succesverhalen over angst overwinnen

Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
wilma_b
Berichten: 286
Geregistreerd: 15-12-09

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 06-03-10 10:23

Wat mij nu invalt. Zijn er ook mannen die bang zijn? Of zijn het alleen maar vrouwen/meisjes?
Ik heb eigenlijk het idee dat bange mannen er gewoon niet aan beginnen en wij (de vrouwen) de dapperen zijn.
Is niet vervelend bedoeld hoor :)

silvia486
Berichten: 146
Geregistreerd: 24-02-09

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-03-10 10:38

oakland1990; wat voor bach druppels zijn dat?
mischien wat voor deze broekpoeperd hahahahha |(
en ja idd weinig mannen die angst hebben? of durven die er niet vooruit te komen ;)

rockwitch

Berichten: 12441
Geregistreerd: 16-08-07
Woonplaats: Oosterhout NB

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-03-10 14:10

De eerste keer dat ik echt bang werd om te rijden was toen ik op de manege reed. Het was toen stormachtig weer en er waren van die raampjes achterin de bak half open, dus de wind gierde erdoorheen, en het maakte ontzettend herrie.
Toen gingen er elke keer een paar pony's aan de kletter, waaronder die van mij. Dat vond ik na een paar keer al niet meer zo grappig, toen vlogen we er weer vandoor, pony struikeld, we maken een salto (pony had gelukkig niks) en toen lag ik op de grond, pony ernaast. Die stond wel gelijk weer op. Ik ben toen weer op de pony gezet al hadden ze me eigenlijk moeten laten liggen, want ik ben zo raar gevallen dat iedereen dacht dat mijn nek gebroken was. Toen bleek de dag erna mijn arm gebroken te zijn (amper last van gehad, merkte het pas toen ik mijn haar wilde wassen) Door die val heb ik toen een jaar niet durven rijden, toen weer geprobeert want had ook een eigen pony. Later reed ik weer overal op, boeide me niks, maar nu is die angst weer helemaal terug.
Ik was er voor die val natuurlijk ook al vaak genoeg afgekletterd, maar ja lachend weer erop. Daarna ben ik misschien nog 1 of 2 keer gevallen, maar nooit meer zo als die ene keer.

Margje

Berichten: 2534
Geregistreerd: 26-04-01
Woonplaats: Etten

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-03-10 14:39

ateo schreef:
Oh ja, bij die strubbelingen liep hij ook nog eens een paar stoeltjes overhoop. Nou, mooi dat hij daar niet van op de kletter ging. Volgens mijn man en mijn instructeur kan ik me geen braver paard wensen. Menig andere zou ervan hevig vandoor gaan.

Dan had ik er al naast gestaan hoor! Nu niet, maar als ik net in zo'n dipje zat als jij nu... Komt vast goed, zie je het al weer wat meer zitten nu je even opnieuw bent begonnen? Mijn pony is trouwens ook niet bang voor wind, maar ik wel :D.
Misschien zijn er ook wel mannen die bang zijn maar zijn die gewoon niet zo gek om ondanks dat toch op een paard te klimmen? Die gaan gewoon lekker voetballen ofzo...

Anya
Berichten: 32776
Geregistreerd: 01-02-02
Woonplaats: Hengelo

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-03-10 14:43

Ik ben nooit maar dan ook nooit bang geweest.
Tot ik van mijn jonge paard afkieperde die letterlijk uit het niets een rodeo startte omdat hij weggestuurd werd van een nieuw paard waar hij kennis mee wilde maken. Hij was aan het puberen en had voordien nooit zoiets gedaan. Ik was er ook niet alert op. Ik viel hard en kon er niet direct weer op. En daarna was ik bang. Niet voor andere paarden, ik stapte rustig op bokkers of steigeraars, maar voor dat paard.

Als hij maar één rare beweging maakte spande ik, waardoor hij weer onzeker werd.

