xwildhorse schreef:ik vertaal het naar haar niet moeilijk, maar hun volgen de zelfde lichaams taal niet op omdat hun dat niet kennen en dus niet nodig vinden, terwijl het misschien wel de oplossing is, is niet mijn oplossing dat ze ergens anders moet staan maar hun willen haar er niet meer bij
Is ook helemaal nergens voor nodig. Gewoon eind van het touw even tegen de borst of desnoods met een zweepje. Paard hoort zich te gedragen. Ook als ze met natural horsemanship is opgevoed. Ook als ze als laatste wordt binnengehaald. Aandacht van het paard hoort te zijn bij degene die met d'r bezig is, niet bij iets anders. Daar haalt een paard zekerheid en veiligheid uit en dat is wat elk paard op elk moment het hardste nodig heeft. Zijn je stalgenoten goed in leiding geven aan gevoelige/onzekere/intelligente paarden?
Het zelfde probleem heb ik trouwens ook met mijn ruin. Hij vindt het o zo leuk om zich los te rukken en dan op een drafje zich uit de voeten te maken. Gewoon als statement, hij blijft al vrij gauw staan. Ik heb een heel slim paard met als bijkomend onhandig nadeel dat hij weet dat hij sterker is dan de mensen (hij weet ook dat hij sterker is dan 3 grote kerels). Als anderen hem aan het touw hebben zeg ik er altijd bij dat ze rechts van 'm moeten lopen en dat ze zijn aandacht er bij moeten houden. En hoe maakt niet zo heel veel uit (pasje opzij, paard buigen, halthouden en weer netjes aanstappen, verzin het maar). Hij moet bezig zijn met degene die er naast loopt, niet met z'n eigen dingen. En dat hoeft helemaal niet hardhandig. Zoek uit wat de sterkte punten van je paard zijn en gebruik die in je voordeel. Mijn paard is bij voorbeeld reteslim en oogst graag bewondering en waardering voor die slimheid. Maak dat hij zich slim voelt wanneer hij netjes mee loopt en hij doet het.