Bokt.nl

**Geplaatst**: 08-03-10 18:01

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Geplaatst: 08-03-10 18:01

Dankjewel! Zal er zeker wat meedoen!

Nu contakt op gezocht met een stal die het probeem waarschijnlijk kan oplossen en allerlei vriendinnen die me hulp aanbieden.

Dus als tip: Geef het ook aan aan vrienden, zodat zij je eventueel kunnen helpen

**Geplaatst**: 08-03-10 18:17

Geplaatst: 08-03-10 18:17

Heeft iemand van jullie wel eens bij een sportpsycholoog geweest hiervoor?

**Geplaatst**: 08-03-10 18:40

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Geplaatst: 08-03-10 18:40

Nee, heb wel eens een workshop Paardrijden zonder angst gevolgd bij Alona. Hielp op zich wel, alleen was dat net in een tijd dat ik nauwelijks reed dus heb ik er in die zin weinig aan gehad omdat het toch wat weggezakt is weer. Sportpsycholoog heb ik wel eens aan gedacht, maar omdat ik er nu goed mee om kan gaan vind ik het wel goed zo. Wat me de laatste tijd trouwens heel erg heeft geholpen, onbedoeld eigenlijk, is zitles van een cesartherapeute. Blijkbaar voel ik me door de goede houding toch zekerder (tot ik echt bang word, zoals gister, dan verdwijnt die goede houding als sneeuw voor de zon!). Als het je echt dwars zit kan ik me wel voorstellen dat je naar een sportpsycholoog gaat.
Juangi: goed dat je hulp zoekt! Helpt echt hoor, als mensen het weten en er rekening mee kunnen houden.
Vidya: ik ben het helemaal met je eens, maar soms is de angst niet te negeren. Tenminste, wel in zoverre dat ik er op blijf zitten, maar niet in zoverre dat ik gewoon doorrijd. Het werkt soms verlammend en dan wordt het echt een probleem. Maar het helpt zeker om het gewoon te herkennen en te accepteren, dat geloof ik ook.

**Geplaatst**: 08-03-10 18:42

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Geplaatst: 08-03-10 18:42

In een HKtopic van mij zit iemand die sportpsycholoog is, heb er al eens aan gedacht om bij haar langs te gaan, maar ik weet niet wat ik mij moet voorstellen bij zo'n sessie?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-03-10 21:01

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Geplaatst door de TopicStarter : 08-03-10 21:01

Vidya, ik ga mijn best doen met je tips.
Vandaag weer les gehad. Heb nu na het longeren er ongeveer een kwartier op gezeten, gestapt en gedraafd. Doodeng, maar het ging goed. Ik heb mijn instructeur nu gevraagd wat het nou precies is wat ik moet doen als hij wegvliegt. Zijn antwoord moet ik in mijn oren knopen. En dat moet ik denk ik dagelijks doen, totdat ik het kan dromen. Misschien wordt het dan een reflex. De laatste tijd is mijn paard aan het uitproberen. Hij slaat dan in een keer linksaf richting uitgang. vrijdag wilde hij de rijbak in waar andere pony's aan het rijden waren, dus wij dachten dat hij daar gewoon bij wilde zijn. Maar vandaag sloeg hij ook in een keer af naar de rijbak, terwijl daar niemand was en dat is helemaal niet richting uitgang. Ik stond perplex. Wat zocht hij dan daar? Is me gewoon een raadsel. Ik durfde hem wel meteen goed aan te pakken (ik werd ook een beetje kwaad en dat moet ik juist hebben om brutaal te worden) en het was meteen over. Joh, hij is zoooo slim. Volgens mijn instructeur ben ik nog steeds te lief voor hem. Een paard verwennen is de slechtste manier van opvoeden, zei hij. Dat klopt denk ik ook wel, maar wat is verwennen? En wanneer ben je te streng? Blijkbaar ben ik nog steeds aan het zoeken naar de grens. En mijn paard ook! En ik moet meer denken: je kan me de pot op met je geintjes. Daar word je ook brutaal van. Maar ja, theorie he? Doe het maar eens in de praktijk, met zoveel verschillende situaties en met een paard wat zo verdomde snel is in zijn acties.
Wordt weer vervolgd, morgen weer les. Ik neem er nu zoveel mogelijk. Kost een berg, maar dat moet nu maar. Daar moet iets anders dan maar even voor wachten.

