Het gaat om een 15-jarige New Forest merrie.
we kochten haar op haar derde levensjaar, ze was altijd vreselijk boos.
boos kijken, meppen, aanvallen. Met heel veel geduld en (risico) is het mijn zus gelukt haar in te rijden.
(wij waren toen 12 en 13, en kwamen net van de manege af. wij hadden dus geen idee van pijn/gedrag etc etc)
Na vele jaren staken, vele onderzoeken kwamen ze er achter dat ze tien centimeter lange scheuren in haar diepe buigpees had. Ze is onmiddelijk met pensioen gegaan, maar haar karakter is nooit veranderd..
ze lijkt overprikkeld. maar wel tevreden in haar paddockje samen met haar vriendjes.
Maar contact met mensen blijft een probleem.
we hebben er 3 artsen bij gehad, en machteld van dierendonck. zij weten het ook niet, maar ze vinden het humaan haar in te slapen . (gooien het op een psychische aandoening)
Er staat een afspraak voor donderdag ochtend.
Nu beginnen wij toch weer te twijfelen, vooral omdat ze zo tevreden lijkt als er geen mensen in de buurt zijn. ze staat op een enorm rustige stal, met 4 andere pensioen paardjes.
Nu hoop ik wat wijs te worden van jullie meningen
(Voor de duidelijkheid, onderzoeken gaat bijna niet. ze breekt zelfs door verdovende middelen)
Ze zoekt ook haar mensen uit, de dierenarts kan haar redelijk onderzoeken, terwijl de dierenartsassistente nog niet in de buurt kan komen. ze heeft een tijd op de metacam gestaan, maakte geen verschil in gedrag. Bloed etc is allemaal onderzocht.



En als we weg lopen kijkt ze zo: