Geplaatst SETEFURII schreef:Ja je stapt op en laat die teugel lekker lang voor een rondje of 2 linksom en 2 rechtsom, en dan ga je fijn alleen op evenwichtshulpen (zit en been) wenden. Weet niet hoe dat in de western zit maar ik geloof jat een diagonaal en een gebroken lijn en wat voltes aan een doorhangende teugel geen kwaad kunnen. en dan heeft hij al een warm-up gehad zonder te veel narigheid. Dan kan je ofwel oppakken in stap of draf en dat wat doorwerken (eerst wat vwnw, dan wat opnemen en schakelen in je stap/draf.) Beetje hetzelfde, je kan je paard in stap echt wel na laten geven. En als je hem hebt kunnen 'oppakken' en eigenlijk klaar bent voor het échte werk. Als je paard helemaal losjes is om een keertje door te kunnen rijden, dan beloon je hem en stap je aan de losse teugel, een rondje. En dan neem je hem terug op. Kan zijn dat die niet meer zo lekker los is, maar dan werk je terug aan het vorige. Kan zijn dat die het sneller doet, dan beloon je terug fijn en ga je nét dat stapje verder, maar niet te ver. en dan opnieuw een rondje aan de lange teugel en terug opnemen. Zo draaf ik soms aan, ga ik een volledige lange zijden dikke middendraf, de volgende zijde pak ik heb terug fijn op en rij dan zoveel mogelijk overgangen op die lange zijde. En de volgende terug een diagonaal en de andere kant hetzelfde, en dan weer stappen. En zo zijn er wel 1000 oefeningen die je kan doen en belonen.
Ik geef wel eens een suikertje na het werk of als die iets verschrikkelijk goed heeft gedaan. Maar altijd voorafgegaan door 'Ja, goed zo!' en een schouderklopje.
maar dan moet je paard al zin hebben om dat te doen
Meestal krijg ik wel simpele oefeningen gedaan maar als je paard het doet omdat het moet en niet omdat hij met je wilt meewerken dan is het gevoel toch heel anders. Vorige maand had hij ineens een dag dat hij super meewerkte. Ben toen ook na 15-20 min licht werk gestopt. Als hij goed zijn best doet dan beloon ik hem uitbundig en stop ik vlugger, kwestie van fijn afsluiten. Benita: Ik doe regelmatig andere dingen met hem. Laatst nog een heel stuk gewandeld met hem ( had hem gewassen), en hij vindt buiten gaan meestal wel het leukst omdat hij dan veel te zien heeft. Springen ga ik niet meer aan beginnen aangezien dat gewoon gevaarlijk wordt. Hij heft totaal zijn benen niet op. Ik ben 2 jaar geleden hierdoor overkop geslagen met hem dus ga het niet nog een keertje opzoeken. Afentoe pak ik eens een heel laag boomstammetje mee in het bos maar daar blijft het dan ook bij. Zonder zadel rijden doen we afentoe, dit doe ik zelf ook graag, maar ik krijg hiervan wel pijn aan mijn heupen dus dat doe ik een stuk minder nu dan vroeger. Vorig jaar begonnen met de dubbele longe, dit vond hij ook eerst leuk maar ondertussen is hij hier ook niet meer echt enthousiast in.
Hetgeen hij wel enthousiast van wordt is als ik hele moeilijke oefeningen vraag van hem. Dus bv een stop vanuit galop en dan een rollback ofzo. Dan begint hij echt met je mee te denken en wordt hij erg vlug van. Maar hij is nu niet meer getraind en heeft dus ook geen bespiering hiervoor dus ik kan die dingen niet van hem vragen zonder risico op blessures. En trainen zodat hij die bespiering terug krijgt vindt hij niet interessant
Dee_es: Er zijn inderdaad nog meer dingen maar je moet een lesgever vinden hier in de buurt, en niet eentje die 50 euro per uur vraagt. Ik werk maar part-time aangezien ik lichamelijk niet meer aankan dus ik heb niet veel te besteden. Hij wordt tot nu toe het meest enthousiast van dingen die met snelheid te maken hebben. Galop is zijn favoriete gang
Maar voor zover te komen moet je bespiering/conditie kweken en daar moet je voor trainen, wat hij dan weer niet leuk vind. Ik gebruik hem ook echt als opvoed paard. Altijd al gedaan en dit doet hij erg goed. Hij is super met jonge paarden en geeft veel vertrouwen naar schrikkerige paarden. Ik heb hem ook tot nu toe gebruikt in de beleerfase van dat andere paard. Ik pak ook eerst jonge paarden mee als handpaard voordat ik er zelf mee in het bos ga. De jonge paarden pakken zijn nuchtere gedrag vaak over wat erg prettig is.
Ik denk ook dat hij zich met de buitenritjes nu wat eenzaam voelt aangezien we altijd alleen gaan. Ik heb wel de toestemming van mijn staleigenaar om een paard van hem te lenen dus mijn vriend kan binnenkort wel afentoe mee. En als dat meisje haar paard goed gaat in het bos dan hoop ik dat zij ook wat ritjes met mij wilt maken en dat Brandon zo ook terug wat enthousiaster wordt. Een paard wat van bakwerk houdt gaat het toch nooit worden.
Je moet echt dat topic gaan lezen. Ik lig helemaal in een deuk hier om je verhaal.
, hoe kan het ook anders, dus die heeft echt wel spier conditie.
Ik ben inderdaad opzoek naar een lesgever in vrijheidsdressuur aangezien ik denk dat dit hem enige uitdaging geeft. Maar zelf ben ik te onervaren om daar echt zelf mee te beginnen. Simpele oefeningen gaat wel maar de meer moeilijkere oefeningen ga ik hulp bij nodig hebben om ze aan te leren. Echter loop ik hier ook weer tegen het probleem aan dat ik moeilijk een lesgever vind. Heb al verschillende keren oproepjes geplaatst maar daar komt niet echt iets uit 
Medisch kan ik gelukkig uitsluiten. Bovendien is hij altijd wel zo geweest, in mindere mate weliswaar. Is gewoon geen werkpaard. Meestal kreeg ik hem wel enthousiast voor bepaalde dingen maar sinds hij hier staat is dat ook zo goed als weg. Zoals mijn vriend het zo mooi zei: Hij is gewoon kei gelukkig op deze plek en heeft jouw niet meer nodig nu, hij heeft geen behoefte aan aandacht meer 
.
wat misschien ook heel interessant is: 