**Geplaatst**: 08-03-10 21:04

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Geplaatst: 08-03-10 21:04

Wat knap zeg! Wauw! Je gaat echt met sprongen vooruit. En wat je moet doen verschilt per keer. Maar meestal is het paard op de volte zetten en achterover blijven leunen. Hierdoor rem je hem op je bovenlijf.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-03-10 21:09

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Geplaatst door de TopicStarter : 08-03-10 21:09

Ik moet gewoon denken: hierblijven. Op zo'n moment gelden er geen regels meer volgens hem. Zaak is bij je houden en benen eraan! Doordat ik verkramp, ga ik zitten afwachten en proberen er maar op te blijven. Dus ik doe niks met mijn benen. Is dat dan de krux?

**Geplaatst**: 08-03-10 23:02

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Geplaatst: 08-03-10 23:02

Bij mij helpt het vaak wel als ik tegen iemand aan het praten ben terwijl ik erop zit. Heb ook wel eens gehoord dat je moet zingen voor je paard. Nog niet geprobeerd, want ik rij nog niet als er verder niemand is, dus ga dan ook niet zitten zingen hahaha

**Geplaatst**: 08-03-10 23:14

Geplaatst: 08-03-10 23:14

idd zingen, of concentreren op je ademhaling en daarbij proberen te ontspannen.
ik durfde niet in galop was een drama. op elk ander paard ging het goed behalve op mijn eigen. ik denk dat ik er wel wel al een jaar mee bezig ben, maar heb duidelijk vooruitgang. laatst toen er verder niemand was heb ik steeds diep adem gehaald via neus en via de mond weer rustig en dan proberen te ontspannen. het zag er niet uit denk maar heeft wel echt geholpen om mijn ontspaning op te zoeken.
stel je eigen eisen niet te hoog, en wees blij met wat je bereikt hebt. voor mij was dat dus eerst een paar galopsprongen toen een lange ijde daarna een volte ga o maar door.
op het moment gaat galop redelijk goed, ik it nog wel iets gespannen maar ik gallopeer wel de baan door met stukken middengalop.

**Geplaatst**: 09-03-10 11:31

Geplaatst: 09-03-10 11:31

Wat goed zeg! Als je je blijft concentreren waar je mee bezig bent en dus actief blijft rijden, maak je zelf geen ruimte voor twijfel, onzekerheid en angst. Ik weet de waarheid ook niet hoor, ben er zelf nog op dagelijkse basis mee bezig, echter ik weet wel dat het accepteren van mezelf, als een mens met allerlei soorten emoties, en dus ook angst, het in ieder geval geen ander ongemak oplevert! (want dan je bent dan niet alleen angstig, maar ook nog boos over de angst, gefrustreerd over je reactie, bang dat je weer bang gaat worden en ladida... een boel gedoe, haha) En je merkt ook hier op het forum, je staat er niet alleen in. Aan de buitenkant zie je misschien dat mensen heel zelfverzekerd rijden, maar van binnen kan er een boel plaatsvinden. Je zult zien wanneer je niet meer met je negatieve gevoelens gaat vechten (en dan bedoel ik niet negeren, maar ze eerder accepteert zoals ze zijn, een stroom van sensaties die keer op keer veranderen) dat je dan je focus weer kan leggen op dingen die echt belangrijk voor je zijn zoals geconcentreerd rijden. Dat klinkt wellicht een beetje wazig, en het vereist wat oefening, maar het werkt uit eigen ervaring geweldig!

