebruiksaanwijzing maar nu die na jaren enigszins bekend is kan ik er veel mee

**Geplaatst**: 23-02-16 19:35

Geplaatst: 23-02-16 19:35

Ja, een B-ponietje als kind. Mijn rechts was haar links en soms trok ze gewoon de handrem erop als ze het wel goed vond geweest. NU grasjes eten betekende letterlijk NU grasjes eten en zo maar door.
Maar heel veel van geleerd en heel veel plezier gehad

De pony die ik daarna had was een schatje qua karakter maar gewoon nog niet goed bereden. Ook veel van geleerd!
Daarna eentje die ik als 5 jarige onder mijn kont heb gekregen en nog redelijk naar mijn hand heb kunnen rijden. Dikke vriendjes en gelukkig dat ze vaak met me meedenkt. Heb haar nu ook alweer 6 jaar

**Geplaatst**: 23-02-16 19:35

Geplaatst: 23-02-16 19:35

Ik was 6/7 jaar toen ik mijn eerste pony kreeg en ik heb nooit heethoofden/karakter types gereden tot mijn 14/15 jaar. Mijn ouders wilde gewoon een braaf ouder pony'tje om mee te beginnen.

Toen de eerste heethoofdige pony, ze heeft maanden geweigerd om gewoon te stappen ipv dribbelen. Duurde een half jaar toen had ik de gebruiksaanwijzing volledig door.

Nu ben ik weer een stapje verder en heb ik helemaal mevrouw dramaqueen/zeer sensibel/slim met een berg talent uitgezocht om te rijden voor een eigenaar. Voordat ik deze volledig door heb gaat nog wel even duren, want soms lijkt het erop dat ik elke dag van de week een ander paard bij mij te hebben. Als ik mevrouw dan beu ben met al haar drama, dan ga ik gezellig bij mijn oude ongecompliceerde pony op bezoek en geniet ik van dat deugdzame en brave karakter.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-02-16 19:39

Geplaatst door de TopicStarter : 23-02-16 19:39

Wat leuk om te lezen dat er paarden ook ver in de twintig geworden zijn. Ik hoop dat die van mij ook koppig genoeg is om 't lang vol te houden, lukt 'm met allerlei andere dingen al heel aardig.

ikke schreef:
Je denkt dat je heel wat weet maar op het moment dat je dan het paard op stal hebt staan en er voor het echie voor moet gaan zorgen, dan komen er toch een hoop dingen op je af die je niet had voorzien.

Ow meeeennn, de eerste keer dat ik er weer op móést na een nare val omdat ik wist dat ik anders nooit meer op dat paard zou klauteren en iemand anders het natuurlijk ook niet ging oplossen voor me

Heeel leerzaam ja

**Geplaatst**: 23-02-16 19:43

Geplaatst: 23-02-16 19:43

Hier ook. Althans de allereerste was samen met mijn zus, ik was klein, hoefde niets te doen. Beestje was ook vreselijk lief en braaf.

De eerste voor mijzelf was zacht gezegd wel een karakterpaard.

We wisten wel dat hij druk was, maar niet dat hij ook zo dominant was. Het ging alles behalve goed in de omgang. Ik kon er zelf niet eens mee grazen of lopen (was 11 jaar oud). Maar alles is goed gekomen. Ik heb hem nu nog (nouja, weer).

Met hem vergeleken vallen alle 'heethoofden' mee

**Geplaatst**: 23-02-16 19:46

Geplaatst: 23-02-16 19:46

Geen heethoofd en gelukkig maar!

Maar wat heet karakter... Het heeft met mijn merrie wel maanden geduurd voor ik te paard naar het bosje kon. Wandelend ging het wel redelijk, maar als ik erop zat duurde het zeker 2 uur voor we er waren (normaal 10 minuten

). Ze was altijd gewend in een groep op pad te gaan en nu moest ze ineens alleen, wat resulteerde in stilstaan en echt geen pas meer verzetten.

Inmiddels ken ik de handleiding van achter naar voor, van onder naar boven etc. en kunnen we álles samen

**Geplaatst**: 23-02-16 19:49

Geplaatst: 23-02-16 19:49

Ja, ikke! Zelfs nooit een verzorgpaard of bijrijdpaard gehad, stond er ineens een volbloed arabier in de wei waar ik voor mocht gaan zorgen, en rijden.

