superpony schreef:Een 15 jarige kan heel wijs zijn en ook heel handig met paarden. Dat ze gek is op haar jaarling staat los van haar leeftijd. Ik ben 50 en de grootste penny als het om de dieren gaat.
Wij hadden een track rondom en ze gingen ook niet graag naar achter ook al was daar een ruime overdekte hooibar. Ik heb meerdere routes gemaakt zodat ze altijd overal heen kunnen.
Vooraan bij de stal en bij ons huis is duidelijk wel hun fijne plek, maar nu ze meer mogelijkheden hebben om te kiezen bewegen ze veel meer. Ook hebben we nu steeds meerdere hooiplekken bij elkaar. Ervaring leert ons dat zelfs als paarden apart staan, ze toch graag in elkaars buurt willen zijn. Of je moet echt meerdere hechte koppels hebben, maar dat is vaker in de grotere kuddes.
Er zijn te weinig hooiplekken voor het aantal paarden. Kijk of er meer plekken mogelijk zijn. Dat stimuleert ook echt het bewegen wat vaak het doel is van een track.
Zorg dat er ruimte genoeg is bij de hooiplekken om te passeren.
Zorg dat er nooit doodlopers zijn. Zeker met paarden van klanten/vreemden wil je geen risico's nemen.
Hopelijk kan je dit bespreken en is de stal ook vooruitstrevend. Maar zoals bij de meeste plekken is een leuke pp niet in 1keer klaar en hebben ze misschien nog wel plannen.
Ruinen blijven vaak speels. Mijn ruin is nu 25 en toen de jongens kwamen was hij echt de leukste oom. Maar het spelen wordt vaak wat harder en dan moet er ruimte zijn om ook weer rust te krijgen, samen te eten, te slapen etc.
Zijn er camera's? Weten jullie hoe vaak je ruin zich zo gedraagt? Als er regelmatig mensen tussen lopen die misschien ingrijpen of een paard uit de kudde halen, voertjes bij zich hebben etc, kan dat ook een reactie veroorzaken die er misschien niet is als ze hun ding samen doen.
Doe jij zelf veel met je ruin?
Mijn merrie en daarvoor ook haar moeder kunnen best een beetje chagrijnig worden als ze weinig doen. Dat kan ook vrije beweging zijn die bijv minder is bij echt slecht weer of als ik alles had afgesloten bij teveel opvriezen.
Dan doe ik eerst een werkje en dat scheelt enorm.
Mijn oude merrie stond met 2 ruinen en was er echt heel goed mee. De shet kwam terug van paar dagen Utrecht en had blijkbaar een lucht bij zich. Ze viel hem vreselijk aan. Dus eruit gehaald, haar aan het werk gezet en op een vreemde plek weer gekoppeld.
Toen hij geopereerd moest, de dag dat hij terug kwam haar al ergens anders gezet en weer aan het werk en toen daar weer bij elkaar en samen naar hun eigen plek.
Een hersenwerkje kan je ook proberen. Geef hem wat te doen zodat hij misschien al wat meer verzadigd is.
Mn omschrijving kwam misschien een beetje rot over maar was wel een feitelijke omschrijving. Is niet gewoon een sneer. Maar was oprecht niet bedoeld om rot over te komen.
Doodlopers zijn er gelukkig niet.
Mijn haflinger doet te weinig ja. Paar keer per week longeren en/of wandelen (dan wel >1uur wandelen). Maar op dit moment ben ik afhankelijk van mijn verzorgster ivm bekkeninstabiliteit. Kan zelf zga niks.
Heb het al met een mede-stalgenoot erover gehad, waar ik al lange tijd mee samen heb gestaan op de vorige stal. Die wil wel ondersteunen in extra beweging geven. Had me ook al bedacht dat dit misschien zou helpen.
Bedankt voor je adviezen in ieder geval! Het is nu even afwachten of we er nog iets mee kunnen. Ik hoop het!