Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-03-16 13:50

Geplaatst: 21-03-16 13:50

Paard is nog niet zo lang bij TO, toch? Paard kwam in september en in december begonnen de problemen, kan ook zijn dat paard voorheen 'korter' gehouden werd en bij TO de ruimte kreeg om ongewenst gedrag te gaan vertonen. Je ziet wel vaker dat paarden als ze gewend en op hun gemak zijn anders zijn dan de eerste periode op een nieuwe plek met nieuwe baas.
Medische dingen uitsluiten is niet verkeerd natuurlijk, maar TO schrijft al dat paard bij vriendin die strenger was, ook braver was. Dus ook de eigen rijderij meenemen in dit verhaal lijkt mij niet gek.

Ben zelf een ruiter die makkelijk spanning vasthoud, daar heeft mijn paard dan ook last van. Als mijn man rijdt en paard loopt wél langs 'enge' plekken, terwijl hij dat bij mij niet wil, dan ligt dat toch echt aan mij. Wat dat betreft ben ik erg blij met mijn man, die is eigenlijk altijd ontspannen en heeft ook nog eens lijm aan zijn kont. Ideaal om mij te laten zien wat spanning doet én ook handig als er eens iets gecorrigeerd moet worden.
Ons paard kon bijvoorbeeld in de galop vreselijk bokken, dat kwam voort uit onbalans en het lastig vinden, maar hij had ook vrij vlot door dat mensen dat spannend vonden en dat hij dan dus niet mee hoefde te doen. Op het moment dat paard dus beter in balans werd en de galop ook best aankon, was het handig dat mijn man hem dus kon leren dat galop zonder bokkensprongen hoorde te gebeuren.

**Geplaatst**: 21-03-16 13:50

Geplaatst: 21-03-16 13:50

Nieuw topic, zelfde vraag:
http://arion.bokt.nl/forums/viewtopic.p ... iew=unread

Het probleem speelt dus al even TS. Wat heb je ondertussen gedaan/geprobeerd en hoe reageerde het paard?
Heeft die vriend er al weer eens mee gereden? Wat gebeurde er toen?

**Geplaatst**: 21-03-16 13:50

Geplaatst: 21-03-16 13:50

Het lijkt mij het meest waarschijnlijk dat jullie beiden geschrokken zijn van die eerste val, en dat jullie nu die angst in elkaar versterken.

Jij bent misschien iets meer gespannen (al dan niet bewust) en daardoor schrikt hij eerder, val je eraf, heb jij nog minder vertrouwen en pak je misschien minder goed door waardoor het langzaamaan steeds wat erger wordt.

Ik zou de eerste tijd alleen onder begeleiding rijden. Daarnaast longeren. Als jij het vertrouwen weer terug hebt gaat het vast weer een stuk beter en kan je weer zonder begeleiding rijden

Even rustig aan doen als in geen les nemen lijkt me nu eigenlijk het laatste wat je moet doen.

Rug controleren kan natuurlijk nooit kwaad, maar het klinkt echt als een vertrouwensprobleem.

Succes, jullie komen hier echt wel weer overheen!

**Geplaatst**: 21-03-16 13:59

Re: Handen in het haar.. Paard gooit me er elke keer weer af..

Geplaatst: 21-03-16 13:59

Wat een ontzettend nare situatie! Misschien een goed idee voorlopig even niet op te stappen en gaan grondwerken als dat goed gaat misschien een schriktraining? En daarna als het vertrouwen in elkaar weer terug is langzaam weer opbouwen onder het zadel met begeleiding?