Ik had op maneges wel altijd bokpony's gereden, dus echt bang ben ik nooit geweest voor een pittiger paard, maar buitenrijden had ik nog niet veel gedaan, en daar was dit paard juist ervaren in. Maar wel met turbo! Met name de terugweg was (is) dribbelen en weigeren om stil te staan. Soms zou ik weleens een rustige fjord ofzo willen, die je gewoon rustig overal mee kan nemen en parkeren, zonder dattie er een drama van maakt. Maar nee, eigenlijk toch niet

na ruim 2 jaar kennen we elkaar wel aardig, en ben ik heel blij met deze slimme, eigenzinnige merrie

Een karakter om verliefd op te zijn, echt waar. Heel lief en eerlijk, maar ze moet wél altijd even haar mening geven bij alles. Maakt het leven soms ook makkelijker voor relatieve leek als ik, want ik merk bijvoorbeeld meteen wanneer haar iets dwars zit, want dan gaat ze ook dwars doen

Hare Majesteit :')

**Geplaatst**: 23-02-16 19:50

Geplaatst: 23-02-16 19:50

Mijn eerste paard was zeker een karakter paard, maar meer omdat hij een leermeester was. Was erg sensitief en vertrouwde mensen niet echt. Van een paard dat in een bepaalde hoek van de bak met een stukje brood moest gezet worden om op te stijgen, naar mijn ideale wandelpaard. Bitloos en al. Ook op grondwerk leerden we dansen, terwijl dat in het begin een gevecht was. Jammer genoeg maar 1.5 jaar gehad, hij is toen gestorven aan hartfalen. Maar ik wil graag geloven dat ik hem de rust heb laten vinden die hij verdiende, dat hij eindelijk weer vertrouwen had.

Heb 2 maand voor zijn dood nog gedroomd dat hij vroeg of ik hem graag zag en ik volmondig ja kon zeggen. Hij is in mijn armen gestorven. Een meester was het.

Mijn huidige is koekebraaf, maar je moet wel consequent zijn. In het begin veel problemen mee gehad alla fjorden stijl, maar nu echt heerlijk dier dat altijd goed aangeeft als er iets mis is. Maar de communicatie is heel anders dan met mijn eerste. Deze is meer paard, de eerste was meer, nuja, ik kon daar beter mee praten

**Geplaatst**: 23-02-16 19:56

Re: Karakterpaard als eerste paard

Geplaatst: 23-02-16 19:56

Mijn eerste paard was ook een karakter paard, halfbloed arabier. Achteraf waren we er nog niet helemaal klaar voor, en was het misschien een beter keus geweest om te beginnen met een makkelijkere.
Daarna heb ik een mega rustige gekregen, en ben ik vooral daar op gaan rijden. Hij heeft toen helaas een tijd stil moeten staan. Nu rijd ik weer 2 jaar op die karaktervolle en vind ik het juist super en hebben we een echte band. Alleen is hij erg eenkennig en ik moet zeggen dat hij nu pas na 4 jaar is gewend bij ons.

Dus ik zou beginnen met een makkelijk paard

**Geplaatst**: 23-02-16 19:58

Geplaatst: 23-02-16 19:58

Ik heb ook 18 jaar lang een nogal temperamentvolle merrie gehad. De gekste dingen meegemaakt met haar, ik kan er een boek over schrijven. Wel veel geleerd en wat er ook gebeurde, ze bleef mijn oogappel. Uiteindelijk vond ik een goede manier van omgaan met haar. Vorig jaar tot mijn grote verdriet afscheid van haar moeten nemen. Haar laatste veulen, haar evenbeeld, nog in mijn bezit. Nu kan ik de komende jaren alles wat ik geleerd heb in nog eens in de praktijk brengen. Een herkansing zeg maar!

**Geplaatst**: 23-02-16 20:02

Geplaatst: 23-02-16 20:02

Ik heb zelf een karakter paard met een Chinese handleiding
Dat heb ik altijd voor lief genomen, want het is een mega goed paard die altijd overal opvalt.
Met mijn nichtje van 3 jaar is ze altijd super voorzichtig en lief voor, dit vind ik altijd het mooiste om te zien.

**Geplaatst**: 23-02-16 20:48

Re: Karakterpaard als eerste paard

Geplaatst: 23-02-16 20:48

Mijn eerste paard was een kruising tussen een schaap en een hond. Een heel mak schaap wat me overal achterna liep. Ik heb wel eens gewenst dat hij eens zou doen alsof hij een echt paard was. Achteraf denk ik: Minder snelle leer curve en dat past prima bij me.

**Geplaatst**: 23-02-16 20:54

Re: Karakterpaard als eerste paard

Geplaatst: 23-02-16 20:54

Mijn eerste paard was een arabier met een heel sterk karakter, en het heeft me bloed, zweet en tranen gekost voor ik met hem overweg kon :')

Hij is niet zo vergevingsgezind en kan niet omgaan met 'beginnersfouten'

Maar ik heb er wel ontzettend veel uit geleerd, net doordat hij niet vergevingsgezind is

Ik ben regelmatig met mijn hoofd tegen de muur geknald, maar dan wist ik wel onmiddellijk wat ik fout gedaan had

Ik weet niet of ik het iemand anders zou aanraden, want het is een lastig en soms zelfs gevaarlijk avontuur geweest. Maar het vertrouwen is nu sterker dan ooit en ik ben op een punt gekomen dat ik heel veel aan hem kan vragen. Eenmaal ik hem voor me gewonnen had werd het echt een fijn paard om mee te werken.

