Bokt.nl

JeanneV schreef:

Neem je verlies.... leer een harde les... en ga verder... Dit overkomt je als je onervaren bent en leren kost nou eenmaal geld...

Myrkvi schreef:

Evamarie schreef:

Dit is toch echt rechtzaakwaardig hoor! Je zou hier een deurwaarder op moeten zetten. Komt het paard bij een handelaar of particulier vandaan?

Een particulier die regelmatig paarden te koop aanbiedt

Pantykous schreef:

JeanneV schreef:

Neem je verlies.... leer een harde les... en ga verder... Dit overkomt je als je onervaren bent en leren kost nou eenmaal geld...

Voor 10 ruggen zou ik ook wel even checken of er nog wat te halen viel. Het blijft een dure les.

sasja0705 schreef:

En particulier die REGELMATIG paarden te koop aanbiedt...
Bestaat niet!

Babootje schreef:

1. Je hebt bij een handelaar gekocht dus er is sprake van een consumentenkoop.
2. Het gaat om een paard met een "verborgen gebrek" . Er is sprake van non-conformiteit, d.w.z. dat de pony niet beantwoordt aan het doel waarvoor je deze hebt gekocht.

Wel moet je zeker weten dat de pony die je hebt gekocht ouder is dan de handelaar beweert.
Het onderzoek naar de papieren van je pony helpen daar natuurlijk wel bij. Stap 1 is dus dat laten vaststellen bij een dierenarts.
Dat de handelaar beweert van niets te weten, is helemaal niet relevant. Een verborgen gebrek kan ook verborgen zijn geweest voor de verkoper (al vermoed ik zomaar dat hij het wist). Maar als handelaar is hij gewoon verantwoordelijk dat wat hij verkoopt ook beantwoordt aan wat hij aanprijst.
De termijn van reclameren is binnen de consumenten koopwet een half jaar, maar deze is of wordt opgerekt naar een jaar. (Ik weet niet of dit al van kracht is). In dit geval is - als de Franse papieren ook daadwerkelijk bij het paard horen en de DA heeft de leeftijd bevestigd de termijn minder relevant.

Wat je het beste kan doen is nu snel de verkoper/handelaar schriftelijk te melden dat je de koop wil ontbinden wegens dwaling. In principe moet hij volgens de wet wel in staat gesteld worden jou een andere pony te leveren. (Dit heeft hij blijkbaar eerder gedaan)
Daarbij wil je natuurlijk ook de door jou gemaakte dierenartskosten van hem terug. Daar krijg je wel geharrewar door maar zo'n claim is wel kansrijk, omdat zijn klachten nauw samenhangen met "het gebrek" (de leeftijd van de pony) en zul je waarschijnlijk in rechte moeten afdwingen.
Ik snap je gevoel over de pony, maar je zou altijd nog een middeling kunnen vragen bij de rechter om ervoor te zorgen dat de pony niet meer terug gaat naar de handelaar.

anjali schreef:

Een dergelijke rechtszaak duurt minstens een jaar,de uitkomst is niet zeker,en al die tijd moet je het paard op stal houden wat in geval van een pensionstalling flink duur wordt en ook kunnen er nog noodzakelijke medische kosten bijkomen.Het paard heeft hier ook allemaal niets aan want voor een dier is het beter dat hij een eigenaar heeft die blij met hem is.

anjali schreef:

Ik heb (lang geleden) ook eens gehoord over een aangekocht paard met paspoortverwisseling.De kopers hadden meer betaald dan het paard eigenlijk kostte. De verwisseling kwam uit en ze kregen de aanbieding om het paard te ruilen voor het paard waar het paspoort eigenlijk van was.Maar ze waren inmiddels zo gehecht geraakt aan het verwisselde paard dat ze het niet meer wilden omruilen tegen het duurdere waar ze dus eigenlijk voor betaald hadden.Zoiets gun je een dier toch,dat hij baasjes krijgt die dol op hem zijn.

