Bokt.nl

**Geplaatst**: Gisteren, 15:44

Geplaatst: Gisteren, 15:44

rien10 schreef:
Ik ben het met Germie eens; voor zoiets werkt grondwerken niet. Hij heeft het spelletje door en dat moet je doorbreken.

Daar is nu juist grondwerk voor. Juist om gewoontes of aangeleerde trucjes te doorbreken.

Verder: imo is er een fundamenteel verschil tussen opvoeden en grondwerken.
Opvoeden gaat - in ieder geval van oudsher - uit van: paard moet doen wat ik wil.
Grondwerk gaat uit van: de mens leest het paard dusdanig goed, dat hij subtiel ervoor kan zorgen dat het idee van de mens het idee van het paard wordt. Uiteindelijk 'moet' het paard nog steeds doen wat de mens wil, maar de weg ernaar toe is zorgen dat het paard wíl doen wat de mens wil.

**Geplaatst**: Gisteren, 16:38

Re: Paard laat zich niet altijd vangen

Geplaatst: Gisteren, 16:38

Er zijn al veel goede tips gegeven. Je paard houdt je misschien ook een spiegel voor, als jij geen tijd hebt, want je hebt afspraken en nog meer te doen, dan heeft hij ook geen tijd voor jou.
Ook al heb je maar een half uur, wees met je hoofd, je gedachten, je hart, je energie 100% bij je paard!

**Geplaatst**: Gisteren, 18:15

Geplaatst: Gisteren, 18:15

Rubs schreef:
Er zijn al veel goede tips gegeven. Je paard houdt je misschien ook een spiegel voor, als jij geen tijd hebt, want je hebt afspraken en nog meer te doen, dan heeft hij ook geen tijd voor jou.
Ook al heb je maar een half uur, wees met je hoofd, je gedachten, je hart, je energie 100% bij je paard!

Hier kan ik me volledig bij aansluiten, als je denkt dat je haast hebt gaat het waarschijnlijk helemaal nooit lukken. Noora Ehnqvist heeft hier ooit iets heel moois over gezegd wat bij mij is blijven hangen "Be timeless in the time you have".
En misschien voor veel mensen "te vaag" maar ik denk dat het ook kan helpen als je niet denkt aan je paard "vangen", maar je paard uitnodigen samen iets te doen, de intentie is nl. ook heel belangrijk.

**Geplaatst**: Gisteren, 20:46

Geplaatst: Gisteren, 20:46

Zelfs heeft mijn paard me vandaag te grazen gehad, hij stond met zijn vriendje in de weide iets verder van ons huis gelegen, maar hij kan me nog altijd zien vandaar. Ik zie dat zijn kameraad mij ziet en een spurtje naar de poort neemt, de mijne doet gretig mee?
Klauwen nerveus heen en weer stappen, heeft ie al een heel poos niet meer gedaan, maar vandaag wel.
ZIjn vriendje kwam zich presenteren om gehalsterd te worden. Twirre man niet, hij moest nog show verkopen.

Ok dan, dan blijf ik even wachten en ik doe niets, totdat ik terug contact met hem krijg vraag zijn neus naar mij van op een afstand en loop naar hem toe, toen mocht ik hem halsteren.

Normaal roep ik ze en komen ze af en laten zich halsteren, vandaag moest ik wat geduld hebben. Dan hebben we het maar. Het paard woont bij mij sinds 2008.

Vroeg op laat tonen ze toch interesse, ze zijn veel te nieuwsgierig.

**Geplaatst**: Gisteren, 21:48

Geplaatst: Gisteren, 21:48

Ken je clickertraining?
Leer hem targetten op je hand. Superleuk en handig spelletje. En je leert em meteen het commando hier komen.

**Geplaatst**: Gisteren, 21:57

Geplaatst: Gisteren, 21:57

Ibbel schreef:
rien10 schreef:
Ik ben het met Germie eens; voor zoiets werkt grondwerken niet. Hij heeft het spelletje door en dat moet je doorbreken.

Daar is nu juist grondwerk voor. Juist om gewoontes of aangeleerde trucjes te doorbreken.

