Vang'problematiek'

Moderators: Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja, C_arola, Essie73

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Phen
Berichten: 1213
Geregistreerd: 03-01-08

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 22-04-16 14:44

Mloes schreef:
Phen schreef:
Als ik alle berichten zo lees lijkt het net of ik het al die jaren compleet fout heb gedaan. Toch gek dat het veel minder is geworden? Misschien doe ik dan toch iets goed?


Oh dit lees ik zelf niet zo! Je vraagt zelf om tips in je openingspost, die krijg je ook. Maar nogmaals, respect hiervoor. Menig baasje had volgens mij de handdoek al in de ring gegooid. Je ziet gewoon aan je paard dat hij erg gespannen is, heel lastig kan ik me zo voorstellen :(


Je hebt ook gelijk :)
Het is lastig maar ik weet ondertussen bijna niet meer beter. ik vind het dan ook niet erg, voor mij zelf dan. Wel vind ik het vervelend voor mijn paard.

Ik zal de tips zeker langsgaan en info opzoeken over methodes die gestuurd zijn.
Ik zal nog filmpjes plaatsen over hoe het er nu uitziet. Waarbij ik ook in beeld ben.

Mloes

Berichten: 5211
Geregistreerd: 23-05-04
Woonplaats: Holten

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-04-16 14:50

Ja het lijkt me ook echt een lastig probleem. Heb je wel eens overwogen hier een grondwerk of Parelli-achtig iemand bij te halen die je kan helpen? Dus echt 'les'?
Ik heb zelf op zich niet zoveel met Parelli, maar als ik kijk hoe het onzekere, angstige paard van mijn stalgenootje zonder dwang een stuk zelfverzekerder is geworden, dan zou dit wellicht ook wat voor jou kunnen zijn?

Phen
Berichten: 1213
Geregistreerd: 03-01-08

Re: Vang'problematiek'

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 22-04-16 14:55

In het verleden heb ik veel met grondwerk gedaan via Emile Voest. Wel al jaren geleden en dan met een dominant paard. Dus wel heel anders.
Toen ik Spuni net had heb ik veel grondwerk met hem gedaan.

Hier een topic waar je kan zien wat we allemaal doen.
http://bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=53&t=1872353

Dais_

Berichten: 4706
Geregistreerd: 06-03-05
Woonplaats: Zeeuws-Vlaanderen

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-04-16 14:56

Wel herkenbaar dat weglopen! In eerste instantie kon ik mijn paard gewoon pakken, maar op een bepaald moment vond ze het gras leuker dan werken en kreeg ik haar gewoon niet meer te pakken. Opjagen/moe maken/join up heb ik eenmalig geprobeerd en werkte niet. De keer erna ging ik gewoon gehurkt zitten in de wei en ze kwam gelijk naar me toe :o

Misschien ook iets om eens te proberen? Gewoon gaan zitten in de wei en wachten?

Eileen_

Berichten: 4837
Geregistreerd: 16-02-11

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-04-16 15:02

Wat ik vooral zie in t eerste filmpje is dat je te snel, te 'agressief' naar hem toe loopt. Je leest je paard niet.
Wat ik doe met een moeilijk te vangen paard:
Ik loop naar m toe. Voorzichtig, absoluut nier sluipen (daar moet je voorzichtig mee zijn! Jij bent een roofdier, paard is een prooidier. Sneaky naar m toe sluipen is niet het antwoord). Zelfverzekerd naar hem toe lopen, maar hem wel lezen. Je kan zien in zn lichaamstaal wanneer hij er over na denkt om weg te gaan. Voordat hij een stap zet, stop jij! Hiermee beloon je hem dat hij nog op dezelfde plek staat. Je wacht totdat hij de focus op jou heeft (zoals je zelf ook al zei). Op dat moment kan je weer rusrig aan, maar zelfverzekerd een paar stapjes naar hem toe lopen. Dit blijf je doen totdat je bij hem bent. Ben je bij hem? Vang hem niet. Geef m wat lekkers (1 van de enige momenten dat ik paardenkoekies gebruik!), aai hem een beetje en loop weg. Dit doe je heel vaak (niet in 1x, maar in een langere tijd). Volgende stap is dit doen maar ipv hem te belonen bij het gewoon stil staan, doe je een touw over zn nek. Alleen dan beloon je hem. Volgende stap is halter. En daarna halster, naar stal waar je hem wat voer geeft ipv meteen rijden.

Op t moment dat je naar hem toe loopt, hem goed leest maar hij toch weg loopt, jaag ik hem weg.
Als je paard alleen staat, of met 1/2 andere paarden;
Maak 1 hoek een sweet spot. Deze hoek is de beste plek ever. Het beste is dat je dit met iemans anders doet en jij staat dichtbij deze hoek. Alleen in deze hoek mag hij rusten, de rest van t weiland is geen goede plek en daar moet hij rennen. Snel genoeg snapt hij dat deze hoek de plek is waar hij wilt zijn. Je geeft hem dus een keuze; je rent weg maar her is oncomfortabel. Of je blijft in deze hoek staan en alles is helemaal geweldig voor jou.
Als hij door heeft dat deze hoek dus geweldig is, loop je langzamerhsnd naar hem toe. Op dezelfde manier als wat ik eerder aangaf. Rent hij weg? Dat mag, is zn eigen keuze. Maar aan jou de taak hem te laten weten dat het een verkeerde keuze is. En het is dus oncomfortabel in t weiland, je beweegt zn voeten dus totdat hij in die hoek is en je doet weer te zelfde.
Er zijn een paar signalen waar je op moet letten. Een paard denkt en is comfortabel als hij: zn lippen likt, zucht, rustig zn ogen blinkt, een oor naar jou toegericht is, maar wel relaxed, gapen, een been rust. Als hij 1 van deze dingen doet wanneer jij dichtbij hem staat of hem zelfs aait, laat je hem even daar. Dus in t begin ff niet aanraken of wat dan ook. Dit betekent nml dat hij denkt en hij snapt wat je bedoelt.
Als je paard in een kudde staat met groot weiland: je paard wil altijd terug naar de kudde. Maar op dit moment ben jij de leidende alpha merrie, en jij bepaald dat zij nu niet daar in mag. Je jaagt haar dus uit de kudde. En dan doe je dus eigenlijk t zelfde als de andere uitleg.

