Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-09-15 09:57

Veranderd schrikgedrag zesjarige merrie

Geplaatst door de TopicStarter : 11-09-15 09:57

Mijn zesjarige merrie is de afgelopen 4 à 5 maanden vrij heftige schrikreacties gaan vertonen.

Voorheen ging ze bij iets spannends op de rem of maakte een klein sprongetje opzij, en ging dan het gevaar onderzoeken. Nu neemt ze een snoekduik de struiken in en zet het op een lopen, dwars door het bos. Het 'gevaar' kan dan ook een reetje zijn op 70 meter afstand, iets waar ze voorheen niets engs aan vond. Het lastige is, dat die schrikreacties volkomen onverwacht zijn (niet altijd, maar vaak wel).

Van nature is het altijd een heel alert, maar onderzoekend en vrij stoer paard geweest, tot dus een aantal maanden geleden.

Ik zit er flink mee in mijn maag, omdat ik er na een valpartij flink gespannen op zit (wat het gedrag alleen maar versterkt natuurlijk) en nauwelijks nog buiten durf te rijden.

Zijn er mensen die dit herkennen? Waar zou het door kunnen komen? En hoe zou ik het kunnen oplossen?

**Geplaatst**: 11-09-15 10:01

Geplaatst: 11-09-15 10:01

Ik denk dat jouw reactie op haar erg belangrijk is.
Wat doe jij op het moment dat je paard schrikt?

**Geplaatst**: 11-09-15 10:08

Re: Veranderd schrikgedrag zesjarige merrie

Geplaatst: 11-09-15 10:08

Eens met Ellepel, ik denk ook dat jij anders bent gaan reageren. Als jij al reteonzeker bent, dan zal het paard dat ook zijn en meer onzeker worden als jij dat ook wordt.

**Geplaatst**: 11-09-15 10:09

Re: Veranderd schrikgedrag zesjarige merrie

Geplaatst: 11-09-15 10:09

Schrikt ze ook zo heftig als je met haar gaat wandelen? Als je bang/onzeker bent als je op haar zit merkt ze dat natuurlijk aan en word haar gedrag eerder erger dan beter...ik zou dus eerst vanaf de grond met haar werken.
Of misschien is het een idee om een heel rustig, bomproof paard mee te nemen?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-09-15 10:10

Geplaatst door de TopicStarter : 11-09-15 10:10

@ellepel:Dat hangt ervan af hoe erg de schrikreactie is en waar we rijden:

- Als ze wegsprint de bosjes in neem ik haar eerst terug, zet haar stil en laat haar dan weer verder lopen (als ik dat durf; de laatste paar weken stap ik vaak af, omdat ik dan zelf zo gespannen ben, dat het alleen maar erger wordt).

- Als ze wegsprint als ik in de wei rij (heb geen bak), dan laat ik haar vaak juist doorgalopperen.

Ik probeer te vermijden dat ik dingen ga zeggen als "hoooooo, braaf", omdat ik denk dat dat alleen maar bevestigt dat er inderdaad iets engs was.

Ze heeft altijd mogen kijken naar het gevaar. Voordat dit probleem de kop opstak, reed ik haar aan een vrij lange teugel en was zelf ontspannen.

**Geplaatst**: 11-09-15 10:11

Re: Veranderd schrikgedrag zesjarige merrie

Geplaatst: 11-09-15 10:11

Is er overigens nog wat veranderd in het voermanagement? Hoeveel krijgt ze nu? Teveel voer kan ook voor explosieve paarden zorgen.

**Geplaatst**: 11-09-15 10:12

Geplaatst: 11-09-15 10:12

Zou het te maken kunnen hebben met de hengstigheid? Is het bijvoorbeeld periodes beter of juist erger? Hormonen kunnen rare dingen doen met mensen ook met paarden

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-09-15 10:13

Geplaatst door de TopicStarter : 11-09-15 10:13

Joolien schreef:
Eens met Ellepel, ik denk ook dat jij anders bent gaan reageren. Als jij al reteonzeker bent, dan zal het paard dat ook zijn en meer onzeker worden als jij dat ook wordt.

