Bokt.nl

Popstra schreef:

Als alles wat een bemerking heeft en in de sport loopt maar ingeslapen moet worden omdat Bokt dat vind blijft er weinig over!

Popstra schreef:

Als alles wat een bemerking heeft en in de sport loopt maar ingeslapen moet worden omdat Bokt dat vind blijft er weinig over!

Kmbly schreef:

Hai bokkers,

Ik zit al een tijdje te hikken tegen m’n eigen gedachten betreffend mijn paard.
Maar ik zal wel even het hele verhaal samenvatten voordat ik mijn twijfel deel.

In 2020 kwam hij bij mij nadat we elkaar een paar maanden kenden door de handelsstal waar ik werkte.
Ondertussen heb ik hem al ruim 5 jaar en hebben we echt heel wat gedaan. Van mijn eerste wedstrijd, selecties, jeugdtrainingen, vakanties etc.
Maar altijd al kon hij weleens gek de lucht in springen. Afgelopen voorjaar hebben we dan ook echt onderzoek laten doen na fysio, hartslag metingen, etc. Daaruit kwam kissingspines.
Op advies van de DA hebben we het ingespoten en 10x aquatraining gedaan. En vanuit mezelf ben ik met een revalidatietherapeut gaan werken.
Hier leek hij echt van op te knappen.
En langzaam begon hij zelf ook weer beter in zijn vel te zitten.

Daarvoor ben ik vorige kerst van hem afgebonjourd. Een flinke val waar ik wel bang van ben geworden.
Het scheelde dat ik tijdens de revalidatie niet op hem gereden, dus er nooit echt over na had gedacht.

Maar nu ik hem verder aan het oppakken ben, knaagd die angst nog aan mij. Al helemaal toen hij uit het niets (kwestie van fris en hinnikende paarden) omhoog kwam en ik er naast lag.

Hier ben ik wel van geschrokken en ik heb iemand anders er de dag erna op laten rijden.
Hij was fris, maar niet heel gek.
Ik een paar dagen erna ook op. Niks aan de hand, maar toch flinke spanning bij mezelf.


En hier de twijfel…

Ik zit heel dubbel om hem te verkopen, maar ik ben bang dat hij niet op een juiste plek terecht komt.
Het is een goudeerlijk paard met goed sportbloed dat voor je door het vuur gaat, mits je hem goed rijdt. Maar door die KS wil ik hem niet meer de sport in (al denk ik dat het hem niet veel uitmaakt).

Ik woon nu met hem aan huis en ben alleen maar met hem bezig als ik hem binnen en buiten zet. Rijden spreekt me bij hem niet aan en ik merk weinig energie bij mezelf op. Maar toch is het als m’n kind…
Ik hoopte eigenlijk na de KS revalidatie dat hij minder gekke sprongen meer zou doen en we nog lekker buitenritjes konden maken, maar met deze frisheid durf ik niet meer te rijden zoals vroeger.

Is het nog te volgen?

Wat zouden jullie doen?

Kmbly schreef:

Volgens de DA is de KS mild tot niet hinderend. Hij zei dat ik na 3 weken gewoon weer kon verdergaan waar ik gebleven was. Alleen zat mij dat niet zo lekker, vandaar de therapeut.

Hij staat nu de hele dag buiten op enkele hectaren land met 2 merries. ‘s avonds weer binnen.

Ik merk bij hem geen pijn op. Anderen vinden ook zijn sprongen niet vanuit het pijn gedrag komen, maar uit fris en werkwilligheid (met veel halsstrekken en rustig werk is hij juist een bom dat uit het niets kan ontploffen. En met echt werk is hij energiek, maar niet blokkerig als in wild doen. Het is lastig te beschrijven).

Aan de ene kant denk ik dat ik soms te menselijk naar hem kijk en mezelf aanpraat dat hij pijn heeft, maar vervolgens rent hij vrolijk door het land en speelt met z’n vriendinnen.
Verder ook niet gemeen gedrag met zadelen of poetsen.

Afgelopen tijd is hij wel weer afgevallen in spieren door de verhuizing in augustus naar mijn nieuwe thuis.
Ik weet dat ik hem aan het werk moet houden, maar zoals ik al zei, de energie is er soms niet en de angst om te rijden wel.
Grondwerk doen we ook niet zoveel als we deden.