Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-05-23 14:20

Re: Wat bedoelt mijn paard?

Geplaatst door de TopicStarter : 17-05-23 14:20

Wat ik nu doe is inderdaad z'n hoofd wegduwen (uit m'n ruimte) en/of een correctie met stem. Maar kennelijk komt die boodschap zo niet over dus dan is een stevige(re) correctie mssn wel op z'n plaats...
Wat ik ook lastig vind, is dat ik zelf anticipeer op een mogelijke hap en dat is niet bevorderlijk voor het vertrouwen..

**Geplaatst**: 17-05-23 14:41

Geplaatst: 17-05-23 14:41

Heel herkenbaar inderdaad, die van mij doet het vooral als hij spanning heeft en op de momenten dat hij aan het wisselen is.
Ik vind dit filmpje wel een mooie manier om ermee om te gaan, niet corrigeren maar gewoon even laten weten dat je gezien hebt dat ze contact zoeken.
https://www.youtube.com/watch?v=xhapIYc ... kgaG9yc2Vz
Met poetsen/opzadelen enzo heb ik het commando 'kijk maar naar voren' aangeleerd, dat werkt ook wel fijn. Voordeel van paarden die wat happerig zijn is dat je ze wel heel makkelijk kunt leren apporteren

**Geplaatst**: 17-05-23 14:58

Re: Wat bedoelt mijn paard?

Geplaatst: 17-05-23 14:58

Hier ook eentje die gelukkig inmiddels wel heeft geleerd dat het in mensen niet mag. Maar tijdens het optuigen kan ik hem wel 10 miljoen keer nee zeggen, omdat hij weer eens in zijn vriend, het tuig van zijn vriend bijt of een hoefschoen klittenband lostrekt. Hij borstelt ook de grond met mijn magic brushes en tijdens het wandelen loopt hij regelmatig met het touw in de bek. Het gaat bij hem zelfs zo ver dat hij bewust het bit op de kiezen pakt om op te knagen tijdens het voor de kar zetten. Ik heb het gecheckt, maar het bit hangt wel echt op zijn lagen en niet zijn kiezen, maar hij schuift het daar dus zelf heen. Deze foto geeft het denk ik wel weer, meneer met zijn voerbak. _O-

Het is inderdaad gewoon een kwestie van consequent nee blijven zeggen bij de mildere zaken en gewoon keihard afstraffen als ze wel hun tanden in een mens zetten. Dat laatste doet hij dus nu niet meer.

**Geplaatst**: 17-05-23 16:02

Geplaatst: 17-05-23 16:02

beestenfreak schreef:
Heel herkenbaar inderdaad, die van mij doet het vooral als hij spanning heeft en op de momenten dat hij aan het wisselen is.
Ik vind dit filmpje wel een mooie manier om ermee om te gaan, niet corrigeren maar gewoon even laten weten dat je gezien hebt dat ze contact zoeken.
https://www.youtube.com/watch?v=xhapIYc ... kgaG9yc2Vz
Met poetsen/opzadelen enzo heb ik het commando 'kijk maar naar voren' aangeleerd, dat werkt ook wel fijn. Voordeel van paarden die wat happerig zijn is dat je ze wel heel makkelijk kunt leren apporteren

Ja mijne kan ook goed apporteren.
Maar dat kan ook weer lastiger zijn omdat de scheidingslijn dan nog dunner is tussen wel en niet iets mogen pakken.
Ik ben niet zo van de harde aanpak, wel van de duidelijke aanpak, je kan ook echt wel heel duidelijk zijn zonder een harde mep te geven.
Desnoods stamp je op de grond of klap je in je handen, daar reageren ze echt wel op.