Daar heb je absoluut gelijk in, maar het gekke is, dat ik dus nooit zo onzeker was. Ik heb haar zelf gefokt, zadelmak gemaakt en ingereden. Dit had ik nooit alleen klaargespeeld als zowel zij als ik niet heel ontspannen waren. Toen ze net een beetje ingereden was, ging ik al zonder problemen alleen met haar naar het bos.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-09-15 10:14

Geplaatst door de TopicStarter : 11-09-15 10:14

fairriding schreef:
Schrikt ze ook zo heftig als je met haar gaat wandelen? Als je bang/onzeker bent als je op haar zit merkt ze dat natuurlijk aan en word haar gedrag eerder erger dan beter...ik zou dus eerst vanaf de grond met haar werken.
Of misschien is het een idee om een heel rustig, bomproof paard mee te nemen?

Ook aan de hand kan ze flink schrikken ja. Maar ohz is het erger.
Het probleem is, dat ik geen stalgenoten heb, en dus altijd alleen moet. (Ik probeer nu wel mensen uit de omgeving te vinden die mee willen.)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-09-15 10:15

Geplaatst door de TopicStarter : 11-09-15 10:15

Ze krijgt geen krachtvoer (nooit gehad) en staat 24/7 buiten.

W.b. die hengstigheid: dat is wel iets om aan te denken, vooral omdat ik haar dus nooit hengstig zie!

**Geplaatst**: 11-09-15 10:21

Geplaatst: 11-09-15 10:21

VeerenAshley schreef:
Ze krijgt geen krachtvoer (nooit gehad) en staat 24/7 buiten.

W.b. die hengstigheid: dat is wel iets om aan te denken, vooral omdat ik haar dus nooit hengstig zie!

Zou hier dan zeker een x naar laten kijken

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-09-15 10:23

Geplaatst door de TopicStarter : 11-09-15 10:23

Aan haar moeder kon je ook niet zien dat ze hengstig was (maar die was het uiteraard wel, anders had ik dit topic nooit geopend), dus ik heb altijd gedacht dat dat erfelijk was.

Maar dan nog blijft: waarom dan zo'n verandering nu, en niet al eerder?

Ikzelf dacht dat het misschien met de leeftijd te maken zou kunnen hebben, en met het feit dat ze lichamelijk een stuk sterker is dan vorig jaar. Maar het blijft natuurlijk giswerk.

Laatst bijgewerkt door VeerenAshley op 11-09-15 10:25, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 11-09-15 10:24

Geplaatst: 11-09-15 10:24

Ik herken dit heel erg! Mijn tinker heeft een tijd geleden op een stal gestaan waar ze helaas veel op stal stond. Zij is nu net 7 geworden maar was dus toen ook 6 jaar en ineens draaide ze helemaal om. Ik kon niet in de bak rijden want van een tikkend stroomdraadje vloog ze er keihard vandoor. Buiten kon ik haar niet meer met een lang teugeltje rijden want ook daar schrok ze ineens van alles. En als zij gaat, gaat zij echt eng hard en krijg je haar ook niet terug. Ineens viel het me op dat zij steeds vaker hengstig was. Ik had haar nog amper hengstig gezien en hier stond ze gewoon iedere twee weken van zich af te plassen... Uiteindelijk liep het ook uit op gevaarlijk gedrag. Ze heeft mij vol in mijn ribben getrapt en naar een stalgenoot getrapt. Nu kan het natuurlijk zijn dat het door de hele andere omgeving kwam, maar bij doormeten bleek dat haar gehele hormoonspiegel overhoop lag. Ik heb van de dierenarts druppels gekregen die de hormonen weer op peil brengen, en prompt was daar mijn eigen vertrouwde paardje weer terug! Inmiddels staat ze wel weer 24/7 buiten maar hengstigheid merk ik niks meer van en ze loopt weer net als normaal met een lang teugeltje.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-09-15 10:26

Geplaatst door de TopicStarter : 11-09-15 10:26

Dat is interessant! Heb je een reguliere veearts erbij gehad? Wat voor druppels moest je geven?

