Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-10-15 07:48

Ervaringen met mishandeld paard?

Geplaatst door de TopicStarter : 09-10-15 07:48

Beste Bokkers,

dit is geen evident onderwerp, maar toch had ik graag willen weten of er Bokkers zijn die ervaringen hebben met mishandelde paarden. Hoe gaan jullie ermee om?

Mijn verhaal:
Ik heb een driejarige hengst. En nu hoor ik jullie al vragen waarom ik hem hengst houd en niet ruin... Hij weet niet dat hij "hengst" is. Hij is niet dominant en vertoont absoluut geen hengstengedrag. Hij kan naast merries staan en naast zeer dominante ruinen. Het doet hem allemaal niets. Dus waarom niet? De hormonen gieren niet door zijn lijf.
Met momenten is hij een zeer grote knuffelbeer (hij mag enkel met mijn toestemming in mijn ruimte komen) en op andere momenten kan hij volledig "ontploffen". Op dat moment is hij een gevaar voor zichzelf en zijn omgeving. Alsof het licht uitgaat bij hem.
Hij is eventjes op training geweest om hem zadelmak te maken, maar daar reageerde hij heel erg slecht op. Hij kan niet tegen druk. Hij heeft ook geen zelfvertrouwen. En hij vertrouwt niemand... En er zijn momenten geweest van angst-agressie...
Ik heb hem nu al een jaar. En wij trainen al een jaar intensief NH. Er zijn periodes waarin hij het fantastisch goed doet en dan hebben wij een goede connectie. Dan zijn wij een echt team. En dan gebeurt er iets, ontploft hij en kan ik weer helemaal opnieuw beginnen.
Ik had hem vorig jaar gekocht als veelbelovende sportpaard in een erkende sportstal. Hij heeft de looks, de papieren, de bouw,... Groen achter zijn oren, zogezegd recht uit de weide, beetje bang...
Als doorgewinterde NH'er dacht ik dat ik die angst mits veel training grotendeels wel eruit zou krijgen...
Dus gezien 1+1=2, begon ik te vermoeden dat er iets mis was... Na veel opzoekingswerk ben ik te weten gekomen dat hij in zijn veulentijd zeer zwaar mishandeld is geweest, in beslag werd genomen, opgekocht en op een weide werd gezet voor enkele maanden alvorens hij naar de erkende trainingsstal kwam voor verkoop (en off course tegen een veel te dure prijs...)...

Tot zover mijn verhaal.
Sommige dagen ben ik super gemotiveerd, als ik zie wat ik allemaal al bereikt heb. Zeer blij dat hij bij mij thuis staat (ipv op een trainingsstal), de hele dag op de weide met andere paarden rondom hem, de hele dag hooi ter beschikking, een paddock paradise met allerlei verborgen kantjes, ...
Andere dagen zie ik het echt niet meer zitten. Dan is er geen connectie tussen ons, vertrouwt hij mij niet meer, loopt hij weg en doe ik er weer uren over om hem terug bij mij te krijgen, ... Dan bedenk ik me dat ik al meer dan een jaar mijn sport niet meer heb beoefend. Dat ik al meer dan een jaar niet meer op een paardenrug heb gezeten. Maar meerdere keren per week bezig ben met grondwerk, trailer laden, schriktraining, ...
Ik kan hem ook niet weg doen. Waar zou hij dan terecht komen? Dan kan ik hem beter bij mij houden en al mijn plannen voor hem en mij in de diepvries steken...

Wat zijn jullie ervaringen?

Groetjes,

Jacky

**Geplaatst**: 09-10-15 07:54

Geplaatst: 09-10-15 07:54

Jacky1977 schreef:
Beste Bokkers,

dit is geen evident onderwerp, maar toch had ik graag willen weten of er Bokkers zijn die ervaringen hebben met mishandelde paarden. Hoe gaan jullie ermee om?