**Geplaatst**: 17-05-23 16:32

Geplaatst: 17-05-23 16:32

De mijne was volledig bomproof... op de grond stampen of in je handen klappen gaf echt 0 reactie. En dat is prima, dat is gewoon het karakter.
Dat was juist ook een van zijn sterke punten. Want hij was super werkwillig maar echt bomproof op alle vlakken, wat hij ook zag of hoorde. Focus lag altijd op jou, nooit op iets uit de omgeving.

Stemhulp, uit je eigen zone zetten. Prima, dat was vaak genoeg. Zeker als je iets aan ziet komen. En vanaf een jaar of 4 was dat zelfs niet eens meer nodig.

Maar opeens een hap. Er zit ook imo een verschil in happen uit boosheid of speelsheid. Uit boosheid zie je veel signalen vooraf, en dat kan je ook veel makkelijker eerder met minder impact corrigeren.
Maar een jong, vrolijk en spelerig paard geeft die niet altijd af. die wil snel iets vast pakt uit enthousiasme wat op dat moment net in zijn bereik komt. En is het een arm... Dan krijgt hij van mij toch een mep. :')

De intentie is niet verkeerd van het paard, zit niks van agressie bij. Ik ben verder ook totaal niet boos op zo'n moment maar gewoon direct actie-reactie en een duidelijke grens. Aan mij zitten mag, met lippen frunniken mag, maar geen tanden.
Hij is er ook nog nooit een moment bang van geweest of terughoudend geworden. Het ongewenste gedrag stopte gewoon direct meer een "oh ja dat mag niet" reactie en daarna weer verder alsof er niks gebeurt was, maar dan zonder bijten.

**Geplaatst**: 17-05-23 18:28

Geplaatst: 17-05-23 18:28

Maar wat dan als het niet werkt, of tijdelijk, dan blijf je slaan of steeds harder.
Het is ook niet zeker wat de oorzaak is, kan het zijn dat hij niet genoeg zijn ei kwijt kan met vrienden, heeft hij te veel energie vanwege voer of niet genoeg bewegingsruimte, is er stress, is er wel een goede afspraak van wat zijn en jouw ruimte is of is dat onduidelijk..
Misschien is het nog een idee om jezelf te filmen zodat je kan zien wat je precies doet en waar het mis gaat.
Je kan het dan meestal veel beter zien en rustig terug kijken.

**Geplaatst**: 17-05-23 18:42

Geplaatst: 17-05-23 18:42

lletam schreef:
Wat ik nu doe is inderdaad z'n hoofd wegduwen (uit m'n ruimte) en/of een correctie met stem. Maar kennelijk komt die boodschap zo niet over dus dan is een stevige(re) correctie mssn wel op z'n plaats...
Wat ik ook lastig vind, is dat ik zelf anticipeer op een mogelijke hap en dat is niet bevorderlijk voor het vertrouwen..

Waar op zijn hoofd duw je hem weg?

Tip: Op zijn wang wegduwen, als hij niet luistert mag dat best met een prikkende vinger (niet boos, wel duidelijk). Dat is de plek waar paarden elkaar ook het sein geven 'hey, doe je hoofd es aan de kant'. Duw je op het zachte stukje bij de neus dan nodig je hem uit tot spelen. Dat is waar paarden elkaar duwen als ze de ander uitnodigen tot spelen. Als je op de wang duwt hoef je ook geen stem te gebruiken, dit snappen ze perfect zonder woorden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-05-23 19:21

Geplaatst door de TopicStarter : 17-05-23 19:21

Wel fijn dat er zoveel herkenbaarheid is. Ik denk dat ik echt consequenter moet zijn; ik ben van de positieve bekrachtiging maar ook met de no-nonsense van bijten mag gewoon niet, klaar. En als dat een tik betekent dan ben ik daar niet op tegen. Mijn zachte aanpak is kennelijk niet duidelijk genoeg, misschien zelfs verwarrend voor hem. En nuchter als hij is, op de grond stappen oid is hij niet van onder de indruk. Het wegduwen doe ik inderdaad op de wang. Hij kent ook het commando 'weg' maar daarmee los ik het happen niet op imo