FloortjeM schreef:

De wet definieert niet dat de consumentenbescherming van toepassing is als de verkoper een 'handelaar' is (hoewel dat in de volksmond lekker bekt), de wet bepaalt: 'als de ene partij handelt in de uitoefening van zijn beroep of bedrijf en de andere partij niet'. Nu, wanneer is iets je beroep of bedrijf? Dat verschilt van situatie tot situatie. Dat kan zijn dat iemand je drie paarden heeft laten zien, en niet alleen die ene, of een trailer met een bedrijfsnaam, of dat iemand zich op sociale media voordoet als iemand die er zijn brood mee verdient. Het hebben van een (fulltime) andere baan wil niet altijd zeggen dat je niet als professional te werk gaat. Maar als je 3-4 keer per jaar een paard inkoopt met het oogmerk dit door te rijden/verder te trainen en dan te verkopen op een wijze waarop je uit de kosten bent/winst maakt, dan ben je wel aan te merken als iemand die handelt in de uitoefening van beroep of bedrijf.

In deze kwestie maakt dit echter volstrekt níets uit. het enige verschil is namelijk wie er moet bewijzen of het 'gebrek' er op het moment van leveren al zat. En het is niet zo dat het paard bij levering wel 14 was, maar vier maanden later ineens 24. Dus als je hard bewijs hebt dat het paard uit 1998 is, heb je die bewijsdruk-verschuiving helemaal niet nodig, omdat het hier om een gebrek gaat dat niet na de levering ontstaan kan zijn, maar altijd al in het paard zat.

Het verhaal is wel vreemd, omdat het paard gekeurd is (waarbij de chip met geboortedatum moet zijn gecontroleerd), en omdat de tandarts daar toen naar gekeken heeft.

Al met al zit je nu met een paard dat op dit moment misschien nog best te rijden is (hoewel ik met een paard van 24 echt wel anders om zou gaan qua management dan met een paard van 14, die in de bloei van zijn leven is), weet je nu al dat het geen langdurige kwestie zal worden. Voor een paard van 24 had je ook deze prijs niet betaald. Of de verkoper hiervan weet, is juridisch niet relevant (hoewel het wel eens invloed op de sympathie van de rechter kan hebben), het gaat erom dat er sprake is van een hoedanigheid van het paard waarvan je geen weet had die het paard duurzaam ongeschikt maken voor wat je ermee voor ogen had (serieus optrainen voor de sport, nog zeker tien jaar plezier van hebben voor je m met pensioen stuurt). Dat het paard op dit moment wel bereden kan worden, staat daar niet aan in de weg. Dit paard is dus a) non-conform en b) je hebt serieus gedwaald ten aanzien van de hoedanigheid van het paard. En als de verkoper stelt dat hij of zij daar ook niks van wist, ligt het in de rede dat die gemeenschappelijke dwaling niet voor jouw rekening en risico behoort te komen (tenzij het echt doodeenvoudig was om te achterhalen dat het paard 10 jaar ouder is, dan kan de situatie wel weer juridisch anders liggen, mocht het op het dwalingsvraagstuk uitkomen).

Dus: geen genoegen nemen met 'ik weet hier niks van', zorgen dat je je documentatie op orde krijgt. En het dan aan de rechter voorleggen.

En ja, procederen is vaak een lang en kostbaar verhaal, maar je hebt nu ook hoge kosten gehad (die je vermoedelijk niet had gehad als je wist dat het paard al 24 was, nog los van dat je het paard niet gekocht zou hebben). Wat je kan doen, is in een 'voorlopige maatregel' aan de rechter vragen of de wederpartij hangende de procedure de zorg voor het paard op zich moet nemen, tegen terugbetaling van de koopprijs. Je kan dat in de bodemprocedure als tussenoplossing vragen. Dat is heel beperkt kostenverhogend, maar zorgt er wel voor dat jij niet met een aftakelend paard blijft zitten, waarvan het maar zeer de vraag is of je die kosten ooit terug krijgt. In mijn ervaring wordt de zaak vaak geregeld als het paard eenmaal gedwongen terug naar de verkoper moet.

Succes!

