Mijn naam is Joyce en ben 32. Ik heb vanaf mijn eh 12de tot mijn 17de extreem veel gereden. Ik had een leuke D-pony (merrie) waarmee ik dressuur-wedstrijden (L) reed en wedstrijden sprong (1,10m) en ik ging erg veel naar buiten. Als men mij kwijt was zat ik op de manege. Ik kon ook hele dagen de loonse en drunense duinen intrekken met zo'n sjabrakje met zakken erop met drinken en eten erin en als ik aan de andere kant van het bos was kreeg ze van mij de teugels en mocht ze zelf haar weg zoeken naar huis. Iedere keer een andere weg. Gaaf was dat. Heerlijk. Ik ben vroeger ook zuid-nederlands kampioen geweest van de L geloof ik, dus tja ik kon wel rijden zeg maar. Ik ging ook zonder zadel en hoofdstel, achterstevoren (in de bak) proberen te galloperen zeg maar. Ik was niet bang en kon alles met mijn pony en dat vond ze superleuk! Ik reed best vaak in de bak zonder zadel en hoofdstel (na gewoon gereden te hebben eerst) om mijn zit te beheersen etc. en gewoon was het leuk om te doen.
Helaas moest van mijn vader die pony weg want mijn moeder en ik konden wel samen met een paard doen en dat werdt dan de E-pony die ze hadden. Janken dat ik heb gedaan! Maar goed dan die E-pony (ruin) maar. Ik moest weer terug B rijden en dat ging goed, toen wat wedstrijden L rijden en ik kreeg het met die ruin niet voor elkaar. Het was echt niet mijn merrie en ik zag de lol er niet meer van in. (later blijkt dat hij spat had, dus zijn gangen niet goed kon gebruiken) Toen ik 17 was ging ik studeren, in eindhoven wonen en klaar was het.
Mijn moeder heeft een 5 jaar geleden wel 2 paardjes gekocht, een wat ouder al ik geloof 4 en gereden al en een halfjaar oud paardje. Zij was dat paard alles aan het leren, en aan het leren te galopperen als je erop zat. Mijn vader en moeder zijn met zijn tweetjes veel aan het rijden geweest en lekker het bos etc. Dat jonge paardje liep ook al goed aan de teugel. (nu ook nog wel) Helaas werd zij erstig ziek waardoor er niet meer gereden is. Ik denk al met al een jaar of 3 niet.
Nu zijn we een 5tal weken op zaterdag rustig aan het rijden en we zijn twee keer het bos ingeweest. Heerlijk stappen alleen maar. De eerste paar x gewoon in de buitenbak gereden en wat gedraafd gewoon een beetje dressuren zonder galop. Wel heb ik de galop geprobeerd alleen viel ie naar een paar passen al terug. Maar verder niet veel gedaan, alleen al omdat ik nog niet vast op het paard zat en ik heb een halve week spierpijn gehad! Dat krijg je ervan als je die spieren nog niet op sterkte hebt... Na twee keer ook geen spierpijn meer gehad moet ik zeggen.
Allemaal heel positief zou je zeggen.....lekker weer een hobby!....... Vandaag gingen we (mijn vader, moeder en ik) weer naar de paardjes en ik wilde lekker in de bak gaan rijden. Eerst lekker poetsen waar ze van stonden te genieten, maar met poetsen ging het al fout er waaide iets weg en de wat oudere die ik aan het poetsen was ging ongelooflijk hangen en ik kreeg hem niet rustig tot zijn halster brak. Hij huppelde een klein weitje op en daar kon ik hem heel gemakkelijk weer knuffelend pakken. (dit paard heeft een beetje een trauma omdat hij als veulentje niet goed behandeld is en zijn halstertje was ingegroeid, verder is het een heel erg lief paard) Maar goed verder gepoetst opgezadeld en ik steeg op en reed de buitenbak in. Ik reed een half rondje en zag dat mijn vader op het jongere paardje ging. Ik geloof dat ze nu 5 en 7 zijn ofzo. Dat paardje schrok een beetje en mijn vader corrigeerde hem waardoor hij een paar passen verderop ging bokken. Dit paard bokt en gaat direct in zijn achteruit. Dus mijn vader kieperde voorover zijn nek op en eraf. Meteen luid schreeuwend en help roepend. Mijn moeder ging ernaartoe en ik ging zijn paard vangen wat misging omdat hij direct op de teugels ging staan en niet gevangen wilde worden waardoor de teugel om zijn oksel zat en zijn hoofdstel ook nog eens kapot trok. Mijn moeder hielp mij weer en we hebben de paarden met zadel en al op stal gegooid.