**Geplaatst**: 17-05-23 21:05

Geplaatst: 17-05-23 21:05

MirandaMalik schreef:
Maar wat dan als het niet werkt, of tijdelijk, dan blijf je slaan of steeds harder.
Het is ook niet zeker wat de oorzaak is, kan het zijn dat hij niet genoeg zijn ei kwijt kan met vrienden, heeft hij te veel energie vanwege voer of niet genoeg bewegingsruimte, is er stress, is er wel een goede afspraak van wat zijn en jouw ruimte is of is dat onduidelijk..
Misschien is het nog een idee om jezelf te filmen zodat je kan zien wat je precies doet en waar het mis gaat.
Je kan het dan meestal veel beter zien en rustig terug kijken.

Het is nooit hard... er gaat nooit iets harder. Dat is een aanname die je doet. De andere zaken die je noemt zijn basisbehoeften. Die moeten ten alle tijden op orde zijn, dus dat speelt nooit mee.
Sommige jonge dieren zijn gewoon speels en wat onbehouwen. En dat mag, maar binnen veilige grenzen en die geef ik aan.
Harder slaan is altijd een no go, want dan ben je gewoon niet goed of niet duidelijk bezig. Of ben je zelf te laat. Dat is niet nodig als je consequent bent en het op precies het goede moment doet. En ik heb nog nooit gehad dat het niet werkt. Of niet genoeg was. Bij geen enkel jong paard.

**Geplaatst**: 17-05-23 21:19

Geplaatst: 17-05-23 21:19

lletam schreef:
Wel fijn dat er zoveel herkenbaarheid is. Ik denk dat ik echt consequenter moet zijn; ik ben van de positieve bekrachtiging maar ook met de no-nonsense van bijten mag gewoon niet, klaar. En als dat een tik betekent dan ben ik daar niet op tegen. Mijn zachte aanpak is kennelijk niet duidelijk genoeg, misschien zelfs verwarrend voor hem. En nuchter als hij is, op de grond stappen oid is hij niet van onder de indruk. Het wegduwen doe ik inderdaad op de wang. Hij kent ook het commando 'weg' maar daarmee los ik het happen niet op imo

Het spelerig happen gaat soms inderdaad gewoon te snel.

En positief bekrachtigen is inderdaad minstens net zo belangrijk.
Het zijn jonge dieren ze moeten nog veel leren in wat wel en niet mag. Dat kost tijd en soms wat moeite en vooral veel liefde en aandacht. Maar wel het leukste om te doen.
Het paard wat ik nu heb is wel gek op aandacht en knuffelen, maar houdt van zichzelf veel meer afstand, is ook minder extrovert en "in your face" als Jam was. Maar dan kan je weer hele leuke momenten hebben als zo'n paard je echt op gaat zoeken en contact en knuffels komt halen... want dat was bij hem dan weer niet zo vanzelfsprekend in het begin.

**Geplaatst**: 18-05-23 08:35

Geplaatst: 18-05-23 08:35

c_alsemgeest schreef:
Het is nooit hard... er gaat nooit iets harder. Dat is een aanname die je doet. De andere zaken die je noemt zijn basisbehoeften. Die moeten ten alle tijden op orde zijn, dus dat speelt nooit mee.
Sommige jonge dieren zijn gewoon speels en wat onbehouwen. En dat mag, maar binnen veilige grenzen en die geef ik aan.
Harder slaan is altijd een no go, want dan ben je gewoon niet goed of niet duidelijk bezig. Of ben je zelf te laat. Dat is niet nodig als je consequent bent en het op precies het goede moment doet. En ik heb nog nooit gehad dat het niet werkt. Of niet genoeg was. Bij geen enkel jong paard.