Ik heb iemand anders gevraagd mijn paard te rijden. Daarna stapte ik uit. Tot dat goed ging. Daarna ben ik zelf weer gaan rijden maar aan de longeerlijn. Daarna klikten we als het goed ging de lijn los. Zo ben ik stapje voor stapje over mijn angst voor Wiz heen gekomen en nu rij ik heb gewoon weer normaal.

wilma_b
Berichten: 286
Geregistreerd: 15-12-09

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 06-03-10 20:29

Margje schreef:
ateo schreef:
Oh ja, bij die strubbelingen liep hij ook nog eens een paar stoeltjes overhoop. Nou, mooi dat hij daar niet van op de kletter ging. Volgens mijn man en mijn instructeur kan ik me geen braver paard wensen. Menig andere zou ervan hevig vandoor gaan.

Dan had ik er al naast gestaan hoor! Nu niet, maar als ik net in zo'n dipje zat als jij nu... Komt vast goed, zie je het al weer wat meer zitten nu je even opnieuw bent begonnen? Mijn pony is trouwens ook niet bang voor wind, maar ik wel :D.
Misschien zijn er ook wel mannen die bang zijn maar zijn die gewoon niet zo gek om ondanks dat toch op een paard te klimmen? Die gaan gewoon lekker voetballen ofzo...


Nou ja, dipje, zeg maar gerust dip. Alhoewel, ik merk dat ik al iets brutaler ben geworden. Zomaar, alleen al door te zien hoe hij gelongeerd wordt. We pakken het echt rustig op. Als ik niet durf, doe ik het niet.
En hetzelfde hier, ik span waardoor hij onzeker wordt.

melissa_sil
Berichten: 72
Geregistreerd: 04-11-09

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-03-10 20:34

ateo schreef:
Wat mij nu invalt. Zijn er ook mannen die bang zijn? Of zijn het alleen maar vrouwen/meisjes?
Ik heb eigenlijk het idee dat bange mannen er gewoon niet aan beginnen en wij (de vrouwen) de dapperen zijn.
Is niet vervelend bedoeld hoor :)



veel mannen laten niet zien dat ze bang zijn, want dan zijn ze niet meer stoer :P

marijkedam

Berichten: 1753
Geregistreerd: 14-08-03
Woonplaats: Thorn

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-03-10 20:34

Een minioverwinninkje voor mij vandaag.
Mijn vriend is meegekomen naar stal vandaag. Ik wilde weer gaan rijden nu het weer mag van de da. Ze leek met poetsen lekker rustig, dus dat ging al goed. We liepen de bak en toen rende ze ineens vooruit, bleek het poortje tegen haar kont aangekomen te zijn.... even rond gelopen in de bak,touw eraan en erop geklommen. Mijn vriend heeft er 2 rondjes naast gelopen met touw vast. Toen vond ik dat los kon. Dus los, en nog veilig naast hem blijven lopen. Daarna is hij in het midden gaan staan en het ging gewoon goed. Ik kon op de momenten dat zij spande rustig blijven, dat is al heel wat! Ook nog te bedenken dat de zonen van de eigenaar een paar meter naast de bak aan het voetballen waren.
Ik ben trots op mezelf. Morgen gaan we weer stappen.

wilma_b
Berichten: 286
Geregistreerd: 15-12-09

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 06-03-10 20:36

Ben ook trots op je!

Lotje02

Berichten: 4006
Geregistreerd: 14-11-05
Woonplaats: Tilburg

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-03-10 20:51

Hier mijn verhaal, ik ben er nog steeds niet helemaal, maar wel op de goede weg:

Ik rij al vanaf mijn 8ste en heb eigenlijk nooit angst gehad. Nieuwe paarden, jonge paarden, vervelende paarden, hoe gekker hoe leuker. Tot ik 9 jaar geleden mijn bijrijpaard kreeg. In het begin ging het allemaal redelijk goed omdat ik geen angst had. Maar toen begon de ellende. Eerst met buitenrijden, staken, bokken, naar huis kletteren, achteruitlopen, de weg opspringen...Drama! Dat was het moment dat ik voor het eerst voelde dat ik de controle kwijtraakte. Ik werd steeds banger en besloot om naar niet meer buiten te rijden. Maar toen begon het ook binnen. Tijdens het poetsen deed ze niks als dreigen, bijten en slaan. Maar dan durfde ik haar nog wel aan te pakken. Maar als ik er eenmaal opzat werd ik bang. Ze kon zo gemeen bokken en als ik haar aanpakte dan werd ze woest. En dan ging ik eraf! Na een paar keer een flinke smak gemaakt (stuitje gekneusd, elleboog uit de kom) te hebben durfde ik haar niet meer aan te pakken. En dat had ze zo door. Gevolg was dat ik er uiteindelijk nog net op dufde te zitten maar zodra ze haar oren naar achteren legde verkrampte ik en durfde ik niks meer. We stapten we maar wat rondjes terwijl ik er jankend opzat. Ook in de les durfde ik haar niet aan te pakken en mijn instructrice liet het maar zo omdat ze niet wist hoe ze met mijn angst om moest gaan. Omdat ik wel inzag dat het zo niet langer kon en ik het plezier in rijden begon te verliezen heb ik een andere instructrice gezocht en ben op een manegepaard gaan rijden. Langzaam herwon ik mijn vertrouwen en uiteindelijk durfde ik ook weer op mijn eigen paard te rijden. Eerst wat stappen, toen dat goed ging een stukje draven en uiteindelijk durfde ik ook weer te galopperen. Maar wel altijd nog met angst. Die ben ik op haar nooit kwijtgeraakt. Toen ik de kans kreeg om mijn eerste eigen paard te kopen heb ik ook lang getwijfeld. Wat als ik weer bang zou worden voor mijn eigen paard. Mijn instructrice kende het paard en raadde me aan om gewoon op te stappen en te voelen. En ik voelde me meteen veilig op haar. Ze was wel schrikachtig, maar ik was gewoon niet bang op haar.
Natuurlijk is mijn angst nog niet helemaal weg, er zijn nog steeds momenten waarop ik gewoon af wil stappen. Maar omdat dit paard zo'n gouden karakter heeft durf ik te blijven zitten en zo merk ik dat ik steeds minder angst heb. Ik weet niet of het ooit helemaal overgaat, maar ik heb echt plezier in het rijden en verzorgen van mijn paard.
Morgen gaan we voor het eerst weer een buitenrit maken. En ja, dan voel ik zeker weer die angst opkomen, maar ik heb vertrouwen in mijn paard dus daarom durf ik het aan.

Lotje02

Berichten: 4006
Geregistreerd: 14-11-05
Woonplaats: Tilburg

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-03-10 20:57

ateo schreef:
Dat is het 'm nou net, je gedachtengang veranderen. Dat 'stel dat' is precies waar het bij mij ook om draait. Maar hoe doe je dat? Bach druppeltjes heb ik ook gebruikt. Die helpen bij mij niks. Helaas.


Dat 'stel nou dat' heb ik ook nog steeds. Ik weet precies wat er allemaal mis zou kunnen gaan en vaak gaat het daarom ook mis.
Maar ik heb wel ervaren dat ALS er een keer iets gebeurd, ik best wel in staat ben om dat op te vangen. Als ik alleen rij dan is mijn paard nogal nerveus. Ik begin dus meteen al te denken 'wat nou als ie schrikt' 'wat nou als ie gaat rennen' 'stel nou dat ie opzij springt' Vroeger zou dat al genoeg zijn om af te stappen maar nu durf ik wel te blijven zitten en door te rijden. En mijn paard schrikt regelmatig en ze gaat er wel eens vandoor of springt opzij..... en weet je wat? Ik blijf gewoon zitten, blijf 'rustig' en neem haar terug!
Wel met bibberknieen, trillende handjes en op het punt om af te stappen, maar ik doe het toch! En elke keer als het dat goedgaat krijg ik iets meer zelfvertrouwen en verlies ik iets van mijn angst!

