Dus nu doen we longeren, grondwerk, vrijheidsdressuur, wandelen.... Allemaal prima
zolang ik er maar niet op hoef. Ze loopt prima onder het zadel, bij anderen. Zelfs mijn buurmeisje van 14, die voor de duvel niet bang is, pakt haar 1x per maand mee in de springles.Ik ben dit zo zat dat ik zelfs overwogen heb haar te koop te zetten. Maar ze is zo leuk! Zo lief! Ze is m'n maatje.... Het ligt niet aan haar, het ligt aan mij.
De meeste instructeurs die ik zie en gehad heb zijn vooral met het paard bezig, en dat zoek ik niet. Al loopt het paard met zijn neus bij god op tafel en valt ie volledig uit elkaar, dat vind ik nu allemaal niet belangrijk. Ik wil het plezier terug. Ik kwam een foto tegen van mij en mijn oude paard, geen zadel, geen hoofdstel, gewoon zo, touwtje om de nek en aan de hobbel.
Ik zoek iemand die met mij aan de slag gaat, zonder dat het zweverig wordt. Ik ben zelf nogal down to earth zeg maar.
In welke hoek moet ik zo iemand nou zoeken?