Helemaal eens. Maar precies ook wat ik het allermoeilijkste vind aan paarden hebben en (be)leren: de juiste timing, en consequent zijn. Ben je iets te laat met je reactie, dan leert je paard het tegenovergestelde van wat je bedoelde. En dat kun je het paard vervolgens niet verwijten (wat veel mensen wel doen). Ik ben zeker nog niet ervaren genoeg om het altijd goed te doen, gelukkig wel begeleiding met eeuwen ervaring.

**Geplaatst**: 18-05-23 08:50

Geplaatst: 18-05-23 08:50

lletam schreef:
Wel fijn dat er zoveel herkenbaarheid is. Ik denk dat ik echt consequenter moet zijn; ik ben van de positieve bekrachtiging maar ook met de no-nonsense van bijten mag gewoon niet, klaar. En als dat een tik betekent dan ben ik daar niet op tegen. Mijn zachte aanpak is kennelijk niet duidelijk genoeg, misschien zelfs verwarrend voor hem. En nuchter als hij is, op de grond stappen oid is hij niet van onder de indruk. Het wegduwen doe ik inderdaad op de wang. Hij kent ook het commando 'weg' maar daarmee los ik het happen niet op imo

Jouw paard voelt gewoon dat je het niet 100% meent. Het is vaak helemaal geen kwestie van harder moeten zijn of slaan oid. Alleen een kwestie om het 100% te menen in je gehele energie en dat is vaak al lastig genoeg. Als je het meent dan is een stemcorrectie voldoende.

Daarnaast, zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Je paard vraagt om duidelijkheid en die geef je hem op zo'n manier niet waardoor hij steeds weer de grenzen zal blijven op zoeken.

**Geplaatst**: 18-05-23 09:03

Geplaatst: 18-05-23 09:03

Elisa2 schreef:
Jouw paard voelt gewoon dat je het niet 100% meent. Het is vaak helemaal geen kwestie van harder moeten zijn of slaan oid. Alleen een kwestie om het 100% te menen in je gehele energie en dat is vaak al lastig genoeg. Als je het meent dan is een stemcorrectie voldoende.

Daarnaast, zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Je paard vraagt om duidelijkheid en die geef je hem op zo'n manier niet waardoor hij steeds weer de grenzen zal blijven op zoeken.

Eens. Ik heb zelfs weleens gehad dat ik het zo zat was en alleen maar naar het paard toe hoefde te draaien en me groot maakte en heel boos keek. Dat maakte toen al genoeg indruk en hij hield meteen op en liet het hoofd zakken. Het zit in hem in natuurlijk leiderschap en overwicht. Niet in geweld of slaan. Je kan een mep uitdelen zonder overwicht en dan is een paard soms zelfs in staat om terug te slaan. Omdat hij jou niet als leider accepteert. Soms is lichaamstaal al voldoende en hoef je hem niet eens aan te raken.
Wees duidelijk en consequent. Paarden hebben behoefte aan consequent gedrag, dat geeft ze rust en vertrouwen, ze worden onzeker van de ene keer wel en de andere keer niet. Dan weten ze niet wat ze aan je hebben. Ze moeten jou kunnen vertrouwen als hun leider en jij moet aangeven waar de grenzen liggen. En dat is dus niet bijten, klaar. Soms is daar een duidelijke correctie voor nodig, soms alleen een stem verheffen. Dat ligt aan het paard, aan het gedrag en aan het moment.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-05-23 09:42

Re: Wat bedoelt mijn paard?

Geplaatst door de TopicStarter : 18-05-23 09:42

Ik denk inderdaad dat het erin is geslopen dat ik voor dit paard niet duidelijk genoeg ben (geweest) in dit stukje. Doordat ik nu anticipeer maakt het spelletje voor hem er alleen maar nog leuker op. Dus ik weet wat me te doen staat: duidelijk zijn en dat ook intrinsiek gaan voelen want het gaat indd om de intentie, niet om hoe hard(er) die tik is

**Geplaatst**: 18-05-23 11:22

Geplaatst: 18-05-23 11:22

Ja het is gewoon snel en goed geplaatst... gewoon *boop*.

