Bokt.nl

**Geplaatst**: 05-10-20 13:53

Geplaatst: 05-10-20 13:53

Even van de daken schreeuwen hoor....

Wat heb ik vanmorgen fijn gereden!
De spanning die ik had opgebouwd, verdwijnt steeds meer.
Tuurlijk speelt er soms in mijn achterhoofd; oh dadelijk komt dit punt, wat als. Maar dan ga ik gelijk toepassen wat ik geleerd heb, uit het nu gaan en vooruit kijken. Kijk naar wat je wil gaan doen en blijf ademen. En vooral niet hem daar al inhouden.
En echt geen enkel schrikje of pasje opzij!
Als fantastische afsluiter zo fijn in draf een volte gereden, pure ontspanning van ons beide, waardoor hij mij opzocht en zo mooi nageeflijk liep. Alles klopte op dat moment, mijn houding, ontspanning..
Ben echt zo blij en zo trots op ons $*\o/*$

**Geplaatst**: 05-10-20 17:44

Geplaatst: 05-10-20 17:44

Heerlijk Wendy,
Dat zijn leuke dingen om rond te schreeuwen

Lekker van genieten.
En fijn als je momenten krijgt waarop "alles goed voelt", dat weet je waar je naar toe wilt ...

**Geplaatst**: 08-10-20 22:49

Geplaatst: 08-10-20 22:49

Zo, ben net weer thuis van les.
Lessen in de binnenbak en in de avond, waardoor er door de lampen schaduwen zijn....normaal enorme triggers voor mij.

En nu, nu achterin de bak nog wel lichte spanning. Maar zo enorm veel minder dan een week of 3 terug nog t geval was.

Mijn instructrice zei; ik zie dat je daar nog lichte spanning hebt, maar ieder ander die je nu ziet rijden denkt dat je zorgeloos en beheerst rondrijd.
Dit was echt zo'n mooi compliment.
Ik kreeg vanavond uberhaupt veel complimenten van haar, dat ik enorm gegroeid ben en dat ze ziet dat ik veel oefenen met alles wat ze mij leert.
Toen ik stond af te zadelen en ze binnen kwam lopen zei ze nog; echt lekkere les vandaag Wen!

Het gaat zo ongelooflijk lekker de afgelopen 1.5 week.
Ik geniet met volle teugen. Nu deed ik dit al, maar ik zweef even op een wolkje hoor hahaha.
En ik weet dat t wolkje echt wel weer een keer kan zakken, maar ik weet nu; hou vol! Er komt altijd weer een moment dat t weer heerlijk gaat.

Dat galopje, dat is steeds meer binnen mijn bereik. Nog een paar lesjes en dan gaan we dit stap nemen. En dat voelt goed! Nooit verwacht dat ik die gedachten zou hebben

**Geplaatst**: 09-10-20 06:43

Geplaatst: 09-10-20 06:43

**Geplaatst**: 09-10-20 09:29

Geplaatst: 09-10-20 09:29

Sterker nog....vanmorgen werd ik wakker met een volgend doel.
Mijn eerste doel nu is dus de galop.
Ik rij nu een jaar op Limbo en dat doel is binnen handbereik.

Het volgende doel, hoop ik over ongeveer een jaar.
Meedoen met een wedstrijd.
Ze hebben, de plaats waar ons paard staat, lokale ruiterdag ieder jaar.
Iedereen die in die plaatst woont, op manege rijd, paard heeft gestald of lid is van een plaatselijke ruitervereniging, mag daaraan meedoen.

Mijn dochter zou dit jaar al meedoen, maar vanwege corona werd het afgelast (september).
Volgend jaar wil ze weer meedoen en ik heb sterk de neiging om het ook eens te proberen.
Gewoon voor de fun, zien wat we dan na 2 jaar bereikt hebben.

