Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-07-25 08:38

Re: Hoe stop je met paarden houden? Dilemma's :(

Geplaatst: 30-07-25 08:38

Lastige situatie TS. Al die zorgenkindjes vreten energie natuurlijk en hoe minder energie er overblijft hoe minder rooskleurig je het vaak gaat zien. Dat zie ik in ieder geval vaak bij mijn klanten terugkomen. Een soort neerwaartse spiraal hierin waarbij stoppen met de paarden soms de enige uitweg nog lijkt. Gelukkig is dat niet altijd de enige optie om het plezier weer terug te krijgen. Maar dit klinkt inderdaad wel als een ingewikkelde puzzel.

Ik ga even aan op de artrose in de knieën die is vastgesteld door een osteopaat.. In principe kan dat niet, hooguit een vermoeden, maar zelfs dan is het een vaag vermoeden die al gauw bij een iets ouder dier wordt afgeschreven. Bij mij zeiden ze ook met een 24 jarige met zware arbeid als verleden dat alle benen wel onder de artrose moesten zitten. Helemaal schoon was ie op de foto's.. Alleen artrose in de heup kwam er uiteindelijk uit, maar goed dat was weer wat anders. Soms lijkt iets laag in het been te zitten en zit het veel hoger, of komt het uit de rug of hals, of zit het juist veel lager. En straks is het wel de knie, maar geen artrose maar een ontsteking ofzo die je kunt behandelen. En artrose kun je tegenwoordig ook nog een hele hoop mee doen zoals de juiste supplementen voeren en eventueel inspuiten met iets als je daar voor open staat. Zou daar zelf toch wat verder naar kijken. En inderdaad zoals voorgangers al zeggen, onderschat de pijn van CPL niet. Dat paarden hun voeten niet willen optillen kan echt door de pijn komen. Desnoods combineren met een rondje kliniek. Daar een keer goed doorlichten, gelijk sedatie, benen weer goed scheren en behandelen en dan proberen door te pakken. Voor thuis kun je kijken of iets van een kalmerende pasta voldoende is om het dan bij te houden.

Maar begrijp ook dat het heel zwaar is allemaal. En dat je met zulke zorgenkindjes op een gegeven moment ook niet meer helemaal naar een kliniek wil. Het blijft lastig dit soort dingen.

**Geplaatst**: 30-07-25 10:00

Geplaatst: 30-07-25 10:00

Er zijn al veel verstandige dingen gezegd hier, maar hoe staat je partner er eigenlijk in?
Als ik het goed begrijp is het niet alleen een morele maar ook een financiële afweging.

Wij hebben (beide ver in de 60) nog steeds een stal vol paarden, wij fokken en laten onze paarden rijden/uitbrengen door een (professionele) ruiter. Dat is anders dan bij de TS, maar ook hier is de afweging of het allemaal nog verantwoord is en of het het waard is.
Zoveel tijd, zoveel euro's, dat kan alleen maar als je er veel plezier uit haalt en als je er beide achter staat. Zeker als je op het punt staat fundamentele zaken (minder werken bijvoorbeeld) te veranderen.

Het dilemma van 'onverkoopbare paarden' kennen heel veel mensen, ik ook, inclusief het gevoel dat je verantwoordelijk bent tot de laatste dag. Dus overleg ook vooral met je dierenarts. Als ik je OP lees, zijn er grenzen aan de tijd, het geld en de energie die je erin wilt/kunt steken. Een beetje nuchterheid is misschien op zijn plaats. Afscheid nemen doe je vaker te laat dan te vroeg en een paard heeft geen besef van tijd.

Als er nog 1 paard overblijft is het misschien een keus die ergens in pension te zetten, want er weer één bijkopen is natuurlijk iets als 'water naar de zee dragen .. '. Er zijn steeds meer pensioenstallen die extra zorg bieden maar toch goedkoper zijn dan een normale pensionstal omdat er geen faciliteiten zijn.