Bij gevaarlijk gedrag. (Ja daar reken ik bijten ook onder).
Mensen gaan er vaak vanuit als je zegt dat je paard dan gewoon een "mep" geeft dat je dat beest half in elkaar moet timmeren :')

maar nee, dan ben je echt verkeerd bezig. Ik ben zelfs helemaal niet streng, ze hebben veel ruimte. Maar gewoon niet bijten, schoppen of over je heen lopen. Paar basis regels puur op veiligheid.

Ben zelfs een keer door een bokker beschuldigd van mishandeling :')

en dat mijn paard vast doodsbang voor mij zou zijn. Omdat ik in een topic lang geleden zei dat hij een mep kreeg bij happen.

Ja... het was echt een vreselijk timide bang schepsel en als de dood voor mij :')

**Geplaatst**: 18-05-23 11:32

Geplaatst: 18-05-23 11:32

Suzanne F. schreef:
Elisa2 schreef:
Jouw paard voelt gewoon dat je het niet 100% meent. Het is vaak helemaal geen kwestie van harder moeten zijn of slaan oid. Alleen een kwestie om het 100% te menen in je gehele energie en dat is vaak al lastig genoeg. Als je het meent dan is een stemcorrectie voldoende.

Daarnaast, zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Je paard vraagt om duidelijkheid en die geef je hem op zo'n manier niet waardoor hij steeds weer de grenzen zal blijven op zoeken.

Eens. Ik heb zelfs weleens gehad dat ik het zo zat was en alleen maar naar het paard toe hoefde te draaien en me groot maakte en heel boos keek. Dat maakte toen al genoeg indruk en hij hield meteen op en liet het hoofd zakken. Het zit in hem in natuurlijk leiderschap en overwicht. Niet in geweld of slaan. Je kan een mep uitdelen zonder overwicht en dan is een paard soms zelfs in staat om terug te slaan. Omdat hij jou niet als leider accepteert. Soms is lichaamstaal al voldoende en hoef je hem niet eens aan te raken.
Wees duidelijk en consequent. Paarden hebben behoefte aan consequent gedrag, dat geeft ze rust en vertrouwen, ze worden onzeker van de ene keer wel en de andere keer niet. Dan weten ze niet wat ze aan je hebben. Ze moeten jou kunnen vertrouwen als hun leider en jij moet aangeven waar de grenzen liggen. En dat is dus niet bijten, klaar. Soms is daar een duidelijke correctie voor nodig, soms alleen een stem verheffen. Dat ligt aan het paard, aan het gedrag en aan het moment.

Maar daarom is slaan voor de ts al helemaal niet de juiste aanpak.
Ik ken wel mensen die hun paard een mep geven en zie dan dat die paarden daar helemaal van onder de indruk zijn. Dus het moet wel echt wat voorstellen als je iets duidelijk wil maken. En dat is dus of best hard, anders kun je net zo goed in je handen klappen, als je dat doet vlak bij hun gezicht heeft dat meestal veel meer effect.

En wat betreft bomproof zijn waardoor een paard niet op normale signalen reageert, dat zijn twee verschillende dingen.
Een paard kan bomproof zijn maar dan nog steeds op kleine aanwijzingen reageren.
Als ze niet op kleine aanwijzingen reageren, komt dat niet omdat ze bomproof zijn, maar omdat je zelf geen duidelijke signalen geeft, als er teveel ruis is.
Anders kun je toch helemaal niks met een bomproof paard?

Duidelijk zijn zonder slaan is niet soft, ook twee verschillende dingen waar vaak misverstanden over zijn.
Ik raad je nog steeds aan om te filmen, ik zie bij mezelf ook vaak dingen op film die ik als ik bezig ben heel anders ervaar.