Oakland1990

Berichten: 5977
Geregistreerd: 20-08-04

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-03-10 22:22

Ik word zekerder van die druppeltjes, maar ik heb ook een heel bomproof paard, die schrikt nergens van, springt niet opzij en gaat niet lopen bokken. Dat opzich is ookal een geruststelling. Hij durft zich best wel eens aanstellen, maar je merkt wel duidelijk het verschil tussen aanstellen en bang zijn, maar bij beide geld: doorrijden.

marijkedam

Berichten: 1753
Geregistreerd: 14-08-03
Woonplaats: Thorn

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-03-10 00:04

ateo schreef:
Ben ook trots op je!


Je vroeg eigenlijk om succesverhalen en krijgt juist lotgenotenverhalen.
Maar weet je wat? We gaan er gewoon succesverhalen van maken! *\o/*

sparretje

Berichten: 599
Geregistreerd: 03-09-06
Woonplaats: Ede

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-03-10 11:22

Jullie verhalen van kleine stapjes vooruit geven mij weer wat moed. Ik zit momenteel in een mega dip |(
Afgelopen vrijdag zouden we met een paar meiden gaan rijden, gewoon in de binnenbak, beetje dressuren. Er waren er echter meer die dat idee hadden, dus we waren denk ik met ongeveer 10 paarden en pony's in de baan. En dan gaat het dus helemaal mis met me... Fuur wordt dan erg loperig, meer als dat ik het ook niet, maar ik verlamde helemaal. M'n vriendin bleef naast me rijden, probeerde me gerust te stellen maar het enige wat gebeurde was dat ik helemaal in paniek raakte :o
Ik ben uiteindelijk afgestapt, zag het echt niet zitten.

ik wil dit zo graag winnen, ik wil ook gewoon op kunnen stappen zonder blok in m'n maag, en genieten van het rijden.
Pfff, soms is het zo frustrerend!

silvia486
Berichten: 146
Geregistreerd: 24-02-09

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-03-10 11:43

Oakland1990 schreef:
Ik word zekerder van die druppeltjes, maar ik heb ook een heel bomproof paard, die schrikt nergens van, springt niet opzij en gaat niet lopen bokken. Dat opzich is ookal een geruststelling. Hij durft zich best wel eens aanstellen, maar je merkt wel duidelijk het verschil tussen aanstellen en bang zijn, maar bij beide geld: doorrijden.



welke druppels van bach zijn het
ik wil ze ook proberen

wilma_b
Berichten: 286
Geregistreerd: 15-12-09

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 07-03-10 16:03

Vanmorgen het bos in geweest. Mijn man op mijn paard, zoon en dochter op hun pony, stalhoudsters zoon en dochter op pony, stalhoudster en ik te voet. Hartstikke gezellig. En ik heb WEER gezien dat mijn paard eigenlijk heel cool is. Mountainbikers, loslopende en blaffende honden, paarden in een wei die naar ons toe kwamen gerend. Het was druk in het bos. Het maakte allemaal niks uit. Hij is echt de coolste van het stel geweest. Dit geeft me ook al weer vertrouwen. Ik weet heel goed dat ik mijn onzekerheid op hem overbreng. Nu alleen dat knopje nog om.

Oakland1990

Berichten: 5977
Geregistreerd: 20-08-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-03-10 16:16

silvia486 schreef:
welke druppels van bach zijn het
ik wil ze ook proberen


De gewone, met het gele etiketje. Die met het witte kun je ook doen, maar dan moet je even goed op de site kijken welke je net nodig hebt.

Vandaag voor het eerst op wedstrijd geweest. Man wat was ik nerveus zeg, wist niet dat je zo gestresseerd kon zijn. %) Paard was superbraaf, en na een half uurtje kon ik er ook fijn aan rijden, weer een stap in de goede richting. :)

Margje

Berichten: 2534
Geregistreerd: 26-04-01
Woonplaats: Etten

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-03-10 18:52

@Oakland: Wat goed! Was je gestresst van de wedstrijdzenuwen of van de angst voor het op vreemd terrein rijden enzo? Dat zou ik namelijk hebben als ik weer op wedstrijd ging volgens mij. Denk dat ik de week daarvoor geen oog geen dicht zou doen en geen hap door mijn keel zou krijgen :))!
@Ateo: wat fijn dat je man ook op je paard rijdt! Dan hoef je je in ieder geval niet schuldig te voelen dat je paard door jouw angst iets te kort komt. Mijn pony is gek op buitenrijden en ik heb er soms best wel moeite mee dat ik dat niet durf.

