mariska1811 schreef:Vroeger was er niks aan de hand, nu briest hij begin te draaien als hij dat pad al ziet in de verte. In het beste geval gaat hij steigeren naar achter lopen, neemt het bit tussen zijn tanden en spring omhoog. In het slechtste geval gooit hij me er gewoon af en gaat in ren galop er vandoor. Nu doe ik het zo een paard voor hem en een achter hem, bij de brede stukken loopt er ook nog een naast................. Was laast al aangehouden door de boswachter dat mijn paard levens gevaarlijk was en als hij nog een keer ziet dat mijn paard zo wild is krijg ik een toegangs- verbod met mijn paard. (oke die keer dat de boswachter er bij was leek het wel een rodeo paard) ik snap het gewoon niet .........Toen ik eerste keren naar het ongeluk naar het bos ging was hij wel drukker maar het word steeds erger
Je paard is daar inmiddels alle vertrouwen verloren. Niet zo gek ook als hij erop gemept wordt door een vreemde ruiter...
Citaat:
(dus dat hij geen kant op kan, oog kleppen heb ik ook al aan gedaan, laatste keer ook nog een trui om zijn hooft gebonden zodat hij niks kon zien, dat ging dan wel maar stap voor stap.
Je paard heeft geen vertrouwen in die heuvel, en je gaat hem dan ook nog blinddoeken? Hij weet dondersgoed waar hij is, heeft er al geen vertrouwen in en dan zulke maatregelen nemen? Denk je eens in hoe jij het zou vinden om geblinddoekt in een kamer met enge dingen gezet te worden? Zo voelt je paard het ook.
Citaat:
Het kost mij en mijn vrienden gewoon teveel tijd en ik merk dat ze me niet meer mee vragen enz. (vind ik ook niet gek)
Begrijpelijk ja, maar je hebt een vertrouwensprobleem op te lossen met je paard, en dan komt dit vanzelf weer goed.
Citaat:
Als hij er van door gaat wacht hij wel een stuk verder op mij, het is niet zo dat ik dan uren moet zoeken gelukkig.
Braaf paard heb je.
Citaat:
dit felle gedrag word steeds erger.
Het is geen fel gedrag, het is angst. Hij is zó bang geworden, en door alle druk die erop gelegd wordt om tóch die heuvel op te moeten gaan, zal hij steeds heviger verzet tonen. Door het slaan wordt bevestigd dat het daar gevaarlijk is...
In zijn belevingswereld is het daar niet pluis want daar is hij gevallen en is zich kapot geschrokken. Een paard heeft een uitstekend geheugen, daarop moet hij immers overleven, en vergeet die plek niet weer.
Aan jou de taak om je paard weer vertrouwen in zichzelf, in jou en op die heuvel terug te geven.
Dat doe je niet met slaan, druk, en dwang, maar met rust, kleine stapjes en beloning.
Hoe zou ik het aanpakken? Ik zou naar de heuvel rijden en onderaan stoppen. Desnoods afzadelen en een wat langer halstertouw (kaptoom?) gebruiken zodat je beiden ruimte hebt.
Dan rustig, als het paard ontspannen is, naar boven lopen, en zolang hij ontspannen naast je blijft af en toe belonen. Ook al is het maar 15 meter, belonen, omdraaien en naar beneden lopen. Dan weer omhoog lopen, een stuk verder, belonen, omdraaien en terug.
En zo verder. Per dag/keer opbouwen en niet ineens. Trek er maar een paar weken voor uit.
Zodra je merkt dat het spannend wordt rustig blijven staan tot hij ontspant, belonen en teruglopen.
Als hij aan de hand rustig blijft dan kun je het ook al rijdend proberen. Maar weer stapje voor stapje.
Op die manier krijgt hij weer vertrouwen terug.
Ook vanaf de andere kant de heuvel opgaan. Ook weer rustig aan, stapje voor stapje.
Kan best een tijd duren, maar misschien is het ook klaar na een paar keer. Ik kan niet inschatten hoe snel je paard oppikt dat het niet meer eng is.
Dit is in elk geval hoe ik het zou doen. Er zijn vast wel andere methodes, maar die kunnen anderen je vast wel geven.