Bokt.nl

**Geplaatst**: 10-11-20 20:51

Geplaatst: 10-11-20 20:51

Helemaal niet op gereageerd maar dat is echt top van je $*\o/*$ .

**Geplaatst**: 11-11-20 21:02

Geplaatst: 11-11-20 21:02

SusanH schreef:
Helemaal niet op gereageerd maar dat is echt top van je $*\o/*$ .

Dank je, kan nog steeds niet geloven dat ik dat gedaan heb hahaha.
Voor mijn gevoel kan ik nu de wereld aan.
Als ik verdorie met een paard van 550 kilo, wat gespannen is als hij naar buiten gaat, zomaar een stukje naar buiten durf...dan durf ik voor mijn gevoel meer dan ik ooit had gedacht.

**Geplaatst**: 13-11-20 15:48

Geplaatst: 13-11-20 15:48

Welkom Kay-CMol! Leuk dat je hier je ervaringen deelt! Bij werkte boos worden op mezelf op de langere termijn niet: ik voelde me daardoor een mislukking als ik niet aan m’n eigen verwachtingspatroon kon voldoen. Met als gevolg dat ik de lat de keer erna nog hoger legde en ik steeds vaker met een steen in m’n maag naar stal reed. Mijn ‘lat’ is nu zorgen dat mijn paard over de week heen genoeg beweging krijgt. Ik neem mezelf voor om te gaan rijden op bepaalde dagen en dan is de ‘lat’ soms alleen maar: even erop en 10 minuutjes stappen. Met als gevolg dat als ik er eenmaal op zit ik gewoon lekker ga rijden zonder hoge verwachtingen van mezelf, dat geeft veel meer rust, die angst is er nou eenmaal en mag er zijn.

@wendy: wat goed van je!!! Superleuk dat je die buitenrit hebt gemaakt! Mag je trots op zijn! heb je er ook van genoten? Vond je het leuk?

@Britt: wat fijn dat je na je vakantie toch weer lekker gereden hebt! $*\o/*$ Ik snap heel goed dat je de eerste keer na zo’n vakantie dan weer een tikje spannend vindt, dat heb ik ook. Ik ga na een vakantie het liefst eerst weer even naar het bos (waar ik meer op m’n gemak ben) voor ik dan de bak weer op zoek. Of ik ga eerst longeren en daarna uitstappen in de bak zodat ik dan de dag erna met een geruster hart de bak in ga...als ik t zo schrijf moet ik eigenlijk wel lachen om mezelf: het maakt mijn paard geen bal uit als een tijd niet in de bak heeft gelopen...maar ik heb dat allemaal nodig: lijk wel een autist... :')

@ veraaaa: don’t beat yourself up.....misschien was dit net even een te grote stap. Als je wel 10 meter het erf af durft begin daar dan mee en bouw dan op je gemakje wat uit....of lekker ernaast...

Hier een lekker rustig weekje gehad, de omstandigheden buiten paardlief om zijn wat stressvol, dus heb dinsdag in de bak getraind met 2 vriendinnen als back-up die ook gingen rijden en dat ging superfijn. Woensdag gelongeerd en gister gezien het drukke balboekje van m’n paard de komende dagen even kort en rustig in de bak gereden. Een hele drukke bak, met ook het paard waar de mijne vorige week nog heftig op reageerde (de steigeraar) dus trots op mij en paardlief dat wij gewoon rustig onze oefeningetjes hebben gedaan. Er staan wat (voor mij) superspannende dingen op stapel: zo ga ik een lesje doen bij een andere instructeur en staat er een strandrit gepland....vooral dat laatste

.....ik ga er zelf niet op, maar mijn moedige bijrijder... :):)

ik maak me met name zorgen over het trailerladen...

**Geplaatst**: 13-11-20 16:13

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 13-11-20 16:13

Wauw, das eigenlijk best een goede tip. Want vaak is het issue inderdaad dat mijn eigen verwachting zodanig hoog ligt, dat ik nooit tevreden ben. En dus al met een gevoel van falen vertrek...