Een andere goede tip is om het halster om tr doen op de westernmanier. Veeeel comfortabeler voor jou en je paard zelfde verhaal met een hoofdstel trouwens.

Op deze manier heb ik een paar paarden van moeilijk te vangen, gemaakt naar een paard die naar ke toe komt lopen. incl een rescuepaard! Hij was echt bang voor mensen. Hij was mishandeld. Ook een heel belangrijk ding voor jou: denk er niet de hele tijd aan dat hij een moeilijke tijd hebt gehad. Leef niet in her verleden. Het is nu al zon hele tijd geleden, en hij is daar nu wsl wel overheen. MAAR paarden kunnen heel goed leren hoe ze onder de druk uit kunnen komen. Als het hem altijd gelukt is door bang te zijn, leert dit paard om "bang" te zijn om onder de de druk uit te komen.
Wat ik met het rescuepaard vooral veel gedaan heb is naar hem toe lopen, hem wat lekkers te geven en een aai. En dan hem met rust te laten. Volgendr stap is met halster in mn hand, daarna touw over de net etc etc. Wat ik in t begin al uitlegde

Phen
Berichten: 1213
Geregistreerd: 03-01-08

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 22-04-16 15:07

Eileen_ schreef:
Wat ik vooral zie in t eerste filmpje is dat je te snel, te 'agressief' naar hem toe loopt. Je leest je paard niet.
Wat ik doe met een moeilijk te vangen paard:
Ik loop naar m toe. Voorzichtig, absoluut nier sluipen (daar moet je voorzichtig mee zijn! Jij bent een roofdier, paard is een prooidier. Sneaky naar m toe sluipen is niet het antwoord). Zelfverzekerd naar hem toe lopen, maar hem wel lezen. Je kan zien in zn lichaamstaal wanneer hij er over na denkt om weg te gaan. Voordat hij een stap zet, stop jij! Hiermee beloon je hem dat hij nog op dezelfde plek staat. Je wacht totdat hij de focus op jou heeft (zoals je zelf ook al zei). Op dat moment kan je weer rusrig aan, maar zelfverzekerd een paar stapjes naar hem toe lopen. Dit blijf je doen totdat je bij hem bent. Ben je bij hem? Vang hem niet. Geef m wat lekkers (1 van de enige momenten dat ik paardenkoekies gebruik!), aai hem een beetje en loop weg. Dit doe je heel vaak (niet in 1x, maar in een langere tijd). Volgende stap is dit doen maar ipv hem te belonen bij het gewoon stil staan, doe je een touw over zn nek. Alleen dan beloon je hem. Volgende stap is halter. En daarna halster, naar stal waar je hem wat voer geeft ipv meteen rijden.

Op t moment dat je naar hem toe loopt, hem goed leest maar hij toch weg loopt, jaag ik hem weg.
Als je paard alleen staat, of met 1/2 andere paarden;
Maak 1 hoek een sweet spot. Deze hoek is de beste plek ever. Het beste is dat je dit met iemans anders doet en jij staat dichtbij deze hoek. Alleen in deze hoek mag hij rusten, de rest van t weiland is geen goede plek en daar moet hij rennen. Snel genoeg snapt hij dat deze hoek de plek is waar hij wilt zijn. Je geeft hem dus een keuze; je rent weg maar her is oncomfortabel. Of je blijft in deze hoek staan en alles is helemaal geweldig voor jou.
Als hij door heeft dat deze hoek dus geweldig is, loop je langzamerhsnd naar hem toe. Op dezelfde manier als wat ik eerder aangaf. Rent hij weg? Dat mag, is zn eigen keuze. Maar aan jou de taak hem te laten weten dat het een verkeerde keuze is. En het is dus oncomfortabel in t weiland, je beweegt zn voeten dus totdat hij in die hoek is en je doet weer te zelfde.
Er zijn een paar signalen waar je op moet letten. Een paard denkt en is comfortabel als hij: zn lippen likt, zucht, rustig zn ogen blinkt, een oor naar jou toegericht is, maar wel relaxed, gapen, een been rust. Als hij 1 van deze dingen doet wanneer jij dichtbij hem staat of hem zelfs aait, laat je hem even daar. Dus in t begin ff niet aanraken of wat dan ook. Dit betekent nml dat hij denkt en hij snapt wat je bedoelt.
Als je paard in een kudde staat met groot weiland: je paard wil altijd terug naar de kudde. Maar op dit moment ben jij de leidende alpha merrie, en jij bepaald dat zij nu niet daar in mag. Je jaagt haar dus uit de kudde. En dan doe je dus eigenlijk t zelfde als de andere uitleg.

Een andere goede tip is om het halster om tr doen op de westernmanier. Veeeel comfortabeler voor jou en je paard zelfde verhaal met een hoofdstel trouwens.