Helaas, het ging niet, dus ambulance gebeld, op een plank gezet en mijn moeder mee weg gestuurd naar het ziekenhuis. Ik heb de paarden nog snel afgezadeld, spullen opgeruimd en ben ook naar het ziekenhuis gegaan. Al met al heb ik 2 minuten op een paard gezeten. Ik had al zo'n voorgevoel, vorige week met mijn vader buiten was super, maar ik wilde vandaag niet en hij wel. Ik zei eerst in de bak te willen rijden (en dan niet gaan..) en dan zien we wel. (Het bos overigens heeft veel stukken afgezet met prikkeldraad en dat vind ik zoooo eng, en ik wilde eerst goed kennismaken met de paardjes voor ik toch met deze wind het bos inga, ach dat snappen jullie wel)
In het ziekenhuis aangekomen waren ze rundgenfoto's (ofzoiets) aan het maken en later een LT scan. Wat blijkt uren later... mijn vader heeft een lage wervel gebroken en van die ernaast is een stukje af. Wel stabiel gelukkig, maandag wordt een corset aangemeten en that's it. Dus kortom rug gebroken...
Hij heeft het er al over om de paarden weg te doen. Mijn moeder kan vanwege haar ziekte toch al niet teveel rijden, ze is verzwakt geweest en als zij gevallen was vrees ik het ergste. Ze mag van mij ook niet meer rijden tot die paarden wat vaker gereden zijn enzo.
Maar goed, lang verhaal zo voor mijn eerste keer. Ik weet ook niet wat te doen. Als ik erop zit daagt het allemaal wel weer en veel ben ik toch echt niet verleerd. Vorige week bokte die van mijn vader bij mij ook, maar ik zat toch wel weer vrij vast en hij bokte maar drie keer achter elkaar ofzo. Toch kort genoeg om te herstellen. Gelukkig geen rodeo anders lag ik er wel af denk ik.
Ik zat ook al te denken of ie ander voer moet krijgen dat ie rustiger is. Hij staat nu buiten en krijgt een beetje brokjes en maisspul, hooi en gras. Of is het gewoon dat ie ons uitprobeert? Hij heeft toch al lang niet gereden, maar waarom dan niet de eerste keer, zou je zeggen, vorige week heel even en daarna is het super gegaan we hadden zelfs in een meertje pootje gebaaid, lekker spetteren...
Wat zeggen jullie hiervan?? Wat zouden jullie doen?
Groetjes Joyce
Laatst bijgewerkt door JoyceR op 12-06-10 19:59, in het totaal 3 keer bewerkt
Ik denk dat als die paardjes zo lang niet gereden zijn ze je toch op een punt gaan uitproberen. Als er dan iemand opzit die een beetje onzeker is of twijfelt, maken ze daar gelijk gebruik van. Als jij echt van plan bent om met regelmaat die paarden te doen kan je dit overleggen met je ouders natuurlijk, en zullen ze niet weg te hoeven. Maar als je alleen af en toe eens een ritje wil maken, kan je beter zo nu en dan een paardje huren of op de manege gaan rijden.
Wel heel vervelend dat dit is gebeurt. Veel beterschap voor je vader!
Ik heb met mijn moeder overlegd en het wegdoen wil ze niet. Veel te lang verhaal.... Mijn vader heeft hernia en heeft een zit die naar voren is. Eigenlijk had hij gewoon niet moeten rijden, maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Het is een boerenzoon en die rijd al van kleins af aan paard.
We zijn tot een conclusie gekomen, we houden teveel van die paardjes en we bieden ze aan als verzorgpaarden, zodat ze op en top tevreden zijn en lekker kunnen bewegen.
Uiteraard ga ik ze eerst uitgebreid longeren, alhoewel Brownie waar ik vandaag op reed hoeft dat niet want die is heel lief, maar ik ga het toch doen.
Dus bij deze, ik zoek ruiters in de omgeving van Eindhoven/Nuenen die goed kunnen rijden en het leuk vinden om deze paardjes lange tijd te verzorgen.
Ik ga dit even apart aanbieden.
Maar toch wil ik graag tips omdat ik verwacht het de komende tijd nog alleen te moeten doen.
