Heb pagina 1 gelezen en begin straks met verder lezen.

Ik ben ook bang. Bang om te galopperen op mijn eigen paarden om preciezer te zijn. Mijn merrie kan (bijna onmerkbare) spanning opbouwen, heel braaf zijn en dan “opeens” ontploffen in de galop. Voor ik dit door kreeg ben ik een aantal keren best naar gevallen en daardoor angst gekregen voor de galop. Als ik mezelf dwing toch te galopperen draag ik juist die spanning op haar over die zij niet kan handelen, wat juist leidt tot “de” explosie.
Is het echter heerlijk zonnig en warm weer en is zij een beetje lui, dan voel ikzelf ook nauwelijks spanning (niet meer dan een licht kriebeltje) en vraag ik wel eens wat pasjes galop, wat dan heel goed gaat.
Ik baal ervan dat ik dus al 5 jaar alleen in de zomer af en toe een klein galopje waag...