Op deze manier heb ik een paar paarden van moeilijk te vangen, gemaakt naar een paard die naar ke toe komt lopen. incl een rescuepaard! Hij was echt bang voor mensen. Hij was mishandeld. Ook een heel belangrijk ding voor jou: denk er niet de hele tijd aan dat hij een moeilijke tijd hebt gehad. Leef niet in her verleden. Het is nu al zon hele tijd geleden, en hij is daar nu wsl wel overheen. MAAR paarden kunnen heel goed leren hoe ze onder de druk uit kunnen komen. Als het hem altijd gelukt is door bang te zijn, leert dit paard om "bang" te zijn om onder de de druk uit te komen.
Wat ik met het rescuepaard vooral veel gedaan heb is naar hem toe lopen, hem wat lekkers te geven en een aai. En dan hem met rust te laten. Volgendr stap is met halster in mn hand, daarna touw over de net etc etc. Wat ik in t begin al uitlegde


Heb je dit bericht het volledig op het eerste filmpje gebaseerd? Daar was ik nog jong en onbedachtzaam. Hoop dat je uit de andere filmpjes toch een heel ander beeld krijgt. Voornamelijk het 2de filmpje waarbij hij naar mij toekomt.

Halster doe ik al om op de westernmanier.

tjaakje

Berichten: 975
Geregistreerd: 16-07-13

Re: Vang'problematiek'

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-04-16 11:46

Ik heb het idee dat jij je een beetje aangevallen voelt TS. Terwijl dit volgens mij helemaal niet de bedoeling is van alle mensen die reageren. Wat ik zie in de drie filmpjes is dat je al enorm veel vooruit gegaan bent. En wat ik vervolgens lees in de reacties is dat andere mensen vertellen hoe zij een moeilijk te vangen paard zouden vangen, met jouw paard als "voorbeeld", omdat daarmee immers het topic gestart is. Wat is precies de reden dat je dit topic hebt geopend?
Ik vind het in elk geval een interessant topic om te lezen en lees een hoop tips die ik zeker mee zal nemen bij de paarden waar ik mee werk.

Phen
Berichten: 1213
Geregistreerd: 03-01-08

Re: Vang'problematiek'

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 24-04-16 13:03

Ik voel mij niet perse aangevallen. Het is alleen jammer en vervelend om te horen dat je het al jaren verkeerd doet en dat je geen goede leider bent. Misschien lees ik het verkeerd, maar dat betekend niet dat ik er niks mee doe. Ik ben mij nu aan het verdiepen in Parelli, ik denk dat het misschien wel bij ons past. Maar wil graag andere methodes ook nog even lezen.

Reden van open topic is omdat ik in mijn omgeving de enige ben met dit probleem. Nu lees ik ook hoe anderen hiermee omgaan. Daar leer ik veel van maar ik denk ook een heleboel andere mensen.

Peetstap

Berichten: 2517
Geregistreerd: 10-12-11
Woonplaats: Noord Europa

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-04-16 13:33

Phen schreef:
Ik voel mij niet perse aangevallen. Het is alleen jammer en vervelend om te horen dat je het al jaren verkeerd doet en dat je geen goede leider bent. Misschien lees ik het verkeerd, maar dat betekend niet dat ik er niks mee doe. Ik ben mij nu aan het verdiepen in Parelli, ik denk dat het misschien wel bij ons past. Maar wil graag andere methodes ook nog even lezen.

Reden van open topic is omdat ik in mijn omgeving de enige ben met dit probleem. Nu lees ik ook hoe anderen hiermee omgaan. Daar leer ik veel van maar ik denk ook een heleboel andere mensen.


Lef dat je een topic opent hier op bokkie en openminded probeert uit te vinden wat werkt bij je paardje.
Meelezend hier en je andere topic zet ik vraagtekens bij het strak gaan volgen van Parelli met jou paardje.
Ik verwacht dat juist de in P. maar ook bij Voest, Gebruikte druk niet goed zal vallen bij je ijsje.
En dan kom je niet veel verder.
Je zou dit kunnen uitproberen door bepaalde oefeningen in vrijheid (niet aangelijnd) te testen en goed op natuurlijke reacties te letten.

Mijn idee is dat je het bitje meer moet zoeken in koppelgenoot worden ipv drijvende persoon.
De opening zou hier wel eens in "spel" en samenwerken kunnen liggen.
Ben je bekend met wat basis vd ??

Phen
Berichten: 1213
Geregistreerd: 03-01-08

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 24-04-16 13:44

Peetstap schreef:
Phen schreef:
Ik voel mij niet perse aangevallen. Het is alleen jammer en vervelend om te horen dat je het al jaren verkeerd doet en dat je geen goede leider bent. Misschien lees ik het verkeerd, maar dat betekend niet dat ik er niks mee doe. Ik ben mij nu aan het verdiepen in Parelli, ik denk dat het misschien wel bij ons past. Maar wil graag andere methodes ook nog even lezen.

Reden van open topic is omdat ik in mijn omgeving de enige ben met dit probleem. Nu lees ik ook hoe anderen hiermee omgaan. Daar leer ik veel van maar ik denk ook een heleboel andere mensen.


Lef dat je een topic opent hier op bokkie en openminded probeert uit te vinden wat werkt bij je paardje.
Meelezend hier en je andere topic zet ik vraagtekens bij het strak gaan volgen van Parelli met jou paardje.
Ik verwacht dat juist de in P. maar ook bij Voest, Gebruikte druk niet goed zal vallen bij je ijsje.
En dan kom je niet veel verder.
Je zou dit kunnen uitproberen door bepaalde oefeningen in vrijheid (niet aangelijnd) te testen en goed op natuurlijke reacties te letten.

