Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Die leuke oefeningen om zelfvertrouwen te krijgen zijn bijvoorbeeld rondje om de wereld, achterstevoren zitten, met een bal over te gooien, maak er gewoon een leuk spelletje van. Hij moet eerst inzien dat paardrijden niet eng is, dan kan je pas aan zijn rijtechnische vaardigheden werken.

en dat niet ieder paard overal tegen dezelfde dingen kan..
breezy302 schreef:De tip die al eerder gegeven werd vond ik erg goed, pony los in de bak en er normaal op aflopen= aaien. Er gillend naartoe gaan is pony= wegrennen.
Ook las ik eerder hoe komt een kind voor hetzadel? Nou heel simpel, pony geeft een bok, kind blijft stevig in de beugels maar schiet naar voren zodat hij voor het zadel komt. Toen ik klein was heb ik dat ook zovaak gehad als ik met een 18 inch reed ipv 14 of 15
intercity3 schreef:Kinderen zijn heel vaak niet echt een goede combinatie met dieren, omdat ze nogal snel een schrikkerige reactie kunnen geven, of dus gillen/schreeuwen of wat dan ook. Dieren zijn daar in het algemeen niet zo van gediend; in de vorm dat ze er van achteruit deinzen en zelf gek gaan doen. Paarden hebben dit natuurlijk ook, en die gooien je er dan gewoon af.
Het woord 'vluchtdier' is geen vrijbrief voor ze, maar een gemakkelijk excuus voor ongewenst gedrag; want er zit als het goed is ook een heleboel opvoeding in onze hedendaagse gedomesticeerde paarden. Ze mogen best een metertje wegschieten als ze echt schrikken van iets van buitenaf, maar aan de kletter gaan of een rodeo houden omdat de ruiter lawaai maakt dat paardlief niet prettig vind, vind ik onacceptabel. Ik heb jaren op een manege met zwaar verstandelijk gehandicapten gewerkt en reken maar dat zij lawaai konden maken op de paarden hoor! Voor die lessen gebruikten wij absoluut geen speciale 'wonderpaarden', maar de paarden die zich konden aanpassen en dat konden ze op mss 1 na allemaal. Van haflingers en shetlanders tot arabiertjes en berbers, ze gaven nooit een krimp bij lawaai of grote bewegingen op hun rug. Dit komt simpelweg omdat wij ze een goede basis hebben meegegeven en door het feit dat de paarden van hun kant de wil toonden om zich aan te passen. 