**Geplaatst**: 09-10-20 09:32

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 09-10-20 09:32

Ik was het topic even uit het oog verloren, omdat ik zelf helaas niet meer op m'n eigen kan rijden. Laat heb ik wel een ander onbekend paard gereden en ben er opgestapt! Zonder angst. Stukje gedraafd en voor m'n vertrouwen was het goed, helaas was paard teveel werk om tijdelijk bij te rijden (geen stelling en buiging, kost mij teveel tijd om soepel te krijgen, als ik er vanuit ga dat zij de waarheid spreken en er dus geen mankementen zijn)

**Geplaatst**: 09-10-20 10:37

Geplaatst: 09-10-20 10:37

Marije_1997 schreef:
Ik was het topic even uit het oog verloren, omdat ik zelf helaas niet meer op m'n eigen kan rijden. Laat heb ik wel een ander onbekend paard gereden en ben er opgestapt! Zonder angst. Stukje gedraafd en voor m'n vertrouwen was het goed, helaas was paard teveel werk om tijdelijk bij te rijden (geen stelling en buiging, kost mij teveel tijd om soepel te krijgen, als ik er vanuit ga dat zij de waarheid spreken en er dus geen mankementen zijn)

Wat vervelend dat je niet meer op je eigen paardje kan rijden. Hopelijk genieten jullie wel op andere manieren samen.

En wat goed dat je op een totaal onbekend paard bent gestapt! Dat vind ik wel een ding hoor.
Van de zomer op het paard van vrienden gestapt, maar ik stond doodsangsten uit.
Op de pony van onze stalvrienden heb ik dan wel weer 2 buitenritjes gemaakt haha.
Maar met die pony doen wij ook geregeld iets, waardoor ik weet hoe die is.
Maar een totaal vreemd paard, dat durf ik niet hoor

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-10-20 10:47

Geplaatst door de TopicStarter : 09-10-20 10:47

Oh wow wat gaan jullie allemaal super zeg $*\o/*$ $*\o/*$
Wat ontzettend fijn en het is jullie van harte gegund

Het proces is echt niet makkelijk, dat weten we allemaal. Maar wat ontzettend knap dat jullie vol gehouden hebben, echt onwijs stoer en dapper 8-)

**Geplaatst**: 09-10-20 12:23

Geplaatst: 09-10-20 12:23

maitestar23 schreef:
Oh wow wat gaan jullie allemaal super zeg $*\o/*$ $*\o/*$
Wat ontzettend fijn en het is jullie van harte gegund Het proces is echt niet makkelijk, dat weten we allemaal. Maar wat ontzettend knap dat jullie vol gehouden hebben, echt onwijs stoer en dapper

Het is zekers niet makkelijk!
En bij de een zal het misschien vlotter gaan dan bij de ander. Maar hopelijk laat niemand zich daardoor uit het veld slaan.

Het is een proces met ups en downs
Zolang je het maar op je eigen tempo doet en op de manier die voor je werkt.
Erg belangrijk ook de begeleiding die je erbij hebt. Ik heb gewoon een dijk van een instructrice, ze is gedreven en gaat er helemaal voor om je dingen te leren. Maar ze kent ook echt "haar" ruiters. Weet van iedereen wat de triggers zijn, waar knelpunten liggen. Ze neemt de tijd, ze overhaast niet en luisterd naar je.
Zonder haar zou ik ook echt niet op dit punt zijn hoor

**Geplaatst**: 10-10-20 17:28

Geplaatst: 10-10-20 17:28

19wendy80 schreef:
Marije_1997 schreef:
Ik was het topic even uit het oog verloren, omdat ik zelf helaas niet meer op m'n eigen kan rijden. Laat heb ik wel een ander onbekend paard gereden en ben er opgestapt! Zonder angst. Stukje gedraafd en voor m'n vertrouwen was het goed, helaas was paard teveel werk om tijdelijk bij te rijden (geen stelling en buiging, kost mij teveel tijd om soepel te krijgen, als ik er vanuit ga dat zij de waarheid spreken en er dus geen mankementen zijn)

Wat vervelend dat je niet meer op je eigen paardje kan rijden. Hopelijk genieten jullie wel op andere manieren samen.

En wat goed dat je op een totaal onbekend paard bent gestapt! Dat vind ik wel een ding hoor.
Van de zomer op het paard van vrienden gestapt, maar ik stond doodsangsten uit.
Op de pony van onze stalvrienden heb ik dan wel weer 2 buitenritjes gemaakt haha.
Maar met die pony doen wij ook geregeld iets, waardoor ik weet hoe die is.
Maar een totaal vreemd paard, dat durf ik niet hoor

Lekker bezig Wendy, wie weet bereik je je doel wel eerder... $*\o/*$ Geniet lekker van de goede flow waar jullie nu inzitten en super fijn ook dat je een fijne instructrice hebt, dat is zeker goud waard. Ik herken heel veel van wat jij schrijft in wat ik zelf heb doorgemaakt en door jouw posts over wat je hebt bereikt komen bij mij ook de herinneren boven: ook ik had het galopperen in de bak voor het nieuwe jaar als doel, dat was toen eind januari al bereikt toen ik lekker bezig was en dacht: ik probeer t gewoon ns.