Mijn idee is dat je het bitje meer moet zoeken in koppelgenoot worden ipv drijvende persoon.
De opening zou hier wel eens in "spel" en samenwerken kunnen liggen.
Ben je bekend met wat basis vd ??


Bedankt voor je reactie!
Het is moeilijk om de juiste methode te vinden. Ik ben nu vooral aan het oriënteren.
Druk zal (zeker nu nog) niet goed vallen bij mijn paard. Maar welke methode gebruikt er dan geen druk?

Ik had het idee dat Parelli juist meer spel en samenwerken was. Dat is hoe ik het lees op internet dan.
Met VD ben ik niet echt bekend. Heb hem wel de jambette geleerd, maar daar blijft het dan ook bij :')
Ik zou niet zo goed weten wat VD zou bijdragen in het beter te kunnen pakken van mijn paard. Zou je dat kunnen uitleggen?

meerhofh
Berichten: 374
Geregistreerd: 07-04-08
Woonplaats: Alkmaar

Re: Vang'problematiek'

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-04-16 13:58

Het is al eerder genoemd geloof ik, maar wellicht werkt het goed om een paar keer gewoon in de wei te gaan zitten met je rug naar je paard toe en dan wachten tot hij zelf interesse krijgt. Beloon hem met wat lekkers op zo'n afstand dat hij ontspannen blijft, blijf zelf klein en laat m weer gaan. Als hij meer vertrouwen krijgt kun je mini stapjes verder gaan, zoals een aai. Probeer voor zover mogelijk niet te voorzichtig te aaien, maar duidelijk en rustig. Ga in ieder geval nooit achter hem aan om hem te pakken, maar loop juist weg, dat wekt nieuwsgierigheid. Het kost wellicht heel veel geduld, maar levert wel op dat hij zelf nieuwsgierig wordt en meer vertrouwen krijgt en daar zul je veel winst mee boeken.

Parelli begint ook met een dergelijke oefening, lekker bij je paard zitten.
Parellie gaat daarna echter met veel (opbouw in) druk werken. Er wordt ook met een stick gewerkt wat bij jou paard averechts zal werken. Beter zo klein mogelijk zijn in je lichaamstaal.

Ik zou er voor kiezen veel tijd te spenderen aan niks doen als het gaat om vangen en belonen met wat lekkers totdat je paard zelf meer ontspannen wordt.

Phen
Berichten: 1213
Geregistreerd: 03-01-08

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 24-04-16 14:16

meerhofh schreef:
Het is al eerder genoemd geloof ik, maar wellicht werkt het goed om een paar keer gewoon in de wei te gaan zitten met je rug naar je paard toe en dan wachten tot hij zelf interesse krijgt. Beloon hem met wat lekkers op zo'n afstand dat hij ontspannen blijft, blijf zelf klein en laat m weer gaan. Als hij meer vertrouwen krijgt kun je mini stapjes verder gaan, zoals een aai. Probeer voor zover mogelijk niet te voorzichtig te aaien, maar duidelijk en rustig. Ga in ieder geval nooit achter hem aan om hem te pakken, maar loop juist weg, dat wekt nieuwsgierigheid. Het kost wellicht heel veel geduld, maar levert wel op dat hij zelf nieuwsgierig wordt en meer vertrouwen krijgt en daar zul je veel winst mee boeken.

Parelli begint ook met een dergelijke oefening, lekker bij je paard zitten.
Parellie gaat daarna echter met veel (opbouw in) druk werken. Er wordt ook met een stick gewerkt wat bij jou paard averechts zal werken. Beter zo klein mogelijk zijn in je lichaamstaal.

Ik zou er voor kiezen veel tijd te spenderen aan niks doen als het gaat om vangen en belonen met wat lekkers totdat je paard zelf meer ontspannen wordt.


Mag de wei ook paddock zijn? :)
Op de wei kan ik het wel doen. Maar verwacht zeker de eerste keren lang bezig te zijn. Tegen die tijd zou hij weer naar de paddock moeten en moet ik hem dus weer pakken waardoor ik denk dat de oefening nutteloos word. Of zal dat niet zo zijn?
Ik heb nu soms al dat ik bezig ben in de paddock met de diertjes van de buren. Die staan dan bij het hek en die aai ik dan (op mijn hurken). Dan komt hij vaak bij mij staan (op afstand van 1,5m denk ik), met veel geblaas en best gespannen. Ik doe dan niks met hem behalve praten. Maar dan komen de andere paarden en dan loopt hij snel weg.
Met paarden heeft hij een beetje het zelfde als met mensen. Heel erg zijn eigen personal space. Misschien zelfs een beetje een loner. Maar dat is dan ook weer niet altijd. Hij speelt regelmatig en staat ook zeker niet onderaan in rang.

Hoe en waar zou ik dit dan het beste kunnen doen? Weiland of paddock? Met de andere paarden of alleen? Als ik de paddock splits is het voor hem alweer spannend omdat hij weet dat er wat gaat gebeuren.

