Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-04-25 20:33

Geplaatst door de TopicStarter : 02-04-25 20:33

Bedankt iedereen voor jullie input en medeleven.

Ik had natuurlijk liever iets anders gehoord dan de term “zwaar getraumatiseerd”. Ik hoop dat ik op korte termijn een nieuw plaatsje voor hem vind, met een aantal paarden die hem wat kunnen heropvoeden en socialiseren. Ik denk wel dat het een zware dobber wordt; ik hoop van harte dat hij die kans kan grijpen.

**Geplaatst**: 02-04-25 20:39

Geplaatst: 02-04-25 20:39

Cobem schreef:
haha1995 schreef:
Begrijp ik het goed, dat hij eigenlijk alleen staat en dat zijn gezelschap bestaat uit paarden waar hij naar kijken kan?
Mijn merrie had ook verlatingsangst, gekregen nadat haar moeder ,mijn vorige merrie plots was overleden. Maar die stond en staat wel in een kudde en dan heb je denk ik een andere aanpak als bij jou paard.

Eigenlijk wel, dat is wat ik aangeboden krijg op de - voor het overige voortreffelijke - pensionstal.

Is het volgens jou een oplossing dat ik een pony of shet zoek om bij hem te zetten of toch beter maar een andere omgeving in een kudde?

En schrijf je het in het topic omschreven gedrag dan toe aan het feit dat hij niet in een kudde staat?

Je moet echt een kudde zoeken, met 1 paard of pony er bij krijg je dat ze op elkaar gaan roepen.
Een kudde en dan het stappenplan wat ruitje ook zegt. Ik ben begonnen met voor het hek te poetsen en als ze rustig bleef belonen en zo wat opgeschoven. Bij mij zit de piste aan de wei dus ze kon kudde genoten zien staan.
Buiten rijden hebben we eerst met kudde genoten gedaan,later gingen mijn papa en vriend mee met de fiets. Nu reed ik tot aan haar pensioen alleen buiten. Mijn ruin is veel makkelijker die kan ik zo uit de wei halen en mee weggaan,dan roept ze wel eens,maar dan zijn de buurpaarden gezelschap genoeg.

**Geplaatst**: 02-04-25 20:47

Geplaatst: 02-04-25 20:47

Cobem schreef:
Bedankt iedereen voor jullie input en medeleven.

Ik had natuurlijk liever iets anders gehoord dan de term “zwaar getraumatiseerd”. Ik hoop dat ik op korte termijn een nieuw plaatsje voor hem vind, met een aantal paarden die hem wat kunnen heropvoeden en socialiseren. Ik denk wel dat het een zware dobber wordt; ik hoop van harte dat hij die kans kan grijpen.

Dat woord moet je weggooien, schiet het paard niks mee op en als je 'm zo gaat behandelen word het alleen maar erger.

**Geplaatst**: 02-04-25 21:02

Geplaatst: 02-04-25 21:02

Ook hier een paard met verlatingsangst
Voorgeschiedenis onbekend
We hebben hem nu een jaar. In de afgelopen maanden lekker paard laten zijn met paard van de buren en paard wat ook van ons is.
Nu de laatste weken rustig aan het opbouwen om steeds vaker en langer van de kudde af te zijn.
Paar dagen trainen, paar dagen rust.
Morgen gaan we voor het eerst een stukje weg mee pakken en dan iig de eerste keer gaat eigen paard mee. We weten dat ze hangt aan mij inmiddels dus ik loop er vooral mee.!
Vorige week hebben we op een dag een flinke terugslag gehad waarbij ze ook niet meer uitkeek voor haar omgeving. Ik ook aan de hand onderuit ben gegaan.
We hebben dus een stap terug gedaan om twee stappen vooruit te zetten vandaag want het werd 2 rondjes erf in plaats van 1. Wel nu met bit in omdat ik dan meer controle heb. Daarnaast luisterd ze ook naar stem dus maak daar graag gebruik van.
Steeds een stapje verder en langer van haar eigen wei weg. Ook al is het in eerste instantie met mij en een ander eigen paard.
Doel van nu: de bak 200 meter verderop en daar kunnen grond werken met haar.
En dat doe ik liever 10 weken over in vol vertrouwen dan in 1 week zonder vertrouwen.