Ging hartstikke lekker. Ik heb een tijd lang niet de hele bak door gereden omdat achterin m’n paard daar vaak kabouters zag, dus wendde ik eerder af...nu is dat allang geen issue meer, maar het is goed om af en toe achterom te kijken naar waar je vandaan komt...
Ik durf ook absoluut niet op een ander paard dan de mijne...moet er niet aan denken :')

Ik zou gister eigenlijk naar het bos gaan gezien het mooie weer, maar toen dat niet doorging en het lekker rustig bleek in de bak ben ik daar gaan rijden. En wat liep ie lekker! Ik moest mezelf bedwingen om na een dik half Uur te stoppen en uit te gaan stappen zoals vooraf het plan, maar dat wel gedaan: stoppen als het goed gaat.
@maitestar: Rijd jij eigenlijk nog?

**Geplaatst**: 12-10-20 14:38

Geplaatst: 12-10-20 14:38

@pallatin, nou het doel van een wedstrijd die ga ik niet eerder bereiken.
Ik voel mij echt geen ruiter die ergens naar een officiële wedstrijd gaat haha.
Maar op een dagje, dat er plaatselijk iers georganiseerd wordt en het meer om de gezelligheid gaat, dat past beter bij mij haha.

Verder geniet ik echt met volle teugen.
Vanmorgen ook weer heerlijk gereden.
Natuurlijk zijn er nog veel verbeterpunten, wat dat betreft ben ik echt nog wel een beginner hoor haha.
Maar merk wel dat we ontzettend gegroeid zijn in een jaar tijd.

En heel goed van je, om toch te stoppen, ondanks dat t zo lekker ging.
Afsluiten met een goed gevoel, is zoveel waard.
Dat doe ik ook, meestal loopt hij na een half uur precies zoals t moet. Ook omdat het mij wat tijd kost haha. En dan rijden we nog even door en dan sluit ik af.

**Geplaatst**: 23-10-20 22:24

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 23-10-20 22:24

Hoe gaat het hier dames? Nog lekker gereden? Ik moest me gister weer een kleine schop onder m’n kont geven om in de bak te gaan rijden, maar het ging hartstikke lekker, ook de galoppades beginnen ergens op te lijken qua aanleuning en lengtebuiging. Heb ook van de week (dinsdag) voor het eerst de dikste boomstam in het bos gesprongen. Ik heb woensdag maar gelongeerd: het waaide zo hard en ging mega tekeer dus erop maar even niet gedaan...

**Geplaatst**: 24-10-20 07:42

Geplaatst: 24-10-20 07:42

Wow goed bezig Pallatin!
En springen over een boomstam $_/-\o_$
Springen is iets wat ik nooit zal doen haha. T idee alleen al...brrrrr....niet bepaald een van mijn doelen haha

3 dagen na mijn vorige bericht had ik een mindere rijdag.
Meer gespannen op een of andere manier, dus rijden ging niet zo heel lekker.
Maar toch, met alle aangeleerde technieken om het te laten zakken, doorgereden. En daarna was ik toch beetje trots haha.

Afgelopen maandag gewoon weer spanningsvrij kunnen rijden. Dus dat was weer genieten.

Afgelopen woensdag was gewoon ruk. Maar hij liep ook niet zoals moest.
Vriendin die ook aan t rijden was, zag in draf ook licht iets aan zijn lopen.
Hij voelde rechtsvoor en achter gewoon niet lekker.
Dus na 20 min totaal afgestapt, tijdens de 10 min instappen voelde ik niks. Hem aan de hand nog even uitgestapt en daarna heb ik hem maar weer op de wei gezet.
Gisteren tijdens t rijden niks aan t handje.
Hij zal dus snachts wel weer iets lomps hebben gedaan op stal. Heb hem ook weleens stokkreupel uit de stal gehaald, omdat hij zich vast had gerold >;)

Gisteren ging mijn dochter overigens zonder zadel rijden, ze gebruikt dan een barebackpad. Ze reed in de binnenbak, samen met 2 vriendinnen.
Dus ik ben gewoon mijn ding aan t doen op stal, na ruim 30 min wordt ik gehaald door 1 van de vriendinnen. Want dochter wilde niet meer rijden
Dus ik naar de bak toe, loopt dochter daar met paard aan de hand.
Ja mam, hij is er 2x super hard vandoor gegaan! Uit t niets! Dus nu durf ik even niet meer hoor. Prima, stap hem even uit en hij kan op stal. Maar he, je bent wel blijven zitten

Ik weet wel wat t probleem was, want in de schuur van de buren. Die ter hoogte van de bak staat, waren ze aan t timmeren. T klonk alsof ze op iets van ijzer aan t slaan waren. Ging echt hard.
En dat zijn dingen wat spanning oplevert bij hem en dan ineens loopt t emmertje over.

