Bokt.nl

Majabeestje schreef:

Precious20 schreef:

Ik heb begeleiding ☺️ Mijn trainer is al geweest en komt volgende week woensdag terug. Mja in tussentijd ben ik wel alleen.

Wat moet er in de tussentijd écht gebeuren met je paard?
Binnen en buiten zetten, voeren, lijf af en toe controleren.. Vergeet ik dingen?

DuoPenotti schreef:

Kan hij in de stal de pony helemaal niet zien?
Of gaat het alleen fout met het binnen en buiten zetten?

Duhelo schreef:

Staat hij alleen met de pony? Dan is het beter om hem in een iets grotere kudde te zetten, dan gaan ze minder gaan hangen aan die ene pony specifiek.

DuoPenotti schreef:

Ah ze moeten dus beide met het hoofd uit de stal. Als ik het goed begrijp.
Is er geen makkelijke oplossing tussen de stallen te maken zodat ze elkaar altijd zien?
Een stukje open of tralies.
Wij hebben hier die traliewanden bovenaan en dat is betreft het alleen voelen wel fijn.

Shadow0 schreef:

Het klinkt eerder als een weerslag van de emoties van het verlies. Naast verdriet is daar vast ook onbewust angst - angst dat je verliest wat dierbaar is en dat dat zelfs onvermijdelijk is. Angst wellicht om je ook weer open te stellen en contact te maken met een nieuw paard dat je op zeker moment wellicht ook weer verliest. Angst voor het nieuwe en onbekende dat een nieuw paard met zich meebrengt. (En ook - zijn angst voor het grote onbekende slaat misschien nu makkelijk op jou over omdat je zelf nog erg gevoelig bent. Dan is het dus niet eens jouw angst maar alleen maar dat je het normaal gesproken jou niet zo zou raken maar nu door het gemis ineens wel.)

En dat is vrij abstract, dus kan het heel goed zijn dat het nu gekoppeld wordt aan iets wat veel makkelijker is om aan te wijzen: angst voor het paard als groot dier met eigen gedrag. Dan 'klopt' het gevoel van angst, en je hebt er een aannemelijke verklaring voor, alleen ligt er toch iets anders onder.

De oplossing is meestal wat tijd, wat ruimte voor de wirwar aan overige gevoelens, en ten aanzien van dit paard zou ik zeggen dat je jezelf en hem helpt door vooral wat routine op te bouwen die houvast geeft, hoe klein ook. Voor nu is het misschien niet echt binnen halen voor de nacht, maar kun je ze bv wel op een vast moment voeren in stal. (Een mooie voorbereiding op het op stal staan, maar vooral ook het bieden van een beetje regelmaat.)

Afhankelijk van de wei zou je misschien zelfs een stukje van de wei kunnen afzetten dat je overdag open doet en 's avonds dicht. Niet omdat het belangrijk is voor de wei, maar omdat het jou iets geeft om de wei in te gaan als handeling, en omdat het bovendien dus de dag-nacht-structuur bevestigt aan je paard: overdag is er meer ruimte en 's nachts wat minder, zo is het ritme bij jullie.

DDDara schreef:

Er zijn ontzettend veel leuke mannen.
-sommige heel knap
-sommige geweldig in bed
-sommige kan je geweldig mee praten
-met weer andere heb je een goede klik
-weer een andere voel je je veilig bij...
Maar met JOUW partner wil je dat allemaal hebben.

En met paarden is dat niet anders niet ieder paard is JOUW paard. Liefde op het eerste gezicht komt echt niet altijd voor soms moet je naar elkaar toe groeien en soms zal een paard nooit JOUW paard worden.

Ik heb afgelopen jaren al een aantal paarden verkocht omdat ze toch NET mijn paard niet waren en ben nu weer met 1 bezig die heel veel dingen heeft waar we mee matchen maar ook nog steeds punten waar we nog aan onze relatie moeten werken...... en of het uiteindelijk tot een huwelijk komt...... moet nog maar blijken.