Het zijn maar wat ideeën maar heb geen ervaring met dit soort situaties... In iedergeval veel succes

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-03-16 14:15

Geplaatst door de TopicStarter : 21-03-16 14:15

Maartje1990: Bedankt voor je tips!
Dennis_Storm: Bij mijn verzorgster probeert ie het afentoe ook. Met een andere vriendin ging het ook behoorlijk mis maar dat was de eerste keer na dat ongeval wat ik in de OP vertelde dat hij wegrende weer voor hem in het duin.(en voor Azmay: Ik geef mijn verzorgster 1x in de maand les, voor de rest laat ik haar haar gang gaan en bij die vriendin was ik ook niet)
xyzutu2: Tandarts is een paar weken geleden nog gekomen en zei dat hij een erg mooi gebit had. Op 1 heel klein haakje na. Osteopaat ga ik overwegen!
Nouvel: Ik heb gelijk een vriendin geappt die hem vaker heeft gereden, ook toen ik 2 maanden eruit lag. Zij heeft hem echt vooruit geholpen en ik heb haar gevraagd of zij hem 1x in de week wilt rijden.
Als zij dat kan en wil, zijn we al een stuk verder! En nee geheel ontspannen ben ik niet meer helaas.. Altijd zit er een angstig stemmetje in mijn hoofd die zegt brr wat nou als..
Fionami: Ben bang dat mijn ouders dat te gek word. Eerst maar eens kijken of het die vriendin lukt en anders een osteopaat(al ben ik al bang voor de reactie van mijn ouders maargoed).
Sharon488: Zie Fionami
Pol1: Zie fionami

dresjoepie: Ja precies je hebt helemaal gelijk. Gaat goed komen, willen mijn ouders geen privé les dan moet ik toch weer in de groepsles aansluiten.
Raiza: Ik heb van 24 jan tot ongeveer begin maart eruit gelegen, afijn niet precies 2 maanden maar in ieder geval echt een behoorlijke tijd.
Langzamerhand opgebouwd begon met 1x in de week een half uurtje, week daarna 2x, en daar ben ik nu ongeveer blijven hangen. Voor de rest word hij gelongeerd en gereden door verzorgster.
Tijd om te herstellen is echt een goede. Maar ik heb het gevoel alsof we er gewoon weer tegenaan kunnen en ben wellicht iets te enthousiast geweest met die wedstrijd maar dat is voor mij echt iets waarvan ik kan leren. Vertrouwen op de grond is er echt wel, alleen onder het zadel helaas niet zo erg..
oji: Ja je hebt eigenlijk ook gelijk. Maar mijn paard komt van een zorgboerderij en ik zie dan geen zeer consequente ruiters voor me, dus dan vind ik het gek dat hij daar nu wel behoefte aan heeft..
Dreamybol: Zonder angst ben ik een strenge maar rechtvaardige ruiter en kan ik 'de hele wereld aan' maar sinds hij me eigenlijk teleurgesteld heeft met die val in de duinen heb ik zoiets van he gatver straks gebeurd er iets veel ergers dan die val met whiplash als gevolg.. Het is er gewoon ingeramd en dat krijg ik er helaas niet zomaar uit.. Ja mijn vriend moet er ook maar eens op, mijn paard is echt een mannenpaard heb ik het idee. Maarja die angst is bij mij ook gewoon slopend voor ons beiden denk ik.
Roodvos: Ondertussen is hij heel veel gereden door andere waarbij hij bij de een wel zijn rare gedrag vertoonde en bij de andere niet. Mijn vriend heeft er nog niet op gereden, dat moet binnenkort eens worden uitgeprobeerd vind ik.
Temeraie: Ik denk ook dat ik veel meer gespannen ben dan eerst, en dat hij dat oppikt inderdaad. Ik ga wel weer op les, dan maar weer manegeles ipv privé les als mijn ouders dat wel accepteren.
Dankjewel!
Caroline52: Niet opstappen ben ik best wel zat, vooral na 1,5/2 maanden stil te hebben gezeten heb ik zoiets van ik wil weer lekker rijden!! Maar als dat de beste keuze is moet ik die misschien maar nemen.. Dankjewel!

**Geplaatst**: 21-03-16 14:22

Re: Handen in het haar.. Paard gooit me er elke keer weer af..