Caily

Berichten: 12656
Geregistreerd: 02-09-07
Woonplaats: Noord Nederland

Re: Vang'problematiek'

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-04-16 14:31

Ik zou het dan in jouw geval in de paddock doen en als het kan een vriendje waar hij niet voor zal wijken erbij. Als dat vriendje bij jou lekkers krijgt zal dat wellicht nog meer nieuwsgierigheid veroorzaken. Je zou dan bijvoorbeeld 1 kuip hooi neer kunnen zetten op gepaste afstand, en wat brokjes/appeltje oid bij de hand

Ireen_
Berichten: 8251
Geregistreerd: 13-08-01

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-04-16 15:50

Interessant om te lezen en ook heel herkenbaar!
Ik heb een ontzettend gevoelige arabisch volbloed merrie, zonder trauma´s (voor zover ik weet! afgezien van dus inderdaad de keren dat er longeerlijnen zijn gebruikt of dat ze alleen is achter gelaten omdat dat misschien wel zou helpen...), maar ik zie in je filmpjes dezelfde reacties als die mijn merrie laat zien. Zij vindt het vangen ook heel erg spannend, denk dat het bij haar ook gewoon in haar aard zit want ze is in alles erg sensibel (+eenkennig en overgevoelig, ervaart al heel snel te veel druk, kan slecht tegen harde stemmen, etc.). Ik ken haar hele verleden en van mishandeling o.i.d. is geen sprake.

Ik heb zelf maar zelden problemen met het daadwerkelijk te pakken krijgen van haar omdat ik haar aardig kan lezen en ze andersom genoeg vertrouwen heeft, denk dat het 2-3 keer per jaar voorkomt dat ik haar niet kan pakken en dat is dan als ik zelf niet goed in mijn vel zit of nadat er iets gebeurd is waarvan ze "over de kook" is. De "spanning" zie ik echter veel vaker en ontstaat gek genoeg vaak wanneer ze juist heel graag naar binnen wil. Bij andere mensen is het met periodes wel een drama om haar te pakken.. en dan bij de ene persoon meer dan bij de ander. De meeste mannen kunnen haar echt niet pakken, zelfs op stal niet.

Ik heb geen methode gebruikt, mijn paard is ook niet jouw paard maar ik kan wel omschrijven hoe ik het doe. Wat me opvalt is dat je vrij veel beweegt (loopt) en praat, ik loop zelf rustiger (niet langzaam en zeker niet sluipen) en zeg eigenlijk niks tegen mijn paard behalve dat ik haar uiteraard nonchalant en ontspannen even gedag zeg zodat ze weet dat ik er ben. Je zegt veel hooo-ho, mijn merrie zou dat direct "verdacht" vinden :+ alsof er iets aan de hand is en in haar geval zou dat zeker spanning opwekken.
Op het moment dat hij duidelijk spanning krijgt en half wegkijkt, zoals op de foto, ga je door met bewegen. Ik weet inmiddels van mijn paard wanneer dat moment komt en stop vlak voor dat moment met bewegen en draai me een beetje van haar af, vaak komt ze dan juist weer naar mij toe. Ik heb het geluk dat mijn merrie een enorme kroeldoos is trouwens, op momenten dat het lastig is voor haar om het halster om te doen kroel ik haar even bij haar schoft om weer te ontspannen. In alles heel goed op je ademhaling proberen te letten, niet "sussen" (er is niks aan de hand!), gewoon normaal en ontspannen zonder druk. Snoepjes en een uitgestoken hand gebruik ik niet, een uitgestoken hand is verdacht want kan je ineens grijpen. Snoepjes interesseren mijn paard niet als ze zo gespannen is, ze krijgt wel soms iets na het pakken, maar echt pas als ik haar heb.
Lukt het niet na 1 of 2 pogingen bij mijn paard, dan loop ik overigens altijd even weg en kom na 5 minuten terug, doorgaan werkt meestal niet.
Halster omdoen doe ik door halster aan beide kanten te pakken en zo over haar hoofd, geen hand bij de oren en al zeker niet vanaf voren gezien.

Phen
Berichten: 1213
Geregistreerd: 03-01-08

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 25-04-16 11:37

Caily schreef:
Ik herken jouw intro en filmpjes heel erg, ik werk veel met Tinkers, ook veelal importpaarden met de nodige trauma's. Vooral mijn eerste merrie bleef na jarenlang nog erg lastig op dat vlak. Terwijl als je haar had was het een "normaal" paard.

Echter zou ik nooitnooitnooit doen wat jij doet. Ik zie in al jouw filmpjes en lees tussen de regels door het idee dat jouw paard iets niet doet zoals het hoort en dat je met hem aan het trainen/werken/proberen bent om hem wel te laten doen zoals het hoort, hem "normaal" te maken.

Jij verlangt van jouw paard dat hij stil staat, terwijl je zelf de hele tijd loopt. Je verlangt van jouw paard dat hij naar jou toe komt (of blijft staan) terwijl jij de hele tijd naar hem toe gaat. In plaats van dat je hem jou laat opzoeken door neus tegen je aan te drukken, aan je te ruiken, steek jij jouw handen/armen uit om hem aan te raken.

Wat ik doe met Tinkers die niks kennen en bang zijn. Ik ga in de wei zitten, rug naar ze toe, en ik wacht. Ik wacht tot hun nieuwsgierigheid geprikkeld wordt om mij te bekijken. Als ze bij me komen blijf ik ook stil zitten, ik gebruik vooral niet mijn armen. Ik beloon alleen met wat lekkers. Echt bange paarden wil ik wel omkopen door een bak lekkere brokjes naast me te zetten; hoe groot de ruimte tussen mij en die bak brokjes is hangt van de situatie en dapperheid van het paard af. Als dit vertrouwen goed zit ga ik ze ondertussen aanraken en uit de hand voeren, eventueel achter mij aan leren lopen, clickeren kan dan misschien mooie aanvulling zijn. Ten alle tijden blijf ik nog laag bij de grond zodat ze zich allerminst bedreigd voelen door mij als mens, als roofdier.