**Geplaatst**: 24-10-20 15:22

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 24-10-20 15:22

Pfff, jeetje Wendy80 wat een toestand! Gelukkig was de onregelmatigheid van je paard snel weer over en liep hij de dag erna weer goed! Die woensdag stond er bij ons een stormwind, dus durfde ik niet te rijden....ik was ook zeker niet de enige: de longeerkraal was druk bezet die dag

Wel knap dat je bij jezelf de spanning kon laten afvloeien toen het even wat minder ging die andere dag, dat is zeker iets om trots op te zijn. Ik denk telkens als ik erop zit in de rijbak: zie je wel, dit is eigenlijk hartstikke leuk, dit moet ik gewoon vaker in de week doen. Maar als ik de kans krijg om naar t bos te gaan doe ik dat toch echt liever en moet ik weer die drempel over om na een paar dagen boscrossen weer de bak in te gaan....

Dat zal altijd wel een beetje een ding blijven ben ik bang....
Heeft je dochter geen last met er weer op klimmen als jullie paard zo’n sprintje heeft getrokken? Elk paard schrikt wel eens, ook de meest betrouwbare....

**Geplaatst**: 24-10-20 15:41

Geplaatst: 24-10-20 15:41

Ze kan het dan wel weer even spannend vinden, als ze weer gaat rijden naar zoiets. Maar het houd haar niet tegen.

Ze is er een tijdje geleden flink afgevallen tijdens het springen en ook dat doet ze ook gewoon nog geregeld.
Oke, dan is ze wel iets meer terughoudend, maar als t dan een paar keer goed is gegaan, dan is t weer als vanouds.

Ze had vandaag eigenlijk les, maar toen we op stal waren, gaf ze aan dat ze niet zo'n zin had.
Dus mama had onverwachts een extra les $*\o/*$ $*\o/*$
Ging echt lekker weer! Beetje mijn grens op moeten zoeken qua snelheid. Veel schakelen, draf verruimen. Zodat ik leer voelen dat ik snelheid aan kan en dat ik hem onder controle heb.
De instructrice was nog trotser op mij, dan ik op mijzelf haha

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-10-20 16:15

Geplaatst door de TopicStarter : 24-10-20 16:15

Pallatin schreef:
@maitestar: Rijd jij eigenlijk nog?

Ik ben een beetje (boel) ontwijkend geweest qua rijden, zelfs ook met dit topic.
Was gewoon even moe van het vechten en weer een teleurstelling...
Want na maanden heerlijk te hebben gereden, zonder angst, was er begin september toch weer een paniekaanval te paard -O-

. Helaas om helemaal niks...
Dus weg weer het vertrouwen en het goede gevoel dat ik net lekker aan het opbouwen was.

Sinds kort wel weer wat begonnen met rijden, maar ik grijp alles aan om maar niet te hoeven eigenlijk -O-

Maar op grond gaan we gelukkig nog wel de goede kant op $*\o/*$ Normaal had ik daar ook problemen mee, maar gister hebben we heerlijk een paar km gewandeld in het bos. Dat zou voorheen echt ondenkbaar zijn, dus we zijn niet helemaal terug bij af.

Nu is er ook een vermoeden dat hormonen/schildklier niet helemaal optimaal werken en dat kan ook angst geven. Dus wie weet komt het nu daar weg...

**Geplaatst**: 24-10-20 19:03

Geplaatst: 24-10-20 19:03

@maitestar, wat ontzettend rot voor je dat je weer uit het niets een paniekaanval hebt gehad.

Maar is het niet fijner voor je, als je de last van het rijden even los laat.
Dat je niet t gevoel hebt dat je dingen ontwijkt, maar dat je juist gaat rijden als je denkt; ja, vandaag is het een goeie dag!
En geniet van het werken op de grond, als dit zo lekker gaat. Dan ben je toch samen bezig en heb jij juist een goed gevoel.
I.p.v. jezelf steeds plagen met dat je vind dat je eigenlijk iets anders moet doen.