Verder: imo is er een fundamenteel verschil tussen opvoeden en grondwerken.
Opvoeden gaat - in ieder geval van oudsher - uit van: paard moet doen wat ik wil.
Grondwerk gaat uit van: de mens leest het paard dusdanig goed, dat hij subtiel ervoor kan zorgen dat het idee van de mens het idee van het paard wordt. Uiteindelijk 'moet' het paard nog steeds doen wat de mens wil, maar de weg ernaar toe is zorgen dat het paard wíl doen wat de mens wil.

Maar Ibbel je kan toch ook opvoeden vanuit jouw grondwerk idee? Ik zie dat persoonlijk niet helemaal als 2 losse dingen namelijk.

**Geplaatst**: Gisteren, 22:11

Re: Paard laat zich niet altijd vangen

Geplaatst: Gisteren, 22:11

Opvoeden is grenzen stellen.

**Geplaatst**: Vandaag, 08:20

Geplaatst: Vandaag, 08:20

LiannePuthzy schreef:
Ibbel schreef:
Paard moet op dit moment helemaal niets vanwege een blessure, aldus de OP.

Klopt, paard komt nu alleen van het land voor slobber met supplement en poetsbeurt, om vervolgens weer terug gezet te worden, nu al zeker 6 weken

TS interpreteert dat als niets moeten. Het paard ziet dat blijkbaar anders.
Uit de wei weg worden gehaald is voor je paard toch al iets moeten? Tip om dus alleen de wei in te gaan om hem even te groeten is een prima tip. Je kunt dat uitbouwen tot poetsen en zelfs de slobber ook in de wei geven en ‘m daar poetsen. Als hij het fijn met je vind gaat hij zijn ‘herd of two’ beschermen en laat de rest jullie dan met rust. Het zal er allemaal voor zorgen dat hij graag bij je is en dan ook met je mee wilt gaan de wei uit.
Kan ook zijn dat je op de dagen dat hij niet met je mee wilt wat hoog in je eigen energie zit. Dat merken ze ook op een afstand.
Kijk dus eens goed naar hoe je alles doet en grondwerklessen gaan je daar zeker bij helpen, is superleuk ook, veel succes!

**Geplaatst**: Vandaag, 10:52

Geplaatst: Vandaag, 10:52

En als het dier dan stok-kreupel is en echt mee moet, ga je het dan ook schriftelijk in drie-voud aanvragen, nadat je zelf bij je ademhalings coach geweest bent?
Paard moet leren dat als mensen hem willen pakken, dat het ook gaat gebeuren. Dat hoeft niet met geweld, niet met een botte opstelling, maar het moet wel gebeuren.
Weide halster, touw er aan. Paard pakken. Belonen, snoep er in en weer laten gaan.
Iedere dag, meerdere keren per dag.
Zich laten pakken is niet iets waar met een paard onderhandeld over kan worden. Dat moet gewoon gebeuren. Of je nu hoog in je energie zit (paard heeft een jaap in zijn bast en moet naar de DA, ja, dan zit je hoog in je energie. Paard moet toch gepakt worden.) Of dat je verdrietig bent (mega ruzie thuis gehad, maar paard moet naar de smid). Het moet routine zijn. Baas komt, paard laat zich pakken. Altijd.

Laatst bijgewerkt door rien10 op Vandaag, 11:32, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: Vandaag, 11:30

Geplaatst: Vandaag, 11:30

rien10 schreef:
Paard moet leren dat als mensen hem willen pakken, dat het ook gaat gebeuren. Dat hoeft niet met geweld, niet met een botte opstelling, maar het moet wel gebeuren.
Weide halster, touw er aan. Paard pakken. Belonen, snoep er in en weer laten gaan.
Iedere dag, meerdere keren per dag.

En dan heeft een beetje slim paard na 3 dagen door dat het touwtje 30 cm is, en blijft in het vervolg een meter uit je buurt.

Paard loopt weg als je met halster aan komt. Oplossing: halster om laten.
Paard loopt vervolgens ook weg als je uberhaupt aan komt, dat halster is geen signaal meer, nu ben jij het als mens. Oplossing: touw aan het halster.
Paard blijft vervolgens helemaal uit de buurt, want dat touw geeft nog meer reden de mens te ontwijken.
Oplossing: lasso gooien (kijk maar op youtube)

Dit is toch een escalatieladder tot een helemaal niet meer te vangen paard?