**Geplaatst**: 23-02-16 20:56

Geplaatst: 23-02-16 20:56

Wel ik heb nu net mijn eerste paardje van in december, en ze is nogal wat

Een super schatje maar met het rijden wat moeilijk en nu met haar veulentje ( halve arabier

) bij een hele uitdaging die ik met plezier aanga $*\o/*$

**Geplaatst**: 23-02-16 21:00

Re: Karakterpaard als eerste paard

Geplaatst: 23-02-16 21:00

Yes, een uberdominante bitch van 1,5, ik was 11. Heeft 3 jaar geduurd vooraleer we door dezelfde deur konden maar 16 jaar later nog altijd samen. Wij kunnen lezen en schrijven met elkaar :-)

...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-02-16 21:02

Geplaatst door de TopicStarter : 23-02-16 21:02

Alleen maar positieve verhalen, wat leuk

**Geplaatst**: 23-02-16 21:04

Re: Karakterpaard als eerste paard

Geplaatst: 23-02-16 21:04

Hier is het zelfs zo erg dat ik alleen nog maar karakterpaarden wil ;-)

...

**Geplaatst**: 23-02-16 21:05

Geplaatst: 23-02-16 21:05

Mijn eerste paard was een 11-jarige Haflingermerrie, fokmerrie die niet meer drachtig werd, vrij groen onder het zadel en een flinke eigen(wijze) blik op de wereld. Veel van geleerd, regelmatig achter het behang kunnen plakken, maar wel alweer ruim 14 jaar mijn maatje :+:

.

En ondertussen alweer bijna negen jaar haar dochter, heel ander karakter en er bleek nog genoeg voor mij om verder te leren

. Allebei duidelijk met een heel andere reden op mijn pad gekomen.

**Geplaatst**: 23-02-16 21:10

Geplaatst: 23-02-16 21:10

Mijn eerste eigen pony was ook echt een heftig karakter. Ze was een Engels volbloed welke op de renbaan had gelopen. Ik kreeg haar toen ze net 4 werd volgende dag en was toen al iets van 1 jaar in Nederland. Denk dat ze op 2 jarige leeftijd is ingereden achteraf gerekend.....
Ik was beginnende ruiter en had nog maar 3 jaar les op manege en daarvoor getut op verzorg pony van buurman.
Eerste jaar ging prima maar daarna begon het. Bokken mega. Hebben veel afgezien.
Instructrice zei dat ik haar moest verkopen het werd mijn dood. Maar opgeven zit niet in mijn aard en ben doorgegaan.
Uiteindelijk heb ik Z1 gereden bij de paarden en L springen bij paarden met verlies omdat ik eraf viel.
Helaas is ze niet ouder geworden dan 14.

Mijn derde paard was ook een karakterpaard. Zat echt een kop op. Maar wel heel lief. Veel mee meegemaakt maar bleek dus ook wat te mankeren kwamen we in december achter. MAar door karakter wat ze had niet opgemerkt.

Ik heb fouten gemaakt maar ook veel geleerd. Als ik eerlijk ben houd ik wel van karakterpaarden.

**Geplaatst**: 23-02-16 21:12

Geplaatst: 23-02-16 21:12

Wat ik nog wel over kwijt wil, is dat je als persoon wel bij dit soort paarden moet passen
Ik heb vaak genoeg combinaties gezien.die totaal niet bij dit soort paarden passen
Waardoor er vaak miscommunicaties ontstonden, en het paard de dupe daarvan werd
Ook al hadden ze er op hun manier wel de beste bedoelingen mee, om alles goed te willen doen.

**Geplaatst**: 23-02-16 21:13

Geplaatst: 23-02-16 21:13

Ach, mijn Thokkie, wat heeft die het mij moeilijk gemaakt af en toe. Lief dier, hart van goud, maar ongelooflijk eigenwijs. Ik heb tranen met tuiten gehuild om haar, want Thokkie had bijvoorbeeld écht geen zin om in de bak te lopen als de anderen mochten grazen. Buitenrijden was prima, en als ze geen zin meer had, ging ze gewoon naar huis. Ik mocht mee naar huis gelukkig, ze bokte nooit. Op het galoppad ging ze dan in galop, en aan het eind keurig weer in stap. Ze stapte rustig door het dorp, en stopte bij het oversteken, maar ik had echt helemaal niks te zeggen. We gingen naar huis.

Laatst was de dierenarts/tandarts op bezoek, voor haar jaarlijkse gebitsbehandeling. Ze was verdoofd, zag die mondklem en dacht, mooi niet!! Dus wankelde zwaar verdoofd gewoon richting uitgang

Ze is nu 24, ik heb haar al 16 jaar. Rijden doen we niet meer. Ik heb echt ontzettend veel van haar geleerd, en Thok gelukkig ook een beetje van mij :')

**Geplaatst**: 23-02-16 21:15

Geplaatst: 23-02-16 21:15

maximuss schreef:
Hier is het zelfs zo erg dat ik alleen nog maar karakterpaarden wil ...

Nou zo erg is het ook niet, maar persoonlijkheid moeten ze bij mij wel hebben.
Wellicht dat ik daarom een voorkeur voor merries heb. De meeste merries die ik ken hebben persoonlijkheid. Ik ken niet zoveel ruinen die dat hebben. Onze Poowney is zo'n uitzondering.