**Geplaatst**: 13-11-20 21:15

Geplaatst: 13-11-20 21:15

Kay_CMoll schreef:
Wauw, das eigenlijk best een goede tip. Want vaak is het issue inderdaad dat mijn eigen verwachting zodanig hoog ligt, dat ik nooit tevreden ben. En dus al met een gevoel van falen vertrek...

Ik hoop dat je er wat aan hebt, het is moeilijk hoor, om dat patroon te doorbreken en gun jezelf ook daarvoor de tijd. Ook dat is een proces met ups en downs, ook ik heb nog wel eens een mindere dag (lees mijn post maar hierboven dat ik er af ben gegaan). Maar ik ben klaar met boos worden op mezelf, of nog erger: op m’n paard. Ik geloof niet dat je vanuit boosheid een paard ontspannen en goed kunt laten lopen. Een paard met een beetje karakter reageert daar uiteindelijk op. Wat mij ook enorm heeft geholpen is het hardop uitspreken als ik gespannen was, heel moeilijk, maar jaren terug heb ik een stalgenootje eens gevraagd of ze haar paard naast mij wilde uitstappen (ik was net opgestapt en 1 brok stress). Dat vond ze geen enkel probleem en na een paar rondjes stappen en wat babbelen was ik de spanning kwijt en kon ik gaan rijden en ging zij naar stal. Voor haar geen probleem, voor mij een groot plezier...

**Geplaatst**: 13-11-20 21:59

Geplaatst: 13-11-20 21:59

Oh god meiden ik heb net weer zo lekker gereden. $*\%/*$ Ik geniet maar even van deze high, want ik heb geen idee waar het vandaan komt haha. Ook weer helemaal niet bang geweest, zelfs toen de paarden in de paddock naast de bak gingen rennen en bokken. Hij is vreselijk braaf deze week. Morgen gaan we een klein buitenritje proberen, zin in!

**Geplaatst**: 14-11-20 10:32

Geplaatst: 14-11-20 10:32

@Pallatin, ja ik heb er ook zeker van genoten! Tuurlijk vond ik het mega spannend, maar toen ik in een drafje terug ging, genoot ik echt!
En dat kwam mede door de enorme overwinning, gewoon de gedachten; ik kan dit!

En goed dat je gewoon geniet van de kleine dingen. We moeten onszelf idd niet zoveel dingen opleggen.
Er is zoveel meer te doen dan alleen maar rijden toch?

Boos worden op jezelf levert idd echt niks op. Donderdag had ik ook even een moment van frustratie omdat iets niet lukte en dan gaat t ook echt mis.
Het is ook de grote reden dat mijn dochter even een pauze heeft ingelast, die is compleet het plezier kwijt.
Een 14 jarige puber, die extreem perfectionistisch is. Dat is best lastig, echt nog te jong om het gedrag om te kunnen buigen. Ze wordt dan zo boos op zichzelf en ons paard.

Boosheid op andere werkt wel, merkte ik van de week haha. Dan ga ik uit mijn denkmodus.

@Britt, wat heerlijk om te lezen dat je in zo'n goede flow zit! Geniet er van...sla de herinnering goed op. Zo heb je altijd iets om op terug te pakken.

**Geplaatst**: 14-11-20 11:43

Geplaatst: 14-11-20 11:43

Ik baal even van mezelf. Ondanks dat ik goede tools heb om met de angst om te gaan zit het nog zo in mijn systeem, dat mijn lichaam onbewust dingen doet waarmee ik mijn paard in de weg zit. Mijn juf raadde me gisteren aan om toch eens te kijken of EMDR iets kan doen. Ik wil er echt graag van af, want paard is super braaf maar ik zit hem zo in de weg af en toe. En dat vind ik niet eerlijk naar hem, want hij doet zo zijn best.

