FloortjeM schreef:Als je op een pensionstal staat, moeten de geboden faciliteiten bruikbaar zijn voor het doel waarvoor ze bestemd zijn. Dus in een box moet een paard veilig kunnen staan, in een gangpad moet een paard veilig kunnen staan en/of lopen, de wei moet een deugdelijke afrastering hebben en de bak moet een bodem hebben die geschikt is voor normaal gebruik.
als je gaat springen, dan weet je vooraf dat je meer van de bodem gaat vragen dan als je een manege-lesje gaat rijden, of als je gaat dressuren. je gaat scherp draaien, je gaat afzetten en landen. Dan is - eerlijk gezegd - 20 cm die 'los' op een spekgladde bodem ligt, ook al niet voldoende. De bak was dus voor springen niet direct geschikt. Is echter dat springen 'normaal gebruik'? in mijn optiek is het bijzonder gebruik. Als de springlessen dan vanuit de manege worden gegeven, is dat best wel een punt van aandacht. Om daarbij tot aansprakelijkheid te komen, moet mede rekening worden gehouden met ieders aandeel, de 'omstandigheden van het geval', maar zeker ook hoe het ongeluk precies is ontstaan. Als jouw standpunt is: de bak was voor dit gebruik niet geschikt, terwijl ik mocht verwachten dat de bak wel geschikt was en DAAROM heb ik nu schade, zul je moeten aantonen dat de enige rede (of in ieder geval hoofdreden) van de schade is dat de bak niet goed was. Dat betekent dat iedereen op ieder paard op die plek op die manier onderuit was gegaan. En dat kun je vermoedelijk niet goed aantonen, omdat het een samenloop was van ruiterkunst, een net onhandig neergezet been, een moment van disbalans en hoppa, daar ga je. O ja, en ter aanvulling: je moet ook aantonen dat de schade los staat van het paard, dus dat ieder paard min of meer deze schade zou hebben opgelopen (en dat het paard niet bijvoorbeeld al een zwakkere pees had, of een bijzondere beenstand, of dat de ijzers er eigenlijk al een fractie lang onder zaten of weet ik veel wat) en dat dat schade is waar je als gemiddelde paardeneigenaar niet zo nu en dan rekening mee hebt te houden.
Echter, en dat lijkt mij hier ontzettend relevant: in de paardensport en in aansprakelijkheidszaken als deze, wordt eigenlijk altijd wel een behoorlijk aandeel eigen schuld in aanmerking genomen, omdat je nu eenmaal vrijwillig op een levend vluchtdier gaat zitten en daar zitten nu eenmaal risico's aan. In dit geval zit de 'eigen schuld' er niet in dat het paard raar is gaan doen, maar wel in dat jullie je pony willens en wetens aan dit risico hebben blootgesteld. Je zegt heel uitdrukkelijk (en dat zet je voor het gemak ook maar direct op internet) dat je heel goed wist dat die bodem heel gevaarlijk was, dat er hoeken waren waar je eigenlijk niet langs kon, dat er door de springinstructeur hoeken werden afgezet en dat jullie hierbij aan het meten zijn geweest. je schrijft dat je 'de bodem in de gaten' aan het houden was. Dat betekent: ik voorzie dat er een ongeluk zal gebeuren, ik ga monitoren waar en wanneer en hoe dat ongeluk gebeurt. En nu ben je daar zelf het lijdend voorwerp van.
In het kader van de 'bewuste risicoaanvaarding' verwacht ik dat je niet al te ver zal komen.
Kort en goed: als je wil procederen zul je in ieder geval over de hobbel heen moeten van de causaliteit: alleen de ondeugdelijke bak, waarvan jij mocht verwachten dat die voor dit gebruik geschikt was, maar wat die niet bleek te zijn, is de oorzaak van de schade. En om je schade vergoed te krijgen zul je over de hobbel moeten dat je wist dat de bak niet goed was, er toch in ging springen en dat de schade die je daarbij vreesde, zich verwezenlijkte, maar dat dat meer in de risicosfeer van de stalhouder ligt dan in jouw risicosfeer.
Interessant!
Maar hoe zit dat dan als je les krijgt? Als ik in deze bak springles krijg. Ik mag er dan toch vanuit gaat dat degene die les geeft de professional is en dat die kan beoordelen of de situatie veilig genoeg is voor dit doel?
Geplaatst: 13-04-20 11:07 