**Geplaatst**: 18-05-23 11:41

Geplaatst: 18-05-23 11:41

Ben het daarin gewoon niet met je eens.

En dat is ook prima, iedereen doet het op een eigen manier.
Jouw manier is gewoon niet mijn manier.

Behalve het feit dat die van mij niet had gereageerd op handen klappen.
Ik wil ook helemaal niet bij een paard dat in je handen klappen een effect geeft van ophouden met wat hij aan het doen is.
Dat is iets wat in een omgeving altijd kan voorkomen... iemand klapt in de handen in stal, applaus langs een wedstrijdring. Ik zou nooit een stop of schrik reactie reactie willen ontlokken aan een geluid of handeling die altijd kan voortkomen uit de omgeving.

Als je een paard een mep geeft en hij is helemaal onder de indruk, zoals jij zegt. Was de reactie te grof of te hard.
Je wil gewoon een snelle tik, wat het gedrag stopt. En geen schrikreactie. Dan heb je zelf als begeleider gewoon moeite met doseren of ben je gewoon te laat waardoor je hulp te groot moest zijn.

En je kan alles met een bomproof paard. De focus ligt volledig op jou. De kleinste handeling, beweging en handgebaar zien ze en reageren ze op. Bomproof betekend niet hersendood. Een bomproof paard kan ook gewoon alert, snel en heet zijn. Alleen is er een volledige focus op jou of op zijn werk. Niet op zaken uit de omgeving.
Zulke paarden kan je gewoon rijden wanneer er vuurwerk af gaat, wanneer er iemand van een paard af valt en het paard gaat aan de kletter door de baan. Zulke paarden zijn juist goud waard en de makkelijkste om mee te werken in mijn ervaring.

Laatst bijgewerkt door c_alsemgeest op 18-05-23 11:45, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 18-05-23 11:43

Re: Wat bedoelt mijn paard?

Geplaatst: 18-05-23 11:43

Eens met Alsemgeest.

**Geplaatst**: 18-05-23 11:46

Geplaatst: 18-05-23 11:46

Ik heb ook zo'n oraal gefixeerde ruin gehad :))

Bij ruinen en hengsten is de schouder/voorbeen het gebied waar ze met elkaar klooien. Een beetje daar elkaars velletje omdraaien om te kijken wat ze aan elkaar hebben, je ziet ze dan door de voorbenen gaan, het is een soort spel (waarbij de serieuze versie, dus in een gevecht is dat je de ander letterlijk door de benen werkt). Dus ik snap wel dat hij reageert als jij hem daar poetst. Kan natuurlijk best dat hij net jeuk heeft en dat hij het fijn vindt dat je hem kriebelt. Maar het is wel typisch een plek waarvan hij ook kan vinden dat je hem aan het uitdagen bent.

Wanneer ik mijn ruin poetste zette ik hem los neer, met het halstertouw over zijn hals. Netjes stilstaan is onderdeel van de opvoeding bij mij en het is een volwassen paard wat zoiets prima kan. Daarnaast geeft het hem ook de mogelijkheid om goed aan te geven als er iets mis is. Ik vond het vervelend dat hij steeds wegliep, maar hij vond het vervelend om met z'n hoofd bij een blinde muur te staan. Toen ik 'm dus neerzette op een plek waar hij meer overzicht had ging hij heel serieus met zijn taak (netjes stilstaan als je wordt gepoetst) om, en als ik dan als laatste zijn hoeven uitkrabde zag je onder elke hoef steen met daar omheen een rondje met vuil van het poetsen. Hij verzette geen voet tot ik zijn voeten optilde :))

Voor een slimme ruin die nogal vindt dat hij een mening heeft is zo'n verdeling (mijn klusje is poetsen en jouw klusje is hier netjes blijven staan) heel handig vind ik. Hij heeft dan zijn verantwoordelijkheid, iets waar hij zijn aandacht even voor moet gebruiken.