Gelukkig hoef je niet alle besluiten in 1 keer te nemen en kun je het stap voor stap doen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-07-25 11:11

Re: Hoe stop je met paarden houden? Dilemma's :(

Geplaatst door de TopicStarter : 30-07-25 11:11

Dank weer voor al jullie input! Ook goed om de herkenning van mijn situatie te lezen, al is het natuurlijk niet fijn - ik ben niet de enige bij wie dit speelt.

@Kendra, goed punt. Mijn partner zegt: als je dieren hebt, dan moet je ze verzorgen, punt. Met andere woorden, hij zou niet met pensioen gaan vóór dat financieel verantwoord is qua verzorging van de dieren. Gouden vent is het. Sowieso zou het pas over een jaar of drie aan de orde zijn, dus ik heb nog even om eruit te komen.

Nu ben ik aan het bedenken: wie wil ik om advies vragen?
Waar ik altijd weer mee worstel is de vraag: regulier of alternatief/complementair? Ik ben zelf meer van de natuurlijke weg. Zoeken naar de oorzaak in plaats van symptoombestrijding. Mijn paardenarts is superregulier, heel ervaren, maar staat voor nieuwe inzichten vaak niet open. En is heel kort door de bocht. In noodsituaties echt een uitkomst, maar soms ook echt niet. Hij kan soms heel stellig dingen beweren over een paard, wat dan later toch anders blijkt. Ik moet een lijstje maken met vragen en doorvragen, anders heeft hij in 2 minuten alles overzien en is hij weer weg.

Met de Appaloosa ben ik naar een kliniek gegaan toen ze de eerste keer hoefbevangen raakte. Ze werd daar op beslag gezet, wat ze zelf vreselijk vond. Mijn bekapster, die is opgeleid tot dierenarts en zich verder ontwikkelt in de complementaire richting, heeft ons echt gered. IJzers eraf gehaald, in het begin elke twee weken bekapt, voedingsadvies. Zo kwam ze erdoor. Ik zou haar kunnen vragen. Ze is nog wel jong en durft zich misschien niet zo uit te spreken over wat wel of niet paardwaardig is. Maar goed, die beslissing blijft sowieso bij mij.

Ik snap dat je artrose alleen door foto's echt kunt constateren, maar ik vond de osteopaat wel echt kundig. Het lastige is dus dat de grote Tinker snel angstig is en haar naar een kliniek brengen en op de foto laten zetten zou voor haar zo stressvol zijn, zelfs traumatisch, dat doe ik haar liever niet aan.

Naast de puur fysieke en medische kant heb je dan ook nog het feit dat dieren emoties van mensen of hun omgeving op zich kunnen nemen en daar ook klachten door kunnen ontwikkelen. Ik heb soms gesprekken met een dierentolk en de dieren - moet je hier op Bokt geloof ik niet echt mee aankomen, veel te vaag, maar voor mij op zich dus niet. Ik geloof er wel in dat dieren ons ook in onze ontwikkeling willen helpen en dat alles energie is, en wij constant energie met onze omgeving uitwisselen. Zo gaf de grote Tinker in het laatste tolkgesprek aan dat ze haar leven op fysiek gebied een onvoldoende gaf, maar mentaal en spiritueel een dikke voldoende. Soms hebben dieren het fysiek zwaar, maar nemen ze dat voor lief omdat ze op andere gebieden nog iets te doen hebben hier. Die wetenschap (voor mij, voor anderen vast totale onzin) maakt het voor mij nog lastiger om beslissingen te nemen. Ik kan ook de dierentolk weer vragen, maar die heeft geen röntgenapparaat. Misschien als aanvulling op het fysieke deel.

En zo merk ik dat ik nu alweer het overzicht kwijtraak en door de bomen het bos niet zie - dat is mijn makke. Ik ben nu 52 en weet inmiddels wel dat ik zo in elkaar zit: goed in vrijheid geven aan dieren (en mensen), niet goed in structuren en grenzen aanbrengen en consistent zijn. Dat is echt een uitdaging. Ik raak snel 'overweldigd'; misschien iets neurodivergents.
En inderdaad, wat Ninx ook zegt, vol goede moed aan weer iets nieuws beginnen - maar ik houd het meestal niet vol. Dat is in dit geval niet handig. Dat het om drie verschillende paarden gaat maakt het voor mij ook ingewikkeld. Ik moet echt lijstjes opstellen: dit voor dit paard, dat voor dat paard. En inderdaad, alles stap voor stap.

