Mijn nieuwe paardje (6 jarige Freiberger) kwam bij een 9 jarige IJslander in de wei te staan. Beide paardjes zijn rustig van karakter en normaal gesproken laag in rangorde. Ook zijn beide normaal gesproken erg vriendelijk.
De kennismaking met het draadje ertussen was niet spectaculair, heel even neusjes bij elkaar en toen hadden de heren weer meer interesse voor het groene gras. Dus draadje weg en nomnom verder grazen, zo'n 5 meter uit elkaar. Meneer de Freiberger vond de nieuwe wei (van de IJslander) erg mooi en besloot een paar rondjes te rennen. De IJslander keek even toe en besloot toen ook een rondje mee te doen. Vervolgens weer rustig grazen, ook lief naast elkaar (+/- 2m van elkaar).
Tijdens het voeren van de musli kwamen beide paardjes naar mij toe maar maakte de Freiberger netjes plaats voor de oudere IJslander.
Tijdens het hooi voeren bleef de Freiberger netjes op zijn beurt wachten tot hij zijn hoopje kreeg. Toen beide heren stonden te eten wilde de Freiberger even kijken wat voor een hooi zijn nieuwe weidegenoot had. Deze liep echter meteen weg toen hij erbij kwam.
Na het voeren weer samen grazen en de Freiberger probeerde contact (neuzen, ruiken) te maken met de IJslander. Maar telkens als hij op de IJslander afliep, liep deze weg.
Uiteindelijk stonden de heren even naast elkaar omdat iemand ze even kwam aaien. Toen dit klaar was draaide de Freiberger de kont naar de IJslander toe en begon te duwen, wat uiteindelijk op een hard slaan en gillen uitliep. Beide heren gingen gewoon door en trokken zich nergens wat van aan tot wij weidepaaltjes naar ze toe gooiden. Dit gebeurde nadat ze al de hele dag samen op de wei hadden gestaan.
De IJslander was flink gehavend en had diepe sneeën in z'n benen en op zijn buik. Nu staan ze weer met een draadje ertussen wat heel goed gaat. Het vreemde is dat beide nooit de oren in de nek hebben gedaan naar elkaar en ook niet bijten oid. Maar ze neuzen ook niet. Met het draadje ertussen grazen ze wel graag bij elkaar in de buurt.
Wij durven ze niet bij elkaar te zetten omdat we bang zijn dat ze pas stoppen als er een niet meer kán slaan.
Wij vinden dit gedrag erg vreemd en denken dat IJslands en Zwitsers elkaar niet zo goed begrijpen. Vooral omdat beide ruinen in grote groepen zijn opgegroeid en nooit agressief gedrag naar een ander paard hebben vertoont. Zou er verwarring over de rangorde zijn? En waarom MOET dit dan worden uitgevochten? En wanneer is het uitgevochten?
Heeft iemand een verklaring?