Maar nooit, nooit, ga ik achter een paard aanlopen of het dwingen en groter zijn dan hun. Altijd door de knieen en het initiatief bij hun leggen. Je wilt het paard niet de extra spanning geven dat er iets "wordt gevraagd" of "moet". Nee, het paard mag mij zeggen waar hij of zij klaar voor is en zijn eigen tempo bepalen. Vertrouwen kan je niet afdwingen, nooit.


Vandaag ga ik aan de slag met deze manier. Ik ga zometeen de paddock in en zet de andere 2 paarden weg. Ik zet een bak brokjes neer en ga op ongeveer 2 meter afstand zitten.

Peetstap

Berichten: 2517
Geregistreerd: 10-12-11
Woonplaats: Noord Europa

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-04-16 11:48

Ben benieuwd wat voor reactie's je krijgt op Caily haar tips.
Zij haalt ook het "drijvende" deel eruit en zet dat om naar "volg mij maar"

Wens je veeeeeel geduld toe van binnen, dat deel is n.l. verhipte lastig.
en stoppen op de juiste momenten.
> succes <

op je vraag: Ik zou niet zo goed weten wat VD zou bijdragen in het beter te kunnen pakken van mijn paard. Zou je dat kunnen uitleggen?


Veel paarden krijgen zelfvertrouwen van basis VD / rust / spel met elkaar.
Maar voor nu: eerst maar es zonder spanning simpel langdurig bij elkaar kunnen zijn, meer effe niet.

Wijslander

Berichten: 5924
Geregistreerd: 19-06-09

Re: Vang'problematiek'

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-04-16 11:51

Ook ik heb het met mijn Spuni opgebouwd zoals Caily beschrijft. Dagelijks de wei in met een emmer lekkers en relaxen maar. Laten eten toen hij eraan toe was en daarna weer op naar huis. Een paar weken later kon ik hem los in de wei kriebelen, borstelen en later halsteren.

Phen
Berichten: 1213
Geregistreerd: 03-01-08

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 25-04-16 12:21

Ik ben alweer klaar met de 'oefening'.
Had de bak met brokjes ongeveer 1,5m bij mij vandaan gezet. Binnen 2 minuten was hij er. Hij at normaal, meestal als hij het spannend vind neemt hij snel een hap en deinst hij naar achteren, nu dus niet. Toen het op was heeft hij paar keer achter mij langs gelopen (op zeker 3m afstand). Veel geblaas en een achterbeen op rust (dit doet hij vaak als hij iets spannend vind, vanuit ontspanning heb ik hem nog nooit op rust zien staan). Hij heeft nog de voerbak nagelikt. Toen liep hij naar binnen (inloopstal) en vond ik dat de oefening klaar was.

Een foto
http://i65.tinypic.com/30vfy50.jpg

Morgen zet ik de voerbak wat dichterbij en dan zien we wel weer wat er gebeurt :)

cissy

Berichten: 20541
Geregistreerd: 14-10-03
Woonplaats: hut in Heicop

Re: Vang'problematiek'

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-04-16 19:36

Goed bezig!
Wat ik vooral zie in je filmpjes is dat je je nog teveel als roofdier gedraagt. Arm uitsteken naar hem en naar hem bljven kijken en je schouders niet afdraaien. Voor zo'n gevoelig paardje als de jouwe is dat veel te veel druk.
Horses know what happens before what happens happens. Oftewel hij leest feilloos aan jou dat je hem gaat vangen.
De oefening van in de wei zitten en op hem wachten is een hele goede. Of gewoon nonchalant gaan wandelen in de wei en af en toe 'een bloemetje plukken' en je niet met hem bezig houden. Je hoofd leegmaken en gewoon er zijn, meer niet. Dan wordt je vanzelf rete interressant voor hem.
Vraag eens een Parelli instructeur voor les.

Koper

Berichten: 32359
Geregistreerd: 12-10-07
Woonplaats: waar meer kalk dan water uit de kraan komt

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-04-16 19:58

Ik herken het probleem in de zin dat de vorige eigenaren van mijn paard hem moeilijk konden vangen. Ik heb een IJslander, een zeer kritisch en slim exemplaar wat heel geraffineerd zijn zin probeert door te drijven. Bij zijn vorige eigenaren kreeg hij te weinig sturing. Hij was ook vaak boos toen hij net bij mij was, hij wou duidelijkheid en ik vond het in het begin best lastig om hem die te geven.

Binnen een week had ik overigens voor elkaar dat hij bij mij (meestal) wel stil bleef staan, maar echt van harte was het niet. Ik moest 'm daarna met redelijk wat druk op het halster meenemen, en dan bleef hij ook vaak stilstaan. Hij wandelde niet uit eigen beweging met mij mee.

Wat me heel erg heeft geholpen was het besef dat op het moment dat IK naar HEM toe loop ik me bij hem aansluit (ik wil bij zijn "groepje" en accepteer zijn leiderschap) en dat dat andersom ook geldt. Dus als HIJ naar MIJ toe loopt sluit hij zich bij mij aan, accepteert mijn leiderschap in ruil voor veiligheid.