Duhelo schreef:

anjali schreef:

Ik heb (lang geleden) ook eens gehoord over een aangekocht paard met paspoortverwisseling.De kopers hadden meer betaald dan het paard eigenlijk kostte. De verwisseling kwam uit en ze kregen de aanbieding om het paard te ruilen voor het paard waar het paspoort eigenlijk van was.Maar ze waren inmiddels zo gehecht geraakt aan het verwisselde paard dat ze het niet meer wilden omruilen tegen het duurdere waar ze dus eigenlijk voor betaald hadden.Zoiets gun je een dier toch,dat hij baasjes krijgt die dol op hem zijn.

En dit is relevant waarom?

In jouw verhaal was het maar zo netjes geweest dat de verkoper het verschil in bedrag zou teruggegeven hebben, als ze liever niet wilden wisselen.

Ts heeft in die geval ruim 4 K betaald voor een paard van 24, de kosten die er bij kwamen zijn zuur, maar gewoon pech, maar verkoper heeft imo minstens de plicht om het paard terug te nemen OF een deel van de aankoopprijs naar werkelijke waarde (en hier zou het toch over een 3 K gaan) terug te geven.

anjali schreef:

Ik heb (lang geleden) ook eens gehoord over een aangekocht paard met paspoortverwisseling.De kopers hadden meer betaald dan het paard eigenlijk kostte. De verwisseling kwam uit en ze kregen de aanbieding om het paard te ruilen voor het paard waar het paspoort eigenlijk van was.Maar ze waren inmiddels zo gehecht geraakt aan het verwisselde paard dat ze het niet meer wilden omruilen tegen het duurdere waar ze dus eigenlijk voor betaald hadden.Zoiets gun je een dier toch,dat hij baasjes krijgt die dol op hem zijn.

anjali schreef:

Dit is relevant omdat ik vind dat nu alleen over geld en bedriegende verkopers wordt gesproken en weinig over het lot van het paard zelf. Ik vind dat altijd zo sneu.

Myrkvi schreef:

Verkoper wil het paard absoluut niet terug.
Ik wil niet dat ze de handel in gaat, dat paardje verdient dat zeker niet
Ik ben aan het overwegen om haar misschien te schenken aan een zorgboerderij of als weidemaatje/recreatie paardje aan te bieden aan iemand die er af en toe nog een bosrit mee wilt maken, ook voor kinderen is ze heel geschikt.

FloortjeM schreef:

De wet definieert niet dat de consumentenbescherming van toepassing is als de verkoper een 'handelaar' is (hoewel dat in de volksmond lekker bekt), de wet bepaalt: 'als de ene partij handelt in de uitoefening van zijn beroep of bedrijf en de andere partij niet'. Nu, wanneer is iets je beroep of bedrijf? Dat verschilt van situatie tot situatie. Dat kan zijn dat iemand je drie paarden heeft laten zien, en niet alleen die ene, of een trailer met een bedrijfsnaam, of dat iemand zich op sociale media voordoet als iemand die er zijn brood mee verdient. Het hebben van een (fulltime) andere baan wil niet altijd zeggen dat je niet als professional te werk gaat. Maar als je 3-4 keer per jaar een paard inkoopt met het oogmerk dit door te rijden/verder te trainen en dan te verkopen op een wijze waarop je uit de kosten bent/winst maakt, dan ben je wel aan te merken als iemand die handelt in de uitoefening van beroep of bedrijf.

In deze kwestie maakt dit echter volstrekt níets uit. het enige verschil is namelijk wie er moet bewijzen of het 'gebrek' er op het moment van leveren al zat. En het is niet zo dat het paard bij levering wel 14 was, maar vier maanden later ineens 24. Dus als je hard bewijs hebt dat het paard uit 1998 is, heb je die bewijsdruk-verschuiving helemaal niet nodig, omdat het hier om een gebrek gaat dat niet na de levering ontstaan kan zijn, maar altijd al in het paard zat.

Het verhaal is wel vreemd, omdat het paard gekeurd is (waarbij de chip met geboortedatum moet zijn gecontroleerd), en omdat de tandarts daar toen naar gekeken heeft.

