Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
Koper schreef:Ik heb het met liefde gedaan. Maar ik heb de afgelopen jaren niet één keer de neiging gehad om bij -6 of in een regenstortbui in het donker naar buiten te gaan en stront te ruimen om daarna nog verder te doorweken met hooinetten en flapperende dekens.
office schreef:Ik wil niet door drammen hoor maar een keer van die appaloosa gegooid worden zou geen reden hoeven te zijn om er nooit meer op te stappen.
En die Tinker die zich afsluit moet misschien gewoon wennen aan wat uitdaging.Eventueel kun je twee paarden tegelijk mee nemen naar buiten.
Best saai voor een paard altijd op het erf blijven…vind ik.
De artrose moet wel heel erg zijn als je niet eens een stap ritje meer kan maken.
Meestal is dat juist wel de aanbeveling van dierenartsen om toch wat te rijden.Alleen maar mest scheppen elke dag zou mij ook gaan vervelen .
Jasmijn159 schreef:Een paard wat zich door pijn of ongemak niet aan de benen laat zitten leidt geen paardwaardig bestaan.
Ninx schreef:Jasmijn159 schreef:Een paard wat zich door pijn of ongemak niet aan de benen laat zitten leidt geen paardwaardig bestaan.
Het paard laat liever niet aan haar benen zitten staat er, het is niet duidelijk of dit door pijn of ongemak komt.
Er zijn immers ook bijzonder veel paarden die dat niet prettig vinden (hetgeen je ze toch zal moeten aanleren) die geen pijn of ongemak ervaren.
Je moet met dit soort dingen ook oppassen dat je niet teveel en te snel een wenselijke kant op denkt en praat, om voor jezelf te rechtvaardigden dat je het paard inslaapt.
Ik ben daar niet op tegen. Ook hier zal een grotere complicatie niet weer leiden tot een eindeloze route van zorgen dat het weer goed komt... dan wordt het ook afscheid.
Maar het paard doden om mezelf het werk te besparen of ruimte te maken voor een nieuw paard voelt toch niet zuiver.