Kortom babystapjes maken en engelengeduld met ergens ver in de toekomet je einddoel.

**Geplaatst**: 03-04-25 08:04

Re: Extreme verlatingsangst?

Geplaatst: 03-04-25 08:04

Wat lastig dat de omgeving ook zoveel meningen heeft dan , al sta je nog zo sterk in je schoenen, het doet toch wat met je,elke keer.

Wij hebben op stal ook een paard wat niet bij de vorige stal in kudde kon(mocht) vanwege uiteenlopende redenen. En hier is hij met z'n groepje van 4 zo fantastisch opgeknapt. Ik gun jou en je paard dat ook.

**Geplaatst**: 03-04-25 08:35

Geplaatst: 03-04-25 08:35

Cobem schreef:
Ik hoop dat ik op korte termijn een nieuw plaatsje voor hem vind, met een aantal paarden die hem wat kunnen heropvoeden en socialiseren. Ik denk wel dat het een zware dobber wordt; ik hoop van harte dat hij die kans kan grijpen.

Tja, het paard weet natuurlijk niet dat er sprake is van een kans die gegrepen moet worden. Hij reageert gewoon op de omstandigheden. En die passen bij hem of niet.

**Geplaatst**: 03-04-25 08:35

Geplaatst: 03-04-25 08:35

Cobem schreef:
Ik hoop dat ik op korte termijn een nieuw plaatsje voor hem vind, met een aantal paarden die hem wat kunnen heropvoeden en socialiseren. Ik denk wel dat het een zware dobber wordt; ik hoop van harte dat hij die kans kan grijpen.

Tja, het paard weet natuurlijk niet dat er sprake is van een kans die gegrepen moet worden. Hij reageert gewoon op de omstandigheden. En die passen bij hem of niet.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-04-25 19:26

Geplaatst door de TopicStarter : 03-04-25 19:26

Een test vandaag op een andere buitenpiste lijkt me een iets ander licht te werpen op de situatie… Een piste met een vrij drukke straat er vlak naast, opvliegende plastic zeilen, een koestal ernaast, enz

En meneer maakte zich totaal niet druk, steigerde niet, en maakte aan de longe de cirkeltjes mooi rond in de 3 gangen.

Wat moet ik daar nu uit concluderen… Is het omdat het vreemd terrein is? Omdat hij zich sterker voelt op eigen terrein, en op de nieuwe piste wat onwennig? Of toch eenmalig?

Binnenkort een nieuwe test.

**Geplaatst**: 15-04-25 13:47

Geplaatst: 15-04-25 13:47

Je bent goed op weg TS. Je hebt vandaag een puzzelstukje gevonden. Ook al zie je nu nog niet hoe de totale puzzel er uit ziet. Zo ga je wel goed op weg.

Ik ga even een kleine disclaimer geven bij de mensen die het gooien en 'komt door het alleen staan'. Ik heb hier een ruin die met 2,5 bij mij is gekomen en meteen wél bij de groep is gegaan. En die heeft ook verlatingsangst issues. Die zal hij ook altijd in meer of mindere mate hebben. Ook al is hij dus wel royaal 'gereset' voor hij aan het werk moest.
Maaaar bij hem is het altijd wel (precies) beheersbaar gebleven. En wij hadden dus 3 momenten van steigeren om terug naar huis te gaan op onze allereerste buitenritten. Waarbij de eerste keer echt flink en de 2 keer erna meer uitdoven van die initiële reactie was.
Bij hem was het inderdaad: 1. onzekerheid 2. bij onzekerheid vast willen klampen aan bekend terrein en bekend (paarden)gezelschap en 3. mij daarbij over het hoofd zien als ondersteuning bij onzekerheid.

Noemenswaardig daarbij: hij was dus niet ondeugend en verdiende geen straf. Maar ik heb hem wel 'aangepakt' op het specifieke gedrag. Want gevaarlijk gedrag kan ik nou eenmaal niet ongecorrigeerd laten. Maar dit komt wel heel precies. Negeren, corrigeren en ondersteunen in de juiste hoeveelheden (voor dat paard/ die situatie)

En omdat het heel precies komt zou ik het zeker nog een keer in de gedragshoek zoeken. Dan maar met een trainer die net anders werkt dan de gerenomeerde trainer die je er nu bij had. Als het echt een vreselijk ervaren rot was verwacht ik eigenlijk ook wel dat deze trainer je op weg kan helpen met een alternatief.