Paard moet zich laten vangen, absoluut waar. Maar de beste manier is paard te leren dat hij wíl dat-ie 'gevangen' wordt. Dan is het nl in dat geval van dat stokkreupele paard geen issue. Dan gaat-ie dán ook gewoon mee.

En dat bedoel ik met het verschil tussen 'ouderwets' opvoeden: "paard móet doen wat ik wil" en 'horsemanship' grondwerk-opvoeden: "paard wíl doen wat ik wil".

Het resultaat in het eerste geval is een paard wat (soms, maar ook wel vaker) heel duidelijk aangeeft niet te willen wat-ie moet (bv mee, omdat-ie stokkreupel is), en in het tweede geval een paard dat de lol ervan heeft geleerd in te zien en graag mee gaat. Omdat jouw idee zijn idee is geworden. Zélfs met pijn in z'n poot.

**Geplaatst**: Vandaag, 11:38

Geplaatst: Vandaag, 11:38

Ik heb mijn stukje aangevuld en toen kwam jouw reactie.
Het is geen escalatie ladder.
Ik had een paard wat de paddock in vloog in plaats van netjes lopen.
Maanden lang dit gedaan: voor de paddock stilstaan, snoepje er in. Paddock in en omdraaien, snoepje er in. Halster af en wachtern op.. jawel een snoepje. Dan mag je rennen.
Veel mensen voorspelden dat hij nooit ergens in gezet zou kunnen worden zonder snoep. En dat is niet waar. Het automatisme paddock, wachten, inzetten, wachten, weglopen is dan zo ingeslepen dat je snoep kan afbouwen.
Dat is ook zo met een touw. Ik ken een paard wat maanden met een lang touw in het land heeft gelopen en ook dat loste zich op in de loop van de tijd.
Ouderwets opvoeden is helemaal niet met de botte bijl er in. Ouderwets opvoeden is grenzen stellen en bepalen wat echt prioriteit heeft.
Een paard moet gepakt kunnen worden. Altijd. Dat vergt soms creativiteit.

Die escalatie ladder van jou is net zo goed een andersom ladder. Paard laat zich niet vangen, halster om met touw. Oh, ik kan dit niet ontlopen... oh ik krijg snoep als ik gepakt wordt. Oh, ik hoef niet meteen mee de wei uit, ik mag weer vrolijk los lopen. Oh, daar is ze weer met snoep.

Bovenstaande methode is niet zaligmakend. Het is één manier om een paard duidelijk te maken dat hij met dit soort dingen niet wegkomt.
Ik vind het een fijne methode, jij kennelijk niet. En dat is prima.

**Geplaatst door de TopicStarter** : Vandaag, 12:30

Re: Paard laat zich niet altijd vangen

Geplaatst door de TopicStarter : Vandaag, 12:30

Maar we hebben het omlaten van het halster dus ook al maanden, dit jaar en vorig jaar geprobeerd, werkt niet zoals gehoopt, paardlief is intelligent, en snapt dat als je zo achter een ander paard gaat staan dat een mens je niet kan pakken, touwtje eraan gaat daar ook geen veschil in maken

**Geplaatst**: Vandaag, 13:11

Geplaatst: Vandaag, 13:11

Herkenbaar gedrag voor mij. Heb je de ruimte en de tijd om het op een andere manier te proberen? Wellicht geeft het inzichten die je niet verwacht. Wat gebeurt er bijvoorbeeld als je je paard een tijd negeert? Hij helemaal geen aandacht meer krijgt?

@rien10 ik ben het met je eens maar bij sommige paarden werkt dat alleen maar averechts. Bij mijn andere merrie kan je je prima zo opstellen en dan geeft ze zich over en huppelt ze lekker mee. Sterker nog, zij heeft als veulen geleerd dat het halster omdoen iets leuks is, dus dat is haar core memory. Wat heel handig is. Bij mijn andere merrie werkt zo'n aanpak juist heel slecht.