Mijn verhaal:
Ik heb een driejarige hengst. En nu hoor ik jullie al vragen waarom ik hem hengst houd en niet ruin... Hij weet niet dat hij "hengst" is. Hij is niet dominant en vertoont absoluut geen hengstengedrag. Hij kan naast merries staan en naast zeer dominante ruinen. Het doet hem allemaal niets. Dus waarom niet? De hormonen gieren niet door zijn lijf.
Met momenten is hij een zeer grote knuffelbeer (hij mag enkel met mijn toestemming in mijn ruimte komen) en op andere momenten kan hij volledig "ontploffen". Op dat moment is hij een gevaar voor zichzelf en zijn omgeving. Alsof het licht uitgaat bij hem.

Om dat stukje zeg ik haal eerst zijn ballen er eens af en kijk of je het onberekende eruit kan krijgen.

**Geplaatst**: 09-10-15 07:54

Geplaatst: 09-10-15 07:54

Tsja misschien niet wat je wilt horen naar ik zou hem ruinen.
Dan fijn in een stabiele groep plaatsen waar hij de basis van het paard zijn kan leren kennen.
Rustig wat aandacht blijven geven.
Hij is pas 3 dus nog tijd genoeg.

**Geplaatst**: 09-10-15 07:57

Geplaatst: 09-10-15 07:57

Toch zijn ballen er af halen. De dingen die jij zegt komen niet van mishandeling. Maar oa van de hormonen die door zijn lijf gieren. Plus opvoeding. Waarom zijn toch altijd alle paarden die zich iets anders gedragen direct maar mishandeld te noemen. Ben dan ook benieuwd wat er in de veulentijd bij dit paard is gebeurt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-10-15 07:58

Geplaatst door de TopicStarter : 09-10-15 07:58

Wel, ik dacht er eigenlijk al aan om hem te ruinen. Hij heeft toch al de looks ;-)

Zou hem misschien toch meer stabiliteit kunnen geven.

**Geplaatst**: 09-10-15 07:58

Geplaatst: 09-10-15 07:58

Stap 1: vergeet het hele NH riedeltje en begin puur uit je buikgevoel aan jullie relatie te werken. NH is mentaal veel te belastend voor een dergelijk paard. Deze paarden moeten eerst mensen als vriendjes leren zien en niet als leiders. Wat jij beschrijft is een paard dat tijdens de "goede" sessies zoveel stress en frustraties opslaat en op "slechte" momenten loopt dat emmertje over.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-10-15 07:59

Geplaatst door de TopicStarter : 09-10-15 07:59

Wat er juist is gebeurd, weet ik niet. Maar hij draagt wel zeer duidelijke littekens achter zijn oren. Trouwens paarden worden niet zomaar weggehaald zonder reden bij hun eigenaar...

Maximuss, mijn buikgevoel zegt dat ook. De goede en rustige momenten zijn de momenten dat hij echt komt kroelen en de knuffelbeer uithangt...

Laatst bijgewerkt door Neonlight op 13-10-15 23:27, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Berichten samengevoegd, de edit knop zit er niet voor niets, is perfect om nog een toevoeging aan een bericht te doen

**Geplaatst**: 09-10-15 08:01

Geplaatst: 09-10-15 08:01

Tja, misschien heeft ie wel vastgezeten. En daarom littekens achter de oren. Laat dat mishandeld eens los. En zie en behandel hem als normaal paard.

**Geplaatst**: 09-10-15 08:02

Geplaatst: 09-10-15 08:02

Ook ik denk dat hij meer last heeft van zijn hormonen als dat je doet vermoeden. Dat hij meestal oke is, dat is opvoeding, dat hij af en toe uit zijn plaat gaat, dat is het hengst zijn wat dan de overhand neemt.

Verder geloof ik niet dat een mishandeld paard anders is als een niet mishandeld paard. Ze zijn individuen, en hebben allemaal hun eigen dingen die ze wel, en die ze niet toestaan. Het ene paard verzet zich tegen alles, de ander laat het allemaal gebeuren. Dat is bij een mishandeld paard niet anders.