Dan over wat je nu geleerd heb door het vreemde terrein: je paard had nu niets 'om naar terug te gaan' misschien. En heeft zich daarom dan nu wél tot jou gericht voor een beetje ondersteuning? Dat zou ik zeker nog even verder willen aankijken. Kun je misschien op vreemd terrein gaan werken aan zelfvertrouwen bij je paard en vertrouwen dat jij hem daarbij kunt steunen. En daar positieve ervaringen op gaan stapelen.
En dan weet je dus ook dat daar je oplossing toch kan liggen: wordt zo relevant en behulpzaam voor je paard dat hij niet meer naar andere veiligheden gaat zoeken.
(of nog fijner, zorg dat hij het leert bij zichzelf te zoeken, maar die vind ik nóg lastiger)

Die van mij is nu al 9 jaar super braaf in verkeer en op buitenrit. Dus ook onzekere paarden kunnen dat prima leren. Hou vol!

**Geplaatst**: 15-04-25 16:08

Geplaatst: 15-04-25 16:08

Misschien heb ik het compleet verkeerd hoor!
Maar ik denk niet zozeer aan verlatingsangst als ik je berichten lees TS.
Paarden die daadwerkelijk verlatingsangst hebben kun je namelijk NIET zonder ander paard laten staan. Die breken simpelweg de boel af en gaan compleet over de zeik. En ze worden ook niet weer kalm als het paard dat wegloopt, uit het gezichtsveld is.
En ik zie dat bokken op buitenrit in bijzijn van andere paarden ook niet direct als verlatingsangst.

Het kan best zijn dat hij sociaal contact mist omdat hij niet in een kudde staat en daardoor meer aan andere paarden "hangt" inderdaad, maar ik zie er niet diect verlatingsangst in.
Vergeet ook niet dat het 3-6 maanden duurt voor een paard gewend is op een nieuwe plek, met nieuwe mensen.

Ik ben wel benieuwd of je geprobeerd hebt om het te doorbreken?
Dus om hem consequent te behandelen, duidelijk leiding te geven en niet al bij voorbaat zo in je hoofd gaan zitten "dat hij het toch wel niet zal doen".
Wat doet hij dan?
Of stop jij zodra hij staakt en geef je er aan toe?
Er zijn namelijk ook zat paarden die strontverwend zijn en heel goed weten hoe ze hun zin kunnen afdwingen, weten wanneer jij bang wordt, of die simpelweg wat dominanter zijn en meer behoefte hebben aan duidelijke kaders.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-04-25 21:09

Geplaatst door de TopicStarter : 23-04-25 21:09

pol013 schreef:
Je bent goed op weg TS. Je hebt vandaag een puzzelstukje gevonden. Ook al zie je nu nog niet hoe de totale puzzel er uit ziet. Zo ga je wel goed op weg.

Ik ga even een kleine disclaimer geven bij de mensen die het gooien en 'komt door het alleen staan'. Ik heb hier een ruin die met 2,5 bij mij is gekomen en meteen wél bij de groep is gegaan. En die heeft ook verlatingsangst issues. Die zal hij ook altijd in meer of mindere mate hebben. Ook al is hij dus wel royaal 'gereset' voor hij aan het werk moest.
Maaaar bij hem is het altijd wel (precies) beheersbaar gebleven. En wij hadden dus 3 momenten van steigeren om terug naar huis te gaan op onze allereerste buitenritten. Waarbij de eerste keer echt flink en de 2 keer erna meer uitdoven van die initiële reactie was.
Bij hem was het inderdaad: 1. onzekerheid 2. bij onzekerheid vast willen klampen aan bekend terrein en bekend (paarden)gezelschap en 3. mij daarbij over het hoofd zien als ondersteuning bij onzekerheid.

Noemenswaardig daarbij: hij was dus niet ondeugend en verdiende geen straf. Maar ik heb hem wel 'aangepakt' op het specifieke gedrag. Want gevaarlijk gedrag kan ik nou eenmaal niet ongecorrigeerd laten. Maar dit komt wel heel precies. Negeren, corrigeren en ondersteunen in de juiste hoeveelheden (voor dat paard/ die situatie)

En omdat het heel precies komt zou ik het zeker nog een keer in de gedragshoek zoeken. Dan maar met een trainer die net anders werkt dan de gerenomeerde trainer die je er nu bij had.
Die van mij is nu al 9 jaar super braaf in verkeer en op buitenrit. Dus ook onzekere paarden kunnen dat prima leren. Hou vol!