**Geplaatst**: 14-11-20 13:33

Geplaatst: 14-11-20 13:33

Goed advies, emdr!
Ik wil nog wel eens roepen van 'ga niet om met angst, er is zo veel leuker gezelschap'.
Het is niet zinloos om wat gereedschap tegen angst te kunnen inzetten - en soms is dat genoeg.
Maar angst is uiteindelijk een instinct - jijzelf doet niets verkeerd. Baal dus niet harder dan strikt noodzakelijk

, en al helemaal niet van jezelf.
En dat overlevingsinstinct is met emdr goed bij te sturen!

**Geplaatst**: 14-11-20 15:50

Geplaatst: 14-11-20 15:50

SusanH schreef:
Ik baal even van mezelf. Ondanks dat ik goede tools heb om met de angst om te gaan zit het nog zo in mijn systeem, dat mijn lichaam onbewust dingen doet waarmee ik mijn paard in de weg zit. Mijn juf raadde me gisteren aan om toch eens te kijken of EMDR iets kan doen. Ik wil er echt graag van af, want paard is super braaf maar ik zit hem zo in de weg af en toe. En dat vind ik niet eerlijk naar hem, want hij doet zo zijn best.

Wat balen Susan! Maar het is toch niet elke x zo dat je je paard in de weg zit met rijden? Waar merk je het aan? Ik zit/zat mijn paard ook in de weg, vooral met aangalopperen. Ik heb de neiging om m’n linkerkant te ontlasten doordat die kant stuk is na m’n valpartij. Maar dat gaat steeds beter.
Ik heb trouwens EMDR gedaan en waar het aan lag geen idee, maar ik heb niet het idee dat het voor mij echt geholpen heeft. Ik heb wel veel gehad aan de tips van de therapeut zelf.

**Geplaatst**: 14-11-20 15:57

Geplaatst: 14-11-20 15:57

Ik hou onbewust tegen. Ik geef gas terwijl ik ook op de rem trap om het maar even simpel te zeggen. En om dat weer te compenseren ga ik duwen met mijn zit. Op de pony van onze dochter heb ik daar trouwens geen last van.

**Geplaatst**: 14-11-20 15:58

Geplaatst: 14-11-20 15:58

Ach Susan...eerst even een digitale knuffel :knuffel:

En misschien dat idd een heel goed idee, om EMDR te proberen.

**Geplaatst**: 14-11-20 19:50

Geplaatst: 14-11-20 19:50

EMDR kan fantastische resultaten geven. Zelf zeg ik wel altijd "je moet na de EMDR nog steeds op je paard gaan zitten en rijden" maar het kan echt ontzettend helpen als je jezelf ook mentaal in de weg zit. Of als je lichaam "verkrampt/verlamd" van de angst.

Sommige mensen denken dat EMDR alleen helpt als je een duidelijk aanwijsbaar trauma hebt meegemaakt maar dat is absoluut niet zo.

En niet te hard van jezelf balen Susan, jij doet net als je paard heel hard je best. En volgens mij gaat het ook heel vaak heel goed als ik je berichten lees.

**Geplaatst**: 14-11-20 20:03

Geplaatst: 14-11-20 20:03

Ik zou gewoon zo graag willen dat ik mezelf kon resetten af en toe. En dat ik dan wel mijn benen stil kan houden, niet zonder dat ik het door heb de rem erop doe.

**Geplaatst**: 14-11-20 20:46

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 14-11-20 20:46

... dat re-setten, dat kan met emdr.

En er is (zou het gewone patroon niet helpen) een techniek met 'zet hoe fijn je rijdt op de pony van je dochter in je ene hand'
en 'zet hoe je jezelf tegenwerk op je eigen paard in je andere hand'
en dan emdr doen.

**Geplaatst**: 14-11-20 21:24

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 14-11-20 21:24

Het kan helpen...of niet, zoals bij mij helaas....Het is geen wondermiddel, maar ach, baat t niet....

