Marigold schreef:Ja maar het kan ook zo zijn dat de TS een twijfel voelt en dit projecteert op het uiterlijk / het hoofd van het paard. Maar misschien ligt de eigenlijke basis van de twijfel elders.
Dat kan zijn een legitieme twijfel over de aanschaf van dit specifieke paard, of angst nu aanschaf van sowieso een paard zo dichtbij komt en echt wordt.
Iemand deelde deze benadering al eerder in dit topic.
Het uiteindelijke vraagstuk ligt dan mi bij het zoeken naar de oorzaak van het gevoel van twijfel. En van daaruit beslissen wat je wel of niet doet.
Wat ik zei over de instructeur, ik bedoel meedenken is natuurlijk fijn. Maar het moet geen afdwingen worden. Ik denk dat het belangrijk is dat TS echt haar eigen keuze maakt.
Qua dat uiterlijk kan meespelen: zelf zou ik momenteel liever gaan voor een mooi echt correcte pony, rijden wil ik niet, ik hou van mooie foto’s maken en van exterieur / rassen / rastypische paarden en pony’s. En het uitpluizen van afstammingen enzo.
Een pony die maar heel gewoontjes was (shet) heb ik gehad, hartstikke lief hoor. Maar toch bleef ik me ergens wat storen aan het gebrek aan uitstraling.
En dat ik er niet mee naar keuring kon, geen afstamming wist.
Nu kan ik geen pony meer houden (dat een weitje huren totaal veranderd is door de wolven overal speelt sowieso ook mee). Maar als, dan zou ik gaan voor een echt mooi rastype grote maat shet. Met dus een beste kop erop met een mooi oog en helemaal naar mn zin.
Moet echt de x factor hebben.
Smaken verschillen, doelen ook. Dat wil ik er maar mee zeggen.
En dat de praktijk weerbarstig is weet ik ook: kan zomaar heel wat anders op je pad komen wat op een heel andere manier de x factor heeft. Eea is niet onwrikbaar.
Zoals jij zegt, smaken verschillen, doelen ook. Als je een paard wil niet zozeer om op te rijden maar als fotomodel, of om een bepaald ras voort te zetten, dan zijn heel verschillende criteria belangrijk.