Heb je binnenkort onderzoeken betreft je schildklier?

**Geplaatst**: 25-10-20 20:41

Geplaatst: 25-10-20 20:41

maitestar23 schreef:
Pallatin schreef:
@maitestar: Rijd jij eigenlijk nog?

Ik ben een beetje (boel) ontwijkend geweest qua rijden, zelfs ook met dit topic.
Was gewoon even moe van het vechten en weer een teleurstelling...
Want na maanden heerlijk te hebben gereden, zonder angst, was er begin september toch weer een paniekaanval te paard . Helaas om helemaal niks...
Dus weg weer het vertrouwen en het goede gevoel dat ik net lekker aan het opbouwen was.

Sinds kort wel weer wat begonnen met rijden, maar ik grijp alles aan om maar niet te hoeven eigenlijk
Maar op grond gaan we gelukkig nog wel de goede kant op $*\o/*$ Normaal had ik daar ook problemen mee, maar gister hebben we heerlijk een paar km gewandeld in het bos. Dat zou voorheen echt ondenkbaar zijn, dus we zijn niet helemaal terug bij af.

Nu is er ook een vermoeden dat hormonen/schildklier niet helemaal optimaal werken en dat kan ook angst geven. Dus wie weet komt het nu daar weg...

Wat jammer dat je een terugval hebt, maar dat mag hè? Dat moet je jezelf niet kwalijk nemen en ik ben het eens met mijn voorgangster: misschien gewoon even het rijden laten voor wat het is? Lekker op de grond aan de slag, doen waar je plezier uithaalt? Eerst maar even de rust hervinden. Ik hoop dat je je ervaringen hier blijft delen en weet dat je dus zeker niet de enige bent: ik grijp ook alles aan om maar niet in die bak te hoeven rijden. Ik neem het mijzelf nu alleen niet meer zo kwalijk dat ik dat doe en voel me niets verplicht: het is een hobby, geen halszaak..... Als het maandag niet ok voelt, dan misschien dinsdag wel...

**Geplaatst**: 27-10-20 23:23

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 27-10-20 23:23

Kleine of eigenlijk grote overwinning: ik vind rijden in de bak met harde regen en wind helemaal erg stressvol. Onze rijhal heeft namelijk wel een dak maar geen wanden, dus alle waterstromen zie en hoor je van t dak kletteren en er waait van alles tegen de bakrand aan...kortom genoeg om in m’n hoofd alle alarmbellen al op voorhand af te laten gaan en wat stress veroorzaakt die ik over breng op mijn paard. Maar wat deed hij het weer goed, echt zo braaf! Zelfs toen er een balk of iets tegen de bakrand waaide met een fikse klap deed hij een hups en dat was t, ik durfde er meteen weer langs te draven zonder druk of spanning op de teugels. Ik ben trots op mezelf en m’n paard! Ik had wel steun van een vriendin die ook aan t rijden was, maar toch...

**Geplaatst**: 28-10-20 07:44

Geplaatst: 28-10-20 07:44

Pallatin, wat ontzettend goed van je!
Dat klinkt echt als een reuze overwinning.
Als ik het alleen al lees, loopt bij mij de spanning op _O-

En soms is de aanwezigheid van een vriendin even dat setje in de rug.
Als ik samen met mijn vriendin rijd, ben ik ook wat zekerder. Gewoon het feit dat er iemand bij je is, als er wat gebeurd.

Ik heb al 2 dagen de binnenbak vermeden haha. Door de wind en omdat ik alleen was tijdens t rijden. Ik werd gespannen bij de gedachten en ben toen lekker in de buitenbak gaan rijden.
Ik weet dat ik dan vrijwel stressvrij kan rijden.
En smorgens scheen het zonnetje nog, dus was echt heel erg goed doen.

**Geplaatst**: 28-10-20 18:10

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 28-10-20 18:10

Het was vanmorgen idd prima weer hier, het waait hier nu wederom erg hard en t regent dat t giet....vanavond ga ik even longeren, het weer is nog slechter dan gisteravond...ik vind het dan ook erg grappig dat jij liever in de buitenbak rijdt dan binnen. Ik rijd zelden in de buitenbak. Hij ligt er zelden goed genoeg bij om er in te rijden en als dat wel zo is zijn de manege lessen daar vaak. Om daar dan voor mezelf het vertrouwen op te bouwen om daar te gaan rijden....

