Maris_Robijn schreef:Heb ik ook aan gedacht, maar zou zo graag zien dat hij mijn leiderschap accepteert, zonder dat het alternatief pijn of iig ongemak is wanneer hij niet luistert.
Wat pijn betreft met ik het met je eens, maar ongemak is een ruim begrip hoor. Als je paard onder het zadel aan het rennen slaat neem ik toch aan dat je 'm een hoek instuurt (als je in de bak bent ten minste). Dat is dan toch ook ongemak, paard wil rennen, kan niet, want er staat een bakrand in de weg. De deal is simpel, paard doet leuk mee, paard heeft plezier. Paard doet niet leuk mee, paard heeft probleem. Maak het juiste antwoord aantrekkelijk en het verkeerde antwoord onaantrekkelijk.
Oké, los van de preek het volgende: om zich los te rukken steekt paard waarschijnlijk z'n mooie hoofdje in de lucht, keert het van jou af en zet het op een lopen. Jij laat los door een combinatie van factoren. Enerzijds is dat 650 (gokje) kg die op stoom komt, maar tegelijk is het ook diezelfde 650 kg die jou wegduwt en het lastig maakt om vast te houden. Door z'n hoofd van jou af te draaien duwt paardlief z'n romp naar jou toe en brengt jou uit balans. Nu is het voor paard een stuk lastiger om zich los te rukken als hij a) z'n hoofd mooi laag houd, model westernpaard en b) z'n romp juist om jou heen buigt en dus als het ware enigszins in stelling loopt om jou heen. Als hij dan weg wil rennen kan hij niet over je heen rennen en kun jij 'm een tik op de achterhand geven, waardoor die uitzwenkt en paard keurig met z'n neus bij jou eindigt. Dit kun je in stap goed oefenen.
Hoe houd je hoofd laag en in stelling om je heen? Hetzelfde als wanneer je erop zit, alleen met je hand ipv je been. Je komt in de wei, loopt naar je paard, halstert paard, neemt positie in naast z'n schouder (niet naast z'n hoofd, dan kun je niet handig bij de plek waar je kuithulp geeft). Stel dat je links naast je paard staat, dan houd je het halstertouw in je linkerhand en houd je rechterhand stand-by bij z'n zij. Halstertouw in linkerhand is "martingaal". Halster doet niets als paard braaf hoofd laag houd, maar als hoofd te hoog komt botst hoofd tegen halster. Je hand dus stilhouden t.ov. van hoofd, net als met rijden.
Je vraagt door zachtjes met je vinger (rechts) te prikken stelling, omstreeks de plek waar je onder het zadel een beenhulp, of spoor, geeft (niet stiekem aan het touw trekken om het hoofd opzij te krijgen). Je vraagt een beetje stelling, niet om het hoofd in één zwaai opzij te gooien en jou te pletten. Zwaaiende hoofden blokker je met een hand naar keuze, gewoon een vuist maken en die voor je houden (bij minder lompe paarden volstaat een opgeheven hand ook). Daar botst het zwaaiende hoofd vanzelf tegen aan. Eigen schuld paard. Zwaai kan komen van porrende vinger ipv van vragende vinger, voortaan zachter vragen. Of van onopgevoed paard. Ernstig onopgevoed paard wordt boos om botsing met vuist, maar zou vermoedelijk al ergere problemen geven dan je beschrijft. Beetje onopgevoed paard leert z'n lesje door botsing met vuist. Als paard netjes reageert op stellingvraag (altijd direct stoppen met vingerdruk zodra hoofd naar binnen komt) en hoofd op normale hoogte houd stap je aan. Gewoon door stap te zeggen. Geen reactie, dan even met einde halstertouw llinks langs je lichaam naar achter tegen flank tikken. Stap is stap. Paard stapt eerst, jij volgt. Jij zet namelijk paard in beweging, niet andersom. In stap steeds hoofd corrigeren zodra paard het omhoog of naar buiten brengt. Net zoals je met rijden met je binnenbeen de stelling onderhoud indien nodig. Prikvinger doet ook niets als paard braaf lichte stelling om jou heen houdt, maar corrigeert zodra hoofd naar buiten piept. En als hoofd veel naar buiten zwaait dan prikt de vinger hard(er). Niet om paard te pesten, wel om paard duidelijk te maken dat paardenrompen niet bedoeld zijn om mensenlijven opzij te duwen. Paard kan trouwens prima horen en zien wat er aan de andere kant gebeurt, handig met van die ogen aan weerszijden van het hoofd, dus geen enkele reden om ongevraagd hoofd te draaien. Wees daar consequent in en laat je niet verleiden om je paard te volgen door te kijken in de richting die hij interessant lijkt te vinden. Jij bent de leider, jij bepaalt waar jullie heen gaan, jij bepaalt wat interessant is om naar te kijken. Nog een leuke van beetje onopgevoede paarden: eerste stap niet recht naarvoren maar beetje naar links, jou opzij duwend. Niet intrappen, meteen prikje geven.
