Mijn Connemara ruintje staat 24/7 buiten. In de winter als het niet al te nat is weidegang, als het wel erg nat is dan alleen op het track dat rondom een wei van ci 1 hectare loopt, met daaraan vast een paddock van geschat 15 x20 en een schuilstal. s nachts wordt hij opgesloten op het paddock met schuilstal. Overdag dus het track erbij en als het kan de wei.
Kortom: Ruimte genoeg om zich uit te leven, te spelen, bokken en sprinten. En daar maakt hij ook graag en veel gebruik van..
Maar:
Zodra het heel erg nat is, of juist als de boel hard bevroren is, dan houdt hij daar overduidelijk rekening mee, en speelt en sprint hij heel veel minder tot niet. En als dit dan een aantal dagen aanhoudt en je gaat hem dan rijden in een bak met een fijne bodem...
Oeehh
Fijne bodem onder de voeten...
Dusssss


Wat ik maar wil zeggen:
Ruimte is niet alles... Gewoon een fijne bodem om op te kunnen spelen kan ook essentieel zijn.
TS: Ik zou als dat kan mezelf in deze periode beperken tot longeren, als dat wel nog kan en mag, en pas weer gaan rijden als er aan de basis voorwaarden voldaan is: voldoende hebben kunnen spelen. Niemand zit te wachten op ongelukken, en als je paard normaal braaf is zou ik nu de makkelijkste weg kiezen (of.. als je het kunt en durft: inderdaad al rijden na het warm stappen je paard gewoon direct een tijdje lekker laten galopperen )