Geplaatst: 21-03-16 14:22

Je hebt een nieuw paard, eerst gaat het rijden goed en dan ben je van plan om wedstrijden te rijden. Gevolg, je gaat fanatiek trainen met weer als gevolg dat je paard spieren opbouwt, veranderd in zijn lichaam en echt fit word. Dus of dat zadel nog goed ligt moet je je heel erg afvragen. Hij is zich ook het klaplazarus geschrokken in de duinen en heeft geen vertrouwen in de ruiter op zijn rug want die beschermt hem niet tegen dit soort zaken. Gevolg, paard moet zelf opletten op buiten rit, is te attent en schrikt van elke bocht waar hij gevaar vermoed. Het is een hele vervelende cirkel waar je in zit maar ik zou beginnen met de rug laten nakijken, dan de pasvorm van je zadel en is dat goed, jezelf onder handen nemen zodat je weer overwicht over hem krijgt.

**Geplaatst**: 21-03-16 14:33

Re: Handen in het haar.. Paard gooit me er elke keer weer af..

Geplaatst: 21-03-16 14:33

Ik vind wel dat je opvallend veel op je ouders afschuift. Je bent 17 volgens je profiel, lijkt mij een prima leeftijd om zelf mee te gaan investeren in je ontwikkeling als ruiter. Voor 20/25 euro zijn er best al fijne instructeurs te vinden waar jij voorlopig voldoende mee vooruit kan en al kan je dan maar eens in de twee weken lessen, dat is altijd nog een stuk beter dan helemaal niet.

Verder vind ik dat je ontzettend veel stappen overslaat, je bent nog niet eens terug normaal aan het rijden, er is bij jullie beiden nog spanning maar je gaat toch weer het bos in, toch trainen met een wedstrijd als doel...Dan kan je er eigenlijk op wachten dat het misgaat. Waarom begin je niet met na een training (als het wel goed ging!) een rondje over het terrein uit te stappen. En de week daarop de straat uit en terug. Etc etc. Waarom niet eens op vreemd terrein gaan rijden (liever nog, gaan lessen) waarbij je alleen maar loswerkt tot je paard ontspannen is en dan stopt. Er zitten zoveel stappen tussen waar je nu bent en waar je naartoe lijkt te werken dat als je ook maar een iets gevoeliger paard hebt, je hem gewoon volledig overvraagt en overvalt. Back to basics, begin bij 0, met begeleiding en probeer kleinere doelen te stellen. Is voor jezelf ook veel leuker omdat je dan meer het idee hebt dat je succes hebt in wat je doet, wat de houding ten opzichte van je paard weer ten goede komt en het in het algemeen gewoon leuker maakt om iets samen te gaan doen.

**Geplaatst**: 21-03-16 14:42

Re: Handen in het haar.. Paard gooit me er elke keer weer af..

Geplaatst: 21-03-16 14:42

je bent teleurgesteld in je paard omdat jij ervan af viel.... apart.... zeker omdat (zo te lezen) je paard net zo hard geschrokken is als jou.

Ben het met 0000 eens.... jij kunt de tijd nemen om te herstellen maar gun je paard dat ook...fanatiek zijn is helemaal niks mis mee maar je paard moet er wel klaar voor zijn.... lichamelijk en met z'n koppie.
Fijn als je vriendin je paard wilt rijden 1x in de week maar dat zal jullie vertrouwen in elkaar niet verbeteren.

**Geplaatst**: 21-03-16 14:52

Geplaatst: 21-03-16 14:52

Probeer niet te snel en teveel te willen.. Jullie zijn beide een beetje 'getraumatiseerd' door die val.
De wisselwerking is nu even niet zo fijn. Paard heeft behoefte aan een duidelijke, zelfverzekerde ruiter en dat kan jij hem nu even niet bieden.
Is het een idee om een poosje je vriendin te laten rijden en jij zelf te gaan investeren in een band met je paard vanaf de grond? Als die basis weer helemaal goed is, kan je in kleine stapjes weer gaan beginnen met rijden. Blijft je paard bij je vriendin ook vervelend, dan is het denk ik wel goed om zijn rug na te laten kijken maar ik heb het vermoeden dat het meer aan de ruiter/paard combi ligt dan aan een medisch stuk.

