rebekkaa schreef:mijn instructrice heeft het ook niet altijd bij het rechte eind heeft als het gaat om de omgang met paarden, dat is best wel irritant. Het komt denk ik heel veel voor!
jah die van mij ook af en toe dan corrigeer ik haar gewoon
Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola

anketje_ schreef:rebekkaa schreef:mijn instructrice heeft het ook niet altijd bij het rechte eind heeft als het gaat om de omgang met paarden, dat is best wel irritant. Het komt denk ik heel veel voor!
jah die van mij ook af en toe dan corrigeer ik haar gewoon
claudia_lady schreef:Waar ik me juist heel erg aan kan ergeren , is als een instructeur alleen maar bezig is met je houding .

)
shan schreef:WhySoWhite schreef:Haha, heb weer een leuke gehoord! '' Wat is nou het verschil tussen aan de teugel en nagevelijk? Instructrische '' Niks' dat is precies het zelfde![]()
HAHA
Leg jij dan het verschil eens precies uit?
Dus een paard dat '' aan de teugel
) loopt is NIET per definitie nagevenlijk. 
Citaat:Aan de teugel vind ik gewoon ''penny taal'' dat een paard aan de teugel is ( hoofd laag heeft) betekent niet per definitie dat het paard over de rug loopt/los laat/los kan laten. Van achter naar voor is en betekend ook zeker niet dat het paard automatisch zijn achterhand gebruikt. Een nagevelijk paard is van achter naar voor gereden word, en volgt de hand van de ruiter paard heeft aanleuning en gebruikt de achterhand voldoende/goed.
Ik zie zoveel paarden die hun hoofd laten zakken / rond getrokken worden) maar die overal nog vast zitten en nergens los laten en waarbij de achterhand er ergens in 2 delen achter aan bungelt.... Jaaaaa maar hij loopt toch ''aan de teugel'' wat een woord is het trouwens ook he.. Klinkt echt alsof dat ene ''mevrouw'' Aan de teugel'' het verzonnen heeft. T woord slaat echt compleet nergens op Dus een paard dat '' aan de teugel ) loopt is NIET per definitie nagevenlijk.
)CM_ schreef:Orun stelt ook niet zoveel meer voor, laten we eerlijk zijn.
Nageeflijkheid betekend naar wat mij altijd geleerd is , het ontspannen van nek en kaakgewricht.
Aanleuning is wat daarna moet gaan volgen, dat het paard dus vanuit het meer ondertredende achterbeen de hand gaat aannemen..
bertie schreef:claudia_lady schreef:Waar ik me juist heel erg aan kan ergeren , is als een instructeur alleen maar bezig is met je houding .
Ja, daar kan me me ook aan ergeren, aan die 'zit-gurus'..
Natúúrlijk is een goede zit belangrijk, maar het gaat naar mijn idee vooral om een effectieve zit.
Een zit die ervoor zorgt dat iemand een paard weinig stoort, een zit die ervoor zorgt dat een paard beter gaat lopen.
Want in dressuur is gaat het om kwaliteit van de beweging, dat is nummer één.
Ik ken inderdaad zo'n zit-guru, en dan denk ik "wanneer ga je nou eens rijden"
En ik denk óók: "arm paard". Want bij die zit-gurus moet het paard zich aanpassen aan het onvermogen van de ruiter om de beweging van het paard te volgen.
Terwijl de ruiter toch eigenlijk het paard moet faciliteren om zijn beweging te ontwikkelen.
petitparis schreef:ik vermoed van wel aangezien zij en haar paard best vooruit gegaan zijn, maar zoals ik kan verstaan, voelt ze alles veel te laat omdat ze continue aan het luisteren is en instructies opvolgd. Dus ze merkt het altijd net te laat dat het "goed" zit.
@2meisje2: dat "truucje" om op het binnenbeen te gaan lichtrijden om aan te springen is wel vaker gebruikt en vind ikzelf ook heel goed om een jong/groen paard te leren aanspringen. doorzitten heeft op dat moment weinig zin. Alleen dat van die hand is imo iets minder "correct"