**Geplaatst**: 09-03-10 11:45

Geplaatst: 09-03-10 11:45

hoi hier nog iemand die heel bang is

het begon allemaal toen ik mijn eerste kwpn had zij heeft mij er een paar keer goed af gegooit
waardoor ik er zelfs maanden niet opdurfden
het is zelfs zo ver gekomen dat iuk haar heb moeten verkopen
ze is wel heeeeeeel goed terecht gekomen
ik ben toen heel goed gaan na denken wil ik dit overwinnen ja of nee
en wil ik hier een eigen pony bij

ik ben gaan zoeken het werd een haflingveulen die nu lekker in de opfok staat
ja ik weet ik leer hier nu nog niet mijn angst mee weg te nemen
maar heb ook goede hulp gezocht bij iemand waar ik 1 of 2 keer in de week op haar haflinger mag oefenen
het is een super lieve haflinger
ik ben nu ongeveer een 5 maanden bezig en het is me al gelukt om er op te zitten
ook al was ik er voor er afgevallen
ik ben er weer opgegaan
een ik weet zeker ik ga door zeten
ik wil mijn haffie kunnen rijden straks
het gaat jou ook zeker lukken we gaan er gewoon voor

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-03-10 20:24

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Geplaatst door de TopicStarter : 09-03-10 20:24

Vandaag weer les gehad. Een half uurtje gelongeerd, een half uurtje erop. 1 x trok hij me weer opzij weg, toen heb ik hem stilgezet in die scheve houding en meteen de goede kant op gestuurd. En, heel belangrijk, flink aan het werk gezet. Hup, geen flauwekul. Zo komt-ie er vanzelf achter dat die acties alleen maar werk opleveren en geen rust. Ik had heel eventjes, oh, daar gaan we weer. Dat was echter snel voorbij en heb hem aangepakt. Ik werd ook een beetje boos, dat heb ik dan ook echt nodig om hem aan te pakken. Ik ben nog steeds te lief. En het helpt ook dat hij op geen enkele manier van plan is me eraf te gooien of anderszins gemeen te zijn. Hij moet alleen nog aanvaarden dat ik de baas ben. En daar zijn we hard mee bezig. Ik had ook een discussie met mijn man, of een paard daar niet aan went als de ruiter spanning heeft. Zou hij niet gaan denken dat het zo moet? En dat er dan toch niks is om bang voor te zijn? Hij blijft cool wat dat aangaat. Hij maakte een heel ontspannen indruk toen ik erop zat, zei mijn man, behalve die keren dat hij niet luisterde. Ik bedoel, je kunt aan een paard zien hoe zijn ruiter zich voelt, toch? Maar hij zag er ontspannen uit, terwijl ik zeker weten niet ontspannen was.
Zou het dan toch een succesverhaal worden? Ik hoop het. En ik hoop het ook voor al die anderen die zo dapper zijn.
Mijn man zegt ook: bange ruiters zijn de dapperste ruiters. Ze moeten er iedere keer heel wat voor over hebben om erop te kruipen. Hij vindt me dapper. Ik vind jullie allemaal ook heel dapper. We gaan het volhouden en overwinnen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-03-10 20:28

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Geplaatst door de TopicStarter : 09-03-10 20:28

@Nagano,

Ik vind je verhaal heel knap voor iemand die woordblind is, met maar een enkel foutje. Dat is ook dapper. Woordblind zijn en dan schrijven op internet. Compliment! Er zijn er zat die niet woordblind zijn met heel wat meer fouten, die gewoon de moeite niet nemen om fatsoenlijk te schrijven. Je hoeft daar echt niet sorry voor te zeggen.

**Geplaatst**: 09-03-10 20:35

Geplaatst: 09-03-10 20:35

hoi
bedankt
ik probeer mijn best te doen op het goed op te schijven maar het gaat zoms wel eens fout
en dan krijg je komentaar

ik doe er alleen wat langer over maar probeer het zo goed mogelijk op te schijven
gr nagano

ateo schreef:
@Nagano,

Ik vind je verhaal heel knap voor iemand die woordblind is, met maar een enkel foutje. Dat is ook dapper. Woordblind zijn en dan schrijven op internet. Compliment! Er zijn er zat die niet woordblind zijn met heel wat meer fouten, die gewoon de moeite niet nemen om fatsoenlijk te schrijven. Je hoeft daar echt niet sorry voor te zeggen.

