's Ochtends ingevlochten (na een korte nacht, omdat ik om 10 uur 's avonds vertrok uit Brugge, zo'n 180 km van huis) en op weg naar de wedstrijd. Na een korte omweg
toch nog het terrein gevonden en meteen maar gaan opzadelen aangezien ik om 9 uur moest starten. Pablo liep erg lekker, zowel op het losrijterrein als in de ring, en ik was dan ook zeer tevreden. Bij het uitstappen moest ik even wachten op een trailer, en Pablo schrikt zich werkelijk een ongeluk van een mevrouw die een grote loopmat (2 m breed, 10 m lang) bij de toiletten verschuift en schiet weg. Net als ik denk dat hij weer rustig wordt, voel ik ineens hem onder me weg schuiven (kaal maisveld) en we gaan dus met zijn 2en tegen de vlakte. Gelukkig niet al te hard, en we hadden niets, maar Pablo was wel erg geschrokken. Dus maar even gestapt en tot rust laten komen voordat we het parcours de cross gingen verkennen. Parcours sloeg nergens op, hele rare lijnen en onlogische wendingen, de cross was goed aan de maat gebouwd maar weinig technische sprongen. Voor mij indrukwekkend waren de oxer met coniferen (balk op 80 cm, coniferenhaag van een meter hoog en breed), de bielzenstapel in het bos, en verder eigenlijk niet veel bijzonders. Dressuurpunten waren inmiddels bekend, ik stond e.a. 11e met 166 punten (met de vriend van Scum), op iets meer dan 5 strafpunten van de nummer 1 (MarieketenCate). Alles zat dus heel dicht bij elkaar.
Springen ging echt super, ik had een stomme balk omdat ik de wending daarna al ging inzetten en hem dus te veel vast hield, maar hij liep heerlijk ontspannen rond. Daarna keuring (prima) en een boomstammetje springen voor de cross en dan eindelijk van start. Dat ging wat moeizaam, met name de triple bar het bos verliep erg slingerend en aarzelend maar met wat aanmoediging mijnerzijds sprong hij toch, en toen gingen we los.
De rest van de cross ging gewoon perfect, in volle galop de afsprong af het water in, we vlogen werkelijk over de coniferenhaag en alleen bij de afsprong met de boomstam doken we een beetje het kreupelhout in waarbij ik (bleek later) mijn duim behoorlijk verstuikte. Ik had bewust een vrij hoog tempo gereden omdat we in Wieringerwerf redelijk wat tijdsoverschrijding hadden en dat was nu niet echt het geval (22 seconden te snel, dus 0,8 strafpunt erbij
) De keuring ging weer super "hij mag nog wel een rondje" aldus de dierenarts en toen zat onze 2e sgw er al weer op. Twee winstpunten dus (nog 1 en dan mogen we al naar het L) en een super gevoel. Op naar Bathmen!
Uiteindelijk bleken we 7e te zijn geworden, met een eindscore van 59,03. Zonder dat stomme balkje was ik 4e geweest!
Ook nog wat bokkers ontmoet (Scum, MarieketenCate, Loulou), maar die mogen zelf hun verslag doen
)
dus die heb ik ook zien springen, wat er heel goed uitzag!
) en toen ik dat zag dacht ik: oeioei, die gaat niet rondkomen. Maar schijnbaar was de aanstellerij daarna afgelopen en pakte hij heel fijn aan. De waterbak was eigenlijk bedoeld om vanaf de stap in te springen, maar hij draafde uit zichzelf weer aan omdat hij dat leuk vond
. En verder flink doorgepeest. 6 seconden te vroeg binnen.
!
)