Daarnaast kan hij, wanneer hij los staat, niet overdreven schrikken bij mijn truc bij bijten. Wanneer een ruin een beetje happerig is is hij gewoon in de eerste plaats een mannetjespaard. Een merrie zal eerder de achterbenen gebruiken, een ruin zal eerder je velletje omdraaien of zijn tanden gebruiken. Wat ik dan doe is heel overdreven gillen. Gewoon een korte, hoge gil, maar wel verontwaardigd en dat het duidelijk is dat hij te ruw deed. Die van mij sprong dan van schrik een stukje opzij, en kwam even later heel schuldbewust het weer goed maken, en daarna was hij heel voorzichtig met kriebelen, gebruikte alleen zijn lip

Voor hem was het duidelijk hoe ik het deed. Hoofd wegduwen is toch meer klooien/uitdagen voor zo'n paard (beetje vergelijkbaar met onder de hals doorlopen wanneer je poetst. Nóóit doen met een speelse ruin, en beter met geen enkel paard). Gewoon even merrie spelen en een gil geven is duidelijker en logischer voor zulke paarden

Laatst bijgewerkt door Koper op 18-05-23 11:50, in het totaal 4 keer bewerkt

**Geplaatst**: 18-05-23 11:48

Geplaatst: 18-05-23 11:48

lletam schreef:
We zijn inmiddels al weer een jaar verder en het gaat over het algemeen hardstikke goed. Loopt inmiddels onder het zadel en is eigenlijk super braaf.
Alleen het 'bijten' blijft een dingetje.
Hij is nogal oraal ingesteld,als in hij wil alles in z'n mond nemen en/of erin happen. Ik heb het idee dat hij heel graag een hapje uit mij wil nemen. Niet uit rottigheid maar uit nieuwsgierigheid.
Hij snuffelt en is eigenlijk heel lief maar dan hoor ik toch die tanden. En ja, ik ben daar toch voorzichtig in geworden want zit niet op een bijt te wachten. Maar dat is dus nu een dingetje geworden.
Hoe kan ik daar nou het beste mee omgaan?

Is ook de leeftijd. Jonge ruinen hebben dit gedrag vaker wat langer.
Ik zou toch een klein corrigerend tikje geven zodra er een tand aan komt zetten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-05-23 12:59

Re: Wat bedoelt mijn paard?

Geplaatst door de TopicStarter : 18-05-23 12:59

Eigenlijk bevestigen jullie wat ik wel weet maar in dit geval onvoldoende heb toegepast. En op welke manier je corrigeert verschilt per persoon; ik kan zeker volgen wat @miereneter bedoelt en tegelijkertijd snap ik ook wat @calsemgeest bedoelt. Met andere oefeningen en zeker met rijden ben ik veel zelfverzekerder alleen dit hapstukje is een dingetje gebleven, tot nu toe dan. Want we gaan er gewoon mee aan de slag, het hoort ook allemaal een beetje bij. Beestje moet ook nog 4 worden en doet het verder super

**Geplaatst**: 18-05-23 15:07

Geplaatst: 18-05-23 15:07

c_alsemgeest schreef:
Ben het daarin gewoon niet met je eens.
En dat is ook prima, iedereen doet het op een eigen manier.
Jouw manier is gewoon niet mijn manier.

Behalve het feit dat die van mij niet had gereageerd op handen klappen.
Ik wil ook helemaal niet bij een paard dat in je handen klappen een effect geeft van ophouden met wat hij aan het doen is.
Dat is iets wat in een omgeving altijd kan voorkomen... iemand klapt in de handen in stal, applaus langs een wedstrijdring. Ik zou nooit een stop of schrik reactie reactie willen ontlokken aan een geluid of handeling die altijd kan voortkomen uit de omgeving.