Maar al die lotgenotenverhalen (oh nee, succesverhalen ;)) helpen me niet echt hoor, ik geloof dat ik dit topic maar niet meer ga volgen! Het is al maaanden geleden dat ik afgestapt ben omdat ik niet meer durfde, maar vandaag dus mooi wel. Zou het via de computer besmettelijk zijn? De combinatie van voor het eerst in een tijd weer buiten rijden, vrij harde wind, paarden die binnen werden gezet en een kijkerige pony was vandaag niet zo'n succes. Niet dat ik in paniek raakte, maar wel een grote steen en een hele hoop vlinders in mijn maag. Heb wel wat gedraafd, maar ik was alleen maar met alles om me heen bezig en kwam totaal niet aan rijden toe en dan wordt het ook niks, dan denkt mijn pony juist dat er iets is. Dus maar zwaar gefrustreerd afgestapt, grr! Net nu ik van mezelf maar weer aan het buiten rijden moest wennen ipv de binnenbak, omdat ik straks na de verhuizing ook niet meer binnen kan rijden. Maar ja, volgende keer beter, ga ik dan weer proberen te genieten!

Oakland1990

Berichten: 5977
Geregistreerd: 20-08-04

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-03-10 18:56

Ik was gestresst omdat het *maakt even waslijst op*
er véél andere vreemde paarden zijn die mss wel eens konden trappen :+
het een vreemde bak was
Cocaine nooit eerder op wedstrijd ging
het voor mij ook alweer een jaar geleden was
ik de proef al bijna 3 jaar niet meer had gereden.
Gooi daarbij dat ik er plots achterkwam dat ik geen transporters bij had, en dan kom je tot mijn nervositeit :=

Denk trouwens niet dat het besmettelijk is hoor :+

Juangi

Berichten: 4701
Geregistreerd: 18-09-08
Woonplaats: Bureaustoel

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-03-10 19:25

Hier iemand met precies hetzelfde probleem. Alleen dan voor hoge pony's en paarden :

[PP] Ik wil meer! Maar durf niet...

Na mijn val heb ik nog 2x op een paard gereden, 1 van 164. De eerste keer ging het geweldig, voelde gewoon goed. De tweede keer was snachts, hij schrok ergens van en ik werd zo bang en ben gestopt. Sindsdien heb ik alleen op pony's gereden. het is zo raar bij bij. Ik vind het absoluut niet eng om op een pony vn onder de 145 te rijden die gek doet. Maar zodra ik op een braaf paard stap beginnen de doemsenario''s al, ik in paniek en helemaal bang. Durfde ook niet op vreemde paarden te rijden. Omdat ik me op de manege niet meer thuisvoelde en ik binnenkort over zou moeten gaan op paarden (brrrrrr!) heb ik een verzorgpony gezocht. Kreeg een mailtje dat hij best wel voorwaarts was enzo. Maar ik heb mezelf er naar toe geschopt. Dat is deze pony in mijn profiel. Ik ben de eerste 20x er met een nerveus, spannend gevoel opgestapt en ze heeft nooit een stap verkeerd gezet. Nooit gebokt of raar gedaan, als ze iets engs vind weet ze dat ik het eng vind als zij eng gaat doen (jaa snap je het nog? ) en gaat ze briezen of een kleinbeetje op zij springen. Ook op buitenrit, alle andere pony's schrikken en zij is zo rustig als wat. Ze is verder wel heel voorwaarts en gevoelig (kwa hulpen) maar zou er nooit vandoor gaan.

Nu gaat de eigenaresse over een jaar verhuizen en moet ik dus iets andes zoeken en heb besloten om een eigen pony te nemen. Een kleine, niet groter dan 1, 45, gewoon 1 waar ik me veilig opvoel.

Maar man, wat wil ik graag op een paard stappen en van die angst afkomen zeg!