Eerst kleine stukjes stappen en dan halthouden. Rem controleren is altijd goed, paard bezig houden in het begin nog veel beter. Wissel af met links en rechts van paard lopen, draai onderweg een volte, verzin wat. Net als met rijden, paard bezig houden. Als paard bezig is, niet weet wat er gaat gebeuren, is hij minder geneigde een eigen plan te verzinnen. Na verloop van tijd kun je uiteraard gewoon in een keer de wei uit lopen, maar in het begin even wat dingen tussendoor die paard niet verwacht. Halt, stukje achteruit, keren, stukje draven, andere kant op en weer terug. Hoofd blijft altijd laag (neus naar de grond mag, maantop hoger dan schoft mag niet) en in lichte stelling om jou heen, of je nou links of rechts loopt. Paard kan een poging doen te ontsnappen door om jou heen te draaien, in de geval laat je 'm doordraaien tot hij zelf stopt. Dus jij loopt links op schouderhoogte, paard houdt lichte stelling maar passeerd jou om linksaf om jou heen weg te gaan. Dan ga je voor de achterhand, beweeg naar z'n heup en duw z'n achterhand weg, laat 'm uitzwaaien. Dan krijg je een wending om de voorhand en dan eindigt paard met z'n neus bij jou. Goed, dit laatste is wel erg lastig uitleggen van achter de computer, hopelijk kun je iets met m'n uitleg. succes
Geplaatst 
Ook kan ik hem zomers niet uit de wei halen om te rijden, wanneer hij als enige de wei uit moet (ook niet als er nog een paard meegaat trouwens; ze moeten allemaal, of hij gaat niet). Hij loopt dan tot halverwege mee, ziet dat de rest niet mee komt en gaat dan rechtsomkeert (ook aan het hoofdstel met bit in). Hij laat zich altijd weer pakken, maar dan is het te laat om hem te straffen. Als ik hem dan alsnog zou straffen, komt ie de volgende keer natuurlijk helemaal al niet meer terug. Het is niet zo dat ie standaard zich losrukt. Hij staat tegenover de manege en ik kan rustig met hem aan de hand naar de manege en weer terug om te rijden bijvoorbeeld en dan is er niets aan de hand. 
Ik heb hem een tijdje met hoofdstel en hengstenketting van en naar de wei gebracht, en bij het minste of geringste stapje dat hij voor mij uit wilde, even een ferme ruk aan de ketting, is even niet leuk, maar jij in het ziekenhuis is nog veel minder leuk! Waarschijnlijk is dat maar een paar keer nodig en laat hij het daarna wel. Mijne is nu met alleen een touwtje naar het land te brengen, blijft rustig bij me. Zachte heelmeesters....Voor zowel zijn als jouw eigen veiligheid, gewoon even doorbijten, daarna is het klaar en kun je gewoon lekker veilig verder! 
:
