Ik zal mezelf even kort voorstellen, ik ben Anita en studeer momenteel aan de Hbo opleiding Dier en gezondheidszorg in Barneveld. Na de zomervakantie ga ik een Minor volgen. Niet veel bijzonders zou je denken, maar een keuze maken is behoorlijk lastig! Een van de Minoren waaruit ik kan kiezen is Paard en Coaching, nu dacht ik: 'goh, mooie ervaring, maar is het niet zweverig/ is het wel iets voor mij'?
Om erachter te komen of het iets voor mij is, ben ik zelf een sessie gaan volgen. Een sessie houdt in dat het paard jou onder begeleiding van een coach gaat spiegelen. Spiegelen? Ja.. spiegelen. Het paard heeft van nature geleerd balans te brengen/ zoeken in een kudde. Balans houdt onder andere in dat er altijd een leider en een volger is. Het paard zoekt alleen toenadering als het prettig voelt en dat is precies wat er gebeurde tijdens mijn sessie. Toen gebeurde er iets wat ik niet snel zou verwachten..
De eerste opdracht die ik kreeg was het maken van contact met het paard en vragen of het paard mij wilde volgen. Prima, geen probleem dat doen we gewoon. Dus ik loop naar het paard en geef haar vervolgens een kriebel op de schouder en loop van haar weg. Zo gezegd, zo gedaan, het paard volgde mij. Maar voor een paar meter, daarna begon het paard in de sneeuw te wroeten. Na wat twijfel en nadenken kreeg ik het niet meer voor elkaar om het paard mij te laten volgen..
Na een gesprekje met mijn coach over wat er gebeurde, wat er veranderde bij mij en bij het paard probeerde ik het opnieuw. Niet heel erg succesvol..
Wederom hebben we een tijdje staan praten. We kwamen tot de conclusie dat op het moment dat ik na ge denken, het mis gaat. Door het gewoon te doen zonder er teveel over na te denken (piekeren) gaat het vanzelf goed. Bij deze conclusie kon ik mezelf wel vinden en tadaa, het paard staat achter me!
Na een korte uitleg gekregen te hebben over waarom het paard toenadering zoekt, ging ik opnieuw dezelfde opdracht uitvoeren: het contact maken en vragen om te volgen. Met alleen de gedachten 'volg me maar' loop ik naar het paard toe. Wederom geef ik het dier een knuffel en loop voor haar uit. Jawel! Ze volgde mij op de voet! Het laatste kan ik uit opmerken dat wanneer je iets echt wilt, je iets positiefs uitstraalt.
Tijdens de (kort) durende sessie ben ik er echt achter gekomen hoe sensitief het paard is en wat ze allemaal van ons meekrijgen. Het paard spiegelde mij letterlijk door te reageren op wat ik voelde. Had ik een bevestiging voor wat er gebeurde en voelde ik mij daar goed bij, dan kwam ze vanuit het niets naar me toe. Begon ik aan mijzelf te twijfelen, liep ze van mij weg. Was ik vol overtuiging dat ik iets voor elkaar wilde krijgen, lukte dat ook!
Eigenlijk wil ik alle paardeneigenaren ervan overtuigen dat het paard echt veel opmerkt van wat er in jou speelt. Misschien was alles wat er gebeurde vandaag toeval of is het vergezocht (en zweverig).. Ik denk dat je het pas weet als je het zelf ervaren hebt..
Ik heb dit ook al eens gelezen en heb het ook al ondervonden als je denkt dat het niet gaat lukken of dat het moeilijk wordt dan lukt het gewoon weg niet maar als je de hele tijd denkt volg mij, volg mij dan lukt het wel en gaat alles veel gemakkelijker
Probeer nu eens het omgekeerde. Loop naar je paard toe en geef een knuffel, draai je rustig om en loop weg. Maar je wilt nu dat je paard blijft staan...
MonteKarlo
Berichten: 2202
Geregistreerd: 28-07-10
Woonplaats: Brabant
Geplaatst: 08-02-15 16:35
Simpelman schreef:
Probeer nu eens het omgekeerde. Loop naar je paard toe en geef een knuffel, draai je rustig om en loop weg. Maar je wilt nu dat je paard blijft staan...
En dan ? Lukt jou dit ? Gewoon nieuwschierig
Simpelman
Berichten: 4155
Geregistreerd: 24-03-13
Geplaatst: 08-02-15 16:50
Nee hoor. (Wel wanneer ik hier signalen voor geef die mijn paard aangeleerd heeft.)
Maar dat wat TS omschrijft als "spiegelen" is gewoon kuddegedrag, paarden volgen, dat is hun natuur. Ze volgen niet wanneer het paard of de persoon niet "goed aanvoelt". Dat wil zeggen geuren verspreidt die niet goed zitten of niet "zijn", enz..
Het is simpeler en platter dan dat het door veel mensen gepresenteerd wordt. Er is niets mistieks of bovennatuurlijks aan zoals soms veronderdsteld wordt.
Als kuddedier is een paard heel alert op signalen van kuddegenoten, zo overleeft het.
Klopt, het 'zweverige' mag rustig weggelaten worden, dat vind ik juist het mooie hieraan. Het paard neemt van nature veel waar en juist datgene zijn veel mensen zich niet van bewust.
Je kan het heel zweverig uitleggen, en mensen worden dan bereid veel te betalen. Leg je het normaal nuchter uit, dan help je mensen er mee, maar wordt er minder voor betaald. Maar het is enorm hoe gevoelig paarden zijn, en hoe keihard ze je met jezelf confronteren. Maar als de leider rustig is doen ze ook bijna alles voor de leider.
jetm
Berichten: 1369
Geregistreerd: 03-10-05
Woonplaats: Driebergen (ut)
Geplaatst: 17-02-15 19:30
Mooi verhaal TS. Ben wel heel benieuwd, ga je nu de minor Paard en Coaching doen ?
Er zijn trouwens verschillende manieren waarbij je kunt coachen met een paard en "spiegelen" is daar één van.
Ik vind het heel knap. Ik heb het ook geprobeerd. Het was iets van. Als je stil staat en naar de grond kijkt komt het paard naar je toe? En als je er zelfverzekerd heen stapt loopt het paard weg? Nou daar ging ik. Stap stap, ik kan de wereld aan. Maar wat denk je? Me paard graasde gewoon door hoor xD? Ik denk misschien mis ik dominatie of autoriteits gevoel ofzo? Maar nu je het zo zegt, mogelijk was het gewoon de twijfel. Ik wil volgend jaar de minor hulpverlening met paarden in Leeuwarden gaan volgen. Miss ook iets om te overwegen.