Ik raad jullie aan om het rustig aan te doen, ga gewoon een rondje stappen en dan de bak uit. Dit moet worden opgebouwd. Eerst met iemand ernaast stappen, dan iemand die 10 m verder loopt en dan alleen in de bak stappen. Dit bouw je zo op tot de draf. Het heeft bij mij erg geholpen dat er steeds iemand bijw as en dat we in de paddock zijn begonnen. Daar kunnen ze niet raar gaan doen, is het gewoon te klein voor. We zijn daar eerst gaan stappen en draven, op een gegeven moment kreeg ik zo erg zin in de grote bak (z bak!) dat ik daar eerst in heb gestapt en dit hebben we verder opgebouwd.

wilma_b
Berichten: 286
Geregistreerd: 15-12-09

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 07-03-10 20:11

@Margje, ja mijn man doet alleen bosritten. Voor de rest komt mijn paard inderdaad niets tekort. Ik ben nu zelf dagelijks met hem bezig. We (mijn instructeur en ik) beginnen van voren af aan. Met longeren. We zijn net begonnen, maar wat ik tot nu toe al gezien heb, geeft me wat meer moed. Hier thuis op de bank zie ik het weer helemaal zitten. Ben benieuwd of ik dat vol kan houden, zodra we naar de volgende les gaan (morgen).

Margje

Berichten: 2534
Geregistreerd: 26-04-01
Woonplaats: Etten

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-03-10 21:11

Hihi, vanuit huis is rijden altijd veel minder eng he :D. Vanachter de computer zou ik niet weten waarom ik niet gewoon doorgereden ben vanmiddag, of morgen geen buitenrit ga maken, maar als het dan een keer zover is...

Juangi

Berichten: 4701
Geregistreerd: 18-09-08
Woonplaats: Bureaustoel

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-03-10 21:22

Haha, dat heb ik nu dus ooK!

Oakland1990

Berichten: 5977
Geregistreerd: 20-08-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-03-10 21:25

@Juangi: heb ik ook een periode gehad, tot mijn benen er een km onderuit staken, voor mijn gevoel dan want ik pas prima op een D en zelfs nog grote C. Weet eigenlijk niet hoe ik daarover heen ben geraakt, ik heb de stap gemaakt van een Dpony, naar ééntje van 1.61 wat dus ook niet gek groot is, nu is mijn huidig paard ongeveer 1.76 en vind ik hem maar "normaal" het went, je moet er gewoon veel contact mee maken.

vidya

Berichten: 348
Geregistreerd: 23-12-07
Woonplaats: Wolvega

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-03-10 17:12

Ook een lotgenoot die er toch best heel actief mee bezig is geweest. Wat mij opvalt is dat iedereen van zijn angst af wilt, en het liefste nog gisteren dan vandaag. Het punt is, des te meer je wilt dat t weggaat des te meer het zich aan je zal opdringen als een boomerang. Maar angst is net als elke andere (vervelende) emotie iets wat bij het mens zijn hoort.
Wat bij mij heel erg helpt is de angst op te merken (hej, ik ben bang), er ook bewust van te zijn (hej, ik heb door dat ik bang ben en t gevoel zit hier en hier en voelt zo en zo) en te beseffen dat het een mechanisme is van mijn hoofd om mezelf te beschermen (want de menselijke geest doet echt ALLES om je te beschermen van trillen tot aan doemdenken, en das helemaal niet erg, alleen soms niet zo handig). Ik ga er dan niet meer tegen vechten en laat t er maar gewoon zijn: ok dan, dan ben ik nu bang... BIG DEAL! Ik ben ook wel eens blij en opgewekt en ook dit gevoel gaat wel weer voorbij. Spoken zijn er nu altijd, maar je hebt altijd de keus om je erdoor te laten intimideren of te doen wat jij belangrijk vind.
Wat ook heel belangrijk is, ... blijven ademen. Rustig in, langzaam helemaal uit. Zorgt voor een goede verhouding van zuurstof-koolmonoxide in je bloed wat de lichamelijke sensatie van angst kan doen afnemen.
Succes allen!