**Geplaatst**: 11-09-15 10:29

Re: Veranderd schrikgedrag zesjarige merrie

Geplaatst: 11-09-15 10:29

Je zou ook eens kunnen kijken naar magnesium.
Dit haalt vaak de scherpe randjes er vanaf.

**Geplaatst**: 11-09-15 10:31

Geplaatst: 11-09-15 10:31

Zowel onzekerheid als verveling heeft baat bij werk. Schrikt ze, zet haar dan daar meteen aan het werk. Jij hebt weer controle en zij kan de spanning kwijt door beweging plus dat schrikken behoorlijk vermoeiend wordt en dus veel minder aantrekkelijk.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-09-15 10:32

Geplaatst door de TopicStarter : 11-09-15 10:32

Magnesium ben ik vrij snel gaan geven nadat ze zo begon te veranderen, maar dat doet helaas niets.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-09-15 10:34

Geplaatst door de TopicStarter : 11-09-15 10:34

tamary schreef:
Zowel onzekerheid als verveling heeft baat bij werk. Schrikt ze, zet haar dan daar meteen aan het werk. Jij hebt weer controle en zij kan de spanning kwijt door beweging plus dat schrikken behoorlijk vermoeiend wordt en dus veel minder aantrekkelijk.

Dat probeer ik inderdaad ook te doen in de wei, maar in het bos is dat een stuk lastiger: meestal moet ik me eerst weer recht in het zadel hijsen en voel ik zo'n vreselijk gespannen paard onder me, dat op ontploffen blijft staan.
De keren dat ik haar in het bos meer aan het werk wilde zetten, werd het schrikken alleen maar erger en werd echt álles eng. Ze kan ook zo fijn het bit vastpakken, zodat ik nauwelijks stuur/rem heb op zo'n moment.

**Geplaatst**: 11-09-15 10:40

Geplaatst: 11-09-15 10:40

VeerenAshley schreef:
Dat is interessant! Heb je een reguliere veearts erbij gehad? Wat voor druppels moest je geven?

Ik heb Rob Zomer uit Winterswijk erbij gehad. Dit is een natuurgeneeskundige dierenarts. Ik moet zeggen dat ik eerst dacht van oke ik moet eerst maar zien of ik daar in moet geloven. Maar hij verricht echt goed werk! Hij meet met een apparaat allerlei waardes. De andalusier van mijn moeder had ook een probleem en die bleek iets met zijn prostaat te hebben, druppels daarvoor gekregen en ook die was binnen no time weer de oude. Ik weet zo uit mijn hoofd niet welke druppels het waren, volgens mij was het iets voor de hypofyse. Het waren in ieder geval ampullen..

**Geplaatst**: 11-09-15 10:40

Geplaatst: 11-09-15 10:40

VeerenAshley schreef:
tamary schreef:
Zowel onzekerheid als verveling heeft baat bij werk. Schrikt ze, zet haar dan daar meteen aan het werk. Jij hebt weer controle en zij kan de spanning kwijt door beweging plus dat schrikken behoorlijk vermoeiend wordt en dus veel minder aantrekkelijk.

Dat probeer ik inderdaad ook te doen in de wei, maar in het bos is dat een stuk lastiger: meestal moet ik me eerst weer recht in het zadel hijsen en voel ik zo'n vreselijk gespannen paard onder me, dat op ontploffen blijft staan.
De keren dat ik haar in het bos meer aan het werk wilde zetten, werd het schrikken alleen maar erger en werd echt álles eng. Ze kan ook zo fijn het bit vastpakken, zodat ik nauwelijks stuur/rem heb op zo'n moment.