**Geplaatst**: 21-03-16 14:56

Geplaatst: 21-03-16 14:56

Ik snap je ts ( het is ook allemaal heel duur) toch zullen je ouders zich ook ongerust maken als je er elke x naast ligt met alle gevolgen van dien..probeer het bespreekbaar te maken met je ouders.. Een medische molen kost natuurlijk wel even wat maar toch wel heel belangrijk e.e.a uit te sluiten alvorens je met de " aanpak" methode start!
Heel veel Suc6! !

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-03-16 15:11

Re: Handen in het haar.. Paard gooit me er elke keer weer af..

Geplaatst door de TopicStarter : 21-03-16 15:11

0000 Ik heb zelf aangeboden mijn lessen te betalen en de DA te betalen maar mijn ouders zeiden 'dat hoeft toch helemaal niet'. Ik voel me heel verantwoordelijk voor mijn paarden en wil het beste voor ze, maar ben gewoon nog onder de verantwoordelijkheid van hen. Zoals ik al zei ik wíl wel meer verantwoordelijkheid nemen maar begrijp de conclusie van mijn ouders ook heel erg goed. Verder wilde ik deze wedstrijd rijden om te zien hoe we ervoor staan, is misschien een grote stap volgens velen maar ik weet dat het kunnen. Hij heeft het me laten zien.
bigone: Ik ga de osteopaat overwegen maar moet eerst maar eens in gesprek met mijn ouders hierover gaan.
srsW: Nee ik ben teleurgesteld in mezelf en maak me zorgen om hem. En nee tuurlijk zal dat zijn vertrouwen niet verbeteren die vriendin maar wie weet rijdt zij die angst eruit en kan ik dan rustig opstappen over een paar weken en gewoon mn rust weer bij hem vinden..
majabeestje: Ja dat is een oplossing maar dan wil ik zelf ook nog rijden. Ik wil die band beter hebben en vanaf de grond is ie echt top top top, maar zodra ik in het zadel zit en hij schrikt sta ik strak van angst.
pol1: Ja mijn ouders maken zich wel degelijk ongerust.. Ik ga eens met hen praten.

**Geplaatst**: 21-03-16 15:17

Geplaatst: 21-03-16 15:17

oji schreef:
Tja, na drie maanden begonnen de problemen...redelijk standaard verhaal. Paard gewend aan de nieuwe situatie, en gaat zijn grenzen verkennen. Ruiter overluft (doet ie anders nooit) en ligt er naast. Daarna onzeker door meerdere malen van paard gevallen. 1 + 1 = 2... Kun je denk ik de hele medische mallemolen op los laten, maar bottom line is dat het dier gewoon behoefte heeft aan een zekere en consequente ruiter.

TS, denk dat het goed is om begeleiding bij het rijden van je paard te zoeken. Denk indd ook dat het gedrag van je paard een gevolg is van onervarenheid en spanning na de eerste val. Als je vriendin goed met hem overweg kan, vraag haar of ze naast 1x in de week rijden ze je ook 1x in de week wil helpen. Vaak geeft het je al meer zelfvertrouwen als er iemand in de bak staat. Daarnaast zou ik echt minimaal 1x in de week les nemen. Grondwerk is ook goed, lees je in in paardengedrag. Op Youtube zijn heel veel leerzame korte filmpjes. Altijd goed om in te verdiepen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-03-16 15:26

Geplaatst door de TopicStarter : 21-03-16 15:26

Weidebloem schreef:
oji schreef:
Tja, na drie maanden begonnen de problemen...redelijk standaard verhaal. Paard gewend aan de nieuwe situatie, en gaat zijn grenzen verkennen. Ruiter overluft (doet ie anders nooit) en ligt er naast. Daarna onzeker door meerdere malen van paard gevallen. 1 + 1 = 2... Kun je denk ik de hele medische mallemolen op los laten, maar bottom line is dat het dier gewoon behoefte heeft aan een zekere en consequente ruiter.