Niet boos of teleurgesteld zijn hoor Susan, je hebt ontzettend veel bereikt! Kijk eens naar waar je met Hocus vandaan komt en wat jullie nu al doen samen...je zit nu misschien even op een punt dat je even vastloopt, maar ook dat komt goed! Je hebt fijne instructie die je volgens mij al goede technieken heeft geleerd om met bepaalde situaties om te gaan, dat lukt vast nu ook... :(:)

**Geplaatst**: 15-11-20 11:44

Geplaatst: 15-11-20 11:44

Pallatin schreef:
Het kan helpen...of niet, zoals bij mij helaas....Het is geen wondermiddel, maar ach, baat t niet....

... dan zal het in de handen van een kundig en integer therapeut niet schaden.

En wat fysiek kapot is, kan emdr niet verhelpen.
(Oude pijn reacties terwijl de pijn zelf weg is kan weer wel.)

Of als je compleet onbewust 'aanknalt' tegen een zinnetje als 'nu hangt het allemaal van mij af en nu mag ik geen fouten maken' - zonder die stress rijdt een mens ook veel plezieriger.

**Geplaatst**: 15-11-20 11:51

Geplaatst: 15-11-20 11:51

Ons buitenritje was erg leuk en geslaagd. Ik heb wel geluk dat ik zo'n braverd heb, want hij ging ineens in draf, en hierbij ben ik vreselijk gaan klemmen. Een ander paard had er waarschijnlijk (geheel terecht) vandoor gegaan. :')

**Geplaatst**: 15-11-20 19:25

Geplaatst: 15-11-20 19:25

Janneke2 schreef:
Pallatin schreef:
Het kan helpen...of niet, zoals bij mij helaas....Het is geen wondermiddel, maar ach, baat t niet....

... dan zal het in de handen van een kundig en integer therapeut niet schaden.

En wat fysiek kapot is, kan emdr niet verhelpen.
(Oude pijn reacties terwijl de pijn zelf weg is kan weer wel.)

Of als je compleet onbewust 'aanknalt' tegen een zinnetje als 'nu hangt het allemaal van mij af en nu mag ik geen fouten maken' - zonder die stress rijdt een mens ook veel plezieriger.

Wat een hoop mitsen en maren...misschien was idd de therapeut niet kundig genoeg, geen idee!

Het lijkt me verder vrij logisch dat EMDR geen fysieke pijn kan genezen en dat was ook geen reden voor mij om het te proberen, ik wilde met de angst aan de gang. Ik ben die pijn wel gewend en die voel ik gelukkig niet tijdens het rijden...

@ Britt: toppertje ben je!!!! Wat supergoed en fijn dat je ‘ontdekt’ dat je eigenlijk een heel braaf dier hebt, dat geeft toch ook weer vertrouwen

**Geplaatst**: 18-11-20 07:24

Geplaatst: 18-11-20 07:24

@Susan, hoe is t nu met je?
Nog nagedacht of je idd die stappen wil nemen?
Het is ook zo lastig he, zo heb je weken dat het heerlijk gaat en dan ineens heb je t idee dat je terug bij af bent en niks bereikt.

@Britt, echt zo fijn om te horen!. Het plezier straalt gewoon door het scherm heen. Geniet er vooral van.

Hier gisteren weer heerlijk geconfronteerd met mijn angst haha
De staleigenaar is met de bakrand bezig. Er komt een zwarte rubberen rand aan de onderkant. Omdat sommige paarden de neiging hebben dit langs die rand te lopen, soms er zelfs langs schaven. Dus om rand en paarden te beschermen, zit die rand er nu.
Maar ja, ons paard ziet al als een zandkorrel verkeerd ligt.
Dus ik was constant aan t opletten hoe hij reageert, of hij er langs wilde, of hij niet ineens weg zou schieten.
Al met al 25 min geteden, voornamelijk gestapt en klein stukje draf. Toen geaccepteerd dat dit hem niet ging worden. Afgestapt en even met hem langs de rand gelopen, in de hoek gaan staan waar altijd de meeste reactie komt.
Hij bleef daar rustig staan, snuffelde wat aan de rand.

Dus donderdag of vrijdag weer een nieuwe poging.