Als je een paard een mep geeft en hij is helemaal onder de indruk, zoals jij zegt. Was de reactie te grof of te hard.
Je wil gewoon een snelle tik, wat het gedrag stopt. En geen schrikreactie. Dan heb je zelf als begeleider gewoon moeite met doseren of ben je gewoon te laat waardoor je hulp te groot moest zijn.

En je kan alles met een bomproof paard. De focus ligt volledig op jou. De kleinste handeling, beweging en handgebaar zien ze en reageren ze op. Bomproof betekend niet hersendood. Een bomproof paard kan ook gewoon alert, snel en heet zijn. Alleen is er een volledige focus op jou of op zijn werk. Niet op zaken uit de omgeving.
Zulke paarden kan je gewoon rijden wanneer er vuurwerk af gaat, wanneer er iemand van een paard af valt en het paard gaat aan de kletter door de baan. Zulke paarden zijn juist goud waard en de makkelijkste om mee te werken in mijn ervaring.

Oh dat was een foutje wat de context wel heel erg veranderd, er moest staan NIET onder de indruk.

Verder weet ik gelukkig wat een bomproof paard is, ik vind gewoon in je handen klappen even een signaal van 'let op' en dat werkt prima, bij de meeste paarden dan toch wel en dat weten ze prima te onderscheiden van applaus of andere dingen in andere context.
Als je tegen een paard 'terug' zegt gaat ook niet ieder paard in de buurt achterwaarts.

Ik train op het moment met een paar paarden die niet snel onder de indruk zijn maar als ik een klap in mijn handen geef is dat even een hé hallo let op, extra energie voor mijn signaal. :))

Koper, hoofd opzij duwen zie ik als hoofd recht voor de boeg zetten en dat is ook iets wat ik geleerd heb van de nh instructeur en dat werkt wel echt goed.

**Geplaatst**: 18-05-23 16:21

Re: Wat bedoelt mijn paard?

Geplaatst: 18-05-23 16:21

Ik ben paar keer bij een horsemanship clinic van Chris Irwin geweest, en hij gebruikte dat punt als "inbuigpunt". Ik weet er het fijne niet meer van, maar ik druk ook daar als ik een paard zijn aandacht wil trekken, als een paard me negeert bijvoorbeeld, en is ook de plaats waar je beenhulpen geeft. Dus ik zou het eerder zien als een vorm van contact/communicatie en zeker niet ontmoedigen (zolang er geen tandjes aan te pas komen).

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-05-23 09:54

Re: Wat bedoelt mijn paard?

Geplaatst door de TopicStarter : 19-05-23 09:54

Ik ken het niet als inbuigpunt maar wel om weg te sturen, kennelijk zijn daar verschillende theorieën over. Het gaat ook over happen in het algemeen, niet op een bepaalde plek. Maar ik probeer het ook los te laten (makkelijker gezegd dan gedaan) want nu lijkt het een soort bijtend monster en dat is absoluut niet het geval

**Geplaatst**: 19-05-23 09:59

Geplaatst: 19-05-23 09:59

Nee natuurlijk is hij geen bijtend monster. Het is een jonge ruin die de wereld met zijn mond verkent. Sommige paarden doen dat met hun ogen, andere met de voeten. En de jouwe dus met z'n giechel. Daar is niks raars aan.

Of het echt minder gaat worden weet ik niet. Ik hoop het voor je. Maar ze snappen het heus wel dat mensen niet overal tegen kunnen. Hij bijt niet uit agressie. En ja, je voelt het wanneer hij het weer even vergeten was. Maar echt pijn doet hij je niet, toch? Ik neem aan dat je niet de tandafdrukken in je vel hebt staan, en dat je "alleen" een blauwe plek krijgt.
Hem gewoon er elke keer aan herinneren dat hij zachtjes moet zijn met de mensen (letterlijk "zaaaachtjes" zeggen drong uiteindelijk tot de hersens van mijne wel door), maar in zijn enthousiasme kan het natuurlijk dat hij zich soms nog vergist.