**Geplaatst**: 30-07-25 12:11

Geplaatst: 30-07-25 12:11

Is het niet een optie om een andere dierenarts te raadplegen voor de tinker met CPL en artrose? Je hebt ook klinieken die foto's aan huis maken, dan heb je een beter beeld van hoe de artrose er echt voor staat. Dat zou ik zelf persoonlijk liever doen dan alternatief, die kunnen er ook niet in kijken. Je hebt toch echt foto's nodig om te weten hoe de artrose er voorstaat

**Geplaatst**: 30-07-25 12:35

Geplaatst: 30-07-25 12:35

Is er iemand die het samen met jou in kaart kan brengen?
Wat is de levenskwaliteit van de dieren- Tot welke inzet wil je gaan in het bieden van zorg om de levenskwaliteit te vergroten?- welke andere opties zijn er om zorg uit handen te geven?
Wat krijgt een andere eigenaar voor paard als je ze zou verkopen? (als daar alle alarmbellen op aangaan
weet je dat je met je paarden in de reservetijd zit). Niet bedoeld dat je zou moeten verkopen maar om je beeldvorming scherper te maken.
Mijn situatie is vier paarden -13-22-28-28 jaar de drie oudsten zijn stabiel oud, waarbij degene van 22 jaar
wel de vraag geeft of zij de volgende winter nog ingaat. Zij heeft vergevorderde melanomen die fors aan het groeien zijn. Bij haar wil ik het lijden voor zijn- en ga niet " aankijken".
De twee anderen van 28 hebben zo hun oude dag dingen maar genieten volop en staan blij in het leven.
Deze periode heb ik nodig zelf mentaal mij voor te bereiden op het moment dat ik de keuze voor haar zal moeten maken. Succes voor jou en zoals je merkt krijgt elke paardeneigenaar hiermee te maken

**Geplaatst**: 30-07-25 13:18

Geplaatst: 30-07-25 13:18

Hier ook eind 60sters met 2 paarden, het werk begint zwaarder te worden en al helemaal met het eeuwige onkruid,

Het oudste paard van 26 jaar staat nog volop in het leven, gereden en met de menwagen samen ervoor met zijn cvriendin van 13.

Er komt zeker geen nieuw paard meer bij en voor de jongste zoeken wij dan een zeer goed huis als de oudste komt te overlijden.

Gouden tijden gehad en nog met de paarden, altijd mee met ons op vakantie.

Maar ook altijd vast gezeten, wij gaan het straks enorm missen en zullen in een gat vallen, maar er komen vast leuke andere dingen op ons pad.

Mest opruimen, water sjouwen en voor hooi zorgen, zolang het oudje er nog is en goed is, daarna een ander leven

**Geplaatst**: 30-07-25 13:51

Geplaatst: 30-07-25 13:51

Ik zit deels met eenzelfde situatie. Mijn paarden zijn (hoog)bejaard maar wel gelukkig en gezond. Het hele paardengebeuren is al een aantal jaar niet meer zo mijn hobby maar sinds vorig jaar mijn rijpaard overleed is de lol er voor mij helemaal af. Niet dat ik met hem nog zoveel reed maar het was wel mijn 'once in a lifetime' paard.

Nu zorg ik nog met veel liefde voor de overgebleven vier en ze zullen altijd de best mogelijke zorg krijgen. Ik geniet er ook echt wel van als ik ze 's avonds lekker hoor knabbelen op stal of in het zonnetje op de wei zie staan. Maar daar staat wel tegenover dat ik vrij weinig vrijheid heb om er echt op uit te gaan en dat ze ook gewoon grof geld kosten. Mijn verantwoordelijkheidsgevoel zorgt ervoor dat ik echt niet anders zou kunnen dan tot hun laatste dag goed voor ze zorgen maar soms lijkt het me ook heerlijk als ze er niet meer zijn. Waar ik me vervolgens weer schuldig over voel want ik hou echt wel van ze.