**Geplaatst**: 09-03-10 20:42

Geplaatst: 09-03-10 20:42

ateo schreef:
Vandaag weer les gehad. Een half uurtje gelongeerd, een half uurtje erop. 1 x trok hij me weer opzij weg, toen heb ik hem stilgezet in die scheve houding en meteen de goede kant op gestuurd. En, heel belangrijk, flink aan het werk gezet. Hup, geen flauwekul. Zo komt-ie er vanzelf achter dat die acties alleen maar werk opleveren en geen rust. Ik had heel eventjes, oh, daar gaan we weer. Dat was echter snel voorbij en heb hem aangepakt. Ik werd ook een beetje boos, dat heb ik dan ook echt nodig om hem aan te pakken. Ik ben nog steeds te lief. En het helpt ook dat hij op geen enkele manier van plan is me eraf te gooien of anderszins gemeen te zijn. Hij moet alleen nog aanvaarden dat ik de baas ben. En daar zijn we hard mee bezig. Ik had ook een discussie met mijn man, of een paard daar niet aan went als de ruiter spanning heeft. Zou hij niet gaan denken dat het zo moet? En dat er dan toch niks is om bang voor te zijn? Hij blijft cool wat dat aangaat. Hij maakte een heel ontspannen indruk toen ik erop zat, zei mijn man, behalve die keren dat hij niet luisterde. Ik bedoel, je kunt aan een paard zien hoe zijn ruiter zich voelt, toch? Maar hij zag er ontspannen uit, terwijl ik zeker weten niet ontspannen was.
Zou het dan toch een succesverhaal worden? Ik hoop het. En ik hoop het ook voor al die anderen die zo dapper zijn.
Mijn man zegt ook: bange ruiters zijn de dapperste ruiters. Ze moeten er iedere keer heel wat voor over hebben om erop te kruipen. Hij vindt me dapper. Ik vind jullie allemaal ook heel dapper. We gaan het volhouden en overwinnen.

het is net of ik mijn eigen verhaal lees
uper dat je al weer gereden heb en hem l an durft te pakken
ik ben ook veel te lief

**Geplaatst**: 09-03-10 22:06

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Geplaatst: 09-03-10 22:06

Jeej ik ben er ook weer opgestapt, heb even een paar rondjes aan de longe met iemand ernaast gestapt, maar goed de eerste mount everest ben ik weer over.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-03-10 10:11

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Geplaatst door de TopicStarter : 10-03-10 10:11

Super, Rockwitch, en nu door. We gaan elkaar hier gewoon flink aanmoedigen. Is voor mij best wel een stok achter de deur.

**Geplaatst**: 10-03-10 10:26

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Geplaatst: 10-03-10 10:26

Ik ben ook erg bang.. Ik denk dat, als ik nu moest leren paardrijden dat het niets zou worden. Ik ben vooral bang als een paard ook bang of kijkerig is of gaat staken. Mijn angst is dan groter, en ik weet ook wel dat ik er boven moet gaan staan.. Ik zeg altijd dat ik banger ben voor het paard, dan waar het paard zelf bang voor is.

Wat ik vooral geleerd heb is dat je een paard moet hebben wat bij je past. Ik wil echt geen sufpaard, maar eentje die stelselmatig schrikt of er vandoor gaat, dat is er geen één voor mij. Dan blijf je in een cirkeltje zitten.

Daarnaast moet je ook goed stilstaan bij de keren wanneer je over je angst hebt heen gezet en trots zijn op jezelf, want zo krijg je zelfvertrouwen.

