Waves schreef:Tuurlijk heeft Lusitana gelijk dat een paard behoefte heeft aan duidelijkheid. En liever een rake klap dan 10 keer "nee" roepen op die momenten. Maar hier lijkt het erop dat het slaan een structurele werkwijze is geworden bij elk paard wat daar binnenkomt. Het al klaar hangen van de rubberen slangen wijst daar op.
Nee, dat wijst alleen op het feit dat de ervaring heeft geleerd dat het beter is wat voorhanden te hebben als je accuut moet straffen. Straffen moet nl wel gebeuren op het moment dat het nodig is en niet minuten daarna!
Wij hebben hier een stokje (twijg die als rijzweep gebruikt wordt op academies) in de spuitplaats liggen die van pas kan komen als een paard wil pletten of trappen. We kunnen daar geen kant op. Voorkomen is beter dan gewond raken....
Beter mee verlegen als om verlegen. Zegt men ook wel.
Dat is niet omdat we bij voorbaat elk paard maar gaan rammen, maar omdat we wat voor handen willen hebben als het nodig is, wat gelukkig niet zo vaak is, maar zeker voor komt!
Ik wil niet blind de stal verdedigen waar TS het over heeft, want ik ben er niet geweest, ik verdedig alleen het feit dat het voor handen hebben van middelen niet wil zeggen dat ze altijd en zeker niet te pas en te onpas of systematisch gebruikt hoeven te worden!!!!
En zo verdedig ik ook het feit dat hard straffen niet altijd zielig is, een en ander moet in verhouding staan met de overtreding. En het moet wel het gewenste effect hebben.
Zilfstar schreef:En net wat ik met de poetsplaats zeg: Ook met rust en een logische opbouw en belonen voor goed gedrag kan je een paard leren stil staan en zich gedragen. Maar dan heb je wel tijd nodig idd.
En die is er niet als je tien of meer paarden op een dag moet doen waarvan verwacht wordt dat ze na een maand door de eigenaar veilig gepoetst en bereden kunnen worden bv. Als trainer moet je ook denken aan de kost verdienen.
Alles kan via allerlei wegen.
Citaat:
Blijft idd wel de dunne lijn van wanneer gedrag potentieel gevaarlijk is. Pletten moet je hard afstraffen. Maar een been optillen ook al? Of schrapen? Waar ligt die lijn... dat is moelijk en per paard afhankelijk.
Elk gedrag dat naar de trainer/begeleider gericht is zonder dat er om gevraagd wordt is ongewensd gedrag en kan gecorrigeerd of genegeerd.
Ongewensd gedrag toelaten kan leiden tot je gezag niet serieus nemen en dan heb je dus al een potentieel gevaarlijke situatie.
Persoonlijk negeer ik ongewensd meestal, tenzij het dus om pletten, trappen of bijten gaat. In de richting happen of een been op tillen neem ik niet echt serieus. Dit kan soms gevaarlijk zijn.
Je moet ook heel goed het paard in kunnen schatten, maar dat is altijd zo als je met paarden werkt. Ik mag hopen dat een profesionele stal dat inzicht heeft en genoeg ervaring.
Mijn hengst is van het type hypersensitief en is na een boze hoefsmid, die tegen hem schreeuwde, niet eens hem sloeg, maanden van de rel geweest. Hoefsmid mag nu, jaar na dato, nog niet zijn hoeven optillen...
Die zijn er ook. Als je zo'n paard een keer hard slaat is hij meteen getraumatiseerd. Maar andere paarden draaien nog niet een oor naar achteren als je ze een mep op de kont geeft, bij wijze van spreke.
Ik heb zelf ooit onder de voerbak moeten schuilen van een merrie die me wilde pletten (dat was in nederland trouwens). Deze terroriseerde haar zus, een jonger paard, ook. Op cursus werd er door de leraar ook niet zachthandig met haar om gegaan en ze was wildvreemd voor de trainer. Maar die voelde ook meteen wel aan wat voor vlees hij in de kuip had!
Als je maar genoeg gevaarlijk situaties en niet zulke lieve paarden mee maakt, ga je meer en meer begrijpen hoe belangrijk een goede aanpak bij de opvoeding is, of dat nu zachter of harder had moeten gaan. Paarden moeten gecorrigeerd. Je kunt niet verwachten dat als je maar genoeg worteltjes geeft en zijn positieve gedrag maar flink beloond, hij vanzelf lief voor je is.
Als je je dreigt maar er volgt niks als ze daar niet op reageren, krijg je heus geen gehoorzame paarden. Ze moeten weten dat er straf kan volgen als ze niet gehoorzamen. Hoe en of je die uitdeeld is een kwestie van inschatten van de situatie.
Paarden die geleerd hebben dat straf kan volgen op hun slechte gedrag kiezen voor goed gedrag om straf te vermijden, omdat ze slim genoeg zijn, niet omdat ze bang zijn.