Al met al zit je nu met een paard dat op dit moment misschien nog best te rijden is (hoewel ik met een paard van 24 echt wel anders om zou gaan qua management dan met een paard van 14, die in de bloei van zijn leven is), weet je nu al dat het geen langdurige kwestie zal worden. Voor een paard van 24 had je ook deze prijs niet betaald. Of de verkoper hiervan weet, is juridisch niet relevant (hoewel het wel eens invloed op de sympathie van de rechter kan hebben), het gaat erom dat er sprake is van een hoedanigheid van het paard waarvan je geen weet had die het paard duurzaam ongeschikt maken voor wat je ermee voor ogen had (serieus optrainen voor de sport, nog zeker tien jaar plezier van hebben voor je m met pensioen stuurt). Dat het paard op dit moment wel bereden kan worden, staat daar niet aan in de weg. Dit paard is dus a) non-conform en b) je hebt serieus gedwaald ten aanzien van de hoedanigheid van het paard. En als de verkoper stelt dat hij of zij daar ook niks van wist, ligt het in de rede dat die gemeenschappelijke dwaling niet voor jouw rekening en risico behoort te komen (tenzij het echt doodeenvoudig was om te achterhalen dat het paard 10 jaar ouder is, dan kan de situatie wel weer juridisch anders liggen, mocht het op het dwalingsvraagstuk uitkomen).

Dus: geen genoegen nemen met 'ik weet hier niks van', zorgen dat je je documentatie op orde krijgt. En het dan aan de rechter voorleggen.

En ja, procederen is vaak een lang en kostbaar verhaal, maar je hebt nu ook hoge kosten gehad (die je vermoedelijk niet had gehad als je wist dat het paard al 24 was, nog los van dat je het paard niet gekocht zou hebben). Wat je kan doen, is in een 'voorlopige maatregel' aan de rechter vragen of de wederpartij hangende de procedure de zorg voor het paard op zich moet nemen, tegen terugbetaling van de koopprijs. Je kan dat in de bodemprocedure als tussenoplossing vragen. Dat is heel beperkt kostenverhogend, maar zorgt er wel voor dat jij niet met een aftakelend paard blijft zitten, waarvan het maar zeer de vraag is of je die kosten ooit terug krijgt. In mijn ervaring wordt de zaak vaak geregeld als het paard eenmaal gedwongen terug naar de verkoper moet.

Succes!

Sky_As schreef:

even een oprechte vraag:
Maar de verkoper heeft helemaal geen overleg gehad over de behandeling?
Want het is natuurlijk voor een verkoper ook wel wat, als je een paard verkoopt (nu gaat het over de leeftijd, maar zo zijn er natuurlijk nog 101 dingen wat een paard kan hebben die de verkoper misschien echt niet wist).
Stel je voor dat de koper, dan zonder enig overleg een dier voor 15.000 laat opereren, en dan achteraf zou willen die kosten te verhalen op de verkoper, is dat dan niet wat laat? (Zeker bij bijv. een aanschaf van 3000-4000 euro)
Misschien had de koper wel gelijk gezegd, kom maar, ik neem hem terug en ik laat hem wel inslapen of net wat.
Dan zou je als verkoper van een paard van 3000 euro, uiteindelijk een koper misschien wel 20.000 euro terug moeten betalen?

Dan durf je toch ook geen paard meer te verkopen?
Het is echt een oprechte vraag, omdat ik wel benieuwd ben hoe het wettelijk zit?

(het slaat dus niet perse op dit verhaal, maar gewoon verkoop in het algemeen)

JeanneV schreef:

Kun je ook voorrekenen wat dit kost? Realistisch salaris advocaat x realistisch aantal uren... bijkomende kosten...

Myrkvi schreef:

Paard was eerder verkocht geweest en gekeurd, paard werd paar dagen later terug gebracht want contact verliep niet goed of iets? Precies weet ik het niet meer, verkoper vertelde er geen fijn gevoel bij te hebben en wou het beste voor het paard waarna paard aan ons werd aangeboden.
Wij gingen er vanuit dat het keuringsrapport eerlijk is beoordeeld waardoor wij er op dat moment vanuit gingen dat het prima was.
Zelf nog achter desbetreffende dierenarts aangebeld om navraag te doen.
Achteraf natuurlijk niet slim maar nooit bij stil gestaan op dat moment