En nog steeds houd ik van wedstrijden en leg ik mezelf de druk op dat ik wil presteren, maar nu heb ik spanning voordat ik ga rijden. Zodra ik op stap ben ik geconcentreerd en tijdens de proef is die spanning ook omgezet in concentratie. Maar gespannen ben ik nog steeds voor elke wedstrijd, alleen het tijdstip is veranderd

Maar er zijn gewoon mensen die wel echt van wedstrijden houden, ook al snappen mensen dat niet. Dat zie je hier in het topic ook, mensen die het zelf al niet zo geweldig vinden zeggen dat je dan moet stoppen en snappen niet dat spanning niet betekent dat je het niet leuk vindt. Dat kan ook perfect samen gaan. Ik vind rijden zonder wedstrijden veel minder leuk, ik vind het geweldig om van onafhankelijk persoon te horen waar we staan en proefjes te rijden. Niet elke week, want ik gebruik de tijd en het commentaar wel om tussen de wedstrijden door ook echt te verbeteren. Maar het vergelijken met anderen, het presteren op vreemd terrein en noem alles maar, ik houd ervan.
Het focussen op 1 ding dat fout ging deed ik ook, maar ik heb toen wel geleerd dat het 1 onderdeel is en dat dat niks uitmaakt op die 30 totaal. Dus echt onderdeel voor onderdeel zien en rijden.
Maar op haar leeftijd of iets jonger had ik het ook zo erg en ben ik er hard mee aan de slag gegaan en nu kan ik dus juist de proeven heel goed rijden en klap ik niet meer dicht als er iets fout gaat. En de wedstrijden blijven enorm leuk en is voor mij ook echt iets wat ik wil doen. Zonder vind ik het toch minder leuk. Maar ik ga wel pas op wedstrijd als ik thuis echt het niveau volledig onder de knie heb en ruim wknstwaardig. Zodat het op wedstrijd minder kan gaan maar nog steeds goed genoeg. Want steeds met mindere punten thuis komen zorgde bij mij voor meer druk op mezelf en dus slechter rijden.
want datzelfde paard wat bij mij 70 procent liep liep bij een ander in dezelfde klasse geen winst. Dan kan je het niet hebben over niet voor elkaar. Vooral ook niet omdat diegene thuis veel beter reed, maar met wedstrijd gewoon stopte met rijden. En zo ken ik er wel meer die tijdens proef echt moesten leren om te blijven rijden (en simpele dingen als goede been, goede galop enzo niet meer konden) het ligt er ook aan hoe erg je als een krant gaat rijden
mijn krant is idd genoeg voor oke punten.
tussen oktober en mei hebben we een pauze ingelast. De hele winter nergens druk op, goeie privélessen gevolgd bij een instructeur die mentaal erg goed mee pakt en daar voelde dochter zich erg goed bij. Met haar vorige pony lag de nadruk meer op springen, daar was ze nooit zenuwachtig om, ze was trots als ze een rondje afmaakte en een balk maakte niet uit. Ook toen lukte de dressuur niet. Nu rijdt ze een echte dressuurpony en dat is ook echt een ander dier. Ze oefenen in de les de onderdelen van de volgende klasse en de pony is sws een snelle leerling. Van mij hoeft ze geen proeven te rijden, het is een beetje 'part of the deal'met de eigenaar (voor wie het trouwens ook geen knetterharde eis is) die vindt het leuk als de pony verder komt. De laatste 2 proeven reed ze 2x 169, gelukkig zagen we allemaal dat ze ze beter reed dan de keer ervoor en eindelijk zag ze dat voor het eerst ook zelf in en waren die punten al minder teleurstellend. Maar je gunt haar een succesje.