TS, denk dat het goed is om begeleiding bij het rijden van je paard te zoeken. Denk indd ook dat het gedrag van je paard een gevolg is van onervarenheid en spanning na de eerste val. Als je vriendin goed met hem overweg kan, vraag haar of ze naast 1x in de week rijden ze je ook 1x in de week wil helpen. Vaak geeft het je al meer zelfvertrouwen als er iemand in de bak staat. Daarnaast zou ik echt minimaal 1x in de week les nemen. Grondwerk is ook goed, lees je in in paardengedrag. Op Youtube zijn heel veel leerzame korte filmpjes. Altijd goed om in te verdiepen.

Bedankt voor je tip! Ik ga eens wat navraag doen bij meiden uit mijn klas, en wie weet wil mijn vriend me wel 1x in de week helpen.

**Geplaatst**: 21-03-16 15:38

Geplaatst: 21-03-16 15:38

Het is al top dat je van jezelf weet dat je je angst op het dier overbrengt. Een paar keer flink vallen is niet prettig voor het zelfvertrouwen.Het eerste halfjaar is niet goed gegaan maar door je paard alsnog te leren kennen kun je een band gaan opbouwen, en vertrouwen. Dat ontbreekt nu aan beide kanten. Jij bent bang om te vallen, wordt onzeker zodra hij een stap verkeerd zet, en je paard wordt onzeker van jou, en wil je eigenlijk het liefst eraf hebben want je straalt potentieel gevaar uit. Hij voelt haarfijn jouw spanning.
Mijn advies is:
Begin opnieuw. Laat op de grond leiderschap zien, ga wandelen, longeren, vrijheidsdressuur, ga rustig rijden zonder dat je angstig wordt, verdiep je in het opbouwen van een band met een paard en wil vooral niet te snel. Ga leuke dingen doen, balkjes in allerlei vormen neerleggen zodat je paard mentaal bezig is met rijden en minder op de omgeving kan letten. Daar zijn enorm leuke dingen voor: kijk maar eens hier
Laat die wedstrijden maar even voor wat ze zijn, dat komt straks wel weer, maar dan met vertrouwen.
Zodra je die connectie met je paard voelt, ga je met heel andere ogen en gevoel rijden. En dan kun je samen verder. En ik heb het niet over een paar 'weken' maar eerder over een paar maanden tot een half jaar. Je wilt nog jarenlang plezier hebben van je paard, dus investeer er nu tijd in en profiteer er de rest van zijn loopbaan van.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-03-16 15:45

Geplaatst door de TopicStarter : 21-03-16 15:45

Floortz schreef:
Het is al top dat je van jezelf weet dat je je angst op het dier overbrengt. Een paar keer flink vallen is niet prettig voor het zelfvertrouwen.Het eerste halfjaar is niet goed gegaan maar door je paard alsnog te leren kennen kun je een band gaan opbouwen, en vertrouwen. Dat ontbreekt nu aan beide kanten. Jij bent bang om te vallen, wordt onzeker zodra hij een stap verkeerd zet, en je paard wordt onzeker van jou, en wil je eigenlijk het liefst eraf hebben want je straalt potentieel gevaar uit. Hij voelt haarfijn jouw spanning.
Mijn advies is:
Begin opnieuw. Laat op de grond leiderschap zien, ga wandelen, longeren, vrijheidsdressuur, ga rustig rijden zonder dat je angstig wordt, verdiep je in het opbouwen van een band met een paard en wil vooral niet te snel. Ga leuke dingen doen, balkjes in allerlei vormen neerleggen zodat je paard mentaal bezig is met rijden en minder op de omgeving kan letten. Daar zijn enorm leuke dingen voor: kijk maar eens hier
Laat die wedstrijden maar even voor wat ze zijn, dat komt straks wel weer, maar dan met vertrouwen.
Zodra je die connectie met je paard voelt, ga je met heel andere ogen en gevoel rijden. En dan kun je samen verder. En ik heb het niet over een paar 'weken' maar eerder over een paar maanden tot een half jaar. Je wilt nog jarenlang plezier hebben van je paard, dus investeer er nu tijd in en profiteer er de rest van zijn loopbaan van.