Ik probeer er vooral niet meer gefrustreerd van te worden. Accepteren dat ik teveel spanning heb op dat moment, even aanpassen. En een andere keer doen we t opnieuw

**Geplaatst**: 18-11-20 07:45

Geplaatst: 18-11-20 07:45

Het rijden ging nu wel weer goed. Verschil is dat ik de afgelopen keren vanwege het weer binnen heb gereden. Blijkbaar daar toch minder spanning bij mij, onbewust.

19wendy80 o dat zou voor Hocus ook reden zijn om te gaan kijken. Maar he, je hebt het gedaan en hij heeft er aan gesnuffeld nu dus komt vast goed.

**Geplaatst**: 18-11-20 09:42

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 18-11-20 09:42

Ik ben drie dagen achter elkaar op een vreemde plaats buiten gaan rijden in de bossen, camion op, opstappen op vreemd terrein. Allemaal zonder angst. Echt zalig gereden.

Gisteren rij ik in de piste, BAM STRESS! Ik begin te denken dat het eerder faalangst is, in plaats van angst voor te rijden.

**Geplaatst**: 18-11-20 22:04

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 18-11-20 22:04

Ik had vandaag les voor het eerst van een andere instructrice en heb daarom gister ook maar even in de bak gereden, dat ging eigenlijk prima, ondanks vrijheidsdressuurrennnende en bokkende Shetlander in de bak...daar reageerde die van mij niet op, maar hij zag wel de kerstversiering die een stalgenoot heeft opgehangen naast de bak: slingers en een kerstkrans....nou het kostte me enige moeite om m daar in galop fatsoenlijk langs te rijden, maar toen dat ging meteen gestopt....de les zelf vandaag ging voor geen meter: hij was niet vooruit te branden... :')

Ik denk dat ie een beetje last had van z’n buik want hij wilde mesten maar t kwam niet...niet aan m’n been te krijgen, dus gestopt voor ik me helemaal zat te ergeren. En natuurlijk mesten zodra we de bak uitliepen... $:\$
Volgende keer beter, nu maar vroeg naar bed want heb van de spanning niet veel geslapen.

**Geplaatst**: 18-11-20 23:40

Geplaatst: 18-11-20 23:40

Alweer een tijdje geleden dat ik dit topic heb gekeken.

Het rijden gaat nu best goed ik ga ook wel weer naar buiten , maar alleen in stap. Draven en galop is niet meer verantwoord met het struikelen van mijn paardje. In stap gaat het goed en gebeurd het niet zo heel vaak. Eigenlijk is ze hartstikke braaf en ben ik veel meer alert op signalen die zij geeft. Het valt mij nu altijd op hoe gevoelig haar gehoord is. Ze hoort mensen van mijlenver wat ik dan echt nog niet hoor. Het fijne is dat ik mij dan kan voorbereiden zonder al teveel spanning. En zelfs met spanning blijft ze best heel rustig. Als ze omdraait gaat dat echt in slow motion en kan ik al ingrijpen voordat ze er in galop vandoor gaat wat ze eigenlijk ook niet echt van plan is. Het vertrouwen daarin is wel weer wat gegroeid. Ze heeft mij er ook absoluut niet expres afgegooid en zelf er net zo goed lichamelijk aan geleden. Maar het idee dat ik weer buiten een rondje kan stappen vindt ik toch wel heel erg fijn. $*\o/*$ In de bak gaat het ook goed en komt struikelen vaak niet eens zozeer meer voor omdat ik haar goed vooruit kan rijden. Galop doen we nog wel maar echt een halve volte. Als ze maar goed aan het been is en netjes op tempo vindt ik het meer als genoeg. Als ik wat met haar aan de hand doe heb ik 0,0 last van spanning en voelt het erg relaxt.

