Bokt.nl

Ayasha schreef:

En toch als het klikt met iemand gaat de tijd zo snel dat die ‘jaren’ als maanden lijken en dan voelt het wel alsof je soort van gedumpt wordt.

Shadow0 schreef:

Ayasha schreef:

En toch als het klikt met iemand gaat de tijd zo snel dat die ‘jaren’ als maanden lijken en dan voelt het wel alsof je soort van gedumpt wordt.

Dat kan zo voelen, maar het is dan wel goed om te bedenken dat het jouw eigen gevoelens zijn, en dat dat niet zomaar in werkelijkheid past bij de relatie. Dus ja, heel erg teleurgesteld kan zeker. En het kan ook allerlei andere dingen aanraken die niet fijn zijn.

Maar wat er dan nog wel eens gebeurt is dat de verantwoordelijkheid daarvoor bij de ander gelegd wordt: "IK voel me 'gedumpt' dus jij had dat niet moeten doen." En dan vindt iemand het gerechtvaardgd om nog heel lang wrokkig te zijn tegen de ander. Terwijl dat dus momenten zijn waarbij het heel waardevol kan zijn om het anders te benaderen: "Ik voel me gedumpt, dat voelt enorm teleurstellend maar dat heeft eigenlijk niet met jou te maken want natuurlijk kun je als bijrijder stoppen, dus geef me even de tijd om de teleurstelling te verwerken en dan hoeft het onze verdere omgang niet in de weg te staan."

Ayasha schreef:

Gini schreef:

Je bent natuurlijk niet verplicht om een betalende bijrijder te nemen. Als je meer zekerheid en zelfs een contract wilt, kan je best een ruiter of stalhulp inhuren. Maar dan gaat de financiële bijdrage de andere kant op natuurlijk. Boos worden op een betalende bijrijder omdat die verliefd wordt op haar lespaard en gewoon aan het polsen is of het iets voor haar zou zijn, paardeneigenaren zijn soms toch wel gekkies.

Eh TS geeft toch aan dat het lease paard niet ‘haar’ paard is en ze dus ook geen interesse heeft om die te kopen?

BigOne schreef:

Bijrijder zijn is meestal slikken en stikken. Iemand die ik ken kreeg een jong dier aangeboden want hun dochter had geen tijd naast haar eigen ZZ ambities met haar eigen paard.
Lang verhaal kort, paard liep geweldig, bijrijder mocht zolang rijden als ze wilde want paard ging nooit weg. Van niks naar m2 gereden, continue 2 soms 3 winst punten per proef. Dochter werd jaloers en van een op andere dag nam zij paard over.
Beloftes zijn in paarden land weinig waard.

BigOne schreef:

Bijrijder zijn is meestal slikken en stikken. Iemand die ik ken kreeg een jong dier aangeboden want hun dochter had geen tijd naast haar eigen ZZ ambities met haar eigen paard.
Lang verhaal kort, paard liep geweldig, bijrijder mocht zolang rijden als ze wilde want paard ging nooit weg. Van niks naar m2 gereden, continue 2 soms 3 winst punten per proef. Dochter werd jaloers en van een op andere dag nam zij paard over.
Beloftes zijn in paarden land weinig waard.

GJ9 schreef:

Dit is echt de ellende van bijrijden. Niks is gratis, alles komt met een prijs. Als je die niet met geld betaalt, dan betaal je het wel met het moeten voldoen aan verwachtingen. En zij ‘koopt’ jouw trouw weer door een speciaal zadel te kopen. Zo is het eind zoek en zit je beide klem in allerlei verwachtingen en ongeschreven afspraken en ben je continu aan het uitrekenen of je nog wel quitte staat.
Zodra het op deze manier moet zou ik hard wegrennen. Je wilt toch vrij zijn en zelf kiezen wat je doet zonder steeds te hoeven verantwoorden.

Pallatin schreef:

GJ9 schreef:

Dit is echt de ellende van bijrijden. Niks is gratis, alles komt met een prijs. Als je die niet met geld betaalt, dan betaal je het wel met het moeten voldoen aan verwachtingen. En zij ‘koopt’ jouw trouw weer door een speciaal zadel te kopen. Zo is het eind zoek en zit je beide klem in allerlei verwachtingen en ongeschreven afspraken en ben je continu aan het uitrekenen of je nog wel quitte staat.
Zodra het op deze manier moet zou ik hard wegrennen. Je wilt toch vrij zijn en zelf kiezen wat je doet zonder steeds te hoeven verantwoorden.

Pffff nou gelukkig zijn ervaringen als bijrijder echt totaal anders. Sterker nog, het is dat m’n bijrijdpaard ernstig ziek werd anders had ik waarschijnlijk nog bijgereden. Ik heb dat paard ruim 7 jaar gereden, het paard daarvoor van een goede vriendin tot ze ging verhuizen, ook jarenlang. Ik heb toen m’n bijrijdpaard ziek werd en niet meer beter zou worden zelf een paard gekocht, maar heb supergoed contact nog met de eigenaren. Nu heb ik als eigenaar een geweldige bijrijder dus sta ik aan de andere kant.

@TS wat wil jezelf het liefst? Wil je nog door met bijrijden?
En heel andere vraag; waarom heb je de keuring van het manege paard niet doorgezet? Dat ‘iets’ bij de pees hoeft toch niet meteen te betekenen dat je droompaard niet goed was? Is dat niet aan de dierenarts om te beoordelen?

denisesilver schreef:

BigOne schreef:

Bijrijder zijn is meestal slikken en stikken. Iemand die ik ken kreeg een jong dier aangeboden want hun dochter had geen tijd naast haar eigen ZZ ambities met haar eigen paard.
Lang verhaal kort, paard liep geweldig, bijrijder mocht zolang rijden als ze wilde want paard ging nooit weg. Van niks naar m2 gereden, continue 2 soms 3 winst punten per proef. Dochter werd jaloers en van een op andere dag nam zij paard over.
Beloftes zijn in paarden land weinig waard.

Heb iets soortgelijks meegemaakt, maar ik reed geen wedstrijden, zette gewoon wat minder druk op het paard, dus dier deed gewoon zijn ding in plaats van opstandig te worden. Ben er zelf maar mee gestopt.

TanteJulia schreef:

Warum ik de keuring niet heb doorgezet:
Mij werd verzekerd, dat dit paard de „dierenarts alleen maar kent van het inenten“, op navraag, mocht ik wel een aankoopkeuring doen, op mijn kosten. De kosten van deze keuring (große AKU) liggen bij 1.200 - 1.500€.

Wat we hebben gevoeld bij de pees, duidt op een peesblessure. Daarop heb ik de eigenaresse aangesproken. Toen kwam „oja, hij heeft een keer vastgelegen in de box, maar daar hebben we de dierenarts niet bijgehad. Hij was ook niet kreupel“.

Ik kan, zonder toestemming van de eigenaar, geen echo van de pees laten maken, omdat geschoren moet worden. Heel eerlijk, vind ik ook niet dat dat op mijn kosten moet, maargoed, op 1.200€+ maken dan 200€ ook niks meer uit

anjali schreef:

Kost een volledige aankoopkeuring echt van 1200 tot1500 euro? Dat vind ik erg duur, sinds wanneer is dat? Want dan zullen niet veel paarden uit de lagere prijsklassen meer gekeurd worden denk ik.