Dus wat doe ik: ik loop de wei in, loop een beetje schuin naar 'm toe maar met m'n aandacht niet bij hem. Mijn aandacht is bij mij, want dat is waar ik wil dat ook zijn aandacht komt te liggen. Ik loop dus niet naar mijn paard toe, ik draai met mijn voeten de aarde onder mij door zodat mijn paard steeds dichter bij mij komt. Ik ben dus het middelpunt. Het begint al met je eigen mindset :P Niet op je paard reageren, paard moet op jou reageren.
Tegen de tijd dat je paard vlakbij jou is is als het goed is zijn aandacht dus ook bij jou. Dan is het zaak dat HIJ als laatste een stapje naar mij zet. Dat doet hij ook meestal, hij vindt 't wel prima om bij mij te zijn en inmiddels heeft hij ook door dat zijn vertrouwen bij mij in goede handen is.
Dus dan zet hij als laatste een stapje naar mij toe, ik houd even mijn hand voor 'm en daarna lopen we naar waar ik wat met 'm wil doen. Eventueel doe ik 'm dan ook een halster om, maar meestal niet. Zonder loopt hij ook wel mee. Als ik wel een halster pak hangt het touw nu in een boogje en heb ik controle over het tempo. Dus als ik bij voorbeeld stilsta doet hij dat ook.

En soms wil hij niet bij mij zijn en als ik 'm dan echt ergens voor nodig heb (omdat de smid er is ofzo) grijp ik naar het redmiddel tempo bepalen. Dus dan stuur ik hem voor me uit, in MIJN tempo, net zo lang tot hij meewerkt en ik 'm kan halsteren en mee kan nemen.

Dit is dus het paard waarvan mensen ooit tegen me zeiden: "je moet hem nieuwsgierig maken". Ritselritsel met een broodzakje een kwartier lang achter 'm aan.
Niks geen snoep. Gewoon snappen hoe een paard werkt. Een paard loopt graag aan achter iets dat bij 'm weg beweegt. Hij moet 't alleen wel eerst even willen.

Zo doe ik het. Ik vind 't werken. Wie weet heb je er wat aan.

_suus19_

Berichten: 1888
Geregistreerd: 20-06-10
Woonplaats: Ter Aar

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-04-16 21:20

Lastig probleem. Ik herken het ook. Ik heb een 3 jarige merrie die bij haar vorige eigenaren over de boxdeur is gekomen en met de trekker terug geduwd is. Ze is aardig angstig en ik kon haar ook zeker de eerste 3 maanden niet normaal vangen. Dit werd steeds erger, tot ik helemaal niet meer bij haar in de buurt kon komen. Zelfs door brokjes liet ze zich niet meer verleiden.

Ik heb gewoon les genomen van mijn parelli instructrice. Paard los in de wei, en ik moest met mijn lichaamstaal haar achterhand naar buiten sturen en haar voorhand naar binnen, waardoor ze dus in mijn richting gelopen kwam. In het begin was mijn kant op kijken voldoende, dan zette ik meteen een pas achteruit en nam een neutrale houding aan. Daarna uitgebouwd met een pas mijn kant op, meerdere passen, helemaal naar mij toe, aanraken, halster omdoen etcetera (die laatste 2 wel op haar initiatief in het begin).
Na een week was het probleem grotendeels over. Nu zijn we een half jaar verder en kan ik haar met mijn lichaamstaal in elk tempo wat ik maar wil naar mij toe laten komen, al staat ze 100 meter verderop. Alle angst is weg. Juist omdat ik niet naar haar toe kom, nooit niet. Als ik dat wel doe heb ik daar nog een paar dagen last van. Nu ze zelf het idee heeft een keuze te hebben en ik nooit als een roofdier op haar af kom, heeft ze veel meer zelfvertrouwen gekregen naar mensen toe.

franka75

Berichten: 11203
Geregistreerd: 05-10-09
Woonplaats: Den Haag

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-04-16 00:11

Poe lastig dit hoor, maar ik denk dat duidelijkheid ook wel belangrijk is en kleine stapjes maken en dan weer afsluiten. En hem misschien wat minder recht aankijken maar doen of je neus bloed als hij bang is en zo laten zien dat er niets gebeurd. oefening baart kunst voor hem.

Koper

Berichten: 32359
Geregistreerd: 12-10-07
Woonplaats: waar meer kalk dan water uit de kraan komt

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-04-16 10:15

Phen schreef:
Hoe en waar zou ik dit dan het beste kunnen doen? Weiland of paddock? Met de andere paarden of alleen? Als ik de paddock splits is het voor hem alweer spannend omdat hij weet dat er wat gaat gebeuren.

Ik zit nog even terug te lezen in je topic en hier wil ik nog even op reageren. Het lijkt me voor hem en voor jou ontzettend lastig als hij hier al zo veel spanning om heeft. Wat ik zou doen: paddock splitsen en dan een stoel en eventueel een boekje pakken en gaan zitten. Er gebeurt niks. Leg het initiatief maar eens bij je paard. Als hij naar je toe wil komen is dat prima, als hij niet naar je toe wil komen is dat ook prima. Ga een uurtje zitten. Let op je eigen spanning en ademhaling. En het kan zijn dat er niks gebeurt. De volgende dag doe je het gewoon weer. Wedden dat je na een tijdje verandering gaat merken?

Met deze methode (de enige methode zonder druk die ik ken) is het wel belangrijk dat je even niks anders met je paard doet. Niet rijden enzo. Dat komt allemaal wel weer. Eerst zorgen dat hij zich prettig voelt en ontspant in jouw aanwezigheid.

Overigens denk ik dat hij ook onzeker wordt doordat je steeds een andere manier gebruikt. Ik snap dat je aan het zoeken bent en dat is ook logisch maar het draagt denk ik wel bij aan het probleem.