Ik heb ook nog even gekeken bij een les van een andere instructrice: kijken of ik daar ook bij kan gaan lessen. Ik vind het moeilijk om mezelf vast te leggen qua dagen en tijd: dan moet ik afzeggen als ik niet wil rijden omdat ik niet goed in m’n vel zit...maarja....moet maar even kijken hoe ik dat ga doen

**Geplaatst**: 28-10-20 18:50

Geplaatst: 28-10-20 18:50

Pallatin schreef:
Ik heb ook nog even gekeken bij een les van een andere instructrice: kijken of ik daar ook bij kan gaan lessen. Ik vind het moeilijk om mezelf vast te leggen qua dagen en tijd: dan moet ik afzeggen als ik niet wil rijden omdat ik niet goed in m’n vel zit...maarja....moet maar even kijken hoe ik dat ga doen

Zou een instructrice je niet juist kunnen helpen als je niet goed in je vel zit ?
Zelf begeleid ik ook ruiters met angst en ik ben van mening dat je niet buiten je comfortzone moet gaan maar dat er binnen (of soms aan de grens van) de comfortzone voldoende te leren is.
En soms kan je instructrice erbij je misschien net een beetje extra steun geven om toch een stapje te zetten en iets te doen om aan vertrouwen te bouwen.
Zonder over grenzen heen te gaan uiteraard maar samen binnen de grenzen op ontdekkingsreis.

**Geplaatst**: 28-10-20 18:59

Geplaatst: 28-10-20 18:59

Pallatin wil je perse in een groep rijden of krijg je privé les? Dan kun je toch zelf afspreken wanneer het voor jou handig is? Ik heb privé les maar geen vaste dag of tijd. Meestal probeer ik eens in de 2 weken te lessen maar dat lukt soms ook niet altijd.

Wij gaan heel lekker op het moment. Ik heb vandaag gelest toevallig. Ik moest ballen gebruiken hele maffe ervaring was dat maar wel confronterend. Even met de neus op de feiten, ik wil zelf teveel regelen en ben heel druk in mijn lijf dan.

**Geplaatst**: 28-10-20 20:06

Geplaatst: 28-10-20 20:06

jetm schreef:
Zou een instructrice je niet juist kunnen helpen als je niet goed in je vel zit ?
Zelf begeleid ik ook ruiters met angst en ik ben van mening dat je niet buiten je comfortzone moet gaan maar dat er binnen (of soms aan de grens van) de comfortzone voldoende te leren is.
En soms kan je instructrice erbij je misschien net een beetje extra steun geven om toch een stapje te zetten en iets te doen om aan vertrouwen te bouwen.
Zonder over grenzen heen te gaan uiteraard maar samen binnen de grenzen op ontdekkingsreis.

Dat is mijn ervaring dus ook.
Soms zet mijn instructrice een les in, maar als ze dan ziet dat er enorm veel spanning bij mij zit, dan past ze het gelijk aan.
Ik heb ook weleens 15 min lang in de hoeken h en m voltes gereden. Om te leren om spanning af te laten vloeien.

Of een les aan de longeerlijn overgangen van stap naar draf en terug gereden en aan houding gewerkt.

Ze pusht niet, maar helpt soms wel met mijn grens op te zoeken en mij vertrouwen te geven dat ik dingen kan.

@pallatin. Hier zijn de lessen eigenlijk altijd in de binnenbak. En alleen op maandag en donderdagavond en zaterdagmiddag. Zijn ook prive lessen en je mag er dan ook wel gewoon bij rijden, maar meestal houd men wel rekening met de lestijden

**Geplaatst**: 28-10-20 21:21

Re: Kletstopic voor angstige ruiters

Geplaatst: 28-10-20 21:21

Vorige week heb ik een kleine angst overwonnen. Heb over (welgeteld) 1 balkje gedraafd en gegallopeerd! Ik was zo blij, maar schaam me dan ook weer wel, want andere springen over 1 meter zonder moeite.

Nu qua rijden gaat het eigenlijk prima, rijd vaak buiten in de bak (iets wat ik tot begin dit jaar niet durfde). Mijn volgende doel is samen naar het bos. Maar ik ben zo onzeker en bang in het bos. Ben ooit van mijn verzorgpaard gegooid in het bos. Ben nu steeds bang dat ik ook val van mijn eigen paard.

Hoe pakken jullie bosritten aan? Ik zat nu te denken aan achter een enorm braaf paard plakken en iemand er naast laten lopen met halstertouw.