Als mijn ouders wisten hoevaak, en hoe ik van pony’s gekletterd was had ik nooit meer mogen rijden.
Na 50 jaar paarden een paar dingen geleerd:
Je hebt nooit 100% controle als je dat wilt direct stoppen.
Kinderen lopen butsen en deuken op, niet erg zolang het butsen en deuken zijn en geen breuken en zwaar letsel. Als je bang bent dat je kind wat overkomt, leer haar zelf rijden op een zelf opgeleide pony. Dan heb je de meeste controle. Indien je je kind loslaat op een manege komen ze in contact met slimme manegepony’s. En die zullen proberen je kind te slim af te zijn. Positief is dan weer dat ponyrijders later vaak wat handigere paardenruiters zijn.
Angstige ouders doen er beter aan het kind bij een goed aangeschreven manege te laten lessen. Zelf naar huis te gaan en pas weer komen als de lessen voorbij zijn. Laat het kind los, laat het plezier maken zonder paniek van de ouders. Als zoon of dochterlief na 10x eraf te zijn gebokt, gevallen, gegleden etc. er nog steeds lol in heeft dat kan het wel eens wat worden. Anders kan men beter een andere hobby zoeken.
Pony’s zijn meestal “ lastiger “ te rijden dan paarden. Kneiter slim, snel, wendbaar en soms super eigenwijs. Als je zelf nooit kleine ponies hebt gereden heb je geen idee…
Ohja paardrijden en ponyrijden is een gevaarlijke sport. Probeer er geen onschuldige 100% veilige sport van te maken want dat gaat niet. Realiseer je dat als je een kind op paardrijles laat gaan. Ook ik ben als kind met mn hoofd achter een ponystal blijven hangen terwijl de ponie gewoon doorliep zijn stal in, ging met zadel én mij in een plas water rollen en zat ik op mn gat in het zand toen meneer net tussen twee te dicht op elkaar staande boompjes sjeesde….Ponyruiters herkennen dit wel, het hoort er ook gewoon een beetje bij.. Je leert eerder afstappen, beter opletten en beter inschatten.