Dan begin je al met werken voordat er schrikreacties zijn. Daarnaast besteed veel aandacht aan wijken voor druk op het bit, dat moet een reflex worden. Inbuigen maakt rennen ook onmogelijk en zelfs op een pad van een paar meter breed kan je voltes en 8-jes rijden (beter optie zelfs, want 180 graden draaien vereist denken ipv panieken, zo krijg je je paard weer sneller bij je). Je zal helaas niet meer relax aan lang teugeltje door het bos kunnen stappen, dat kan tijdelijk zijn, maar bijhouden van braaf zijn door werken is vaak noodzakelijk al is het niet 100% van de tijd meestal.

**Geplaatst**: 11-09-15 10:41

Geplaatst: 11-09-15 10:41

VeerenAshley schreef:
Magnesium ben ik vrij snel gaan geven nadat ze zo begon te veranderen, maar dat doet helaas niets.

Dan zou ik langs de DA gaan, zo plotseling verandering van gedrag is niet gezond.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-09-15 10:50

Geplaatst door de TopicStarter : 11-09-15 10:50

@tamary: dat ga ik zeker eens proberen, voor zover haalbaar (hier in het bos zijn de paden niet zo breed).

Nog een toevoeging trouwens: ze vertoont dit gedrag ook tijdens het uitstappen na een rit van 3 uur: de eerste keer dat we zo ver hadden gereden, schrok ze zich het apezuur 50 meter voordat we thuis waren. Ze draaide zich 180 graden om en rende weg, van huis af. Dat vond ik wel opmerkelijk.
M.a.w.: "moe" rijden heeft geen zin en ze doet het ook als ze volkomen ontspannen is (of lijkt).

**Geplaatst**: 12-09-15 08:45

Geplaatst: 12-09-15 08:45

Hoe is het met haar zicht gesteld? Ze is dan nog wel jong, maar een paard kan op elke leeftijd oogproblemen krijgen. Wellicht eens naar laten kijken om dat in ieder geval uit te sluiten.

**Geplaatst**: 12-09-15 09:37

Geplaatst: 12-09-15 09:37

Misschien heel 'simpel' gedacht, maar kan het niet aan je eigen respons liggen?

Je schrijft dat je afstapt als ze schrikt en vervolgens weer verder rijdt. Ga je ook weer terug naar de plek waar ze schrok en laat je haar er rustig langs lopen? (onder het zadel?)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-09-15 11:39

Geplaatst door de TopicStarter : 12-09-15 11:39

Volgens mij is haar zicht in orde; ik zie tenminste niks vreemds aan haar gedrag in de wei. Ze reageert ook zo heftig op geluid.

Mijn eigen respons speelt zeker een héle grote rol. Inmiddels ben ik echt bang geworden en zit helemaal verkrampt op haar rug. Dit zal - heb ik vandaag tijdens een rustig stapritje geconcludeerd - momenteel het grootste probleem zijn. Als ik (eerlijk) terugkijk, is dit ook al langer aan de gang dan ik eerst dacht.

Toch blijf ik het gek vinden dat ze van een wakkere, maar toch relaxte pony veranderd is in zo'n gevoelig dier.

Ze schrikt overigens niet van plekken, maar vnl. van beweging. Ik heb ook weinig moeite om haar ergens langs te laten lopen. Het probleem zit 'm in de plotse, hefitge schrikreactie op bv.een ree of zwijn dat in het bos aan het scharrelen is (en dit is ze zeker gewend, niet alleen van alle ritten de afgelopen jaren, maar ook vanwege het feit dat de wei in het bos ligt, en het wild gezellig naast de wei komt grazen/wroeten). Teruggaan naar de plek waar ze schrok lijkt mij in dit geval dan ook niet heel zinnig.

Iedereen overigens heel hartelijk dank voor het meedenken!