Joyce, wat een verhaal. Als eerste hoop ik dat het met je vader snel weer wat beter gaat. Klinkt niet lekker... Volgens mij heb ik gelezen, dat het paard schrok en je vader hem corrigeerde? Dat maakt het een heel ander verhaal dan wanneer het paard bewust aan het bokken geslagen was. Bedenk goed dat jij verantwoordelijk bent voor wat er met eventuele bijrijdsters gebeurt. Als zij eraf klappen en het gaat ook fout, ben jij de verantwoordelijke. Zorg er dus voor dat je goede bijrijdsters vindt, die je helemaal vertrouwt, en laat ze niet naar buiten gaan totdat je zeker weet dat het goed gaat. Ik wens je heel veel succes en wijsheid toe, en sterkte voor je vader!
ja, dat klopt, je moet eerst 25 posts die nuttig zijn, plaatsen voordat je een advertentie kunt zetten. Als tip voor een advertentie wil ik je nog meegeven dat je erin moet zetten dat je geen jonge meiden zoekt, maar liever wat ouder. Dan maak je al duidelijk dat het een serieuze aangelegenheid is, en heb je vaak mensen met meer verantwoordelijkheidsgevoel...
Jeetje wat een verhaal zeg.. Welkom op bokt maar ik had toch graag een positiever (eerste) verhaal van je gelezen. Heel veel beterschap voor je vader..
Elise95
Berichten: 4204
Geregistreerd: 24-01-07
Woonplaats: Zuid-Holland
Geplaatst: 13-06-10 09:55
Aukelizzy schreef:
Jeetje wat een verhaal zeg.. Welkom op bokt maar ik had toch graag een positiever (eerste) verhaal van je gelezen. Heel veel beterschap voor je vader..
Hoi allemaal, Ja ik was wel altijd aan het meelezen, maar kon nooit iets zinnigs bedenken om te schrijven. Ik al heel wat goede tips in gebruik genomen, en bedankt allemaal.
Ik ben net terug uit het ziekenhuis en mijn vader heeft al zijn praatjes alweer terug. Gister had hij veel morfine gekregen en was hij raar. Logisch natuurlijk.
Maar redelijk goed nieuws! Hij had zoieso al een hernia en liep te kwakkelen met zijn rug. (vandaar zijn naar voren leunende zit) Vandaag kreeg ik te horen dat het meer meevalt dan de dokters gisteren zeiden. In principe is de wervel wel gebroken en van de andere is geen stukje af (gelukkig) maar de gebroken wervel zit precies nog goed op elkaar. Je zou het meer kunnen zien als een doorlopende scheur. Vanavond mag hij proberen een beetje rechterop te zitten en morgen krijgt hij een brace aangemeten en mag hij naar huis.
Vroeger heeft hij blijkbaar ook al van top tot teen in het gips gezeten en hij laat zich niet kennen! Hij kijkt er heel positief tegenaan nu en wil dinsdag al weer auto gaan rijden haha, tja dat mag nog niet natuurlijk maar zo is hij! Hij laat zich niet kennen.
Verder hebben we daarstraks nog het wel een wee van de paarden doorgesproken en hij wil ze toch niet wegdoen maar we gaan een oplossing zoeken.
Ze zijn te energiek dus we gaan het voer aanpassen en verder laten we iemand komen om ze eens goed af te richten. Gewoon dat een heel ervaren ruiter/trainer ze een tijd gaat rijden om ze eens even goed aan te pakken. Want als je bekijkt wat ze allemaal al met die paarden gedaan hebben, buitenritten, dressuren etc ligt het niet aan de paarden.
O ja update, hij zat dus blijkbaar met zijn slippers aan op het paard en zijn beugels waren te kort. Ook had hij het paard even eerst moeten longeren. Maar hij heeft de gedachten van een oude boerenzoon en dat hoeft allemaal niet. Kwaaie les dus voor hem, maar hij kan er nu mee lachen vind hij en hij heeft 'vakantie' en ligt de hele dag voetbal te kijken dus het komt wel goed zegt ie. Hij was dus blijkbaar ook met zijn rug op een smalle betonstrook terecht gekomen en al wat weggerold ervan, dat wisten wij niet gisteren.
Groetjes Joyce
Pff hele opluchting dus weer. Hopelijk geneest hij ook goed en zoals hij zegt.
Akecheta
Berichten: 7633
Geregistreerd: 05-12-09
Woonplaats: in 't midden van 't land
Geplaatst: 13-06-10 17:17
Zooooo, ook hallo op Bokt Wat een binnenkomer joh! Maar fijn dat het met je vader beter gaat. Maarre... Wie gaat er nou met zijn slippers op een paard zitten?? Is niet het meest veilige schoeisel.
Ik wens je heel veel sterkte met je vader, de paarden en het vinden van goede verzorgers/bijrijders. En veel plezier op Bokt natuurlijk.
Verafjord
Berichten: 1694
Geregistreerd: 25-12-05
Woonplaats: Dordrecht
Geplaatst: 14-06-10 22:24
jeetje wat een binnenkomer zeg, maar is het geen idee voor jou om dan samen met een verzorgster te gaan rijden? Dan kan jij ook bepalen wat er gebeurd en hoe er gereden wordt