Dat mislukt inrijden heeft waarschijnlijk alles te maken met teveel in 1 keer willen. Het oplossen met druk in plaats van met geduld en vertrouwen. Zo'n type paard moet je niet in een maand inrijden, dat kost een half jaar. En iedere actie die je neemt waarbij het vertrouwen op de een of andere manier niet bevestigd wordt, maar zelf beschadigd wordt, zet je 3 stappen terug. Het is dus zaak om het vertrouwen nooit te breken, maar alleen verder te laten groeien. Dat kost tijd, maar als er weer vertrouwen is, en dat 100 keer bevestigd is, zal de 3 stappen terug ook sneller weer oplossen.

**Geplaatst**: 09-10-15 08:02

Geplaatst: 09-10-15 08:02

Ik ga mee met bovenstaande posts

Eerst ruinen, dat brengt zeer zeker veel meer rust in het kopje.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-10-15 08:23

Re: Ervaringen met mishandeld paard?

Geplaatst door de TopicStarter : 09-10-15 08:23

Alvast bedankt voor de reacties!
Ik ben ook al teruggekomen van het moeten. Nu staat hij rustig op de weide. Heeft hij een mindere dag, dan doe ik niets. Heeft hij een goede dag, dan doen we wat meer. Stap voor stap. Niets moet. En mss komt er ooit de dag dat er terug een zadel op ligt. Maar dat gaat niet morgen al zijn. Het vraagt heel veeeeeeel geduld. Maar hij is het echt waard.
Alles op zijn tempo.

**Geplaatst**: 09-10-15 08:53

Re: Ervaringen met mishandeld paard?

Geplaatst: 09-10-15 08:53

Idd ruinen en hem niet behandelen als 'mishandeld' paard. Vaak gat het daar al mis, je bent te voorzichtig, te afwachtend etc. En dat vaak onbewust hoor.
Staat hij alleen?

**Geplaatst**: 09-10-15 09:14

Geplaatst: 09-10-15 09:14

Jacky1977 schreef:
Alvast bedankt voor de reacties!
Ik ben ook al teruggekomen van het moeten. Nu staat hij rustig op de weide. Heeft hij een mindere dag, dan doe ik niets. Heeft hij een goede dag, dan doen we wat meer. Stap voor stap. Niets moet. En mss komt er ooit de dag dat er terug een zadel op ligt. Maar dat gaat niet morgen al zijn. Het vraagt heel veeeeeeel geduld. Maar hij is het echt waard.
Alles op zijn tempo.

Er moeten wel dingen.....

Alleen moeten ze in rust, en met uitleg, zodat het paard begrijpt wat je bedoelt. Door het aan het paard over te laten, en dan maar niets te doen, heeft het paard de leiding in wat er gedaan gaat worden. Het enige wat belangrijk is, is dat het paard begrijpt wat de bedoeling is, wat je vraagt. Dat als een vraag niet verstaan wordt, hij uitgelegd wordt, en niet harder doorgegeven wordt.

Als jij geen chinees verstaat, en ik je iets uit wil leggen in het chinees, dan ga ik niet harder schreeuwen om het je duidelijk te maken. Dan ga ik je chinees leren... om je daarna de vraag opnieuw te stellen, zodat jij, in het chinees, ook het juiste antwoord kan geven.

Op veel trainingstallen wordt er vanuit gegaan dat het paard al chinees spreekt, en ze spreken alleen maar harder als het paard het gewenste antwoord niet geeft. Vaak zal een paard dan maar allemaal antwoorden proberen te geven, en voor dan maar blijven doen wat werkt. Maar aan het einde van het verhaal spreekt het paard nog steeds geen chinees, het doet maar wat tot toevallig het goede antwoord voorbij komt. Soms gaat dat heel goed, en is het paard aan de hand van het geven van die antwoorden wijzer geworden, en wordt het de taal machtig. Andere paarden raken gefrustreerd dat ze het niet begrijpen (jou paard), en slaan door. En op zo'n moment leren ze ook niet. Door met meer rust te gaan werken en stapje voor stapje uit te leggen, zal het paard begrijpen waar je heen wilt. Het hoeft niet in het wilde weg te gokken, maar heeft duidelijke aanknopingspunten over wat het antwoord gaat zijn. Dat geeft zo'n paard meer rust.