Bedankt voor je tip! Ik ga hier zeker mee aan de slag.

**Geplaatst**: 21-03-16 15:53

Geplaatst: 21-03-16 15:53

OneAndOnlyx schreef:
0000 Ik heb zelf aangeboden mijn lessen te betalen en de DA te betalen maar mijn ouders zeiden 'dat hoeft toch helemaal niet'. Ik voel me heel verantwoordelijk voor mijn paarden en wil het beste voor ze, maar ben gewoon nog onder de verantwoordelijkheid van hen. Zoals ik al zei ik wíl wel meer verantwoordelijkheid nemen maar begrijp de conclusie van mijn ouders ook heel erg goed. Verder wilde ik deze wedstrijd rijden om te zien hoe we ervoor staan, is misschien een grote stap volgens velen maar ik weet dat het kunnen. Hij heeft het me laten zien.
bigone: Ik ga de osteopaat overwegen maar moet eerst maar eens in gesprek met mijn ouders hierover gaan.
srsW: Nee ik ben teleurgesteld in mezelf en maak me zorgen om hem. En nee tuurlijk zal dat zijn vertrouwen niet verbeteren die vriendin maar wie weet rijdt zij die angst eruit en kan ik dan rustig opstappen over een paar weken en gewoon mn rust weer bij hem vinden..
majabeestje: Ja dat is een oplossing maar dan wil ik zelf ook nog rijden. Ik wil die band beter hebben en vanaf de grond is ie echt top top top, maar zodra ik in het zadel zit en hij schrikt sta ik strak van angst.
pol1: Ja mijn ouders maken zich wel degelijk ongerust.. Ik ga eens met hen praten.

Nee, die wedstrijd konden jullie rijden voordat dit allemaal gebeurt is. Op dit moment zijn jullie daar verre van klaar voor en dat heeft je paard je al meermaals laten zien. Paarden trainen is voortdurend aanpassen, kijken, bijstellen, jezelf flexibel opstellen en het belang van het paard voorop stellen.

Ik begrijp dat je ouders weinig van paarden weten, dat is erg lastig. Echter kan je daar in je benadering wel rekening mee houden. Leg je ouders uit (of laat het door iemand uitleggen die zijn sporen in de sport verdiend heeft, maakt vaak meer indruk) dat je bij paardrijden, net zoals bij iedere andere sport, instructie nodig hebt. Een voetbalteam zonder coach komt niet ver, een atleet heeft een heel team om zich heen....Ook topruiters hebben heel vaak ondersteuning vanaf de zijlijn (vaak zelfs nog meer dan de gemiddelde amateur). Leg uit dat een paard kan veranderen, dat hij zich ontwikkelt en dat dat positief of negatief kan uitpakken naar gelang jouw ervaring. Leg uit dat het rijden van een eigen paard heel anders is dan op lespaarden omdat jij in je eentje verantwoordelijk bent voor zijn training en dat je dat best nog heel moeilijk vindt. Wat niet meer dan normaal is trouwens want er komt ineens echt heel veel meer bij kijken dan alleen maar een rondje rijden. Kortom, probeer ze erin te betrekken, uit te leggen hoe en wat, neem ze mee naar een clinic of rondje instructie, legio mogelijkheden. Denk in oplossingen, niet in problemen.

**Geplaatst**: 21-03-16 16:00

Re: Handen in het haar.. Paard gooit me er elke keer weer af..

Geplaatst: 21-03-16 16:00

Daar komt ook nog bij dat het hartstikke gevaarlijk is om zo door te gaan. Wat als je valt en je breekt je nek of er gebeurd iets anders verschrikkelijks? Instructie is gewoon nodig, want op deze manier verder gaan, zonder te weten hoe je iets kan veranderen, zal het waarschijnlijk weer goed fout gaan. Ik denk dat je ouders nu na een paar keer vallen toch wel inzien dat voor jouw eigen veiligheid, instructie/begeleiding nodig is.

**Geplaatst**: 21-03-16 16:01

Re: Handen in het haar.. Paard gooit me er elke keer weer af..

