gefeliciteerd!
Ik had ook dit probleem en werd gewoon met krukje en al gelanceerd. Dus toen dacht ik ; het krukje is blijkbaar een 'ding' geworden. Dus toen gewoon gaan wandelen in de bak en steeds krukje weer neerzetten aan de ene kant en dan aan de andere kant van het paard. Rondjes eromheen lopen en erop en afstappen, en paard bewust over het krukje proberen te laten lopen. (Dan ineens ziet ze hem wel grinnik en met mij erop niet hihi jaja)
Daarna op het zadel gaan kloppen/duwen in een ritmisch tempo net zo lang tot ze stil stond en dan meteen stoppen. Ook met krukje net zo lang meelopen als ze ervoor wijkt totdat ze stilstaat en dan meteen krukje stilhouden. Ook de beugels tegen haar aan laten vallen net zolang tot ze stilstaat (dus gewoon meelopen) en meteen stoppen als ze stilstaat.
Na een tijdje heeft ze door; ah het is helemaal niet eng of spannend en kon ik gewoon opstappen.
Zelfde gedaan bij stilstaan tijdens singelen/opzadelen maar dan wel iedere keer terugzetten op dezelfde plek.
Maargoed, ik heb het wel over een paard wat net beleerd is. Maar toch denk ik dat het vaak met angst te maken heeft en wij als mensen geneigd zijn snel te willen terwijl het paard soms ff niet snapt dat het niet zo eng is oid. Of dat wij het paard vast laten houden om er zo snel mogelijk op te kunnen gaan en we dus eigenlijk het probleem omzeilen. Laat het paard merken dat een zadel niet meteen betekent opstijgen of rijden maar dat het ook wel eens anders kan zijn en de associatie met opstijgen + zadel oid niet meteen is "oeh dan ga ik wegrennen"
Heb zelf ook wel eens een paar rondjes achter het zadel op de kont van een engels volbloed gezeten omdat ze wegsprong en dat vond ik niet zo grappig

m.i. is straffen met zweep uit den boze omdat weglopen een vluchtreactie is en dus angst is en belonen met snoepjes is denk ik teveel korte termijn als in een trucje aanleren. Laten inzien dat wat het paard denkt vanuit zijn instinct niet klopt geeft vertrouwen, en lange termijn oplossing.