Nou zijn mijn paarden op wat kleine (gebits)probleempjes na helemaal gezond dus nadenken over euthanasie is hier niet aan de orde. Maar ik zou me best kunnen voorstellen dat je in jouw situatie die keuze misschien wel wat eerder maakt. Niet op een moment dat ze op hun best zijn maar misschien wel als het allemaal wat gaat nalaten en een ander misschien nog wat langer zou door dokteren.

Er zijn weinig hobby's of levenkeuzes die zo langdurig zoveel geld, tijd en aanwezigheid vragen. Ik denk dat het super normaal is dat je behoeftes en wensen op dat gebied op een gegeven moment veranderen.

**Geplaatst**: 01-08-25 09:11

Re: Hoe stop je met paarden houden? Dilemma's :(

Geplaatst: 01-08-25 09:11

Ik denk dat het zeker wel helpt als je deze situatie echt even gestructureerd aanpakt.

Maak desnoods een overzicht per paard in: wat zijn de vermoedelijke kwalen, welke zijn bevestigd en welke niet, wat zijn de prognoses, behandelmogelijkheden en kosten.

En kom even uit die alternatieve hoek hiervoor. Begrijp me niet verkeerd. Er is niks mis met alternatief. Maar voor jou (hoop aan) problemen heb je even gewoon feiten nodig.
Dus laat een goede dierenarts komen aan huis die gewoon beeldvorming kan doen. Die zijn er vast wel in je buurt. Breng op die manier overzicht.

Dan kun je daarná kiezen in welke hoek je je heil gaat zoeken. En of dat uberhaupt nog de moeite is.

Juist als neuro divergent weet je vast dat irritante structuur soms brood nodig is. Vraag anders hulp aan een persoon of AI voor wat overzicht.
Je hebt nu een aanleiding om deze kluwe even goed te ontwarren. En ik denk dat jij en je paarden daar best baat bij kunnen hebben.

**Geplaatst**: 01-08-25 10:10

Geplaatst: 01-08-25 10:10

Ik zit inmiddels ruim 55 jaar in de paarden

. Ook ik merk dat het zwaarder wordt om alles bij te houden/onderhouden. Fysiek wordt het langzaamaan minder, niet alleen bij mij maar ook bij mijn man. Ik zie hier dat er meer mensen daarmee worstelen

.

Het gaat allemaal gelukkig nog wel met de drie dieren die ik nu nog bij huis heb staan en een hectare grond met 5 stallen. Gelukkig zijn er bij mij 2 dieren gezond en probleemloos.

Maar één is wel een probleempaard helaas. Zij kan ook haar voeten niet geven door fysieke problemen. Dat heeft haar kennelijk in het verleden veel slaag opgeleverd, want alles aan haar voeten is verboden en ze is gewoon ronduit gevaarlijk. De smid kan haar niet doen. Als ze een goede bui heeft kan ik als ik helemaal alleen met haar ben af en toe aan haar hoeven knippen als haar voeten gewoon op de grond staan. Maar zo'n goede bui heeft ze niet vaak. De hoeven verdienen de schoonheidsprijs bepaald niet. Verder staat ze er goed bij en is gewoon een blij paard ondanks haar fysieke beperkingen.

Ik werk nog anderhalf jaar en dan stop ik met werken. Ik wil tot die tijd niet opgeven. Ik ga er namelijk vanuit dat als ik meer tijd krijg het allemaal toch wat makkelijker gaat. Eigenlijk was wel het idee dat wij na ons pensioen van de paarden en alles er omheen zouden kunnen genieten en dat is nog steeds het idee. Op dit moment stoppen is daarom geen optie.