Marocje
Berichten: 6534
Geregistreerd: 26-03-11
Woonplaats: Gelderland

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-04-16 15:57

Oh, wat herken ik mijn pony in jouw pony! Snap zo goed waar je mee worstelt, dat had ik ook.. Er worden hier idd veel (goede) tips gegeven, maar filter daaruit wat voor jou werkt en goed voelt, en blijf daarbij.

Met het eerste filmpje zag je idd dat hij weg zou lopen, zou mijn pony ook doen: je komt te doelbewust op hem af. Het mooie is: als mensen (heb nu twee verzorgers) dit nu nog doen bij mijn pony, heeft ie nog precies dezelfde reactie. Hij is absoluut niet gemeen, maar hij loopt dat wel rustig van je weg.. Van de 'confrontatie'. Dit is zo'n logische reactie voor hen, het is toch 'begdreigend'.
Later zie je al dat je je pony anders benadert, en zie je ook verschil in hoe je pony erop reageert. Het kan nog veel beter, maar het is gewoon een puzzel die je zelf moet uitvinden: anderen kunnen het wel vertellen, maar als je het zelf ervaart snap je pas wat je doet.

Zelf loop ik dus altijd in een boogje naar mijn pony, alsof uit mijn nacel een lichtpuntje schijnt, maar ik daar niet mee in de ogen mag schijnen. Het is een soort van halve volte wat ik loop, en dan eindig ik een paar meter voor de plek waar ie 'stond'. "stond', omdat ie altijd een paar meter verplaatst, en zo komen we op hetzelfde punt uit :+ . Kan hem dan ook zonder problemen halsteren, of even een kriebel geven.

Nu ik twee verzorger heb, zie ik weer hoe het ook anders kan: Dit zijn meiden van de manege, die heel graag meer willen leren. Dus na een paar keer samen mijn pony te hebben gepakt, mochten ze het alleen doen (na een paar weken dus, niet in 1 sessie) Ik bleef uit de wei. Ik zag hoe ze erop af liep, en wist het al: hij gaat weglopen. Dat klopte dus, hij rende zelfs weg.. Ze liep er weer rustig op af, en nu in een lichte boog, maar haar hand lichtjes naar voren gestrekt en zachtjes praten. Hij bleef staan, en liet zich gewoon kriebelen en halsteren: missie geslaagd.
Andere verzorgerster liep er de keer erna op af. Hij bleef staan, en net de laatste meter maakte ze een plotselinge beweging om hem bij zijn manenkam te pakken: pony weg.. Hij is zo vliegensvlug, en dit was ook echt een logische reactie. Daarna liep ze weer rustig op hem af (halster achter de rug. Doe ik alleen nooit) Rustig praten, en hij bleef staan. Even een kriebeltje op de hals, en in een rustige beweging gehalsterd. Ook geen probleem.

Daarna mochten ze alleen gaan, en hoorde ik dat ze een dag echt moeite hadden hem te vangen. Er speelden in mijn ogen wel meer factoren mee: zijn weidemaatje stond ook nog in de wei, het gras is aan het groeien en veel te lekker, en dus de houding.. Goed, ze kregen hem echt niet. Later toen zijn oud verzorger op stal kwam, daar een peptalk van gehad, en konden ze hem wel krijgen.

Helaas wist ik wel, dat ik zelf hierdoor ook weer problemen zou kunnen krijgen. Ik was dus voorbereid toen ik hem ging halen. Idd: hij zag me aankomen, en liep 'quasi nonchalant' de andere kant op.. Op dat moment heb ik hem dus weggestuurd: "van mij weg, is dan ook rennen en niet meer eten". We hebben in de wei een vierkant afgezet, dus daar ging ik in staan (stond zijn weidemaatje ook, kan je gewoon komen door 1 ingang). Op het moment dat ie ergens wou gaan eten, joeg ik hem weer op (stem is voldoende, hij is ook super gevoelig. Houding zegt ook al genoeg, die is drijvend) Op een gegeven moment zie je hem vragend kijken, afkauwen, en wil ie graag naar je toe. Vraagt dus een soort van toestemming. Ik ben dan meteen een stuk milder, krioel wat met de andere pony, en roep hem erbij: hij kwam er meteen aan! Ff lekker krioelen met hem, en kon het ook zo weer mee nemen..

De dag erop geen enkel probleem: hij kwam er meteen aan toen ik hem riep :Y)

Dus ik heb ook met 1 verzorgster in de bak geoefend met de lichaamstaal: " wat gebeurt er als ik nu direct en vastberaden op hem afloop? Hij liep weg. En in een lichte boog, met rustige energie: hij bleef afwachtend staan.. Bij haar hetzelde: eerst keer wat juist wat te twijfelend: dat vertrouwde ie niet en liep weg. Daarna was het gewoon rustig maar ook duidelijk, en hij bleef nieuwsgierig staan.. Zo mooi hoe je pony je kan spiegelen!

HippoLogic

Berichten: 9558
Geregistreerd: 15-05-04
Woonplaats: Vancouver, BC, Canada

Link naar dit bericht Geplaatst: 01-05-16 06:19

Jouw probleem is heel gemakkelijk op te lossen. Laat je paard naar jou toekomen ipv jij naar hem.

Mijn paard is ook in het wild geboren (en is met geweld van de kudde en moeder gescheiden heeft gelijk de eerste keer in een trailer een ongeluk gehad) en is gemakkelijk te pakken.

Pb maar als je hulp wilt.