Maar nu komen we bij mijn jonge puber paardje :')

Tja ze is braaf maar nog wat arrogant en moet nog even haar plekje leren. Laats gingen we ze verhuizen en toen was ze toch wel erg sterk op het einde. Dan voel ik toch de spanning wel wat oplopen. Ik heb het eerst genegeerd en opgelost door duidelijk nee te zeggen. Na een tijdje kreeg ik daar geen reactie meer op en heb ik met mijn hand voor haar hoofd langs gezwaaid elke keer als ze door mij heen wou. Het hielp 3 seconden en dan begon het weer. Ik raakte haar toen per ongeluk op de zijkant van haar hoofd , maar toen was het gedram in een keer af gelopen en ontspande ze ook wel snel. Ik merk dat ik na die tijd veel spierpijn heb in mijn armen puur van de spanning en ook wat van het tegenhouden.

Vorige week hebben we haar weer opgehaald om weer te verplaatsen naar een andere wei. Echt een heel stuk braver en ze drukte ook niet meer door mij heen. Ze wil graag kijken naar enge dingen en geluiden in plaats van weg te rennen. Dat vindt ik wel een fijn idee dat ze eerst het gaat onderzoeken en daarbij mag stilstaan best wel even. Nog even een probleempje gehad bij de stal waarbij ze erg schrok maar ze was eigenlijk ook snel wel weer heel rustig. Toch voelde ik mijn hart wel in mijn keel en schrik ik er wel erg van.

Ik ben op zich wel streng voor haar. Ze denkt dat ze nu ook mag drammen in de wei omdat ze even wat minder gras hebben. Ze kent mij natuurlijk ook vanaf dag 1 dus ik ben ook vertrouwt en ze weten dondersgoed dat mensen helpen om naar gras te kunnen komen. Ze respecteert mijn aura dan ook niet zo en dan denk ik ook ga uit mijn buurt met die soms nog gevaarlijke benen. Ik geef haar meestal druk op de borst zodat ze van mij weg stapt. Dit werkt ook wel maar ik vindt het nog wel spannend.

Het is een lieverd hoor ze merkt eigenlijk nog niks dat ik het soms wel spannend vindt. Ze is wel erg op mij gericht. Als het goed is kan ze straks naar een andere wei waar ik mee kan wandelen met de 1 jarigen. Ik hoop dat het vertrouwen voor haar en mij dan ook groeit en we echt gaan samen werken. Ze is in ieder geval heel nieuwsgierig en wilt graag nieuwe dingen ontdekken en leren. Dit zijn wel goede eigenschappen.

Nu nog mijn eigen vertrouwen nog een boost , maar dat moet hoop ik goed komen. We gaan het stapje voor stapje doen. Dan maar een jaar langer wachten totdat ik erop zit daar is ook niks mis mee.

**Geplaatst**: 20-11-20 18:11

Geplaatst: 20-11-20 18:11

Kay_CMoll schreef:
Ik ben drie dagen achter elkaar op een vreemde plaats buiten gaan rijden in de bossen, camion op, opstappen op vreemd terrein. Allemaal zonder angst. Echt zalig gereden.

Gisteren rij ik in de piste, BAM STRESS! Ik begin te denken dat het eerder faalangst is, in plaats van angst voor te rijden.

Leg je jezelf dan meer druk op als je in een bak rijd? Misschien de lat minder hoog leggen?

@Zebrastreep, fijn dat je lekker buiten kunt rijden. Ook al is t alleen in stap.
En hoe oud is je puberpaardje?

Vandaag weer in de binnebak gereden, waarvan nu alle randen dus bekleed zijn met de zwarte onderrand. En t ging eigenlijk super goed. Toen ik met hem aan de hand binnen kwam keek hij wel in t rond, maar niet echt tekenen van spanning. T rijden ging ook goed, alleen 1 hoek was even drama. Tot ik boos werd op hem en even goed been gaf en toen was hij er door.

Morgen ga ik weer iets nieuws ondernemen, waarvan ik nu denk; waarom heb ik ja gezegd! 8)7

Eens per maand is er springmiddag op stal en vorige keer zei mijn instructrice; doe gewoon mee! Je kunt ook gewoon balkjes draven...kijk wat je aandurft.
En ik heb me dus opgegeven....oh help... :roll:

Gelukkig rijd ik samen met mijn vriendin en dochter.