Maar het probleempaard daarvan heb ik wel besloten dat als er een keer wat met haar is dat wij geen behandelingen meer laten doen maar haar dan laten inslapen. Zolang het gaat mag ze blijven lopen, maar als het niet meer gaat dan heeft ze het hier gewoon naar omstandigheden supergoed gehad en is het mooi geweest.
Dit vooruitdenkend ook voor als wij zelf echt zouden moeten stoppen. Als zij er niet meer is, is dat toch een stuk eenvoudiger.

Er is nog een complicerende factor en dat is dat de stallen en grond gehuurd zijn al meer van 25 jaar. De eigenaar wordt bejaard en hoe lang we dit nog zullen hebben is ook de vraag daarom.
Mochten we daarom toch plots weg moeten, dan laten we de probleemmerrie inslapen. Die heeft gewoon nergens anders kans op een paardwaardig bestaan.

En de andere twee daar komt wel een oplossing voor, verkoop of dan toch maar elders ergens in pension.

Dit is hoe wij het denken aan te gaan pakken. Veel succes met zo'n lastige beslissing!

**Geplaatst**: 01-08-25 10:37

Re: Hoe stop je met paarden houden? Dilemma's :(

Geplaatst: 01-08-25 10:37

Oh wat een hersenbrekers zijn dit he, ik ben ook zo iemand die altijd paarden en dieren opvangt die vaak een gedragsprobleem hebben. Moeilijk moeilijk, ik zou het als ik jou was denk ik of een beetje dood laten bloeden als in er geen paarden meer bij nemen en de huidige paardjes oud laten worden. Ik ben ook erg slecht in weg doen. Mijn dochter van 13 heeft ook heel zwaar het paardenvirus te pakken dus gun het haar wel er toch een leuk braaf ding bij te kopen, dat ze ook lol kan hebben met paarden maar ja, dan koop je er ook geen een van 20 ofzo...maar ja, we gaan het zien.

Ben heel benieuwd wat je gaat doen in de toekomst! Sterkte!

**Geplaatst**: 01-08-25 10:57

Re: Hoe stop je met paarden houden? Dilemma's :(

Geplaatst: 01-08-25 10:57

Niet makkelijk dit, ik snap je wel.
Paarden brengen zoveel zorgen met zich mee.
Je houd van ze en hebt het er vaak voor over want je krijgt er veel terug.
Maar eenmaal het zorgenkindjes worden lijkt het vaak dat het alleen maar ploeteren is.

Verder is er al veel nuttigs gezegd en wil ik je veel wijsheid toewensen en zeggen dat je een topvent ook naast je hebt.

Even iets anders aanstippen, ik heb al z,on 30 jaar tinkers en weet daardoor dat er veel import tinkers getraumatiseerd zijn door hoe er in land van herkomst vaak met ze om gegaan word en de reis naar NL vaak heel zwaar is voor ze.
Het zijn vaak enorme binnenvetters en moeilijk om ze te peilen daardoor, ze zijn ook bikkelhard voor zichzelf.
Nu lees ik wat dingen die jouw tinkers laten zien die ook heel goed symptomen van pssm1 of pssm2 kunnen zijn.
Heb je ze daar wel eens op getest?

**Geplaatst**: 01-08-25 11:25

Geplaatst: 01-08-25 11:25

Paulobi schreef:
Naast de puur fysieke en medische kant heb je dan ook nog het feit dat dieren emoties van mensen of hun omgeving op zich kunnen nemen en daar ook klachten door kunnen ontwikkelen. Ik heb soms gesprekken met een dierentolk en de dieren - moet je hier op Bokt geloof ik niet echt mee aankomen, veel te vaag, maar voor mij op zich dus niet. Ik geloof er wel in dat dieren ons ook in onze ontwikkeling willen helpen en dat alles energie is, en wij constant energie met onze omgeving uitwisselen. Zo gaf de grote Tinker in het laatste tolkgesprek aan dat ze haar leven op fysiek gebied een onvoldoende gaf, maar mentaal en spiritueel een dikke voldoende. Soms hebben dieren het fysiek zwaar, maar nemen ze dat voor lief omdat ze op andere gebieden nog iets te doen hebben hier. Die wetenschap (voor mij, voor anderen vast totale onzin) maakt het voor mij nog lastiger om beslissingen te nemen. Ik kan ook de dierentolk weer vragen, maar die heeft geen röntgenapparaat. Misschien als aanvulling op het fysieke deel.