Denk maar dat je geen idee hebt wat de vraag is, maar je moet groen als antwoord geven. Dan kan ik je net zo lang laten gokken tot je groen zegt, en dat belonen, of ik kan je uitleggen dat ik wil dat je een kleur noemt, eentje die bestaat uit de bestanddelen blauw en geel. Eerder had ik je al geleerd wat blauw is, en wat geel is. Door ze te combineren geef jij als antwoord groen, en hierdoor kom je vrij stress loos bij het juiste antwoord. En zo leer ik je alle kleuren, en ik leer ze dat je ze kunt combineren tot weer iets anders.

**Geplaatst**: 09-10-15 09:34

Geplaatst: 09-10-15 09:34

Joolien schreef:
Idd ruinen en hem niet behandelen als 'mishandeld' paard. Vaak gat het daar al mis, je bent te voorzichtig, te afwachtend etc. En dat vaak onbewust hoor.
Staat hij alleen?

Dit klopt precies! ik heb een merrie staan die wél mishandeld is geweest.Degene van de verzorgsters die haar behandelen als traumapaard,daar neemt ze een loopje mee.Die kunnen er niks mee beginnen.Ikzelf en een andere verzorgster behandelen haar als een 'gewoon' paard.Dus niks altijd maar lief en voorzichtig zijn,maar streng en consequent mee bezig zijn.
Het verschil is zó groot tussen de ene en de andere verzorgster,de ene kan er álles mee,de andere kan er niks mee,het paard speelt de baas.

**Geplaatst**: 09-10-15 09:39

Geplaatst: 09-10-15 09:39

Hij is ook pas drie jaar, dus het is echt nog veel te vroeg om je zoveel zorgen te maken over onder de man brengen. Wacht daar sowieso nog eens twee jaar mee. Hij is daar zeker weten fysiek nog niet aan toe. En zo te lezen mentaal ook niet.

Ik heb in Afrika gewerkt op een 'rehabilitatiecentrum' voor mishandelde paarden. Dat waren dan geen gevallen die in het verleden waren mishandeld, maar die soms graatmager onder de wonden binnen kwamen. Al die paarden werden - nadat ze weer op krachten waren geholpen en weer medisch opgelapt waren - voor een periode in een 'bush' kudde gezet om eerst te leren weer 'paard' te worden. Twee jaar indien nodig. Die paarden werden wel dagelijks even bezocht, maar verder helemaal niets (http://1.bp.blogspot.com/_Oe4uZEnsDWo/TPjR8l3cghI/AAAAAAAAAL0/qNC0CihLZvM/s1600/DSC00922-789374.JPG). Vervolgens werd op basis van expert judgement bekeken of ze (weer) onder het zadel konden worden gebracht. Met de jonge dieren gaat dat over het algemeen gewoon helemaal goed, merk je niets meer van het verleden. Oftwel: die reageren niet anders dan een ander jong paard, en dan moet je dus 'gewoon' goed weten wat je doet!

Het zijn de paarden in oudere leeftijdscategorieen die al onder het zadel zijn geweest waarbij het extra observeren is. Vaak komen die met gerichte training ook gewoon weer helemaal goed, en reageren daarna ook niet meer anders dan een paard zonder 'naar verleden'. Echte uitzonderingen van de oudere paarden gaan na gerichte training over het algemeen goed, maar blijven momenten houden dat ze 'klappen'. Het is dan zoeken naar de soms onvindbare trigger. Die laatste paarden blijven overigens op het project en worden nooit herplaatst, om te voorkomen dat iemand daar een keer mee verongelukt. Daarmee ga je 'gewoon' om en ondertussen is het kijken, kijken, kijken….