BarbaLala schreef:
Misschien heb ik het compleet verkeerd hoor!
Maar ik denk niet zozeer aan verlatingsangst als ik je berichten lees TS.
Paarden die daadwerkelijk verlatingsangst hebben kun je namelijk NIET zonder ander paard laten staan. Die breken simpelweg de boel af en gaan compleet over de zeik. En ze worden ook niet weer kalm als het paard dat wegloopt, uit het gezichtsveld is.
En ik zie dat bokken op buitenrit in bijzijn van andere paarden ook niet direct als verlatingsangst.

Het kan best zijn dat hij sociaal contact mist omdat hij niet in een kudde staat en daardoor meer aan andere paarden "hangt" inderdaad, maar ik zie er niet diect verlatingsangst in.
Er zijn namelijk ook zat paarden die strontverwend zijn en heel goed weten hoe ze hun zin kunnen afdwingen, weten wanneer jij bang wordt, of die simpelweg wat dominanter zijn en meer behoefte hebben aan duidelijke kaders.

Een latere reactie vanwege een weekje vakantie

Intussen hebben we nog tweemaal op een externe piste uitgetest. Een ervaren ruiter ondervond dat mijn paard eigenlijk niets kent. Hij reageert heel slecht op de teugels, op de benen,… Op strengere instructies reageert hij niet of verkeerd. Het protest, het steigeren, het bokken, enz is niet ver weg dan.

Mijn voorlopige conclusie is dan dat het gevecht met mijn paard eigenlijk komt doordat hij het initieel niet begrijpt wat gevraagd wordt. Maar ook dat hij het heel moeilijk leert. Misschien door spanning, misschien door verkeerd gedrag. Maar wellicht is het géén verlatingsangst, hoewel hij in zijn eigen stalomgeving (verderaf maar wel in de buurt) een toch iets extremer gedrag stelt.

En dan geef ik je - momenteel - wel gelijk dat hij bij de vorige eigenaar wellicht “rotverwend” is geweest, of lees: verkeerd opgeleid, of profiteerde van te weinig leiderschap.

De moeilijkheid is dat mijn paard van niets onder de indruk is. Een strengere aanpak lukt alvast niet, hij lijkt wel een “olifantenhuid” te hebben.

Ik kocht hem als “het ideale wandelpaard” maar het lijkt ons momenteel dat alle knoppen nog moeten aangebracht worden en de vraag is of dit nog gaat lukken. De ervaren (eventing)ruiter betwijfelt het alvast omdat mijn paard tijdens de testrit heel weinig evolueerde.

**Geplaatst**: 23-04-25 21:30

Geplaatst: 23-04-25 21:30

Als dit mijn paard was dan zou ik er mee gaan wandelen ..er naast dus .Dan ben je veilig en tevens een leider , kun je z’n gedrag goed bekijken en ik vind wandelen met een paard leuk.Beetje grazen op een veld en weer naar huis.
Je kan veel problemen oplossen door bevriend te worden met je paard met wandelen en af en toe een snoepje te geven.Als hij kalm is kun je er veiliger op rijden ook.Diertje zijn hele wereld is compleet veranderd dat moet je kalm en liefdevol in juist banen leiden.Een gespannen paard leert ook langzamer.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-04-25 22:47

Geplaatst door de TopicStarter : 23-04-25 22:47

office schreef:
Als dit mijn paard was dan zou ik er mee gaan wandelen ..er naast dus .Dan ben je veilig en tevens een leider , kun je z’n gedrag goed bekijken en ik vind wandelen met een paard leuk.Beetje grazen op een veld en weer naar huis.
Je kan veel problemen oplossen door bevriend te worden met je paard met wandelen en af en toe een snoepje te geven.Als hij kalm is kun je er veiliger op rijden ook.Diertje zijn hele wereld is compleet veranderd dat moet je kalm en liefdevol in juist banen leiden.Een gespannen paard leert ook langzamer.