Als een dierentolk jou helpt, moet je die zeker inschakelen. Maar de afweging 'fysiek is het onvoldoende maar mentaal/spiritueel is het in orde' vind ik wel vergezocht. Een paard kan zich - als vluchtdier - geen teken van zwakte veroorloven. Ze zien er dus bijna altijd goed uit, ook als ze bijna op omvallen staan. Dat is een overlevingsmechanisme dat je niet mag vergeten bij het nemen van je besluit(en).

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-08-25 16:39

Geplaatst door de TopicStarter : 01-08-25 16:39

Ik heb inderdaad wat dingen op een rij gezet.
En heb toen als eerste een afspraak met de dierentolk gemaakt

Dat was nadat ik een tijdje bij de grote Tinker had gestaan, en kon zien en voelen dat het vaak echt niet fijn voelt voor haar. Pfff. (Hoewel ze het volgende moment dan weer over de track kan galopperen - dat maakt het zo moeilijk.) Bij de meeste paarden die ik heb moeten laten inslapen de afgelopen jaren (er zijn hier een paar oudjes gegaan, en helaas ook een keer een jonkie) heeft de dierentolk me erbij begeleid zodat ik kon voelen dat het oké was. Zij heeft me overigens ook door het hele proces heen geholpen toen ik de Tinkers moest laten sederen om ze van hun mijt af te kunnen helpen, toen overzag ik het ook niet meer goed, en hielp ze me over mijn weerstand tegen het 'gif' dat nu eenmaal nodig is om de mijten te bestrijden, heen. Dat is het mooiste, als die werelden kunnen samenwerken.

De dierentolk kan pas over anderhalve week, wat eigenlijk prima getimed is. Want daarna stuurde ik mijn bekapster-annex-dierenarts een bericht of zij me zou kunnen helpen, maar ze heeft (nog) niet gereageerd. Waarop ik, ook na jullie laatste reacties, waarvoor dank, ineens net maar de knoop doorhakte en de 'reguliere' paardenarts heb gebeld. Hij komt woensdag. Ik vind het heel spannend, ergens, maar het voelt wel als een goede beslissing. Niet meer speculeren, maar (meer) helderheid.

Ik kan even niet terugvinden wie het zei, over de PSSM. Daar heb ik niet op laten testen, ik wist tot voor kort ook niet wat het was. Een paar maanden geleden ben ik erover gaan lezen en toen dacht ik bij sommige symptomen wel: oliebol, een of beide Tinkers zou dit toch niet hebben? Maar niet op getest, dus. Ik kan het aan de dierenarts voorleggen. Maar de basis die pssm paarden nodig hebben, hebben ze hier al: vrije beweging, suikerarm hooi enz. Alleen méér bewegen en vitamine E als supplement zouden dan een verschil kunnen maken, wat ik ervan begrijp. Maar goed, ik wacht het even af, er zit actie in de pijplijn.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-08-25 17:21

Geplaatst door de TopicStarter : 01-08-25 17:21

Maar wat jij zegt @Kendra, is een goed punt. Een paard gaat vanuit instinct gewoon dóór. Bij andermans paarden kan ik makkelijker zien en denken: laat dit paard alsjeblieft gaan, dit is niet goed en natuurlijk meer. Maar bij mijn eigen paarden vind ik dat dus lastiger.

**Geplaatst**: 01-08-25 17:26

Re: Hoe stop je met paarden houden? Dilemma's :(

Geplaatst: 01-08-25 17:26

Je ziet ze elke dag en dan vallen veranderingen minder op.
Filmen elke maand, foto's maken kan helpen en maak een lijst van wat moeten je paarden kunnen om volgens jouw de minimale kwaliteit van leven te hebben om paardwaardig te zijn. Dat is een checklist die je dus ook weer elke maand afvinkt/cijfers geeft afhankelijk van wat voor jouw het beste werkt.