Geplaatst: 21-03-16 16:01

Zoek een goede instructeur die ook kan werken aan de onderlinge verhoudingen en spanning.

**Geplaatst**: 21-03-16 16:08

Re: Handen in het haar.. Paard gooit me er elke keer weer af..

Geplaatst: 21-03-16 16:08

Als je het geld hebt voor een goede chiropraktiker dan hoef je dat toch niet eerst met je ouders te overleggen??? Je bent bang als je paard schrikt dus schrikt hij ook, wedstrijden is volgens mij nogal belangrijk voor je terwijl dat echt het laatste is waar je aan zou moeten denken. Zorg dat je paard gecontroleerd word en ook je zadel, krijg een beetje de indruk dat je een wondertip zoekt waardoor het zo word als voor die val, dat gebeurt niet en kan ook niet. Dat zal tijd en een beetje geld kosten maar dan moet je het er wel voor over hebben.

**Geplaatst**: 21-03-16 16:38

Geplaatst: 21-03-16 16:38

OneAndOnlyx schreef:
Maar mijn paard komt van een zorgboerderij en ik zie dan geen zeer consequente ruiters voor me, dus dan vind ik het gek dat hij daar nu wel behoefte aan heeft..
Dreamybol:

even een andere vraag....weet je waarom hij op een zorgboerderij stond ? 9 vd 10 keer als op bokt een zorgboerderij genoemd wordt dan gaat het over een (kapot) paard waar ze een "goed" tehuis voor zoeken namelijk. Weet je iets van zijn verleden ?

Ik zou eerst foto's van de rug laten maken. Kost misschien 150euro maar dan weet je waar je aan toe bent. Een paard wat zo bokt zou ik geen vriendin op willen zetten (aansprakelijkheid!) maar eerder een professional- als je toch die weg in wil.

**Geplaatst**: 21-03-16 16:40

Geplaatst: 21-03-16 16:40

Wat een ontzettend vervelende situatie :(:)

Ik ben eens met de bovenstaande reacties over les nemen. En ik wil nog toevoegen dat een goede instructrice jou door jouw angst kan coachen. De waarde daarvan kun je niet onderschatten.
Ik heb ooit met mijn leasepaard een nare val meegemaakt. De keer daarna, gelijk weer eraf gedonderd omdat ik zo onzeker en bang was. De keer daarna heb ik les genomen en de instructrice heeft me zoveel geholpen om mij door mijn onzekerheid heen te praten. Het helpt zoveel om iemand bij je te hebben die jou vanaf de grond coacht en ook jou afleidt van je angst omdat ze hele tijd tegen je praten en dingen van je vragen (nu terug naar stap, en nu aandraven, ontspan, hou je benen lang, etc.).

Dus bij deze nog een hart onder riem om toch een prive instructrice te zoeken!

**Geplaatst**: 21-03-16 16:45

Re: Handen in het haar.. Paard gooit me er elke keer weer af..

Geplaatst: 21-03-16 16:45

Er zijn al veel goede tips gegeven zie ik al.
Wel was ik benieuwd of er na de val eens in zijn mond is gekeken ? Heeft hij miss op z'n teugels gestaan en daardoor met rijden er een flinke last van ? Wellicht bij de een wat meer als bij de ander en daarom ook die reacties ?
Kan het zijn dat hij is gevallen nadat hij weg is gerend en daardoor inderdaad pijn in rug of nek heeft ?

**Geplaatst**: 21-03-16 17:28

Re: Handen in het haar.. Paard gooit me er elke keer weer af..