Je wil niet weten hoe hoog hij naast mij al gesteigerd heeft, zo plots uit het niets tijdens een chill wandeling in de kouter, zonder aanwijsbare reden.
Bevriend ben ik met hem. Ik kom in de stal en hij verwelkomt me. Hij komt naar me toe gelopen (en nee, ik heb geen snoepje in de zak). Hij laat zich vlot halsteren, loopt vlot mee, staat rustig bij het borstelen, enz Hij kan geconnecteerd rond me cirkelen zonder longe, weliswaar in het voor hem veilige deel van de piste.
Het is pas wanneer er een touw of teugel bij komt, en hem iets gevraagd wordt te doen, dat de problemen opduiken. intussen zijn we 8 maanden verder.

**Geplaatst**: 24-04-25 09:54

Geplaatst: 24-04-25 09:54

Als ik eea zo lees dan zou ik in ieder geval stoppen met van jan en alleman advies aannemen. Leuk dat die eventingruiter er een keer op heeft gezeten om hem te testen, maar om zijn advies nou klakkeloos voor waarheid aan te nemen zou niet mijn keuze zijn.
Ieder paard is leerbaar.

Wandelen met een paard betekent niet automatisch dat je ook leiderschap hebt overigens, zoals office doet lijken te zeggen.
En een paard steigert nooit uit het niets.

Wat ik tussen de regels door lees is dat je een paard hebt gekocht zonder te weten wat je daadwerkelijk hebt gekocht.
Het paard voldoet niet aan wat je voor ogen had en je hebt zelf niet de kennis en kunde om verder te komen.
De vraag is denk ik, of je jezelf gaat bijscholen en je paard elders in training zet zodat je vanuit daar verder kunt groeien (onder begeleiding), of dat je het dier verkoopt “as is”.
Verder aanrommelen zou ik niet doen in ieder geval.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-04-25 12:21

Geplaatst door de TopicStarter : 24-04-25 12:21

BarbaLala schreef:
Als ik eea zo lees dan zou ik in ieder geval stoppen met van jan en alleman advies aannemen. Leuk dat die eventingruiter er een keer op heeft gezeten om hem te testen, maar om zijn advies nou klakkeloos voor waarheid aan te nemen zou niet mijn keuze zijn.
Ieder paard is leerbaar.

Wandelen met een paard betekent niet automatisch dat je ook leiderschap hebt overigens, zoals office doet lijken te zeggen.
En een paard steigert nooit uit het niets.

Wat ik tussen de regels door lees is dat je een paard hebt gekocht zonder te weten wat je daadwerkelijk hebt gekocht.
Het paard voldoet niet aan wat je voor ogen had en je hebt zelf niet de kennis en kunde om verder te komen.
De vraag is denk ik, of je jezelf gaat bijscholen en je paard elders in training zet zodat je vanuit daar verder kunt groeien (onder begeleiding), of dat je het dier verkoopt “as is”.
Verder aanrommelen zou ik niet doen in ieder geval.

Ja da’s inderdaad waar, zoveel mensen, zoveel meningen.

Ik heb voorheen zelf al 3 paarden gehad, en meerdere recreatief gereden, maar dit heb ik nog nooit ondervonden. Of ik de kennis of kunde of leiderschap heb of niet heb, dat laat ik in het midden. Ik zal het alvast niet claimen.
De test bij aankoop was bevredigend, maar wat kan je op dat moment meer gaan doen dan een kort drafje en galopje op een wei. We zijn dus wel in het verkoopspraatje getrapt wellicht.

De ervaren paardenfluisteraar kreeg dan wel, samen met mij, zijn gedrag vrij goed. Behalve dan het steigeren of bokken bij de minste spanning.
De ervaren eventingruiter bevestigde mijn vermoeden dat er meer scholing nodig is.

Nu elders in training zetten, is een optie… een onvoorziene uitgave, dat wel, na de vele kosten die ik al deed. Hoewel ik wel nog in mijn paard geloof, maar wel de doelen moet bijstellen, is de vraag of hierna dat steigergedrag er volledig gaat uit zijn. Die vraag stel ik me omdat, nadat hij iets geleerd heeft, hij de dag nadien steeds terugvalt in het vorige gedrag en het dus telkens herbeginnen is.

Maar inderdaad, heel veel meningen en suggesties, ik sluit hierbij dit topic af.

Bedankt voor jullie suggesties.