Ruinen, rustig aandoen, twee jaar investeren in voorbereidend werk en dan rijd je op z'n vijfde waarschijnlijk zo weg.

Laatst bijgewerkt door Elanor op 09-10-15 09:52, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 09-10-15 09:46

Geplaatst: 09-10-15 09:46

maximuss schreef:
Stap 1: vergeet het hele NH riedeltje en begin puur uit je buikgevoel aan jullie relatie te werken. NH is mentaal veel te belastend voor een dergelijk paard. Deze paarden moeten eerst mensen als vriendjes leren zien en niet als leiders. Wat jij beschrijft is een paard dat tijdens de "goede" sessies zoveel stress en frustraties opslaat en op "slechte" momenten loopt dat emmertje over.

En zoek instructie die daarbij past!
Als een instructeur roept dat ie out-of-the-box kan denken, zet 'm aan de straat. Alleen een instructeur die geen box heeft, zal je echt kunnen helpen en heel eerlijk? Daar ken ik er maar twee van. De ene is Suelza op Bokt, de andere is mijn instructrice........

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-10-15 09:46

Geplaatst door de TopicStarter : 09-10-15 09:46

Dat heeft hij mij ook al geleerd. Als ik voorzichtig ben, heeft hij juist meer schrik. Dat kom ik over als een sluipend roofdier. Is hij niets mee. Dus neen, ik behandel hem als elk ander paard, ik ben er niet voorzichtig mee, ben er gewoon recht toe, recht aan mee. Hij moet de regels van de "kudde" respecteren. Dat is een kwestie van beleefdheid en respect. Ik ben de leider. Ik gebruik echter een andere techniek dan bij mijn ander paard. NH op maat van het paard. Alleen vraagt het meer tijd bij hem.
Nu ik weet dat hij mishandeld is geweest, kan ik sommige reacties beter plaatsen. Maar het is niet omdat hij een probleem heeft met bijvoorbeeld zijn oren, dat ik er niet aan kom. Nope, dan werk ik er gewoon meer op totdat hij het OK vind dat ik aan zijn oren kom en er zit in te peuteren enz enz enz...
Alleen, moet ik soms helemaal opnieuw beginnen vanaf 0. En dat is soms frustrerend. De tijd die hij erover doet om terug iets aan te leren wordt wel steeds korter...

**Geplaatst**: 09-10-15 09:49

Re: Ervaringen met mishandeld paard?

Geplaatst: 09-10-15 09:49

Dat is zeker frustrerend,wij moeten nu ook weer opnieuw beginnen met de merrie.Ze is weer helemaal terug gevallen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-10-15 09:50

Geplaatst door de TopicStarter : 09-10-15 09:50

Een vriend van mij is instructeur NH. Hij helpt mij dikwijls als ik ergens op vast loopt. Dan bekijken wij samen het probleem. Als wij er niet geraken met de gekende technieken, dan verzinnen wij iets dat wel bij hem past en waarop hij goed reageert...

**Geplaatst**: 09-10-15 09:54

Geplaatst: 09-10-15 09:54

@Elanor, zo eentje heb ik, een oudere die af en toe kan ontploffen. (merrie) Ik weet niet eens of ze mishandeld is geweest, wel verwaarloosd, kwam uit een failliete boedel en zag er erg slecht uit, hoorde ik van degene die haar als eerste gekocht heeft. Is inmiddels van een zenuwpees wel een redelijk stabiel paard geworden, maar kan soms uit het niets hyper en angstig worden. Dit duurt dan een paar dagen tot een paar weken. Daarna is er weer maanden niets aan de hand. Ik vraag niets van haar, af en toe een kort buitenritje en we wandelen dagelijks van huis naar wei en vice versa.

T.s.: ik weet het niet zeker, zou om alles uit te sluiten toch inderdaad laten ruinen.

**Geplaatst**: 09-10-15 10:59

Re: Ervaringen met mishandeld paard?