**Geplaatst**: 10-03-10 10:31

Geplaatst: 10-03-10 10:31

Toen ik net 4 maanden reed ging ik mee met mijn derde buitenrit. (vroeger als kind 2 jaar les gehad, 20 jaar later weer opgepakt).

Het was best koud en mijn manegepaard was best fris. Ik werd al wat zenuwachtig omdat ze steeds wegsprong en al in galop ging als we gingen draven. We waren met een groep van ca 12 paarden.
Na een uur moesten we een brug over die over het spoor loopt. We zouden in linie oversteken en ik weet niet wat er precies gebeurde maar mijn paard schrok en ging hollen. Ik raakte ik paniek en klemde mijn kuiten stevig om me paard en ging voorover hangen. Stom ja,daardoor ging ze nog harder. In volle rengalop over de weg, zag auto's aankomen en dacht het...het is gebeurd. Mijn instructeur riep van alles maar ik zat verstijfd van angst op me paard. De weg waarop we reden kwam uit op een hele drukke weg. Mijn instructeur haalde me uiteindelijk in om de paarden(alles was aan de kletter) een zijweg in te sturen. In bocht vloog ik eraf,want ik was me beugels ook al kwijt.
Weken lang hoorde ik het hoefgekletter op het asfalt, echt afschuwelijk.
Ben daarna wel steeds met trillende knietjes de les ingegaan en wilde alleen maar op de fjord. Tijdens de les keek ik steeds opde klok en dacht ...help we gaan zo in galop. Ik dwong mezelf om wel in galop te gaan.
Ik zei wel, ik ga nooit meer naar buiten.
Maar heel langzaam kwam het plezier in rijden terug en zei ik in het voorjaar tegen een vriendin. Mmm het buitenrijden kriebelt wel maar ik durf niet. De bardame hoorde dit en zei, hier gaan we over praten. Misschien kun je aan een lijn mee ofzo.

OP een warme vrijdagavond zou ik gewoon les hebben,maar totaal onverwachts gingen we een uur de duinen in. Mijn instructeur zei dat ie dat express niet had gezegd omdat ik anders zenuwachtig zou zijn. Ik mocht op de fjord en er ging extra begeleiding mee. We zouden niet in galop gaan. Na ruim een half uur kon ik iets ontspannen, tot we omkeerden en zag dat we een spoorwegovergang gingen. Ik wilde niet. Mijn instructeur stond bij de overgang met zijn auto ter ondersteuning.
Eenmaal terug op de manege was ik zoo trots.
Daarna nog een ritje gedaan met klein groepje en alleen in het duine gebeleven. Geen asfalt.

2 maanden later ben ik meegeweest met paardenkamp van de manege en elke dag gereden en daar ben ik mijn angst kwijt geraakt.
Eenmaal terug zei mijn instructeur....respect voor je doorzettingsvermogen....je bent klaar voor het strand. Dat was mijn droom.
En nu ruim 6 jaar later....ik rij ook de zeer voorwaartse paarden, het sterkste paard op het strand en ik rij een arabier bij. Daar ga ik alleen mee de duinen en het is echt een racepony. Ik ben nergens meer bang voor en dat is zoooo heerlijk.

We hebben het nog wel eens over die beruchte rit en kijk dan terug en ben trots op wat ik nu bereikt heb.

**Geplaatst**: 10-03-10 10:36

Geplaatst: 10-03-10 10:36

Wat betreft praten/zingen op je paard, flink een potje mopperen helpt natuurlijk ook om goed te blijven ademen (klinkt suf maar is echt heel belangrijk en gek genoeg iets dat je snel inhoudt..) en en de aandacht van je paard te houden. Nu ben ik gelukkig niet angstig (maar komt ook omdat ik een wereldpaard rijdt die erg graag wil pleasen, ben er 1 keer afgedonderd, door mijn eigen schuld, en ze was helemaal in shock ha ha) maar merk wel dat het helpt voor mijn houding en de aandacht van paard vasthouden. Ik probeer daarbij ook op de meest creatieve manier te mopperen (is gelijk ook weer entertainment voor de mensen rondom de bak en zelf blijf ik er ook erg vrolijk bij). Wel belangrijk natuurlijk om je volume op normale hoogte te houden..