Geplaatst: 21-03-16 17:28

Je zult die circel moeten doorbreken van angst, paard reactie, val of bijna val en nog meer angst.
Als je paard schrikt is het aan jou om hem in de goede richting te sturen en zijn aandacht terug op te eisen. Dit is natuurlijk onmogelijk als je zelf niet zeker van je stuk bent. Die 3 seconden die jij verstijft, zijn er voor je paard 3 te veel waarin hij zijn angstreactie kan gaan opbouwen. Probeer als je je paard of jezelf voelt verstijven meteen een volte te rijden en in te haken op een andere oefening die zijn aandacht gaat vragen. Niet remmen maar vooruit sturen en als hij omdraait meteen terugdraaien en verder. Eigenlijk mag je hem geen seconde meer de kans geven. Gaat hij aan de haal, geen nood, stuur hem maar vooruit en maak een circel. Ik denk dat je ook sneller terug vertrouwen gaat krijgen met iemand die je helpt vanaf de grond. Volgens mij heeft hij op die buitenrit vooral geleerd hoe hij jou op de grond kan krijgen en moet jij nu leren hoe in te grijpen om dit te voorkomen.

**Geplaatst**: 22-03-16 16:34

Geplaatst: 22-03-16 16:34

TS, ik had geen zin om het hele topic te lezen en reageer dan ook alleen op de OP.

Belast of onbelast bewegen is een groot verschil. Een paard kan aan de longe niets (of heel weinig) laten zien en onder de man alle kanten opschieten. Die extra belasting kan heel vervelend zijn als er iets niet lekker zit in de rug, de heupen, schouders of beengewrichten. Mijn advies is om je paard toch eens volledig te laten doorlichten. Een chiropractor of osteopaat kan niet door een paard heen kijken, dus op de foto ermee. Pas als je weet wat het is, kun je er gericht aan werken in samenwerking met een chiropractor of osteopaat. In het ergste geval zou je niet meer kunnen rijden, maar daar moet je in eerste instantie nog niet van uitgaan. Eerst maar eens achterhalen of en wat er mis is daar binnen.

**Geplaatst**: 30-03-16 12:27

Re: Handen in het haar.. Paard gooit me er elke keer weer af..

Geplaatst: 30-03-16 12:27

Ik zou allereerst willen zeggen: voorlopig absoluut geen buitenritten en wedstrijden. Ga eerst inderdaad weer met jezelf aan de slag! Ga met je ouders in gesprek en onderbouw goed waarom je prive les wil ipv groeps les. Individueel les is nu heel belangrijk als je je vertrouwen wilt opbouwen en zal ook zeker helpen om hogerop te komen later als je weer klaar bent voor wedstrijden.

Waarom vinden je ouders prive les niet ok maar groepsles wel? Als het om het geld gaat, leg dan geld bij. Als ze zeggen dat zelf betalen voor DA en les niet nodig is, maar je kan daardoor niet doen wat goed is voor jezelf en je paard moet je zeggen dat je het hoe dan ook doet. Als zij het niet willen betalen zal je dat dan dus zelf moeten doen.

Wat ook kan helpen om vertrouwen op te bouwen is door in het begin aan de longe te gaan rijden. Dan kan je paard niet ervandoor en heb je zelf misschien wat meer vertrouwen. Zodra dat weer goed gaat kan je los met iemand in het midden. Daarna wat oefeningetjes erbij als over balkjes of schriktraining om vertrouwen verder uit te bouwen. Als je je weer helemaal op je gemak voelt in de bak zou ik pas weer aan buiten rijden denken. Ga dan eerst mee naast je verzorgster. Laat haar hem inrijden en zodra het paard ontspannen is en jij hebt er vertrouwen in/bent ontspannen dan wissel je en gaat je verzorgster ernaast en jij erop. Zodra je spanning opbouwd gelijk weer ruilen met verzorgster en dat opbouwen.

Pas als dat alles weer goed gaat zou ik denken aan wedstrijden en daarvoor trainen

Iets medisch zal er denk niet mis zijn aangezien je aangeeft dat een vriendin en je verzorgster er redelijk normaal op kunnen rijden en dat hij het dan soms wel soms niet doet. Dat klinkt in mijn oren meer als beetje uitproberen, maar verder niks aan de hand. Echter, als hij bij je verzorgster vaker wel dan niet weg schiet zou ik ook eerst foto's laten maken en/of een osteopaat laten komen om iets medisch volledig uit te sluiten.

Heel veel succes in ieder geval en hou ons op de hoogte!