**Geplaatst**: Vandaag, 13:45

Geplaatst: Vandaag, 13:45

@Gitana, dat is het 'm juist, je moet altijd het paard aankijken. En dat is zo bliksems lastig vanaf een toetsenbord.
Mooi voorbeeld; onze pony was een tijdje lastig te laden. Bij hem werkt de volgende methode; Pony, je kan geen kant op, behalve naar voren. Links-rechts loopt hij niet weg maar hij loopt naar achteren. Als je hem van achteren blokkeert en hem niet de ruimte geeft om ook maar 1 cm naar achteren te lopen, gaat hij als hij dat beseft rustig naar voren. Wij doen altijd met twee man een kontje geven; niet duwen of zo, maar wel blokkeren voor het naar achteren lopen.
Zijn vriendinnetje slaat hiervan op tilt. Die moet je juist steeds voor de klep zetten. Weglopen? Nee dametje, hierheen. Steeds opnieuw en dan loopt ze er zo op. Die van ons lacht je dan vierkant uit. Die mag geen centimeter van zijn plek, en dat werkt met een kontje.
Het is en blijft puzzelen. En dat maakt paarden nou zo bliksems leuk. Er bestaat niet één oplossing voor probleem A.
En dan heb je ook nog zoiets als timing, natuurlijk overwicht etc. etc.

Ik geeft toe; ik ben een beetje allergisch voor het "grondwerk". Grondwerk is helemaal geen wondermiddel wat apart geoefend moet worden. Alles wat je doet als je niet op een paard zit, is grondwerk. Zelfs aankomen rijden op stal en je fiets op slot zetten is al grondwerk met je paard. Hoe is je bui, heeft je paard je al gezien, gehoord, gevoeld?
Ik hoor jullie nu al zeggen "Maar Rien, je zegt zelf dat je niet met buien van de ruiter/verzorgen rekening wilt houden." Nee, dat is niet wat ik bedoel. Wat ik bedoel is dat zoiets essentieels als uit de wei halen, altijd moet kunnen. Ook als de begeleider stress heeft. Zeker moet je daar rekening mee houden. Maar uit het land halen is een essentiele vaardigheid die begeleider en paard moeten beheersen. Als de methode van het korte touw niet werkt, zal je iets anders (of iemand anders !) moeten proberen. Net zo lang tot het lukt. Want deze essentiele handeling moet lukken. Opgeven is geen optie.
Piaffe en passage kan je voor kiezen om te laten schieten in je oefeningen of opvoeding. Uit het land halen kan je niet laten schieten.
Ik hoop dat ik het zo wat duidelijk heb gemaakt.
Succes TS. Er zijn nog wel 20 dingen die je kunt proberen, maar vanaf een toetsenbord is dat lastig.

**Geplaatst**: Vandaag, 14:39

Geplaatst: Vandaag, 14:39

LiannePuthzy schreef:
Maar we hebben het omlaten van het halster dus ook al maanden, dit jaar en vorig jaar geprobeerd, werkt niet zoals gehoopt, paardlief is intelligent, en snapt dat als je zo achter een ander paard gaat staan dat een mens je niet kan pakken, touwtje eraan gaat daar ook geen veschil in maken

Andere paard vastmaken, wat lekkers geven, tot die van jou vrijwillig komt en hetzelfde doen.

**Geplaatst**: Vandaag, 14:59

Geplaatst: Vandaag, 14:59

Ik ben ook benieuwd wat er gebeurt als je hem gewoon tijden lang negeert

@rien ik ben het met je eens dat je een paard moet kunnen pakken maar ik vind ook dat paarden wel eens nee mogen zeggen. Als je luistert naar kleine signalen hoeven ze nooit groot te worden. Die van mij mag gewoon haard hoofd niet in het halster steken en zal dus nooit wegrennen of mij te slim af proberen te zijn want dat hoeft niet. En natuurlijk moet ze wel eens iets wat ze niet wil maar als ik haar de keuze kan geven dan geef ik die. Niet alleen met het pakken van de wei maar bijvoorbeeld ook met het wandelen, soms mag ze voorop lopen en de route kiezen, en soms niet. Net als kinderen eigenlijk, geef ze ruimte en keuzes binnen de gestelde grenzen