@sandeman: wat heb jij een fantastische manege!!! En ook zeker respect voor jouw doorzettingsvermogen.

**Geplaatst**: 10-03-10 10:44

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Geplaatst: 10-03-10 10:44

Dank je wel Troi

**Geplaatst**: 10-03-10 11:26

Geplaatst: 10-03-10 11:26

Ik heb helaas geen succesverhaal, maar zou wel graag ervaringen met jullie willen delen (heb alleen helaas nu even geen tijd om bij te lezen).

Ik was als kind nooit bang. Ongeveer rond de tijd dat ik op de manege over moest stappen op paarden (vrij jong ivm mij lengte) is mijn angst begonnen. Als ik een paard vertrouw is er niets aan de hand, ook niet als hij een keertje bokt oid. Maar als mijn vertrouwen eenmaal weg is, wordt het erg lastig voor mij. Ik rijd nu sinds begin december een paard bij (daarvoor een jaar helemaal niet gereden). Het voelde de eerste keer meteen vertrouwd aan, daar was ik erg blij mee. Helaas is ze de afgelopen weken een paar keer niet zo braaf geweest als ik van haar gewend was. Opzich doet ze niet heel erg eng, maar ik ben er 1 keer wel bijna afgevallen. Nu is mijn vertrouwen weg. Afgelopen vrijdag ben ik er zelfs al heel snel van afgestapt. Vanmiddag heb ik weer les en ga ik het denk ik wel even aankaarten. Waarschijnlijk is het paard mij aan het uitproberen of wil ze onder het werk uitkomen, dat lukt haar dus ook nog op deze manier

In het verleden ben ik ook wel eens heel erg bang geweest voor een bijrijpony. Toen heeft iemand die ik nog uit mijn manegetijd kende mij op msn een peptalk gegeven. Dat heeft mij toen erg geholpen. Wat ik daarvan heb onthouden is dat hij zei dat ik moest doen alsof ik op de olympische spelen rijd, dan stap je ook niet zomaar af en wil je ook door rijden, wat er ook gebeurt. Destijds hielp dat bij mij, maar nu niet meer

**Geplaatst**: 10-03-10 11:53

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Geplaatst: 10-03-10 11:53

Mijn angst heb ik nog niet helemaal overwonnen maar een tijdje ging het een stuk beter als ik de 'problemen' (in mijn ogen dan...) voorwaarts durfde op te lossen. Het zit bij de meesten denk ik in het gevoel de controle te verliezen. Als je dan terugrijdt heb je voor jouw gevoel meer te vertellen alleen heeft je paard nog meer tijd en ruimte voor acties die jou niet helpen.
"Durf te rijden" is vaak tegen mij gezegd, daar zit het 'm in.
Nu ga ik de rest van de successtory's lezen, goed voor de inspiratie!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-03-10 12:02

Geplaatst door de TopicStarter : 10-03-10 12:02

[

@sandeman: wat heb jij een fantastische manege!!! En ook zeker respect voor jouw doorzettingsvermogen.[/quote]

Goh, inderdaad, helemaal mee eens.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-03-10 12:07

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Geplaatst door de TopicStarter : 10-03-10 12:07

Durf te rijden" is vaak tegen mij gezegd, daar zit het 'm in.

Klopt helemaal. Maar (daar heb je d'r weer met haar maar...) dat is zo moeilijk.

Ik ben wel heel blij met de succesverhalen. Weet je, meestal als je het er met iemand over hebt op de vereniging, hebben ze allemaal wel van die horrorverhalen. Daar zakt de moed je van in de schoenen. Maar ik wil ook graag de successtory's horen. Ik weet dat ik niet de enige ben met angst, maar ik wil ook weten dat ik niet de enige ben die er overheen kan komen.