
Ik denk dat er geen enkele andere sport is waarin geld zo'n grote rol speelt. Kzal mn frustraties maar ff in een voorbeeld zetten.
Nou ik had laatst wedstrijd (goh) en ik moest tegen een bepaald persoon

Nou en dan kom ik met mn 'goedkope' paard die van de manege afkomt die ik zelf al die klotekunstjes aan heb moeten leren terwijl ik ze zelf nog niet eens kende en en zo (ik klink echt gefrustreerd he

Zij moest voor mij, had kei veel slordigheidfoutjes en reed zelfs verkeerd terwijl ze voorgelezen werd

Ik had geen fouten gemaakt (behalve twee 5en, voor mn keertwendingen maar die waren ook brak) Nja het ging gewoon goed, netjes enzo, niet echt alles eruit gereden, maar het was de eerte keer dat ik M2 reed.
Nouja zij had dus 183 punten

Nouja toen dacht ik echt

Ik vind het gewoon echt een oneerlijke sport, ja tuurlijk de ruiter heeft ook invloed, maar al zet je anky op een bels dan wint ze ook niet.
Ik had trouwens opgevangen dat zij misschien bij de young riders wil gaan rijden, dat is waarschijnlijk het bestemmingsplan, zij moet beroemd worden als 'jong talent'. Ja sorry maar dat paard is hier het talent, en dat vind ik met dat rabobank talentenplan ook, ik vind die paarden veel grotere talenten dan die ruiters (niet dat die ruiters slecht zijn ofzo) Maar als je geen goed paard hebt, kan je daar gewoon niet terecht komen, ja sorry maar wat is dan de waarde van dat talentenplan.
En nou zeggen jullie: ja daar moet je tegen kunnen, anders moet je maar een andere sport zoeken, ja ik kan er ook wel tegen, ik krijg er alleen héél erge wraakgevoelens van, dat ik als ik later rijk ben (gaak altijd vanuit haha) een heel groot zwart paard ga kopen van Gribaldi of whatever die je ook met je pink kan rijden. Maar dan denk ik weer van ja verdammt, dan word ik zelf de persoon waar ik nu niet tegen kan.
Zijn jullie ook wel eens zo gefrustreerd of ben ik dus zo jaloers