Geplaatst: 09-10-15 10:59

Er is een heel groot verschil tussen angst en en loopje willen nemen. Als je een paard met een angststoornis (meestal idd met bijhorend laag zelfbeeld) gaat behandelen als een paard dat je wil uittesten, dan heb je een heel groot probleem... Daarom dat NH bij zo'n paarden een heel erg verkeerde aanpak is. Mijn ervaring g bij dergelijke paarden is dat je eerst een periode lekker passief aan wederzijds vertrouwen moet werken en pas daarna met lichte training kan beginnen.

**Geplaatst**: 09-10-15 11:05

Geplaatst: 09-10-15 11:05

Hier ook zo'n angstig mannetje met een gelijkaardig verhaal. Het ruinen (hij was ook nog hengst) heeft hem al veel rust gebracht ook al was hij in omgang ook totaal geen hengst.

Heb je hem toevallig uit België?

**Geplaatst**: 09-10-15 11:12

Geplaatst: 09-10-15 11:12

Ik heb zeer relaxte paarden, nooit negatieve ervaringen met mensen gehad maar die hoef ik ook niet in de oren te prutsen. Misschien ga je wel veel te ver, ballen er af en paard laten zijn. Gewoon ouderwets paardenverstand gebruiken. Geef hem een lange periode rust nadat hij gecastreerd is en gewoon mee laten draaien in de dagelijkse dingen. Dit dier heeft nare ervaringen gehad en is waarschijnlijk met donder en geweld zadelmak gemaakt. Geef hem rust en vertrouwen en dan komt het zeer waarschijnlijk goed maar daar kan een hele lange periode overheen gaan. Een paard heeft een fenomenaal geheugen maar is verder niet al te slim dus het moet echt slijten en dat kan jaren duren.

**Geplaatst**: 12-10-15 07:00

Geplaatst: 12-10-15 07:00

Ik heb ook een mishandeld paard gehad en hoewel je hem inderdaad gewoon moet behandelen als paard, vind ik dat je wel rekening kan houden met zijn slechte ervaring(en).
Bij mij was hij geslagen door een man die hem 'even manieren zou leren'. Je snapt wel, dat werkt averechts.
Het heeft mij 2 jaar geduurd voordat hij mij vertrouwde (elke keer wel een stapje verder) en dan ben ik nog wel een vrouw :-)

.
Ik heb er gewoon altijd rekening mee moeten houden dat een man hem een angstreactie bezorgde als die iets met hem wilde doen (bv hoefsmid, dierenarts) maar als ik dan rustig erbij stond en hem wat afleidde dan ging het wel. De angst werd door de jaren heen wel minder extreem maar net zoals de littekens op de billen, is het nooit helemaal overgegaan.
Maar ik zou je paard inderdaad gewoon ruinen als je niet wil fokken. Dat geeft hem meer rust in zijn lijf en dan misschien ook meer rust in zijn hoofd.
Maar het kost tijd, en blijf gewoon de rustige leider, ook al flipt hij soms.

**Geplaatst**: 13-10-15 22:09

Re: Ervaringen met mishandeld paard?

Geplaatst: 13-10-15 22:09

Ruinen is een goede optie. Brengt wat meer rust in hem. Verder moet je niet te voorzichtig worden, wij hebben meerdere mishandelde paarden op stal gehad en nogsteeds en keer op keer hebben ze gewoon een rustige plek en een consuquente hand nodig en dat brengt rust.

Tuurlijk kunnen ze nog eens uitschieten maar dan corrigeer je ze rustig en dat brengt ze weer terug naar de aarde. Rust en regelmaat zijn de richtlijnen.
Je bent al op de goede weg met de oefeningen alleen mag je nog wat doortastender zijn met oefeningen. En terug vallen kan altijd maar geef hem even de tijd om na te denken en zich te herpakken.

Vind het ook goed van je dat je hem alsnog hebt aangehouden al past hij misschien niet helemaal in het mooie plaatje. Je hebt duidelijk een hart voor je paard en wil het beste voor hem.