**Geplaatst**: 01-08-25 18:01

Geplaatst: 01-08-25 18:01

Pssm1 kan je makkelijk en redelijk goedkoop zelf laten testen. Gewoon een paar haren trekken. Test bestellen en opsturen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-08-25 07:48

Geplaatst door de TopicStarter : 02-08-25 07:48

tamary schreef:
Je ziet ze elke dag en dan vallen veranderingen minder op.
Filmen elke maand, foto's maken kan helpen en maak een lijst van wat moeten je paarden kunnen om volgens jouw de minimale kwaliteit van leven te hebben om paardwaardig te zijn. Dat is een checklist die je dus ook weer elke maand afvinkt/cijfers geeft afhankelijk van wat voor jouw het beste werkt.

Da's een goeie qua structuur en overzicht, thanks Tamary! Zo zie je ook echt wat er verandert.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-08-25 07:49

Geplaatst door de TopicStarter : 02-08-25 07:49

belle_boef schreef:
Pssm1 kan je makkelijk en redelijk goedkoop zelf laten testen. Gewoon een paar haren trekken. Test bestellen en opsturen

Thanks! Ik kijk ook even wat de dierenarts hierover zegt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-08-25 14:13

Re: Hoe stop je met paarden houden? Dilemma's :(

Geplaatst door de TopicStarter : 07-08-25 14:13

Gisteren is dus de dierenarts geweest. Ik was heel nerveus van tevoren - en erna opgelucht. Dierenarts vond dat de paarden op zich een prima leven hebben en inslapen nu zeker niet aan de orde is. Het grootste ongemak bij de grote Tinker wordt volgens hem veroorzaakt door mijt - ik moet weer aan de gang met sokken zo goed als dat gaat scheren, en wassen. Over de artrose zei hij dat zoveel paarden dat hebben (en hij zelf ook) en dat ik me pas zorgen hoef te maken als een paard echt lusteloos wordt, niet graag meer gaat liggen omdat het weer opstaan zo moeizaam gaat. Dus weinig gaan liggen en als ze eenmaal liggen, dan ook lang blijven liggen.
Voor de kleine Tinker weet ik nu dat een deken omdoen (deed ik af en toe) wel zin heeft, en dan ook 's nachts, dat dan de knutten het ergst zijn; dat wist ik niet. Hij was het eens met mijn Groene Os aanpak, dat het een kwestie is van de weerstand verbeteren.
Testen op PSSM vond hij niet nodig, omdat dat alleen een probleem is als je wilt rijden en het voer nu al laag in suikers is.
Ik was dus zo blij en opgelucht na afloop - vooral het zorgen maken om de grote Tinker had me meer gedaan dan ik dacht, en dat ze het volgens hem merendeels prima heeft maakt mij weer blij dat ze er allemaal nog zijn. Er is nog steeds hetzelfde werk, dezelfde uitgaven enzovoort, maar mijn doemdenken is weg en dat maakt verschil. Kan ik met de bekapster-annex-holistisch-dierenarts nog kijken naar aanvullende behandelingen.

**Geplaatst**: 07-08-25 14:43

Re: Hoe stop je met paarden houden? Dilemma's :(

Geplaatst: 07-08-25 14:43

Wat fijn om te lezen. Soms kun je jezelf onbewust helemaal vastdenken Ik herken het helaas. Ik vraag me in mijn hoofd ook wel vaak af, doe ik het wel goed en soms is paarden houden gewoon ook niet leuk. Het is echt een opoffering waar je stiekem ook wat voor terug wilt.

**Geplaatst**: 07-08-25 14:44

Geplaatst: 07-08-25 14:44

Fijn TS. Soms zitten we zo vast in ons eigen gepieker. Zo even sparren met de dierenarts geeft dan weer helderheid.
Alsnog vind ik dat ondanks dat de dieren het nog goed hebben, jij en je partner ook voor jezelf mogen kiezen. Voel je niet verplicht nu nog jaren door te gaan omdat de dierenarts ze er goed bij vindt staan. Je moet ook geld, wil en motivatie ervoor hebben.