Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-01-11 16:53

Geplaatst: 30-01-11 16:53

Ik weet dat het al even stil ligt hier, maar dit moet ik echt even kwijt:
WHAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA ik ben zo blij, heb net gereden op mijn paardje en ik voelde me zo zeker dat ik hem in galop wilde zetten, uiteindelijk merkte ik wel dat als hij eenmaal tempo ging maken dat ik hem toch onbewust tegen ging houden, maar ik heb hem 2 passen in galop gehad, dat verwachte ik niet dus toen hield ik weer in, maar goed nu weet ik wat ik moet verwachten, dus volgende keer gaat het gewoon wel.
Voor iemand zoals ik, die voorheen echt met gierende hartkleppen en knikkende knieën bij hem stond als ik erop ging, is dit echt een mega grote stap vooruit.

Ik heb hiervoor 3 weken geleden voor het eerst in maanden er weer op gezeten, nu dan dit. Gaat echt even zo lekker dat ik het even moest delen.

**Geplaatst**: 30-01-11 17:37

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Geplaatst: 30-01-11 17:37

Top

Geweldig gevoel he als het ineens wel lukt

Ik heb sinds een tijdje een bijrijder die mij op het rijtechnische gebied ondersteund. En we gaan nu echt met sprongen vooruit! Ik begin echt veel meer lef te krijgen tijdens het rijden en sinds de wedstrijd twee weken terug (waarbij ik zowaar kon rijden ipv alleen stress control) heb ik de martingaal ook maar afgeschaft. Ik geniet weer van mijn paard!

**Geplaatst**: 30-01-11 18:31

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Geplaatst: 30-01-11 18:31

ik heb gisteren voor het in het donker buiten gereden.
en het ging eerst niet zo lekker maar uit eindelijk toch lekker gereden.
dus weer een stukje angst overwonen

**Geplaatst**: 30-01-11 21:24

Re: succesverhalen over angst overwinnen

Geplaatst: 30-01-11 21:24

wat fijn om te horen dat meer mensen lekker vooruit gaan met het rijden, echt goed!!!

**Geplaatst**: 30-01-11 21:40

Geplaatst: 30-01-11 21:40

Mijn succesverhaal is denk ik het beste te zien in een filmpje.

Even kleine korte uitleg.

2006 was ik met mijn paard verhuisd naar een privestal, hier moest ik weg, want ze hadden mijn stal nodig.
Toen ben ik naar een andere stal gegaan, die ging Failliet.
Het was winter, binnen 2 weken moesten 25 paarden een andere stal hebben. We hebben toen gekozen om naar een manege te verhuizen. Kon Sharonne moeilijk in de schuur zetten.
Hier is het mis gegaan.
Sharonne niet op haar plek, ik werd angstig.
Uiteindelijk begin 2007 weer terug verhuist naar waar we altijd al gestaan hadden (dus voor het eerste privestalletje)
Sharonne nog steeds over de rooie. Is met mij aan de haal gegaan en ik kreeg haar niet gestopt.
Een jaar heeft de angst opgebouwd. Durfde niet meer zonder hulpteugels erop en dan nog zat ik te trillen als een rietje.
voorjaar 2008 durfde ik niets meer. In 2007 en begin 2008 ging ik smoezen bedenken om niet op mijn paard te hoeven stappen.
Dan was het te warm, dan te koud, dan waaide het te hard (dat riep ik dus al bij windkracht 4)
Uiteindelijk heeft een vriendin (Pinkybubble @ bokt) mij erop aangesproken. Ze heeft mij toen geholpen. Ze heeft de longeerlijn vastgehouden. Mij gesteund, mij onder mijn bips geschopt als het nodig was, en mij tegen gehouden als ik te veel in 1 keer wilde doen.
Nadat ik dus weer een beetje durfde te rijden heb ik een instructrice gezocht.
Deze heeft mij een jaar lang geholpen weer op mijn paard te durven zitten. Helaas kon zij steeds minder vaak en liep ik toevallig tegen iemand anders op die mij wel wekelijks kon lesgeven.
Het afgelopen jaar ben ik echt ontzettend vooruit gegaan met mijn lef om te rijden.
Ik durf mijn paard weer aan te pakken. Iets wat ik nooit voor mogelijk had gehouden.

Ergens halverwege 2010 kwam een stalgenoot naar mij toe dat er ergens een politieles gegeven werd.
Bij de rijvereniging in de buurt. Ik had daar al eens een onderling wedstrijdje gehobbeld, dus mischien was dit ook wel iets voor mij.
Ik heb mij ertoe over laten halen en om een lang verhaal kort te maken.
Ik heb pas geleden van het filmmateriaal een youtube filmpje gemaakt.

Zie mijn hoogtepunt van 2010:
(denk dat ik er makkelijk uit te halen ben, aangezien in degene ben waar de camera het meest op gericht is

zo niet, ben ik degene met de BP aan

)

**Geplaatst**: 06-02-11 15:32

Geplaatst: 06-02-11 15:32

Dit is voor mij ook een herkenbaar probleem
ik ben vroeger als klein meisje heel erg bang geweest.
ik was 8 jaar en moest meteen op een grote D pony die voor mij een super groot paard leek.
toen ben ik al wat voorzichtiger geworden, daarna mocht ik op een kleinere pony die was alleen niet zo heel erg lief
ik lag er vaak naast en zelfs een keer tegen de bakrand omhoog waar ik toen erg van geschrokken ben.
ik was erg bang en liep de halve les zelfs naast mijn pony omdat ik er niet op durfde maar eigenlijk wel wilde blijven rijden.
Daarna mocht ik een een super lieve kleine pony rijden die zo ontzettend lief was voor bange kinderen,
ze was heel rustig en geduldig wat me echt geholpen heeft, daarna was ik nog steeds wat bang als ik het niet vertrouwde sprong ik ernaast om maar niet te vallen.
Nu heel wat jaren verder ben ik nog steeds niet een held dat op ieder paard stapt maar niet super bang meer.

Je moet heel veel geduld hebben en proberen over je grenzen heen te gaan als dat lukt waardoor je zelf inziet dat het beter gaat